ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 585/98.

ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Φοίβης Μουρτζή,

Αιτήτριας

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ ων η αίτηση.

_______________

13 Δεκεμβρίου, 1999.

Για την αιτήτρια: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Κλ. Θεοδούλου (κα.), Εισαγγελέας της

Δημοκρατίας εκ μέρους του Γεν. Εισ.

_______________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 19.6.98 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποίαν προήγαγε την Αγνή Στυλιανού στην μόνιμη θέση Πρώτης Λειτουργού Επισκεπτριών Υγείας (Τακτικός Προϋπολογισμός) Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας από 15.5.98 αντί και/ή στη θέση της αιτήτριας, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος."

 

 

 

Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή:

Κατά τη συνεδρία της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.), ημερ. 21.6.95, ο Γραμματέας της την ενημέρωσε ότι ύστερα από υπηρεσιακή έρευνα διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν τρεις μόνιμες θέσεις Πρώτης Λειτουργού Επισκεπτριών Υγείας, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας (η επίδικη θέση) οι οποίες είναι κενές πέραν των τεσσάρων μηνών (από τις 1.10.91, 1.7.93 και 1.8.93, αντίστοιχα) και για τις οποίες η αρμόδια αρχή δεν υπέβαλε πρόταση για την πλήρωση τους.

Μετά την πιο πάνω ενημέρωση η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρωση των πιο πάνω θέσεων. Το σχετικό πρακτικό της πιο πάνω συνεδρίας της Ε.Δ.Υ. έχει ως εξής:

"Οι πιο πάνω θέσεις δεν πληρώθηκαν μέχρι σήμερα λόγω μη ύπαρξης προσοντούχων υποψηφίων.

Περαιτέρω η Επιτροπή έλαβε γνώση ότι από τις 11.3.94 ισχύει νέο Σχέδιο Υπηρεσίας για την πιο πάνω θέση και υπάρχουν τώρα προσοντούχες υποψήφιες.

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού σημείωσε ότι έχει παρέλθει η προθεσμία των τεσσάρων μηνών που αναφέρεται στο άρθρο 29(2) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1994 και η αρμόδια αρχή παρέλειψε να υποβάλει πρόταση για την πλήρωσή τους, αποφάσισε, δυνάμει του άρθρου 29(3) των πιο πάνω Νόμων, να προχωρήσει στην πλήρωση των τριών κενών θέσεων Πρώτης Λειτουργού Επισκεπτριών Υγείας, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, με πρώτο ουσιώδη χρόνο συνδρομής των προσόντων τις 10.7.94.

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, έχοντας υπόψη της ότι η θέση Πρώτης Λειτουργού Επισκεπτριών Υγείας, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, είναι θέση Προαγωγής, αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος πλήρωσης των πιο πάνω τριών κενών θέσεων σε ημερομηνία που θα οριστεί αργότερα. Στη συνεδρίαση να κληθεί να παραστεί και ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Υγείας, ως προϊστάμενος των Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας."

Με επιστολή του προς την Ε.Δ.Υ., ημερ. 18.8.95, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας (ο Γενικός Διευθυντής) ζήτησε όπως η Ε.Δ.Υ. προβεί στην πλήρωση τριών κενών θέσεων στην επίδικη θέση. Η Ε.Δ.Υ. απάντησε με επιστολή της ημερ. 22.2.96. Πληροφόρησε το Γενικό Διευθυντή για την απόφαση που έλαβε κατά την πιο πάνω συνεδρία της ημερ. 21.6.95.

Η Ε.Δ.Υ. δεν προχώρησε στην πλήρωση της επίδικης θέσης. Με επιστολή του ημερ. 2.10.97 ο Γενικός Διευθυντής ζήτησε από την Ε.Δ.Υ. να ενημερωθεί "εάν υπάρχει οποιαδήποτε εξέλιξη πάνω στο θέμα". Ο Γενικός Διευθυντής δεν έτυχε απάντησης. Επανήλθε επί του θέματος με επιστολή του ημερ. 18.1.98. Ζήτησε και πάλι να ενημερωθεί "εάν υπάρχει οποιαδήποτε εξέλιξη" πάνω στο θέμα. Η Ε.Δ.Υ. απάντησε με επιστολή της ημερ. 12.3.98. Αφού αναφέρθηκε στο περιεχόμενο της πιο πάνω απόφασης της ημερ. 21.6.95, η επιστολή κατέληγε ως εξής:

"4. Η πλήρωση των πιο πάνω θέσεων δεν έγινε μέχρι σήμερα γιατί το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του ημερομηνίας 6.12.96 στις συνεκδικασθείσες Προσφυγές με αρ. 1012/94 ακύρωσε την προαγωγή έξι υπαλλήλων (Ανώτερων Επισκεπτριών Υγείας), που ήσαν υποψήφιες για τις πιο πάνω θέσεις.

5. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης των έξι θέσεων στις 4.6.97. Μετά τις 15.3.98, ημερομηνία που θα αναλάβει τα καθήκοντα του ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας θα οριστεί ημερομηνία για πλήρωση των πιο πάνω θέσεων."

Θέτω μια παρένθεση για να επισημάνω ότι το περιεχόμενο της πιο πάνω παραγ. 4 είναι αντιφατικό προς την πιο πάνω απόφαση της Ε.Δ.Υ. ημερ. 21.6.95 στην οποία αναφέρεται ότι οι θέσεις δεν πληρώθηκαν λόγω μη ύπαρξης προσοντούχων υποψηφίων.

Με επιστολή της ημερ. 27.3.98 η Ε.Δ.Υ. κάλεσε τον Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Δημόσιας Υγείας (ο Διευθυντής) να παρευρεθεί στη συνεδρία της Ε.Δ.Υ. "που θα γίνει στις 6.4.98 η ώρα 9 π.μ. σχετικά με την πλήρωση τριών κενών θέσεων στην επίδικη θέση". Ταυτόχρονα τον πληροφόρησε ότι η έναρξη της διαδικασίας έγινε από την Ε.Δ.Υ. στις 21.6.95 και ότι ο πρώτος ουσιώδης χρόνος συνδρομής των προσόντων ήταν η 10.7.94. Επίσης του επεσύναψε κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή στην επίδικη θέση καθώς και αντίγραφο του σχεδίου υπηρεσίας.

Η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με την πλήρωση της επίδικης θέσης κατά τη συνεδρία της ημερ. 6.4.98. Αφού εξέτασε τον ενώπιον της κατάλογο των υποψηφίων έκρινε ότι "προάξιμη είναι μόνο η Στυλιανού Αγνή" (το Ε.Μ.) η οποία κατείχε κατά τον πρώτο ουσιώδη χρόνο συνδρομής των προσόντων, που είναι η 10.7.94, τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα.

Στη συνεδρία παρευρίσκετο και ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας στην διάθεση του οποίου τέθηκαν ο Προσωπικός Φάκελος και ο Φάκελος των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων της υποψήφιας.

Ο Διευθυντής ανέφερε τα εξής:

"Μόνο η υποψήφια Στυλιανού Αγνή διαθέτει όλα τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προσόντα.

Η Στυλιανού κρίνεται ως κατάλληλη και τη συστήνω για προαγωγή στη θέση."

Στη συνέχεια ο Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρία. Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με το θέμα της καταλληλότητας της υποψήφιας.

Καθώς φαίνεται από το σχετικό πρακτικό η Ε.Δ.Υ. εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τον Προσωπικό Φάκελο και Φάκελο των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων της υποψήφιας, και έλαβε επίσης υπόψη την κρίση και τη σύσταση του Διευθυντή.

Αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεια η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι η Στυλιανού Αγνή (το Ε.Μ.) είναι κατάλληλη και αποφάσισε να προσφέρει σ΄ αυτήν προαγωγή στην επίδικη θέση.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας υποστήριξε ότι ήταν "παράνομη και αναρμόδια πράξη ο καθορισμός (αναδρομικά) μάλιστα από την Ε.Δ.Υ. του ουσιώδους χρόνου για την κατοχή των προσόντων". Υποστήριξε, επίσης, ότι από την απόφαση της Ε.Δ.Υ. (ημερ. 21.6.95) δεν προκύπτει "με ποιά αιτιολογία η Ε.Δ.Υ. προέβη στον καθορισμό της ημερομηνίας 10.7.94 ως ημερομηνίας ουσιώδους χρόνου. ΄Εκαμε αναφορά στο άρθρο 35(2) (β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, 1990 (Ν 1/90) (ο Νόμος) σύμφωνα με το οποίο κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν προάγεται σε άλλη θέση, εκτός αν "κατέχει τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση κατά το χρόνο κατά τον οποίο λήφθηκε από την Επιτροπή η πρόταση για την πλήρωση της θέσης και κατά το χρόνο που λαμβάνεται η απόφαση" (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).

Τόνισε ότι το άρθρο 29(3) , δυνάμει του οποίου έχει ενεργήσει η Ε.Δ.Υ. δεν της έδωσε εξουσία να καθορίζει η ίδια ημερομηνία που θα αποτελεί και το πρώτο απαιτούμενο σημείο κατοχής των προσόντων. Υπέδειξε ότι η αρμοδιότητα "που έχει η Ε.Δ.Υ. κατά το άρθρο 29(3) του Νόμου είναι να μη περιμένει επ΄ αόριστο την αρμόδια αρχή που παραλείπει να υποβάλει πρόταση όποτε θέλει, γι΄ αυτό ορίστηκε ότι η Ε.Δ.Υ. προχωρά σε πλήρωση κενής θέσης εάν η αρμόδια αρχή δεν υποβάλει για 4 μήνες πρόταση". Ωστόσο - συνεχίζει η εισήγηση - η Ε.Δ.Υ. δεν μπορούσε το 1995 ή το 1998 να ορίσει η ίδια με απόφαση της ποιός είναι ο ουσιώδης χρόνος. Δεν είχε τέτοια αρμοδιότητα από το άρθρο 29(3). Επομένως - κατέληξε ο ευπαίδευτος συνήγορος - η απόφαση της Ε.Δ.Υ. να ορίσει την 10.7.94 ήταν παράνομη, αυθαίρετη και έξω από τις πρόνοιες των άρθρων 29(3) και 35(2) (β) του Νόμου.

Τα νέα σχέδια υπηρεσίας της θέσης εγκρίθηκαν στις 11.3.94. Εκτός από τα ακαδημαϊκά προσόντα απαιτείται και "τριετής τουλάχιστο υπηρεσία στη θέση Ανώτερης Επισκέπτριας Υγείας ή/και στην προηγούμενη θέση Επισκέπτριας Αδελφής 1ης τάξης". Ενόψει αυτής της πρόνοιας ο ουσιώδης χρόνος συνδρομής των προσόντων αποτελεί θέμα ουσίας για τους υποψηφίους π.χ. η αιτήτρια η οποία κατέχει τη θέση της Ανώτερης Επισκέπτριας Υγείας από την 1.1.92 δεν ικανοποιούσε την πιο πάνω απαίτηση στις 10.7.94 αλλά θα την ικανοποιούσε αν ο χρόνος συνδρομής των προσόντων ήταν μέσα στο 1995.

Η ευπαίδευτη συνήγορος της Ε.Δ.Υ. υποστήριξε ότι ο ορισμός της 10.7.94 έγινε με αναφορά στην ημερομηνία έγκρισης του νέου σχεδίου υπηρεσίας η οποία είναι η 11.3.94. ΄Εθεσε το θέμα ως εξής στη γραπτή της αγόρευση:

"Μετά την έγκριση του νέου Σχεδίου Υπηρεσίας στις 11.3.94, η Επιτροπή περίμενε να περάσουν οι τέσσερις μήνες μέσα στους οποίους η αρμόδια αρχή όφειλε, σύμφωνα με το άρθρο 29(2) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1996, να υποβάλει πρόταση για την πλήρωση των τριών θέσεων Πρώτης Λειτουργού Επισκεπτριών Υγείας και ύστερα από την πάροδο του χρόνου αυτού, προχώρησε στην πλήρωση των εν λόγω θέσεων χωρίς την πρόταση της αρμόδιας αρχής, θεωρώντας ως ουσιώδη χρόνο τις 10.7.94, δηλαδή την τελευταία ημέρα κατά την οποία η αρμόδια αρχή είχε υποχρέωση να υποβάλει την πρότασή της συμφωνα με το πιο πάνω άρθρο. Η ενέργεια αυτή της Ε.Δ.Υ. ευσεβάστως υποβάλλω πως ήταν καθ΄ όλα λογική και νόμιμη και βεβαίως εμπίπτει στα καθήκοντα της ως αρμοδίου οργάνου".

Πρέπει να παρατηρήσω ότι τα όσα ανέφερε η ευπαίδευτη συνήγορος της Ε.Δ.Υ. δεν βρίσκουν έρεισμα στο ενώπιον μου υλικό και δεν μπορούν να αποτελέσουν νόμιμη αιτιολογία της επίδικης πράξης για καθορισμό του χρόνου συνδρομής των προσόντων. Αποτελούν απλούς ισχυρισμούς και επιχειρήματα που προβάλλονται από το δικηγόρο του διοικητικού οργάνου και δεν μπορούν να πληρώσουν το κενό της έλλειψης αιτιολογίας η οποία πρέπει να δίδεται στον ουσιώδη χρόνο της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλ. Polytrade ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 301, Droussiotis v. Republic (1967) 3 C. L.R. 15, Metalock (Near East) Limited v. Republic (1969) 3 C. L.R. 351, 359, Morris v. Registrar of Trade Marks (1985) 3 C. L.R. 732, 737, Georghiou & Another v. Republic (1986) 3 C. L.R. 2354, Liberty P.L.C. v. Registrar of Trade Marks (1986) 3 C. L.R. 2564 και Φράγκου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2021/27.3.98).

Η απόφαση της Ε.Δ.Υ., με την οποία έχει οριστεί ο ουσιώδης χρόνος συνδρομής των προσόντων δεν παρέχει στο δικαστήριο τα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της. Τυγχάνει, επομένως, αναιτιολόγητη (Βλ. Φράγκου, πιο πάνω).

Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η ημερομηνία 10.7.94 απέχει 4 μήνες από την ημερομηνία έγκρισης των σχεδίων υπηρεσίας.

Αποτελεί κοινό έδαφος:

(1) ΄Οτι η αρμόδια αρχή δεν υπέβαλε πρόταση για πλήρωση της επίδικης θέσης "το βραδύτερο σε τέσσερις μήνες από την ημέρα που η θέση

έχει δημιουργηθεί ή έχει κενωθεί", όπως προβλέπεται από το άρθρο

29(2) του Νόμου.

 

(2) ΄Οτι η Ε.Δ.Υ. δεν προχώρησε στην πλήρωση της θέσης μετά

την παρέλευση της προθεσμίας των τεσσάρων μηνών όπως

προβλέπεται από το άρθρο 29(3) του Νόμου. Οι τρεις θέσεις

κενώθηκαν στις 1.10.91, 1.7.93 και 1.8.93 αντίστοιχα και η Επιτροπή, καθώς φαίνεται από το ενώπιον μου υλικό, εξέτασε για πρώτη φορά το θέμα στις 21.6.95.

Προκύπτει για εξέταση το πιο κάτω ζήτημα:

΄Ηταν νόμιμο για την Ε.Δ.Υ. να προβεί στον καθορισμό της 10.7.94 ως του ουσιώδους χρόνου συνδρομής των προσόντων;

Πρόκειται για πλήρωση θέσης Προαγωγής. Η μόνη νομοθετική πρόνοια η οποία προβλέπει για το χρόνο κατοχής των προσόντων είναι εκείνη του πιο πάνω άρθρου 35(2) (β) του Νόμου. Σύμφωνα με αυτή την πρόνοια ο χρόνος συναρτάται άμεσα και καθοριστικά με τον χρόνο λήψης της πρότασης της αρμόδιας αρχής από την Ε.Δ.Υ. για την πλήρωση της θέσης. Με βάση τα όσα αποτελούν κοινό έδαφος (παρατίθενται στις σελ. 6-7, πιο πάνω) η αρμόδια αρχή έπρεπε να είχε υποβάλει πρόταση για την πλήρωση των 3 θέσεων στις 1.2.92, 1.11.93 και 1.12.93 αντίστοιχα. Δεν υπέβαλε τέτοια πρόταση και η Ε.Δ.Υ. δεν προχώρησε, δυνάμει του άρθρου 29(3) του Νόμου, μετά την παρέλευση της προθεσμίας των 4 μηνών, "λόγω της μη ύπαρξης προσοντούχων υποψηφίων" (βλ. την πιο πάνω απόφαση της ημερ. 21.6.95). Προχώρησε, δυνάμει του άρθρου 29(3) στις 21.6.95, μετά από σχετική ενημέρωση του Γραμματέα της. Αν η αρμόδια αρχή υπέβαλλε πρόταση για την πλήρωση των θέσεων σε οποιαδήποτε ημερομηνία πριν από τις 21.6.95 - ημερ. καθορισμού της 10.7.94 από την Ε.Δ.Υ. - π.χ. στις 20.6.95 τότε χωρίς αμφιβολία, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 35(2) (β) του Νόμου ο χρόνος κατοχής των προσόντων θα ήταν η ημερομηνία που λήφθηκε η πρόταση από την αρμόδια αρχή για την πλήρωση της θέσης, δηλαδή η 20.6.95. Διαφοροποιείται η κατάσταση επειδή δεν είχε υποβληθεί πρόταση από την αρμόδια αρχή και η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να προβεί στην πλήρωση της θέσης χωρίς την πρόταση της αρμόδιας αρχής, δυνάμει του άρθρου 29(3) του Νόμου; Κατά την κρίση μου η απάντηση πρέπει να είναι αρνητική.

Σύμφωνα με το άρθρο 35(2) (β) του Νόμου ο ουσιώδης χρόνος συνδρομής των προσόντων είναι ο χρόνος λήψης της πρότασης της αρμόδιας αρχής από την Ε.Δ.Υ. για πλήρωση της θέσης. Θεωρώ, ωστόσο, πως η παράλειψη της αρμόδιας αρχής να υποβάλει τέτοια πρόταση δεν αφήνει το πεδίο ελεύθερο στην Ε.Δ.Υ. να ορίσει τον ουσιώδη χρόνο συνδρομής των προσόντων σε ημερομηνία πριν από την ημερομηνία της απόφασης της να λάβει μέτρα για πλήρωση της θέσης δυνάμει του άρθρου 29(3), όπως έπραξε στην παρούσα υπόθεση. Ούτε η μη έγκαιρη λήψη μέτρων από την Ε.Δ.Υ., δυνάμει του άρθρου 29(3), λόγω, όπως ανέφερε, της ανυπαρξίας προσοντούχων υποψηφίων, αποτελεί νόμιμο έρεισμα για την επίδικη πράξη ορισμού της 10.7.94 ως του ουσιώδους χρόνου συνδρομής των προσόντων. Μόνο με ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση μπορούσε νόμιμα η Ε.Δ.Υ. να ενεργήσει με τον τρόπο που έχει ενεργήσει. Πλήν, όμως, ο Νόμος δεν παρέχει τέτοια εξουσιοδότηση. ΄Επεται πως η Ε.Δ.Υ. έχει ενεργήσει χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση και για το λόγο αυτό η σχετική απόφαση της είναι τρωτή και άκυρη.

Το άρθρο 35(2) (β) του Νόμου καθιστά τον χρόνο λήψης της πρότασης της αρμόδιας αρχής για πλήρωση της θέσης από την Ε.Δ.Υ. ως ουσιώδη χρόνο συνδρομής των προσόντων. Συναρτά, με άλλα λόγια, τον ουσιώδη χρόνο, με το χρόνο που η αρμόδια αρχή αποφασίζει να ζητήσει πλήρωση της θέσης. ΄Εχω, επομένως, την άποψη πως ο ουσιώδης χρόνος συνδρομής των προσόντων σε περίπτωση που η Ε.Δ.Υ. ενεργεί δυνάμει του άρθρου 29(3) του Νόμου, πρέπει και πάλιν να συναρτάται με το χρόνο που η Ε.Δ.Υ. αποφασίζει να ενεργήσει δυνάμει του άρθρου 29(3). ΄Επεται πως σε τέτοια περίπτωση ο ουσιώδης χρόνος συνδρομής των προσόντων είναι η ημερομηνία κατά την οποία η Ε.Δ.Υ. αποφασίζει να προβεί στην πλήρωση της θέσης, δυνάμει του άρθρου 29(3) του Νόμου. Αυτό το συμπέρασμα είναι το μόνο λογικό συμπέρασμα το οποίο υπαγορεύεται από το συνδυασμένο αποτέλεσμα των άρθρων 29(3) και 35(2) (β) του Νόμου. Ο χρόνος έγκρισης των σχεδίων υπηρεσίας δεν μπορεί να διαδραματίσει οποιοδήποτε ρόλο στον καθορισμό της ημερομηνίας συνδρομής των προσόντων. Αποτελεί ένα εντελώς εξωγενή παράγοντα γιατί το θέμα διέπεται από τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες - τα άρθρα 29(3) και 35(2) (β) του Νόμου. Ακολουθεί πως η Ε.Δ.Υ. κατά τον καθορισμό του ουσιώδους χρόνου συνδρομής των προσόντων έχει ενεργήσει με τρόπο αντίθετο προς το Νόμο, δηλαδή τα πιο πάνω άρθρα 29(3) και 35(2) (β) του Νόμου. Επομένως η σχετική πράξη της Ε.Δ.Υ. είναι άκυρη και γι΄ αυτό το λόγο.

Ο καθορισμός της ημερομηνίας συνδρομής των προσόντων αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της διαδικασίας πλήρωσης της επίδικης θέσης. Προσβλητή είναι μόνο η τελική πράξη της Ε.Δ.Υ.. Ωστόσο η διαπίστωση της ακυρότητας της πιο πάνω πράξης της Ε.Δ.Υ., για τους λόγους που υποδεικνύονται πιο πάνω - έλλειψη αιτιολογίας και νομοθετικής εξουσιοδότησης καθώς και παράβασης των άρθρων 29(3) και 35(2) (β) του Νόμου - επιφέρει και την ακυρότητα της τελικής πράξης για την έκδοση της οποίας η κριθείσα ως παράνομη αποτελεί νόμιμη προϋπόθεση (Βλ. Christodoulou v. CYTA (1978) 3 C.L.R. 61, Michaeloudes and Another v. Republic (1979) 3 C.L.R. 56, Angelidou and Others v. Republic (1975) 3 C.L.R. 404, Hji Georghiou v. Republic (1974) 3 C. L.R. 436, Καμένος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1916/14.1.98 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-59, σελ. 244).

Για τους πιο πάνω λόγους η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της με έξοδα £300.

 

 

 

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

 

 

 

 

 

/ΕΑΠ.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο