ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.639/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Παναγιώτη Χατζηκώστα, από την Αμμόχωστο
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
11 Oκτωβρίου, 1999
Για τον αιτητή : κ. Α. Κωνσταντίνου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κα Γ. Ερωτοκρίτου, Εισαγγελέας της
Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα
της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος : κ. Γ. Τριανταφυλλίδης.
______________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή αξιώνεται η ακύρωση του διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους Μιχαήλ Ταλιαδώρου στη μόνιμη (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης (Χειρουργικής), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, που έγινε στις 11.7.1997 και ίσχυε από 1.3.1994. Προηγούμενος διορισμός του Μιχαήλ Ταλιαδώρου στην ίδια θέση, και πάλιν από 1.3.1994, ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 3.11.1995 στην προσφυγή 475/94 που επίσης καταχώρησε ο αιτητής.
΄Υστερα από την ακύρωση του διορισμού το γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με επιστολή ημερ. 24.6.1996, ζήτησε από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου της Συμβουλευτικής Επιτροπής την επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης που παρέμεινε κενή. Η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, στην οποία συστήθηκαν για επιλογή στη θέση τέσσερις υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος, υποβλήθηκε στις 17.4.1997.
Στη συνεδρία της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής "η Επιτροπή"), ημερ. 22.5.1997 μελέτησε το θέμα της πλήρωσης της θέσης. Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας που είχε κληθεί, σύστησε για επιλογή στη θέση το ενδιαφερόμενο μέρος. Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή από τη συνεδρίαση, η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση των τεσσάρων υποψηφίων και κατέληξε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί των άλλων υποψηφίων.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή επιλέγοντας το ενδιαφερόμενο μέρος έδωσε μεγάλη σημασία στην έκταση της πείρας του στην ειδικότητα της χειρουργικής. Η διαπίστωση αυτή είναι σύμφωνα με τον αιτητή διπλά πεπλανημένη και εσφαλμένη γιατί, από τη μια, το ενδιαφερόμενο μέρος δεν υπερέχει σε πείρα στη χειρουργική, ενώ από την άλλη, στην πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους συνυπολογίστηκε κατ΄ αντίθεση με την ισχύουσα νομολογία και ο χρόνος της εκπαίδευσης, με σκοπό την απόκτηση του μεταπτυχιακού διπλώματος ή του τίτλου ειδικότητας στη χειρουργική.
Επισημαίνεται από τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή ότι, όπως φαίνεται και στους περί Ιατρών (Ειδικά Προσόντα) Κανονισμούς του 1986, Κ.Δ.Π. 91/86, πλην της Γενικής Χειρουργικής υπάρχουν και άλλες χειρουργικές ειδικότητες, όπως η Χειρουργική Θώρακος, η Χειρουργική Αγγείων Καρδίας, η Χειρουργική Παίδων, η Πλαστική Χειρουργική κλπ.
Σύμφωνα με τον αιτητή, από το χρόνο πείρας που το ενδιαφερόμενο μέρος ισχυρίζεται ότι έχει, θα έπρεπε, να αφαιρεθεί η οποιαδήποτε πείρα του σε άλλες ειδικότητες που απέκτησε πλην της Γενικής Χειρουργικής.
Πράγματι από το βιογραφικό σημείωμα του ενδιαφερόμενου μέρους είναι φανερό ότι μέρος της αποκτηθείσας πείρας που υπολογίστηκε από την Επιτροπή ως πείρα στη Χειρουργική έχει αποκτηθεί στην Πλαστική Χειρουργική, στην Τραυματική και Ορθοπεδική Χειρουργική, καθώς και στην Αγγειοθωρακοχειρουργική.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή αναφέρτηκε σε διάφορες λεπτομέρειες, όπως η ανάγκη για προεγγραφή των προσώπων που απέκτησαν τα ακαδημαϊκά τους προσόντα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν χρειάζεται να υπεισέλθω σ΄ αυτές. Επίσης δεν χρειάζεται να εξετάσω αν ο αιτητής κατέχει ή όχι στην πραγματικότητα περισσότερη πείρα από το ενδιαφερόμενο μέρος. ΄Οπως άλλωστε τονίστηκε η πιθανολόγηση εμφιλοχώρησης πλάνης στις εκτίμησης της Επιτροπής αρκεί για ακύρωση της επίδικης πράξης.
Υπάρχει τεκμήριο υπέρ της ορθής εξακρίβωσης των πραγματικών περιστατικών (Μ. Δ. Στασινόπουλος, Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων,
1951, σελ. 304, 305). Το τεκμήριο αυτό υποχωρεί όταν ο διάδικος κατορθώσει να καταστήσει πιθανή την πλάνη, να δημιουργήσει δηλαδή στο Δικαστή απλώς αμφιβολίες για την ορθότητα της διαπίστωσης του πραγματικού υλικού εκ μέρους της Διοίκησης. Σε μια τέτοια περίπτωση ο Δικαστής ευρισκόμενος σε αμφιβολία δεν κλίνει προς το τεκμήριο αλλά, είτε διατάσσει αποδείξεις ή ακυρώνει την πράξη για να διαπιστώσει η Διοίκηση τα πραγματικά περιστατικά "κατά τρόπο μη καταλείποντα αμφιβολίες" (βλέπε Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228, 234, 235, Hji Michael and others v. Republic (1972) 3 C.L.R. 246, 252, Zenios v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1181, 1183, 1184).΄Οπως είδαμε και πιο πάνω η πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους συνολικής περιόδου τριών περίπου χρόνων (έξι μήνες στην Πλαστική Χειρουργική, δεκαοκτώ μήνες στην Αγγειοχειρουργική και δώδεκα μήνες στην Ορθοπεδική και Τραυματική Χειρουργική), δεν μπορούν να υπολογιστούν ως πείρα στην ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής. ΄Ετσι δημιουργείται η πιθανότητα η Επιτροπή να ενήργησε υπό καθεστώς πλάνης.
Το πιο πάνω όμως δεν είναι και ο μόνος λόγος ακύρωσης. ΄Οπως είδαμε και στην αρχή, στο πρακτικό της συνεδρίας της Επιτροπής ημερ. 22.5.1997, η Επιτροπή αιτιολογώντας την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους αναφέρει ότι αυτός υπερτερεί του αιτητή και ενός άλλου υποψηφίου όσον αφορά την έκταση της πείρας στην ειδικότητα της Χειρουργικής, λαμβανομένου υπ΄ όψιν και του χρόνου που διανύθηκε για εκπαίδευση με σκοπό την απόκτηση του μεταπτυχιακού διπλώματος ή του τίτλου ειδικότητας στη Χειρουργική.
Είναι νομολογιακά τεκμηριωμένο ότι στην πείρα δεν περιλαμβάνεται ο χρόνος που διανύθηκε για εκπαίδευση (
Papapetrou v. Republic 2 R.S.C.C. 61, Χ"Κωνσταντίνου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 634/92 και 805/92, ημερ. 30.9.1993 και Ιωαννίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 909/92, κ.α., ημερ. 23.2.1995). Ο όρος "πείρα" σε σχέδιο υπηρεσίας υποδηλώνει την απόκτηση γνώσης μέσω υπηρεσίας σε συγκεκριμένο κλάδο ή θέση.Εν όψει όλων των πιο πάνω είναι φανερό ότι ο συνυπολογισμός από την Επιτροπή στην πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους και του χρόνου της εκπαίδευσης με σκοπό την απόκτηση του τίτλου ειδικότητας στη Χειρουργική, είναι λανθασμένη.
Εν όψει όλων των πιο πάνω η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Φρ. Νικολαΐδης
Δ.
/ΜΔ