CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Η προσφυγή ισχυρίζεται έκδηλη υπεροχή της κας. Κατσιολούδη έναντι της κας. Κεή. Στη γραπτή αγόρευση του ο ευπαίδευτος συνήγορος για την κα. Κατσιολούδη ισχυρίζεται κατ΄αρχή πλάνη της ΕΕΥ καθ΄όσον απεδόθη υπέρμετρη βαρύτητα στην πείρα της κας. Κεή η οποία λανθασμένα ταυτίστηκε με την υπηρεσία και την αρχαιότητα της. Χωρίς αμφιβολία, η νομολογία, στην οποία αναφέρεται και ο κ. Ευσταθίου (ίδε: Skapoullis v. Republic (1984) 3 C.L.R. 554, Papapetrou v. Republic, 2 R.S.C.C. 61), τονίζει τη διάκριση μεταξύ υπηρεσίας και πείρας, που δεν είναι ταυτόσημες έννοιες. Δεν είναι όμως ορθό να λεχθεί, όπως εισηγείται ο κ. Ευσταθίου, ότι η ΕΕΥ ταύτισε την πείρα με την υπηρεσία των δύο και δεν αναφέρθηκε στην αντίστοιχη πείρα της κας. Κατσιολούδη. Στη σχετική αναφορά στα πρακτικά, που παρατέθηκε ανωτέρω, η ΕΕΥ αναφέρεται συγκεκριμένα στην πείρα της κας. Κεή όχι ως ταυτόσημη με την υπηρεσία της αλλά ως απόρροια της μακράς υπηρεσίας της στα Νηπιαγωγεία και ως εκ της απόσπασης της σε θέματα σχετικά με την Προδημοτική Εκπαίδευση, όπως και στην αντίστοιχη πείρα της κας. Κατσιολούδη. Ούτε ευσταθεί η εισήγηση ότι η πείρα της κας Κεή δεν προσιδιάζει προς τα καθήκοντα της θέσης. Η ΕΕΥ, αξιολογώντας την πείρα στα πλαίσια του στοιχείου της αξίας, στα οποία και εντάσσεται (ίδε Piperi v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306), αναφέρθηκε σαφώς σε πείρα προσιδιάζουσα προς τα καθήκοντα της θέσης (Επιθεωρήτρια Ειδικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης για τα Νηπιαγωγεία) αφού τη σχολίασε σε σχέση με την υπηρεσία της κας. Κεή στα Νηπιαγωγεία και την απόσπαση της σε θέματα σχετικά με την Προδημοτική Εκπαίδευση, αναφερόμενη, χωρίς να την παραγνωρίζει, και στην αντίστοιχη πείρα της κας. Κατσιολούδη, τα στοιχεία της οποίας, όπως και εκείνα της κας. Κεή, ήσαν ενώπιον της. Δεν μπορώ να εντοπίσω είτε πλάνη της ΕΕΥ είτε ελλιπή αιτιολογία σε αναφορά με τα στοιχεία των φακέλων ως προς την αντίληψη και αντίκριση της ΕΕΥ της πείρας των δύο σε συνάρτηση με τα καθήκοντα της θέσης. Ούτε, εξ άλλου, μπορεί να λεχθεί ότι προσεδόθη ιδιαίτερη ή υπέρμετρη βαρύτητα στο εν λόγω θέμα της πείρας.

Ο κ. Ευσταθίου εισηγείται επίσης ότι η ΕΕΥ πεπλανημένα θεώρησε ότι οι δύο ήσαν περίπου ισοδύναμες σε αξία, καθ΄όσον παραγνωρίσθηκε η έστω και ελαφρά καλύτερη απόδοση της κας. Κατσιολούδη κατά την προφορική συνέντευξη. Δεν διαπιστώνω οποιαδήποτε τέτοια πλάνη. Η ΕΕΥ είχε ήδη κρίνει, σε αναφορά με τα στοιχεία των φακέλων, που περιλάμβαναν και τις υπηρεσιακές εκθέσεις, ότι και οι δύο ορθώς χαρακτηρίσθησαν ως "Εξαίρετες" από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Η κρίση αυτή δεν προσβάλλεται ως ασύμφωνη προς τα στοιχεία των φακέλων, ούτε είναι τέτοια. Η αναφορά της ΕΕΥ στην απόδοση κατά την προσωπική συνέντευξη έγινε με βάση το ότι αυτή λαμβάνεται υπ΄όψη ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης, και είναι σε συνάρτηση με αυτό που θεώρησε ότι οι δύο ήσαν περίπου ισοδύναμες και ότι η ελαφρά καλύτερη απόδοση της κας. Κατσιολούδη στην προσωπική συνέντευξη ("Εξαίρετη" έναντι "Εξαίρετη-" της κας. Κεή) δεν διαφοροποιούσε ουσιαστικά τη γενική εικόνα των δύο ως προς το κριτήριο της αξίας. Η προσέγγιση αυτή δεν μπορεί να είναι πεπλανημένη. Η διαφορά μεταξύ του "Εξαίρετη" και του "Εξαίρετη-" κατά την προσωπική συνέντευξη σαφώς δεν αντίκειται προς την έννοια του "περίπου ισοδύναμες" και ασφαλώς δεν διαφοροποιεί ουσιαστικά τη γενική εικόνα μεταξύ δύο κατά τα άλλα εξαίρετων υποψηφίων. Απεναντίας, θα ήταν η απόδοση σημασίας στην ασήμαντη αυτή διαφορά που θα συνιστούσε πλάνη και υπέρμετρη βαρύτητα στην προσωπική συνέντευξη, όπως προκύπτει και από την απόφαση της Ολομέλειας Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081.

Ο κ. Ευσταθίου ισχυρίζεται περαιτέρω ότι αγνοήθηκε η υπεροχή της κας. Κατσιολούδη σε προσόντα και απεδόθη υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητα της κας. Κεή. Ούτε με αυτή τη θέση μπορώ να συμφωνήσω. Η ΕΕΥ ρητά αναγνώρισε ότι η κα. Κατσιολούδη είχε ψηλότερα ακαδημαϊκά προσόντα από την κα. Κεή. Και, ορθά αντιλαμβανόμενη τη νομολογία, στην οποία και αναφέρθηκε, παρατήρησε ότι προσόντα πέραν εκείνων που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας συνιστούν οριακής σημασίας κριτήριο. Κυρίως, δε, η ΕΕΥ, με αυτή την αντίληψη, έλαβε υπ΄όψη της και συνεκτίμησε τα ψηλότερα προσόντα της κας. Κατσιολούδη, τα οποία, όπως και εκείνα της κας. Κεή, σχετίζοντο με τα καθήκοντα της θέσης (ίδε και τη σχετική αναφορά στην ακυρωτική απόφαση). Ασφαλώς δεν μπορεί να λεχθεί ότι η ΕΕΥ ενήργησε πεπλανημένα ή ότι τα πρόσθετα προσόντα της κας. Κατσιολούδη, συνεκτιμούμενα με τα άλλα δεδομένα, θα μπορούσαν να βαρύνουν την πλάστιγγα προσδίδοντας της έκδηλη υπεροχή (ίδε HjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1081).

Όπως προκύπτει από τα πιο πάνω, και όπως ορθώς παρατηρεί ο κ. Ευσταθίου, η ΕΕΥ φαίνεται να προσέδωσε σημασία στην αρχαιότητα της κας. Κεή. Αυτό όμως δεν ήταν λανθασμένο. Η αρχαιότητα είναι ένα από τα τρία κριτήρια τα οποία συνεκτιμούνται προς λήψη της απόφασης. Αν και όχι το κυριότερο όταν στα άλλα υπάρχει σαφής διαφορά των υποψηφίων, εν τούτοις είναι σημαντικό και μπορεί να είναι αποφασιστικό όταν κατά τα άλλα οι υποψήφιοι είναι περίπου ισοδύναμοι (ίδε Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480, Smyrnios v. Republic (1983) 3 C.L.R. 124, Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 77). Στην προκειμένη περίπτωση που οι δύο υποψήφιες ήσαν ισοδύναμες ως προς το κριτήριο της αξίας και μάλιστα η κα. Κεή είχε αξιοσημείωτη πείρα στα πλαίσια εκείνα, τα δε υπέρτερα προσόντα της κας. Κατσιολούδη ήσαν πέραν των προνοουμένων στα σχέδια υπηρεσίας, δεν μπορώ να διαπιστώσω ότι η πρόσδοση από την ΕΕΥ βαρύτητας στην αρχαιότητα της κας. Κεή ήταν πεπλανημένη ή υπέρμετρη ώστε να θέσει την απόφαση της έξω από τα πλαίσια του εύλογα επιτρεπτού. Ιδιαίτερα, αφού η αρχαιότητα της κας Κεή δεν ήταν ούτε οριακή ούτε ευκαταφρόνητη. Η κα. Κεή κατείχε τη θέση Διευθυντή και μάλιστα από το 1988 ενώ η κα. Κατσιολούδη κατείχε τη θέση Βοηθού Διευθυντή από το 1991, θέση στην οποία η κα. Κεή είχε προαχθεί από το 1982. Η αρχαιότητα της κας. Κεή και ως προς την παρούσα θέση της σε σχέση με τη θέση της κας. Κατσιολούδη και ως προς την προηγούμενη θέση της που ήταν η παρούσα θέση της κας. Κατσιολούδη ήταν έτσι εμφανής, μεγάλη και σημαντική. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν είναι καθόλου αντινομικό ή εκπληκτικό το ότι η ΕΔΥ προσέδωσε βαρύτητα, και όπως φαίνεται αποφασιστική βαρύτητα, στην αρχαιότητα της κας. Κεή, στη συνεκτίμηση της με τα άλλα κριτήρια.

Ο κ. Ευσταθίου ισχυρίζεται περαιτέρω πλάνη της ΕΕΥ και έλλειψη δέουσας έρευνας όσον αφορά την κατοχή από την κα. Κεή του απαιτούμενου από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντος της πολύ καλής γνώσης μιας τουλάχιστον από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες (και συγκεκριμένα της Αγγλικής, όπως φαίνεται από την αναφορά της Συμβουλευτικής Επιτροπής). Τέτοιος λόγος ακύρωσης όμως δεν προβάλλεται στην προσφυγή και ως εκ τούτου δεν προτίθεμαι να τον εξετάσω, πέραν του να παρατηρήσω ότι από τα όλα στοιχεία που είχε ενώπιον της η ΕΕΥ ως προς το θέμα θα ήταν δύσκολο να ευσταθήσει.