ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 908/98

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

1. Νίκου Προκοπίου, από την Πάφο,

2. Ιωάννη Δημοσθένους, από τη Λεμεσό,

Αιτητών,

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ων η αίτηση.

- - - - - -

7 Σεπτεμβρίου, 1999.

Για τον αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Κ. Σταυρινός.

- - - - - -

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Οι αιτητές επιδιώκουν ακύρωση της απόφασης της καθ΄ ης η αίτηση Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 7.8.98 με την οποία προήγαγε τους Πολύκαρπο Γεωργίου και Αριστο Γαβριηλίδη στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Αναδασμού από 1.7.98 αντί των αιτητών.

Επρόκειτο για τρεις κενές θέσεις Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Αναδασμού, για την πλήρωση των οποίων η ΕΔΥ συνήλθε σε συνεδρία την 1.6.98. Στην αρχή εξετάστηκε επιστολή του δικηγόρου του αιτητή η οποία αναφερόταν στην υπηρεσιακή έκθεση του αιτητή για το έτος 1997. Κρίθηκε ότι η έκθεση έγινε σύμφωνα με τους κανονισμούς και θα λαμβανόταν κανονικά υπόψη.

Η θέση είναι θέση προαγωγής γι΄ αυτό ζητήθηκαν οι συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Αναδασμού, ο οποίος αφού έδωσε τις συστάσεις του αποχώρησε. Η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Επέλεξε ως πιο κατάλληλους και αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στους πιο κάτω υποψήφιους:

1. Μαρκίδη Σταύρο

2. Γεωργίου Πολύκαρπο

3. Γαβριηλίδη Αριστο.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι νομικά τρωτή γιατί:

(α) Η προτίμηση του ήταν εκ των προτέρων διαμορφωμένη.

(β) Οι πληροφορίες που ο Διευθυντής συνέλεξε από τους προϊσταμένους των υποψηφίων δεν συνιστά αλλά ούτε και υποδηλώνει την αιτιολογία.

(γ) Η σύσταση του Διευθυντή περιέχει γενικότητες.

(δ) Ο Διευθυντής αναφέρεται στα καθήκοντα της θέσης των αιτητών με πρόθεση θυματοποίησής τους.

Οι αιτητές ισχυρίζονται επίσης ότι υπερτερούν έναντι των ενδιαφερόμενων προσώπων στην αξία, πείρα και αρχαιότητα γεγονός το οποίο παραγνώρισε η ΕΔΥ. Τέλος οι αιτητές ισχυρίζονται πως η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και ότι είναι αναιτιολόγητη.

Οι αμφισβητήσεις των αιτητών που αναφέρονται στις συστάσεις του Διευθυντή καθώς και εκείνες που αναφέρονται στην αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης καθιστούν επιβεβλημένη την αυτούσια παράθεση των συστάσεων και της προσβαλλόμενης απόφασης όπως αντιστοίχως καταγράφονται στα πρακτικά:

Οι συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή:

"Συμφωνώ ότι οι υποψήφιοι με αύξ. αρ. 1 μέχρι 18 πληρούν τα υπό του Σχεδίου Υπηρεσίας απαιτούμενα προσόντα.

Λόγω του ότι το Τμήμα Αναδασμού είναι ένα μικρό Τμήμα, γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους. Προκειμένου όμως να προβώ στις συστάσεις μου, έχω πάρει στοιχεία και πληροφορίες από τους κατά καιρούς προϊσταμένους όλων των υποψηφίων, όσον αφορά την απόδοση στην εργασία τους και την εν γένει προσφορά τους στο Τμήμα. Εχω, επίσης, μελετήσει τόσο τους Προσωπικούς Φακέλους όσο και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων όλων των υποψηφίων.

Με βάση τα πιο πάνω και αφού έλαβα υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι΄ αυτή, συστήνω για προαγωγή τους Μαρκίδη Σταύρο, Γεωργίου Πολύκαρπο και Γαβριηλίδη Αριστο, τους οποίους θεωρώ ως τους πιο κατάλληλους.

Για το Μαρκίδη Σταύρο, η σύστασή μου βασίζεται στα ακόλουθα:

Οσον αφορά την αξία των υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα, ο Μαρκίδης υπερέχει έναντι όλων των άλλων υποψηφίων που δεν συστήνονται.

Οσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας, ο συστηνόμενος δεν υστερεί παρά μόνο έναντι των υποψήφιων Ακκίδη και Δημοσθένους, τούτο όμως ανάγεται στην ημερομηνία γέννησής τους και γι΄αυτό του αποδίδω οριακή σημασία.

Ο Μαρκίδης προΐσταται του συνεργείου αναδασμού Λάνιας. Διακρίνεται για το έντονο ενδιαφέρον του για επιμόρφωση και ανανέωση των γνώσεών του και παρακολουθεί την εξέλιξη της τεχνολογίας σε θέματα σχετικά με τις εργασίες αναδασμού, με αποτέλεσμα την καλύτερη και ταχύτερη διεκπεραίωση των εργασιών του Τμήματος. Επίσης, ο Μαρκίδης εποπτεύει, καθοδηγεί και συντονίζει τους υφιστάμενούς του κατά τρόπο άριστο, ώστε η απόδοση και η παραγωγικότητά τους να φτάνει σε ψηλά επίπεδα.

Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι ο Μαρκίδης διακρίνεται για τις διοικητικές και οργανωτικές του ικανότητες, την πρωτοβουλία που επιδεικνύει, την υπευθυνότητα, την ευθυκρισία και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, ιδιότητες στις οποίες ξεχωρίζει και υπερέχει ουσιαστικά έναντι των άλλων υποψηφίων που δε συστήνονται.

Συμπερασματικά, αφού προέβηκα σε μια συνολική σύγκριση όλων των υποψηφίων και συνεκτίμησα όλα τα στοιχεία κρίσης, συμπεριλαμβανομένων των προσωπικών ιδιοτήτων και ικανοτήτων του Μαρκίδη Σταύρου, κρίνω ότι αυτός γενικά υπερέχει έναντι των άλλων υποψηφίων και τον θεωρώ ως τον πιο κατάλληλο για προαγωγή.

Για τον Γεωργίου Πολύκαρπο, η σύστασή μου βασίζεται στα ακόλουθα:

Οσον αφορά την αξία των υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα, ο Γεωργίου υπερέχει έναντι όλων των άλλων υποψηφίων που δε συστήνονται.

Οσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας, στην παρούσα τους θέση ο συστηνόμενος δεν υστερεί έναντι οποιουδήποτε υποψηφίου. Σ΄ ό,τι αφορά την προηγούμενή τους θέση, έλαβα υπόψη μου ότι ο συστηνόμενος υστερεί έναντι των υποψήφιων Ακκίδη, Δημοσθένους, Προκοπίου και Γεωργιάδου, για περίοδο που κυμαίνεται από 12 έως 20 περίπου μήνες, είναι απομακρυσμένη και ανάγεται στη δεκαετία του 1970. Επίσης, προηγείται αυτού σε αρχαιότητα και η Θεμιστοκλέους, τούτο όμως οφείλεται μόνο στην ημερομηνία γέννησης και συνεπώς έχει πολύ οριακή σημασία.

Ο Γεωργίου προΐσταται του συνεργείου αναδασμού Πεντακώμου. Παρακολουθεί ανελλιπώς την εξέλιξη της τεχνολογίας στον τομέα των εργασιών του Τμήματος και διακρίνεται για το έντονο ενδιαφέρον του για επιμόρφωση και συνεχή ανανέωση των γνώσεών του, τις οποίες συνεχώς προσπαθεί να μεταδώσει και στο υφιστάμενο προσωπικό του, με στόχο την όσο το δυνατό καλύτερη και ταχύτερη προώθηση των εργασιών του Τμήματος. Επίσης, ο Γεωργίου διακρίνεται για την ικανότητά του να αναπτύσσει σχέσεις φιλίας και αρμονικής συνεργασίας με τους υφιστάμενούς του, δημιουργώντας έτσι ευνοϊκό κλίμα και καλύτερες συνθήκες εργασίας, στοιχεία τα οποία, μαζί με το δικό του συντονισμό και καθοδήγηση, συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε η απόδοση και παραγωγικότητα των υπαλλήλων να φτάνει σε πολύ ψηλά επίπεδα. Επιδεικνύει μεγάλη προθυμία να ανταποκριθεί σε επείγουσες ανάγκες του Τμήματος, ακόμα και εκτός του κανονικού ωραρίου εργασίας.

Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι ο Γεωργίου διακρίνεται για τις διοικητικές και οργανωτικές του ικανότητες, την υπευθυνότητα, την ευθυκρισία και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, ιδιότητες στις οποίες ξεχωρίζει και υπερέχει ουσιαστικά έναντι των άλλων υποψηφίων που δε συστήνονται.

Σε μια συνεκτίμηση όλων των νομολογημένων κριτηρίων και των άλλων στοιχείων που είχα υπόψη μου προκειμένου να προβώ σε σύσταση, περιλαμβανομένων των προσωπικών ιδιοτήτων και ικανοτήτων του Γεωργίου που ανέφερα πιο πάνω, κρίνω ότι αυτός γενικά υπερέχει έναντι όλων των μη συστημένων υποψηφίων και είναι απόλυτα κατάλληλος για προαγωγή.

Για τον Γαβριηλίδη Αριστο, η σύστασή μου βασίζεται στα ακόλουθα:

Οσον αφορά την αξία των υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα, ο Γαβριηλίδης υπερέχει έναντι όλων των άλλων υποψηφίων που δε συστήνονται.

Οσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας, ο συστηνόμενος δεν υστερεί έναντι οποιουδήποτε υποψηφίου στην παρούσα τους θέση. Ελαβα όμως υπόψη ότι ο συστηνόμενος υστερεί σε αρχαιότητα έναντι των υποψηφίων Ακκίδη, Δημοσθένους, Προκοπίου, Γεωργιάδου και Θεμιστοκλέους, κατά τρία έως πέντε περίπου χρόνια στην προηγούμενή τους θέση, στη δεκαετία του 1970.

Ο Γαβριηλίδης εργάζεται στην Κοιλάδα του Διαρίζου στα χωριά Πραιτώρι, Κέδαρες και Φιλούσα, στα οποία διενεργείται αναδασμός και υλοποιείται σχέδιο για αρδευτικό σύστημα. Παρακολουθεί ανελλιπώς την εξέλιξη της τεχνολογίας στον τομέα των εργασιών του Τμήματος και διακρίνεται για την έφεση και το έντονο ενδιαφέρον του για επιμόρφωση και συνεχή ανανέωση των γνώσεών του, με στόχο την όσο το δυνατό καλύτερη και ταχύτερη προώθηση των εργασιών του Τμήματος.

Επίσης, ο Γαβριηλίδης διακρίνεται για το ευπροσήγορο του χαρακτήρα του και για την ικανότητά του να δημιουργεί άριστες σχέσεις συνεργασίας με το κοινό και τους συναδέλφους του, οι οποίες είναι απόλυτα απαραίτητες για την απρόσκοπτη προώθηση των σχεδίων αναδασμού σε κάθε κοινότητα.

Ο Γαβριηλίδης ξεχωρίζει, ακόμη, για τις ικανότητές του να αξιοποιεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλους τους εις τη διάθεσή του πόρους, με αποτέλεσμα την αύξηση της αποδοτικότητας τόσο του προσωπικού που εποπτεύει όσο και του τεχνικού εξοπλισμού που χρησιμοποιεί. Αποτέλεσμα του συνδυασμού των ικανοτήτων του αυτών ήταν η ταχεία συμπλήρωση του σχεδίου αναδιανομής της περιοχής Υψωνας/1 και η άμεση και αποτελεσματική προώθηση του σχεδίου αναδασμού στις κοινότητες Πραιτωρίου, Κεδάρων και Φιλούσας, στην κοιλάδα του Διαρίζου.

Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι ο Γαβριηλίδης διακρίνεται για τις διοικητικές και οργανωτικές του ικανότητες, την υπευθυνότητα, την ευθυκρισία και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, ιδιότητες στις οποίες ξεχωρίζει και υπερέχει ουσιαστικά έναντι των άλλων υποψηφίων.

Σε μια συνεκτίμηση των νομολογημένων κριτηρίων και των ιδιοτήτων και ικανοτήτων του συστηνομένου που ανέφερα πιο πάνω, κρίνω ότι αυτός είναι απόλυτα κατάλληλος για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση. Εξάλλου, εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι, και σε περίπτωση που η υπό πλήρωση θέση ήταν μόνο μία, αυτός που θα σύστηνα θα ήταν οπωσδήποτε ο Γαβριηλίδης Αριστος.

Προβαίνοντας στις πιο πάνω συστάσεις, έλαβα υπόψη μου ότι ορισμένοι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων και οι συστηνόμενοι Γεωργίου Πολύκαρπος και Γαβριηλίδης Αριστος, διαθέτουν πρόσθετα Τεχνικά/Ακαδημαϊκά προσόντα και έδωσα σε αυτά τη δέουσα σημασία."

 

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση:

 

 

"Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη τις κρίσεις και τις συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή.

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια. Οσον αφορά τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις που υποβλήθηκαν για το 1990, η Επιτροπή επαναβεβαίωσε τη σχετική απόφαση που πήρε στη συνεδρία της με ημερομηνία 2.7.97 (θέμα Ω.(1) των πρακτικών), στο βαθμό που συνάδει με τα στοιχεία της παρούσας διαδικασίας.

Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητά τους, η οποία φαίνεται στον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων.

Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή και τα όσα αυτός ανέφερε σχετικά, έκρινε ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψηφίων, τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους και αποφάσισε να προσφέρει σ΄ αυτούς προαγωγή στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Αναδασμού:

1. ΜΑΡΚΙΔΗΣ Σταύρος

2. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Πολύκαρπος

3. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ Αριστος.

Επιλέγοντας το Μαρκίδη Σταύρο, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτός υπερέχει σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια, στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα, δεν υστερεί σε αρχαιότητα παρά μόνο έναντι των Ακκίδη Χρίστου και Δημοσθένους Ιωάννη και τούτο μόνο λόγω ηλικίας και έχει, επιπλέον, υπέρ του την αιτιολογημένη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή η οποία ενισχύει ακόμη περισσότερο την αξία του.

Επιλέγοντας τους Γεωργίου Πολύκαρπο και Γαβριηλίδη Αριστο, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι οι υποψήφιοι Ακκίδης Χρίστος, Δημοσθένους Ιωάννης, Προκοπίου Νικόλαος, Γεωργιάδου Κυριακή και Θεμιστοκλέους Αικατερίνη προηγούνται αυτών σε αρχαιότητα κατά ένα έως πέντε περίπου χρόνια (του Γαβριηλίδη προηγείται και ο Τέκλος Νίκος κατά μία μόνο ημέρα στην προηγούμενή τους θέση). Λαμβάνοντας όμως υπόψη ότι η αρχαιότητα αυτή είναι απομακρυσμένη, ανάγεται στην προηγούμενή τους θέση, στη δεκαετία του 1970, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι επιλεγέντες υπερέχουν έναντι όλων σε αξία όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια, στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα, και έχουν υπέρ τους τις αιτιολογημένες και συνάδουσες με τα στοιχεία των Φακέλων συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή, οι οποίες ενισχύουν ακόμη περισσότερο την αξία τους, έκρινε ότι αυτοί γενικά υπερέχουν και είναι πιο κατάλληλοι για προαγωγή.

Τέλος, η Επιτροπή, σημειώνοντας και τη σχετική δήλωση του Αναπληρωτή Διευθυντή, έλαβε υπόψη ότι ορισμένοι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων και οι επιλεγέντες Γεωργίου Πολύκαρπος και Γαβριηλίδης Αριστος, διαθέτουν πρόσθετα Τεχνικά/Ακαδημαϊκά προσόντα και έδωσε σ΄ αυτά τη δέουσα σημασία."

Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και με βάση τα

 

 

 

Το πρώτο ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί είναι κατά πόσο η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή είναι νομικά τρωτή σε βαθμό που να επηρεάζει το κύρος της προσβαλλόμενης απόφασης. Το άρθρο 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) απαιτεί αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή. Η απλή παραπομπή ή αναφορά στα θεσμοθετημένα κριτήρια δεν ικανοποιεί την πιο πάνω απαίτηση του νόμου. Στην Θεόδωρος Λεωνίδου κα ν. ΕΔΥ, ΑΕ 1579, ημερ. 29.5.98 λέχθηκαν τα εξής:

"Η απαίτηση του νόμου ικανοποιείται όταν η σύσταση περιέχει την άποψη του Διευθυντή για τις αρετές, ικανότητες και ιδιότητες που χρειάζονται για την επιτυχή εκτέλεση των καθηκόντων μιας θέσης και τα δεδομένα στη βάση των οποίων έχει διαμορφωθεί η άποψη ότι ο συστηνόμενος είναι ο αξιότερος από την άποψη της συγκέντρωσης των αρετών, ικανοτήτων και ιδιοτήτων που απαιτούν τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης."

 

 

Στην προκείμενη περίπτωση ο Διευθυντής κατέγραψε τις ιδιότητες που θεωρούσε ότι διέκριναν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Ομως, όλες οι ιδιότητες που έχουν καταγραφεί καλύπτονται από τα "στοιχεία αξιολόγησης" στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Συγκεκριμένα για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πολύκαρπο Γεωργίου αναφέρονται τα εξής:

"α. Για το έντονο ενδιαφέρον του για επιμόρφωση και συνεχή ανανέωση των γνώσεών του τις οποίες συνεχώς προσπαθεί να μεταδώσει και στο υφιστάμενο προσωπικό του, με στόχο την όσο το δυνατό καλύτερη και ταχύτερη προώθηση των εργασιών του τμήματος."

 

 

Σημειώνεται επίσης ότι "ο Γεωργίου παρακολουθεί ανελλιπώς την εξέλιξη της τεχνολογίας στον τομέα των εργασιών του τμήματός του".

Οι πιο πάνω ιδιότητες στις οποίες αναφέρεται ο Διευθυντής στη σύστασή του βαθμολογούνται στις υπηρεσιακές εκθέσεις κάτω από τα κεφάλαια "Επαγγελματική κατάρτιση" και "Υπηρεσιακό ενδιαφέρον" ως εξής:

"Επαγγελματική κατάρτιση: Παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα της εργασίας του και εμπλουτίζει τις γνώσεις του γι΄ αυτή."

"Υπηρεσιακό ενδιαφέρον: Επιδεικνύει το ενδεικνυόμενο ενδιαφέρον και ζήλο κατά την εκτέλεση των εργασιών του."

 

 

Και για τα δύο πιο πάνω στοιχεία , "Επαγγελματική κατάρτιση" και "Υπηρεσιακό ενδιαφέρον", ο εκ των αιτητών Ιωάννης Δημοσθένους κατά τα τελευταία πέντε (1993-1997) χρόνια βαθμολογήθηκε με "Εξαίρετα" το ίδιο δηλαδή όπως και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πολύκαρπος Γεωργίου. Αυτή η διαπίστωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν περιθώρια διάκρισης μεταξύ του εν λόγω αιτητή και του ενδιαφερόμενου προσώπου Πολύκαρπου Γεωργίου.

"β. ..... για την ικανότητά του να αναπτύσσει σχέσεις φιλικής και αρμονικής συνεργασίας με τους υφισταμένους του, δημιουργώντας έτσι ευνοϊκό κλίμα και καλύτερες συνθήκες εργασίας, στοιχεία τα οποία μαζί με το δικό του συντονισμό και καθοδήγηση, συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε η απόδοση και παραγωγικότητα των υπαλλήλων να φτάνει σε πολύ ψηλά επίπεδα ..."

 

 

Η συνεργασία και οι αρμονικές σχέσεις φιλικές με τους υφισταμένους βαθμολογούνται κάτω από το "Κεφάλαιο Συνεργασία/Σχέσεις". Αναφορικά με αυτό το στοιχείο αμφότεροι οι αιτητές έχουν βαθμολογηθεί κατά τα τελευταία χρόνια με "Εξαίρετα" το ίδιο δηλαδή όπως και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πολύκαρπος Γεωργίου. Επομένως ούτε και εδώ υπήρχε χώρος για διάκριση.

"γ. .... για τις διοικητικές και οργανωτικές του ικανότητες, την υπευθυνότητα, την ευθυκρισία, την ακεραιότητα του χαρακτήρα"

 

 

Είναι ιδιότητες για τις οποίες υπάρχει αντίστοιχο κεφάλαιο στις εμπιστευτικές υπηρεσιακές εκθέσεις και για τις οποίες βαθμολογούνται οι υποψήφιοι για προαγωγή υπάλληλοι. Τόσο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πολύκαρπος Γεωργίου όσο και οι αιτητές τα τελευταία χρόνια βαθμολογήθηκαν "Εξαίρετα" στα εν λόγω στοιχεία ήτοι "Διευθυντική/διοικητική ικανότητα" και "Υπευθυνότητα". Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο "Χαρακτήρας" από το 1990 έπαυσε να αποτελεί στοιχείο αξιολόγησης. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των αιτητών και ενδιαφερόμενων προσώπων ούτε ως προς αυτό το στοιχείο όταν τούτο αποτελούσε στοιχείο αξιολόγησης. Επομένως η κρίση του Διευθυντή δεν τυγχάνει ερείσματος αναφορικά με την ακεραιότητα του χαρακτήρα των ενδιαφερόμενων προσώπων.

Αναφορικά με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Αριστο Γαβριηλίδη ο Διευθυντής αναφέρθηκε στις ιδιότητες που τον διακρίνουν οι οποίες όμως βαθμολογούνται στις εμπιστευτικές εκθέσεις. Συγκεκριμένα στις ιδιότητες "Επαγγελματική κατάρτιση" και "Υπηρεσιακόν ενδιαφέρον" το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Αριστος Γαβριηλίδης βαθμολογήθηκε κατά τα τελευταία χρόνια με "Εξαίρετα". Την ίδια βαθμολογία όμως είχε και ο εκ των αιτητών Ιωάννης Δημοσθένους. Η παρατήρηση του Διευθυντή ότι ο Γαβριηλίδης ξεχωρίζει για τις "ικανότητές του να αξιοποιεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους εις τη διάθεσή του πόρους με αποτέλεσμα την αύξηση της αποδοτικότητας του προσωπικού που εποπτεύει όσο και του τεχνικού εξοπλισμού που χρησιμοποιεί" αναφέρεται σε ιδιότητες οι οποίες αναλυτικά εκτίθενται στο κεφάλαιο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" των εμπιστευτικών εκθέσεων. Για τα πιο πάνω στοιχεία τόσο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Γαβριηλίδης όσο και οι αιτητές βαθμολογήθηκαν τα τελευταία χρόνια με "Εξαίρετα" ενώ ως προς το στοιχείο "Υπευθυνότητα" τόσο ο Γαβριηλίδης όσο και οι αιτητές βαθμολογήθηκαν επίσης με "Εξαίρετα".

 

 

Στη Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου κα, ΑΕ 2207 και 2208, ημερ. 15.5.1998, ο Δικαστής Νικολάου συνόψισε στην απόφασή του τα όσα υποδεικνύονται από τη νομολογία ως σημαντικά για ό,τι αφορά τις συστάσεις, ιδιαίτερα μετά τη ρητή πρόνοια για αιτιολογία. Η απόφαση του Δικαστή Νικολάου άνκαι ήταν απόφαση μειοψηφίας ως προς το αποτέλεσμα εντούτοις η αναφορά στη νομολογία επί του συγκεκριμένου θέματος φαίνεται ότι αποτέλεσε την κοινή συνισταμένη χωρίς να παρουσιάζεται διαφορά με την πλειοψηφία. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:

"Η αιτιολογημένη σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση, προορίζεται, ενόψει του νόμου, ως ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης. το οποίο συχνά περιγράφεται και ως ουσιώδες: βλ. π.χ. την πρόσφατη απόφαση στη Δημοκρατία ν. Ψωμά, Α.Ε. 1979 ημερ. 17 Οκτωβρίου 1997. Δυνητικά είναι βέβαια. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο όπου η σύσταση εισάγει δικά της δεδομένα τα οποία ως αποτέλεσμα της γνώμης του Προϊσταμένου προσθέτουν στην αξία του συστηνομένου. Οπως υποδείχθηκε από την Ολομέλεια στη Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. 387 (στη σελ. 399):

"Ο προϊστάμενος του οικείου τμήματος έχει τη δυνατότητα να εκτιμήσει τις ανάγκες της θέσης και η σημασία της σύστασής του έγκειται στο γεγονός ότι εμπεριέχει τη γνώμη του ως προς το ποιος από τους υποψηφίους είναι ο αξιότερος από την άποψη της συγκέντρωσης των ικανοτήτων και των ιδιοτήτων που απαιτούν τα καθήκοντα της θέσης."

Τα όσα προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας ως απαιτούμενα προσόντα σε συνάρτηση με τα καθήκοντα της θέσης, αποτελούν βέβαια την αμετάβλητη βάση. Ο Προϊστάμενος δύναται όμως, υπό το φως της πείρας, να προβεί σε εξειδικεύσεις. Προσθέτοντας έτσι στα ήδη γνωστά. Με αυτή την έννοια είναι που ο Προϊστάμενος αναφέρεται σε ιδιότητες και ικανότητες που προσιδιάζουν στη θέση. Τις οποίες εν συνεχεία μπορεί να συνδέσει με ό,τι συγκεντρώνει κάποιος υποψήφιος. Κι αυτό με δύο τρόπους. Είτε επισημαίνοντας με αναφορά στις υπηρεσιακές εκθέσεις την υπέρτερη βαθμολογία του συστηνομένου στον επί μέρους σχετικό τομέα παρότι στη γενική εικόνα αξίας εμφανίζεται ισοδύναμος με τους υπολοίπους ή ακόμα και να υστερεί. Είτε, αν πρόκειται για μη βαθμολογηθείσες ιδιότητες και ικανότητες οι οποίες έχουν καταστεί γνωστές ως εκ της υπηρεσιακής σχέσης, με την πρωτογενή αναφορά σε αυτές. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί και το εξής. Στο βαθμό που τέτοιου είδους αναφορά βρίσκεται σε αντίθεση με τη βαθμολογημένη αξία, δεν προσμετρά. Στην Παπαϊωάννου κ.α. (Αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) λέχθηκαν σχετικά τα εξής (στη σελ. 721):

"Είναι βέβαια θεμελιωμένο πως όταν οι συστάσεις συγκρούονται με την καθόλου εικόνα που εμφανίζουν οι υπηρεσιακές εκθέσεις θα πρέπει να παραγνωρίζονται ή να τους δίνεται περιορισμένη σημασία ανάλογα με την έκταση της σύγκρουσης. (Βλ. Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950)."

Οπου η σύσταση δεν περιέχει οποιαδήποτε νέα πληροφόρηση μπορεί και πάλι να είναι αιτιολογημένη εφόσον γίνεται αναφορά στην ουσία των στοιχείων που βρίσκονται στους φακέλους, συνάμα και στάθμιση των στοιχείων ώστε να εξηγείται η κατάληξη. Ομως σε τέτοια περίπτωση η αξία της συστασης δεν μπορεί να είναι παρά μηδενική. Το ακόλουθο απόσπασμα είναι και πάλι από τη Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (ανωτέρω) στις σελ. 398-9:

"Από την άλλη η σύσταση του Γενικού Διευθυντή δεν αποτελεί παράλληλη προς εκείνη της ΕΔΥ κρίση ως προς το ποιος υπερέχει κατά αξία με βάση το περιεχόμενο των φακέλων και με αυτή την έννοια δεν αποσκοπεί στην αποτίμηση της σταδιοδρομίας τους. Σύσταση που απλώς αναπαράγει τα μετρήσιμα στοιχεία του φακέλου δεν μπορεί να λειτουργει ως ανεξάρτητος δείκτης αξίας.""

 

Στην προκείμενη περίπτωση καθώς έχει ήδη διαπιστωθεί η σύσταση του Αναπληρωτη Διευθυντή εσφαλμένα εμφάνισε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα να υπερτερούν έναντι των αιτητών σε αξία. Η σύσταση δεν επεκτάθηκε σε ιδιότητες ή ικανότητες πέραν των βαθμολογημένων στις υπηρεσιακές εκθέσεις όπου οι αιτητές, με βάση τη βαθμολογία, εμφανίζονται ως ισοδύναμοι με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Η σύσταση του Διευθυντή με την πλημμέλεια που παρουσιάζει υπήρξε στοιχείο κρίσης κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης η οποία αναπόφευκτα πρέπει να ακυρωθεί.

Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος με έξοδα υπέρ των αιτητών.

 

 

Α. Κραμβής,

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΦ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο