ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΟΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΡ. 693/96 ΚΑΙ 766/96
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Σέργης Ελευθερίου από Λευκωσία
Αι τητή
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ ων η αίτηση
----------------
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 8 Σεπτεμβρίου 1999.
Για τους αιτητές: Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Θ. Μαυρομουστάκη.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο: Κ. Ταλαρίδης.
----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 18.6.96, με την οποία ο Αντώνης Χαραλαμπίδης προάχθηκε στη μόνιμη θέση Ανώτερου Γεωλογικού Λειτουργού (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης. Οι αιτητές ήταν συνυποψήφιοί του και οι προσφυγές τους συνεκδικάστηκαν.
Ορισμένοι από τους λόγους ακυρότητας που προτάθηκαν είναι κοινοί και στις δυο προσφυγές. Αφορούν στη σύσταση του διευθυντή του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης. Ας σημειωθεί πως δεν διεξάχθηκαν συνεντεύξεις και πως η κρίση αιτιολογήθηκε με αναφορά σε στοιχεία των φακέλων και στη σύσταση του διευθυντή.
Ο διευθυντής διαπίστωσε υπεροχή του ενδιαφερομένου προσώπου "σε οργανωτικές ικανότητες και σε ικανότητες αξιοποίησης του υφιστάμενου του προσωπικού, ιδιότητες απαραίτητες για την υπό πλήρωση θέση". Επίσης ότι "διαθέτει όραμα για προγραμματισμό και για τους στόχους του Τμήματος". Οι αιτητές υποστηρίζουν ότι τα πιο πάνω είναι στοιχεία εξωγενή αφού δεν περιλαμβάνονται σε όσα αξιολογούνται ετησίως. Νομίζω πως αυτά μπορούν ευχερώς να ενταχθούν στην ανάλυση του στοιχείου "διευθυντική/διοικητική ικανότητα" και του στοιχείου "υπηρεσιακό ενδιαφέρον". Παραθέτω τις αναλύσεις τους όπως τις βρίσκουμε στις υπηρεσιακές εκθέσεις:
"Διευθυντική/Διοικητική ικανότητα:
Διαθέτει τις απαιτούμενες ικανότητες για αποτελεσματικό προγραμματισμό, οργάνωση, διεύθυνση, συντονισμό, εποπτεία και έλεγχο της εργασίας του και του προσωπικού που έχει ή που μπορεί νάχει στη διάθεσή του;
Υπηρεσιακό ενδιαφέρον:
Επιδεικνύει το ενδεικνυόμενο ενδιαφέρον και ζήλο κατά την εκτέλεση της εργασίας του;"
Δεν μπορώ να συμφωνήσω πως υπάρχουν προβλήματα από την πιο πάνω άποψη. Είναι ορθή, όμως, η εναλλακτική εισήγηση του αιτητή πως δεν προκύπτει από τη βαθμολογία στις υπηρεσιακές εκθέσεις υπεροχή του ενδιαφερομένου προσώπου ως προς τα πιο πάνω στοιχεία. Στη διευθυντική/διοικητική ικανότητα τα τέσσερα τελευταία χρόνια ο αιτητής Π. Μιχαηλίδης και τα τρία τελευταία χρόνια ο αιτητής Σ. Ελευθερίου βαθμολογήθηκαν ως εξαίρετοι όπώς και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Επίσης στο υπηρεσιακό ενδιαφέρον, τα τέσσερα τελευταία χρόνια βαθμολογήθηαν και οι τρεις ως εξαίρετοι. Διαπιστώνεται πως η σύσταση, ως προς αυτό το ουσιώδες μέρος της, δεν συνάδει προς τα στοιχεία των φακέλων. (Βλ. Republic v. Koufettas (1985) 3 CLR 1950, Tάκης Κ. Γεωργιάδης ν. ΑΗΚ ΑΕ 1589 ημερομηνίας 18.6.96 και Κίκης Ονουφρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 2037 ημερομηνίας 20.11.98). Επομένως, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.
Οι αιτητές ήταν αρχαιότεροι του ενδιαφερομένου προσώπου. Ο Σ. Ελευθερίου κατά τρία χρόνια και 4 μήνες και ο Π. Μιχαηλίδης κατά ένα χρόνο και δέκα μήνες. Σημείωσαν και συνυπολόγισαν το γεγονός αυτό τόσο ο Διευθυντής όσο και η ΕΔΥ. Το ζήτημα που εγείρεται ως προς τη σημασία αυτού του δεδομένου είναι συναρτημένο προς τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης. Εγείρονται, όμως, ιδιαίτερα ζητήματα ως προς τα προσόντα τους. Ο πρώτος ισχυρισμός του αιτητή πως τα ακαδημαϊκά προσόντα του ενδιαφερομένου προσώπου δεν είναι σχετικά, εμφανώς δεν ευσταθεί. Είναι στη χημεία και το σχέδιο υπηρεσίας ρητά αναφέρεται σ΄αυτά. Προσδιορίζει ως προσόν μεταπτυχιακή πείρα οκτώ τουλάχιστον ετών, μεταξύ άλλων, σε ένα ή περισσότερους κλάδους της χημείας, εκ των οποίων η τριετής να είναι στη θέση, μεταξύ άλλων, Χημικού 1ης τάξης. Επίσης δεν τεκμηριώνεται ο ισχυρισμός του αιτητή Π. Μιχαηλίδη πως παραγνωρίστηκαν οι μεταδιδακτορικές εκπαιδεύσεις του. Είναι καταγραμμένες στο φάκελό του, ο σχετικός κατάλογος αναφέρεται σε "πιστοποιητικό μεταδιδακτορικής εκπαίδευσης", ο Διευθυντής δεν αναφέρθηκε στα προσόντα για να ξεχωρίσει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο από τον Π. Μιχαηλίδη και η ΕΔΥ σημείωσε στο τέλος πως έλαβε υπόψη πως αυτός διαθέτει "ορισμένα πρόσθετα προσόντα πέραν του διδακτορικού διπλώματος" τα οποία, "δεν απαιτούνται ούτε προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν".
Εγείρεται όμως σοβαρό ζήτημα πλάνης ως προς τα ακαδημαϊκά προσόντα του αιτητή Σ. Ελευθερίου. Θεωρήθηκε τόσο από το Διευθυντή όσο από την ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερέχει έναντι του ως προς τα προσόντα. Ο Διευθυντής σύστησε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και επειδή "πέραν των ικανοτήτων και αρετών" που ανέφερε, υπερείχε έναντι του "και σε προσόντα". Η ΕΔΥ δε, εξηγώντας την επιλογή της, κατέγραψε πως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο "διαθέτει ψηλότερα ακαδημαϊκά προσόντα" από αυτόν.
Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχε Bsc και Phd στη Χημεία. Σύμφωνα με τον κατάλογο που είχε ετοιμαστεί ο αιτητής Σ. Ελευθερίου διέθετε Βsc στις Earth Sciences και Msc στη Γεωφυσική. Στο φάκελλο του αιτητή υπάρχει τίτλος του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης ("Licentiatus Scientiarum') που περιγράφεται ως διδακτορικός, ισοδύναμος προς Αμερικανικό ή Αγγλικό "doctor's degree". Προκύπτει πως δεν απασχόλησε το Διευθυντή και την ΕΔΥ αυτό ο τίτλος. Είναι προφανές το ενδεχόμενο πλάνης. Αυτό αφορά σε στοιχείο κρίσης, στο οποίο μάλιστα ρητά αναφέρθηκαν και η ενδεχόμενη πλάνη είναι ουσιώδης. Στοιχειοθετείται συνεπώς πρόσθετος λόγος ακυρότητας. (Βλ. Παπαϊωάννου κ.α. (αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 713).
Μένει ένα τελευταίο θέμα. Μετά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης το ενδιαφερόμενο πρόσωπο καταδικάστηκε για πειθαρχικό παράπτωμα που διαπράχθηκε μεταξύ των ετών 1993 - 1996. Οι αιτητές εισηγούνται πως στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας αφού η ΕΔΥ και ο Διευθυντής, κατά πλάνη, όσο και αν δεν υπέχουν ευθύνη γι΄αυτή, δεν συνυπολόγισαν γεγονός υπαρκτό κατά τον ουσιώδη χρόνο δηλαδή το παράπτωμα που διεπράχθη. Αναπτύχθηκαν επιχειρήματα σε σχέση με τη σοβαρότητα του παραπτώματος και τη σημασία που θα ήταν δυνατό αυτό να έχει κατά τη διαμόρφωση κρίσης ως προς τον καταλληλότερο, αλλά εγείρεται ως πρώτο το ζήτημα της δυνατότητας να ενταχθεί τέτοιο δεδομένο στο πραγματικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου. ΄Εγινε αναφορά στις υποθέσεις Ακίνητα Ανθούπολης Λτδ ν. Δημοκρατία (1992) 3 ΑΑΔ 130 και Μεστάνα κ.α. ν. Δημ Συμβ. Αθηαίνου (Αρ. 1) 1992 3 ΑΑΔ 182. Οι αιτητές ανάφεραν ως μόνη σχετική προς το ειδικό θέμα που εγείρουν την
Papaleontiou v. Republic (1986) 3 CLR 1238. (Βλ. επίσης Papaleontiou v. E.S.C. (1987) 3 CLR 1341).H καταδίκη του ενδιαφερομένου προσώπου είναι γεγονός μεταγενέστερο της λήψης της απόφασης, δεν έχει αφ΄εαυτής αναδρομική εμβέλεια και δεν εμπίπτει στο πραγματικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου. Ακύρωση της απόφασης για τέτοιο λόγο θα σήμαινε πως θα ήταν δυνατό κατά την επανεξέταση, να ληφθεί υπόψη η καταδίκη. Αυτή όμως ήταν τότε ανύπαρκτη και δεν θα ήταν επιτρεπτό να αξιολογηθεί η συμπεριφορά του ενδιαφερομένου προσώπου κατά την υπό κρίση περίοδο χωρίς αναφορά σ΄αυτή. Η νομολογία που επικαλέστηκαν οι αιτητές (βλ. συναφώς και Xρυστάλλα Κυριάκου Καρμέλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 328/95 κ.α. ημερομηνίας 15.4.97) αφορά στις επιπτώσεις από μεταγενέστερη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, εκ της φύσεώς της με αναδρομική εμβέλεια, επί του κύρους προαγωγής που συνυπολογίστηκε.
Για τους λόγους που εξήγησα η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/ΜΣι.