|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.55/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΑναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
Χαράλαμπου Ταλιαδώρου
&# 9;
αιτητή- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
1. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως και/ή
2. Αρχηγού Αστυνομίας
καθ΄ου η αίτηση
------------------------
30.6.1999
Για τον αιτητή: κ.Κ.Μ.Χατζηπιέρας
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ.Α.Χριστοφόρου - δικηγόρος της Δημοκρατίας Α.
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής ήταν μέλος της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου. Tερματίστηκαν oι υπηρεσίες του στις 7.3.96. Είχε εις πίστη του, για την περίοδο 1.1.87-6.8.92, υπερωρίες για τις οποίες εδικαιούτο αμοιβής, σύμφωνα με τους περί Αστυνομίας (Γενικοί) Κανονισμοί ΚΔΠ51/89. Η αρμόδια υπηρεσία υπολόγισε την αμοιβή αυτή σε £6.666.66 ποσό που κατέθεσε στο τραπεζικό λογαριασμό του αιτητή αμέσως μετά την αποχώρηση του από την υπηρεσία. Στις 30.10.96 ο δικηγόρος του αιτητή ζήτησε πληροφορίες και στοιχεία από τον Αρχηγό Αστυνομίας αναφορικά με τον τρόπο που υπολογίστηκε το πιο πάνω ποσό. Στη συνέχεια δε της επιστολής του ο δικηγόρος αναφέρει πως, κατά την άποψη του αιτητή, είχε εις πίστη του 2.583 ώρες εργασίας ως υπερωρίες. Ο Αρχηγός Αστυνομίας απάντησε εγγράφως στις 11.11.96, δίδοντας στην επιστολή του πλήρεις λεπτομέρειες του αριθμού υπερωριών και τρόπου υπολογισμού της αμοιβής, και αναφέροντας πως τα στοιχεία είχαν ελεγχθεί από το λογιστήριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λεμεσού.
Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται «η απόφαση», όπως χαρακτηρίζεται στο αιτητικό, που περιέχεται στην πιο πάνω αναφερόμενη επιστολή του Αρχηγού Αστυνομίας.
Στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου της Δημοκρατίας εγείρονται δυο βάσιμες προκαταρκτικές ενστάσεις, τις οποίες αποδέχομαι. Εισηγείται ο συνήγορος πως δεν περιέχεται οποιαδήποτε διοικητική απόφαση στην επιστολή ημερ. 11.11.96. Σ΄ αυτή δίδονται απλώς οι πληροφορίες που ζήτησε ο δικηγόρος του αιτητή, με λεπτομέρειες του τρόπου υπολογισμού του ποσού, που είχε ήδη κατατεθεί εις πίστη του, για τις υπερωρίες που είχε εργαστεί. Με την άλλη προκαταρκτική ένσταση διατείνεται ο δικηγόρος της Δημοκρατίας πως η προσφυγή δεν είναι παραδεκτή, γιατί σ΄αυτή δεν προσβάλλεται διοικητική απόφαση, την οποία έχει εξουσία να ελέγξει το Ανώτατο Δικαστήριο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 146(1) του Συντάγματος, εφόσο με το αιτητικό της προσφυγής, και βάσει των λεπτομερειών που αναφέρονται στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, εγείρεται καθαρά ζήτημα χρηματικής διαφοράς.
Η διοίκηση δεν αρνείται πως ο αιτητής δικαιούται σε υπερωρίες, γι΄αυτό και του κατέβαλε το ποσό των £6.666,66. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως δικαιούται £16.784,67. Η εισήγηση του δικηγόρου επομένως της Δημοκρατίας είναι ορθή. Η διαφορά του αιτητή με τη διοίκηση είναι αμιγώς χρηματική, και ως τέτοια δεν υπόκειται στον έλεγχο του διοικητικού Δικαστηρίου. Σχετική είναι η υπόθεση Ανδρέας Μιχαήλ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 470, όπου γίνεται εκτενής αναφορά στη δική μας νομολογία, που ακολούθησε αυτή του Συμβουλίου της Επικρατείας της Ελλάδος, και που άπτεται του ζητήματος που μας απασχόλησε.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.