ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Αλέκος Ευλογημένος, από τη Λευκωσία

Αιτητή

και

1. Κυπριακή Δημοκρατία

2. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως

Καθ΄ων η αίτηση

------------

Μεταξύ:

Κυριάκου Ανδρέα, από τη Λεμεσό

Αιτητή

και

Κυπριακή Δημοκρατία μέσω

1. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας τάξεως

2. Αρχηγού Αστυνομίας

Καθ΄ων η αίτηση

--------------------

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 202/97

Μεταξύ:

Χαραλάμπους Χρυσάνθου από τη Λευκωσία

Αιτητή

και

Κυπριακή Δημοκρατία μέσω

1. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας τάξεως

2. Αρχηγού Αστυνομίας

Καθ΄ων η αίτηση

-------------------

Ελένη Κυριάκου από τη Λευκωσία

Αιτήτρια

και

Κυπριακή Δημοκρατία μέσω

1. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας τάξεως

2. Αρχηγού Αστυνομίας

Καθ΄ων η αίτηση

--------------------

Για τον αιτητή στην 186/97: κ. Τσέλιγγας για Παπαχαραλάμπους.

Για τον αιτητή στην 197/97: Γ. Καραπατάκης.

Για τους αιτητές στη 202/97 & 203/97: κ. Βάκης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση: Γ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.

-----------------------

Ο Αρχηγός της Αστυνομίας, με έγγραφό του ημερομηνίας 15.12.96, γνωστοποίησε στον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης την απόφασή του για προαγωγή 58 αστυφυλάκων σε λοχίες και ζήτησε έγκριση. Ο Υπουργός, με αναφορά στο άρθρο 13Α του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285 όπως τροποποιήθηκε, παρέσχε την έγκρισή του και οι προαγωγές δημοσιεύθηκαν στις Εβδομαδιαίες Διαταγές αρ. 53, ημερομηνίας 30.12.96.

Οι 4 προσφυγές που ασκήθηκαν συνεκδικάστηκαν αλλά είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε σε ποιές ακριβώς προαγωγές αναφέρεται η κάθε μια. ΄Οπως έχει εξηγηθεί, παρά τη συνεκδίκαση, η κάθε μια εξακολουθεί να διατηρεί την αυτοτέλειά της και η τύχη της καθορίζεται στη βάση των ιδιαίτερων θεμάτων που εγείρει. (Βλ. Σιάμπου κ.α. ν. Δημοκρατία Προσφυγή 220/91 κ.α. ημερομηνίας 15.5.92, Ηawai Hotels Limited v. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 273/94, ημερομηνίας 28.4.95, Χρίστος Σολωμονίδης κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 935/93 κ.α. ημερομηνίας 21.7.95).

Στην προσφυγή 186/97 προσβάλλεται η προαγωγή των ακόλουθων:

Γ.Δ. Ανδρέου, Χρ. Α. Κοντού, Α. Χρ. Θεοφίλου, Γ. Κ. Π" Γεωργίου, Ξ. Α. Περικλέους, Α.Γ. Σάββα, Γ.Π. Ξάνθου, Μ. Α. Ζωνιά, Κ.Γ. Έλληνα, Β.Χ. Πρωτοπαπά, Ν. Α. Σιάηλου.

Στην προσφυγή 197/97 προσβάλλεται η προαγωγή των ακόλουθων:

Γ.Λ. Ανδρέου, Ν.Α. Νικολάου, Χρ. Α. Κοντού, Α. Χρ. Θεοφίλου, Γ.Κ. Παπαγεωργίου, Ξ.Α. Περικλέους, Α.Γ. Σάββα, Γ.Π. Ξάνθου, Μ.Α. Ζωνιά, Κ.Π. Ερωτοκρίτου, Κ. Χ¨Οικονόμου, Κ.Γ. Έλληνα, Ν.Α. Σιάηλου, Β. Χ. Πρωτοπαπά, Ι.Χ. Γεωργίου, Θ.Ε. Ευθυμίου, Ν.Μ. Χριστοφίδη, Ν.Α. Μηλιδώνη, Α.Γ.Χ"Ιωάννου, Α.Π. Αντωνίου, Π.Π. Παναγή, και Σ.Τ. Χρυσού.

Στην προσφυγή 202/97 και 203/97 προσβάλλονται οι προαγωγές των ακόλουθων: Θωμά Ευθυμίου, Μάριου Χριστοφίδη, Νίκου Μηλιδώνη, Αντώνη Αντωνίου, Παναγιώτη Παναγή, Σωτήρη Χρυσού, Ανδρέα Χ"Ιωάννου.

Η Επιτροπή Αξιολόγησης, σύμφωνα με το έντυπο, βαθμολόγησε τους υποψήφιους με αναφορά στα διοικητικά προσόντα, τη νοημοσύνη, κρίση, ευθυκρισία, την πειθαρχία, την απόδοση, την ενεργητικότητα, το προσωπικό κύρος και προσωπικότητα, την κατάρτιση στα αστυνομικά καθήκοντα, την ικανότητα αποτελεσματικής διεκπεραίωσης καθηκόντων και ευθυνών και την ικανότητα του υποψηφίου να εξασφαλίζει από τους άντρες του το βέλτιστο και να επιφέρει αποτελέσματα. Αυτά, με βάση τον προσωπικό τους φάκελλο, το ατομικό τους δελτίο και τη συμβουλή του υπεύθυνου αστυνομικού τους. [βλ. Καν. 6(2)]. Είχε στη διάθεσή της 5 διαβαθμίσεις, από ανεπαρκής μέχρι εξαίρετος, για το κάθε ένα από τα 9 στοιχεία και στην κάθε διαβάθμιση αναλογούσε αύξηση μιας μονάδας, ως το μέγιστο των πέντε βαθμών για τον εξαίρετο. Το Συμβούλιο Κρίσης υπέβαλε όλους τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη και τους βαθμολόγησε, όπως σημείωσα, με μέγιστο όριο τους 45 βαθμούς. Ακολούθησε η προσθήκη των μονάδων "μέχρι 10" από το Συμβούλιο Κρίσης.

Με γνώμονα το άθροισμα των βαθμών που συγκέντρωσε ο κάθε υποψήφιος, το Συμβούλιο Κρίσης υπέβαλε στον Αρχηγό της Αστυνομίας "Κατάλογο Συστηνομένων για Προαγωγή". Περιλαμβά-

νονται σ΄αυτόν τόσο οι αιτητές όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.

Ο Αρχηγός της Αστυνομίας είχε ενώπιόν του τον Κατάλογο (συγκριτικό πίνακα όπως τον ονομάζει) και αιτιολόγησε την απόφασή του ως εξής:

Ακολουθούν τα ονόματα των υποψηφίων που τελικά προάχθηκαν αφού ο Υπουργός, όπως προανέφερα, ενέκρινε την απόφασή του Αρχηγού της Αστυνομίας.

Οι ισχυρισμοί του αιτητή στις Προσφυγές 202/97 και 203/97 είναι κοινοί αλλά στις υπόλοιπες είναι διαφορετικοί του ενός από τον άλλο. Είναι απαραίτητο να εξετάσω τον κάθε ένα στο πλαίσιο της κάθε προσφυγής χωριστά.

Ο αιτητής εγείρει ένα και μοναδικό σημείο. Στρέφεται κατά του τρόπου με τον οποίο το Συμβούλιο Κρίσης άσκησε την εξουσία του για απόδοση των 10 επιπρόσθετων μονάδων. Εισηγείται πως ήταν αναιτιολόγητη και επίσης αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας. Οι καθ΄ων η αίτηση δεν ασχολήθηκαν ειδικά με την εισήγηση αυτή. Αναφέρονται γενικά στη διαδικασία που ακολουθήθηκε, με έμφαση στην, κατά την εισήγησή τους, επάρκεια της αιτιολόγησης της απόφασής του Αρχηγού της Αστυνομίας και τη νομιμότητα της κρίσης του στο πλαίσιο της ευρύτατης, όπως τη χαρακτηρίζουν, διακριτικής εξουσίας που έχει. Ο,τι θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι άπτεται, έστω εμμέσως, του θέματος που εγείρει ο αιτητής, είναι η αντίληψη τους ως προς τη σημασία της βαθμολογίας της Επιτροπής Αξιολόγησης και του Συμβουλίου Κρίσης. Εισηγούνται πως είναι απλώς συμβουλευτική για τον Αρχηγό και πως η σημασία της τελειώνει με τον καταρτισμό του καταλόγου των συστηνομένων, ανάμεσα από τους οποίους θα γίνει η τελική επιλογή, με βάση το άρθρο 13Α του Νόμου. ΄Ομως, αμέσως μετά, απαντώντας σε άλλους ισχυρισμούς ως προς την αιτιολογία της τελικής απόφασης, επικαλούνται αυτή τη βαθμολογία ως βασικό στήριγμα της. Και, περαιτέρω, ως δείκτη υπεροχής. Εκτιμούν συναφώς πως στην πραγματικότητα ο Αρχηγός της Αστυνομίας "βασικά ακολούθησε τη σειρά επιτυχίας σύμφωνα με τη βαθμολογία που εξασφάλισε κάθε υποψήφιος εκτός στις περιπτώσεις που έκρινε ότι η διαφορά μερικών βαθμών δεν μπορούσε να αποτελέσει έκδηλη υπεροχή που να καθιστά την αρχαιότητα και το πρόσθετο προσόν μή υπολογίσιμο".

Στην υπόθεση Ευθύμιος Α. Ευθυμίου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 165/97 κ.α. ημερομηνίας 14.12.98, εξέτασα όμοιο ζήτημα. ΄Εκρινα ότι η απόδοση των επιπρόσθετων μονάδων με αναφορά γενικά στα "στοιχεία του προσωπικού φακέλου και ατομικού δελτίου", έπασχε ως αναιτιολόγητη. Διατηρώ την

Το μεγαλύτερο μέρος της αγόρευσης για τον αιτητή αφιερώνεται σε παράθεση στοιχείων από τους φακέλους σε σχέση με τον ίδιο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Επικαλείται την αρχαιότητα, την αξία και τα προσόντα του και εισηγείται πως υπερέχει έκδηλα. Επίσης θέτει θέμα ελλιπούς έρευνας αλλά και έλλειψης αιτιολογίας στην απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας. ΄Οπως τονίζει, "το ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι γιατί προτιμήθηκαν τα άνω ενδιαφερόμενα πρόσωπα..."

Λόγοι ακυρότητας με αναφορά στη βαθμολογία των υποψηφίων από την Επιτροπή Αξιολόγησης και το Συμβούλιο Κρίσης, δεν διατυπώνονται. Αντίθετα ο αιτητής επικαλείται αυτή τη βαθμολογία ενόψει της υπεροχής του σ΄αυτή έναντι ορισμένων ενδιαφερομένων προσώπων. Το συμπέρασμα είναι πως την θεωρεί ως δείκτη αξίας στην έκταση που τον ευνοεί και πως την αγνοεί εντελώς όταν διατυπώνει τον ισχυρισμό πως υπερέχει έκδηλα των ενδιαφερομένων προσώπων.

Στη γενική δομή της αγόρευσης για τους καθ΄ων η αίτηση έχω αναφερθεί. Επιπρόσθετα, τονίζουν πως η αρχαιότητα, σύμφωνα με τον Καν. 3, δεν ρυθμίζει την προαγωγή και αναφέρονται σε πρόσθετο προσόν ενός από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Ενώ, όμως, επικαλούνται τη βαθμολογία των υποψηφίων από την Επιτροπή Αξιολόγησης και το Συμβούλιο Κρίσης, ως στοιχείο που στηρίζει την τελική επιλογή, περιορίζονται σε γενικότητες αναφορικά με την εξήγηση της προαγωγής των υποψηφίων που είχαν χαμηλότερη βαθμολογία από τον αιτητή. Δεν θα μπορούσαν να είναι πιο συγκεκριμένοι. Δεν παρέχεται τέτοια εξήγηση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο αιτητής είχε συγκεντρώσει ψηλότερη βαθμολογία από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Κ. Χ"Οικονόμου, Γ. Παπαγεωργίου, Σ. Χρυσού, Θ. Ευθυμίου, Ν. Μηλιδώνη, Α. Αντωνίου, Αχ. Σάββα, Β. Πρωτοπαπά, Α. Θεοφίλου και Κ. Έλληνα. Η προαγωγή των πιο πάνω, για το λόγο που εξήγησα είναι άκυρη.

Ούτε οι αιτητές στις πιο πάνω προσφυγές διατυπώνουν οποιοδήποτε ισχυρισμό με αναφορά στις βαθμολογίες της Επιτροπής Αξιολόγησης και του Συμβουλίου Κρίσης. Τονίζουν την αρχαιότητα τους έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων και προτείνουν πως "η διαφορά μερικών βαθμών δεν μπορεί να αποτελεί έκδηλη υπεροχή που να καθιστά την αρχαιότητα ως μή υπολογίσιμο κριτήριο". Επικαλούνται την υπόθεση Σοφοκλής Σοφοκλέους (ανωτέρω) και εισηγούνται πως και εδώ η απόφαση του Αρχηγού πάσχει ως αναιτιολόγητη.

Το πρώτο που πρέπει να επισημανθεί είναι πως η διοίκηση δεν προάγει υποψηφίους στη βάση "έκδηλης υπεροχής" τους έναντι των υπολοίπων. Το δεύτερο είναι η παραγνώριση από τους αιτητές της συνολικής επίπτωσης της υπόθεσης που επικαλέστηκαν, όπως την εξήγησα πιο πριν.

Η αιτήτρια Ε. Κυριάκου, σύμφωνα με τα στοιχεία, συγκέντρωσε ψηλότερη βαθμολογία από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Σ. Χρυσό και ίση με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Α. Αντωνίου. Στην αγόρευση για τους καθ΄ων η αίτηση αναφέρεται πως ο τελευταίος, ως κάτοχος πτυχίου Νομικής, είχε πλεονέκτημα. Δεν αναφέρεται σε τέτοιο θέμα ο Αρχηγός σε σχέση με οποιονδήποτε. Η συνολική βαθμολογία παραπέμπει στα στοιχεία των φακέλλων και τα ατομικά δελτία των υποψηφίων, μέρος των οποία είναι και τα προσόντα τους και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιός πράγματι ήταν ο συλλογισμός του Αρχηγού της Αστυνομίας. Στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας της προαγωγής των Σ. Χρυσού και Α. Αντωνίου.

Ο αιτητής Χ. Χρυσάνθου συγκέντρωσε χαμηλότερη βαθμολογία σε σύγκριση με όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Στη βάση των πιο πάνω, οι λόγοι ακυρότητας που προτείνονται δεν στοιχειοθετούνται και η προσφυγή του πρέπει να απορριφθεί.

Οι αιτητές υποστήριξαν πως, εν πάση περιπτώσει, πάσχουν οι προαγωγές γιατί ο Υπουργός δεν αιτιολόγησε την έγκριση που παρέσχε. Απέρριψα όμοιο ισχυρισμό στην Σοφοκλής Σοφοκλέους (ανωτέρω) την οποία επικαλέστηκαν οι αιτητές χωρίς προφανώς να προσέξουν αυτή την πτυχή. Αναφέρθηκα σε νομολογία σε σχέση με τη διαφορετική περίπτωση χειρισμών που απέληγαν σε μή άσκηση από Υπουργό της αποφασιστικής αρμοδιότητας που είχε και έκρινα πως αφού η έγκριση ήταν συναρτημένη προς όλα τα σχετικά στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Υπουργού, το επιχείρημα ήταν αβάσιμο. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο. Δεν συμφωνώ πως στοιχειοθετείται τέτοιος γενικός λόγος ακυρότητας.

Η Προσφυγή 186/97 επιτυγχάνει με έξοδα. Οι προσφυγές 197/97 και 203/97 επιτυγχάνουν εν μέρει και δεν θα εκδώσω ως προς αυτές διαταγή για έξοδα. Η προσφυγή 202/97 αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται εν μέρει, όπως θα προσδιορίσω πιο κάτω. Κατά τα άλλα επικυρώνεται.

Ακυρώνεται η προαγωγή των:

Κ. Χ"Οικονόμου, Γ. Παπαγεωργίου, Σ. Χρυσού, Θ. Ευθυμίου, Ν. Μηλιδώνη, Α. Αντωνίου, Ν. Σιάηλου, Αχ. Σάββα, Β. Πρωτοπαπά, Ξ. Περικλέους, Γ. Ξάνθου, Χρ. Κοντού, Α. Θεοφίλου, Μ. Ζωνιά, Κ. ΄Ελληνα και Γ. Ανδρέου.

Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ

/ΜΣι.