ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Μάριου Αντωνίου,

Αιτητή

και

Ελεγκτικής Υπηρεσίας Συνεργατικών Εταιρειών,

Καθ΄ ης η αίτηση.

____________________

Για τον αιτητή: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Μ. Κωνσταντίνου (κα.).

___________________

Η συνέντευξη των υποψηφίων έλαβε χώραν στις 29 και 30 Ιουνίου 1998. Τα αποτελέσματα της συνέντευξης φαίνονται σε κατάλογο που ετοίμασε η Συμβουλευτική Επιτροπή. Η γενική εντύπωση της Συμβουλευτικής Επιτροπής για την απόδοση του κάθε υποψηφίου, που προσήλθε στην προσωπική συνέντευξη, φαίνεται χωριστά στην τελευταία στήλη του καταλόγου. Στην πρώτη στήλη του καταλόγου καταγράφεται το όνομα του υποψηφίου, στη δεύτερη τα προσόντα του και στην τρίτη, κάτω από το κεφάλαιο παρατηρήσεις, η απόδοση του στην προσωπική συνέντευξη. Μεταφέρω το μέρος του καταλόγου που αφορά τον αιτητή και το Ε.Μ.:

Αντωνίου Μάριος (Αιτητής) ΜΑ Bus. Admin. 95, Η απόδοση του στην

Αρ. Αιτ.: 25 30 ετών ACCA 97 προσωπική συνέντευξη

Πείρα: 1/93-9/94 κρίθηκε καλή. Απάντησε

Price Waterhouse ικανοποιητικά σε μερικές

11/95-σήμερα C & L από τις ερωτήσεις που του

υπ οβλήθηκαν.

Δημοσθένους Μάριος (Ε.Μ.) ACCA 11/96/BA Account Η απόδοση του στην

Αρ. Αιτ.: 7 29 ετών Πείρα: 1/93-9/94 AGBS προσωπική συνέντευξη

(Ελεγκτικό Γραφείο) κρίθηκε εξαίρετη. Απάν-

5/94- σήμερα Ελεγκτ. τησε ορθά, με σαφήνεια

Υπηρ. Συν. Εταιρειών και ακρίβεια σε όλες τις

ερ ωτήσεις που του

υπ οβλήθηκαν τόσο στα

ελ ληνικά όσο και στα

αγ γλικά αφήνοντας

άρ ιστες εντυπώσεις."

Εκτός από τον πιο πάνω κατάλογο η Συμβουλευτική Επιτροπή κράτησε και σχετικό πρακτικό στο οποίο καταγράφονται οι λόγοι της γενικής εντύπωσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής για την απόδοση των υποψηφίων στην προσωπική συνέντευξη. Το πρακτικό εκείνο κατατάσσει τους υποψηφίους στις ακόλουθες πέντε ομάδες:

(α) Απόδοση εξαίρετη.

(β) Απόδοση πολύ καλή.

(γ) Απόδοση καλή.

(δ) Απόδοση μέτρια.

(ε) Υποψήφιοι που δεν παρουσιάστηκαν.

Το Ε.Μ. κατατάσσεται στην ομάδα (α) μαζί με τρεις άλλους υποψηφίους. Ο αιτητής κατατάσσεται στην ομάδα (γ) μαζί με 12 άλλους υποψηφίους. Παραθέτω το σχετικό μέρος του πρακτικού:

Το πρακτικό καταλήγει ως εξής:

Ακολουθούν τα ονόματα 8 υποψηφίων. ΄Ενας από αυτούς είναι το Ε.Μ..

Ο κατάλογος που μνημονεύεται στο τελευταίο μέρος του πρακτικού περιλαμβάνει τους 4 υποψηφίους που είχαν κριθεί "εξαίρετοι" και τους 4 υποψηφίους που είχαν κριθεί "πολύ καλοί". Ο αιτητής είχε κριθεί "καλός" και δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο. Το Ε.Μ. το οποίο είχε κριθεί "εξαίρετος" περιλαμβάνεται στον κατάλογο.

Η γενική εντύπωση της Επιτροπής για την απόδοση του κάθε υποψηφίου που προσήλθε στην προσωπική συνέντευξη φαίνεται σε κατάλογο. Στον κατάλογο αυτό καταγράφεται η γενική εντύπωση του κάθε ενός από τα τέσσερα μέλη της Επιτροπής καθώς και του Διευθυντή της Υπηρεσίας.

Με εξαίρεση ένα από τα μέλη της Επιτροπής του οποίου η γενική εντύπωση για το Ε.Μ. ήταν πολύ καλή η γενική εντύπωση των άλλων τριών μελών της Επιτροπής και του Διευθυντή για το Ε.Μ. ήταν "εξαίρετη". Στο πρακτικό της Επιτροπής καταγράφονται τα πιο κάτω σε σχέση με το Ε.Μ.: "Η απόδοση του υποψηφίου Δημοσθένους Μάριου στην προσωπική συνέντευξη κρίθηκε 'εξαίρετη'. Απαντούσε ορθά, με σαφήνεια και ακρίβεια σε όλες τις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά αφήνοντας άριστες εντυπώσεις".

Το πρακτικό της σχετικής συνεδρίας της Επιτροπής καταλήγει ως πιο κάτω:

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης της Επιτροπής.

΄Ηταν η θέση του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή ότι για να επιλέξει τους επικρατέστερους υποψηφίους και κύρια για να αποκλείσει τον αιτητή η Συμβουλευτική Επιτροπή στηρίχθηκε εξ΄ ολοκλήρου στην "γενική εντύπωση" που διαμόρφωσε από τις συνεντεύξεις χωρίς να τις σταθμίσει με τα άλλα στοιχεία.

Η πιο πάνω θέση δεν βρίσκει έρεισμα στο ενώπιον μου υλικό και απορρίπτεται. Σύμφωνα με το σχετικό πρακτικό η Συμβουλευτική Επιτροπή έλαβε υπόψη και τα προσόντα και την πείρα των υποψηφίων.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου έθεσε το θέμα ως εξής:

με την φρασεολογια της αιτιολογίας της γενικής εντύπωσης.

(β) Στην κρινόμενη περίπτωση η φρασεολογία της γενικής εντύπωσης δεν

ταυτίζεται με εκείνη της αιτιολογίας.

Περαιτέρω: Η απόδοση του Ε.Μ. και τριών άλλων υποψηφίων κρίθηκε εξαίρετη γιατί "απάντησαν ορθά και με σαφήνεια και ακρίβεια σε όλες τις ερωτήσεις που τους υποβλήθηκαν (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).

Η απόδοση τεσσάρων υποψηφίων κρίθηκε ως "πολύ καλή" γιατί "απάντησαν ορθά και με σαφήνεια και ακρίβεια στις περισσότερες ερωτήσεις που τους υποβλήθηκαν (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου). Η απόδοση δεκατριών υποψηφίων (περιλαμβανομένου και του αιτητή) κρίθηκε ως "καλή" γιατί "απάντησαν ικανοποιητικά σε μερικές από τις ερωτήσεις που τους υποβλήθηκαν" (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου). Βλέπουμε, επομένως, πως η αιτία της διαφοροποίησης σχετίζεται με την ορθότητα, ακρίβεια και σαφήνεια των απαντήσεων και με τον αριθμό των ερωτήσεων στις οποίες δόθηκε ορθή απάντηση.

Στην παρούσα υπόθεση η σχετική πράξη είναι "νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη". Παρέχει στο δικαστήριο την δυνατότητα να αντιληφθεί "επί τη βάσει ποίων στοιχείων κατέληξε η Διοίκηση στο συμπέρασμα που έγινε δεκτό". ΄Οπως υποδεικνύεται πιο πάνω τα στοιχεία αυτά είναι: Το επίπεδο των απαντήσεων, δηλαδή η ορθότητα, η σαφήνεια και η ακρίβεια των απαντήσεων και ο αριθμός των ερωτήσεων στις οποίες δόθηκαν ορθές απαντήσεις. Ακολουθεί πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να πετύχει.

Ο αιτητής ισχυρίσθηκε, επίσης, ότι η Ελεγκτική Υπηρεσία ως το αποφασίζον όργανο πριν κάμει την τελική επιλογή έπρεπε να καλέσει σε προφορική συνέντευξη όχι μόνο τους συστηθέντες από τη Συμβουλευτική Επιτροπή αλλά και οποιοδήποτε άλλο υποψήφιο όπως τον αιτητή. Αντί αυτού αποφάσισε η ίδια παράνομα να μην υλοποιήσει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει και η ίδια σε ενώπιον της συνέντευξη τον αιτητή ούτως ώστε "να έχει η ίδια η Ελεγκτική Υπηρεσία, την αποφασιστική αρμοδιότητα, την τελική κρίση και επιλογή συγκρίνοντας προσοντούχους υποψηφίους για τη θέση".

Προκύπτει για εξέταση το πιο κάτω ζήτημα:

Κατά πόσο η ανάθεση της διεξαγωγής των συνεντεύξεων στη Συμβουλευτική Επιτροπή με την εντολή να ετοιμάσει "κατάλογο 4-8 υποψηφίων για τελική συνέντευξη" ήταν νόμιμη.

Με τον τελευταίο λόγο ακύρωσης ο αιτητής αναφέρεται στη μη συμμετοχή του Προέδρου της Υπηρεσίας στη συνεδρία κατά την οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Ισχυρίζεται ότι ο Πρόεδρος δεν έλαβε μέρος στη διαδικασία γιατί το Ε.Μ. είναι γαμβρός του. Θέτει το ερώτημα γιατί δεν "αναφέρθηκε και έμεινε μυστική η τόσο στενότατη σχέση".

Η υπόθεση Σολωμού (πιο πάνω) δεν τυγχάνει εφαρμογής. Στην υπόθεση εκείνη υπήρχε συμμετοχή και απόκρυψη. Εδώ δεν υπάρχει συμμετοχή στη λήψη της απόφασης. Επίσης, σύμφωνα με τον αιτητή, είναι άγνωστο αν υπάρχει συμμετοχή του Προέδρου της Επιτροπής στην απόφαση που "όρισε τη Συμβουλευτική Επιτροπή".

Το βάρος απόδειξης των σχετικών ισχυρισμών - εδώ της συμμετοχής του Προέδρου στη λήψη της απόφασης για ορισμό της Συμβουλευτικής Επιτροπής - το φέρει ο αιτητής και δεν το έχει αποσείσει (Βλ. Coussoumides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 1, Makrides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 1). Επίσης δεν έχει αποδείξει τον ισχυρισμό του που σχετίζεται με τη σχέση του Προέδρου με τον Διευθυντή της Υπηρεσίας. Ισχυρισμοί που γίνονται στις αγορεύσεις δεν είναι αρκετοί γιατί οι αγορεύσεις δεν αποτελούν μέσο διερεύνησης των επιδίκων θεμάτων ή προσαγωγής μαρτυρίας (Βλ. Κοινότης Λυσού κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2190/29.6.98). Ο σχετικός λόγος ακύρωσης απορρίπτεται. Κατά τα άλλα για να πετύχει στην προσφυγή του ο αιτητής έπρεπε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή ενάντι του Ε.Μ. και δεν έχει αποδείξει τέτοια υπεροχή.

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.