Το Χρηματιστήριο εξέφρασε την επιθυμία του να προβεί σε απευθείας διαπραγματεύσεις με τους προμηθευτές των Η.Υ. Hewlett-Packard και των H.Y. N.C.R. αλλά υπήρξε αντίθεση εκ μέρους της CSL. Έτσι οι διαπραγματεύσεις διεξήχθησαν μεταξύ του Χρηματιστηρίου και της εταιρείας CSL Ltd.

Aναφορικά με τον τύπο των Η.Υ. που τελικά θα επέλεγε το Χρηματιστήριο, δηλαδή τους προτεινόμενους Hewlett Packard και N.C.R., υποβλήθηκαν ξεχωριστές εκθέσεις από τους διάφορους εμπειρογνώμονες. Μία εισήγηση ήταν υπέρ της αγοράς των Hewlett Packard, άλλη δε ήταν υπέρ της NCR. Το Συμβούλιο του Χρηματιστηρίου στην συνεδρία του ημερομηνίας 13.2.97 αποφάσισε την επιλογή των Η.Υ. NCR λόγω της χαμηλότερης τιμής. Η απόφαση του Συμβουλίου επαναβεβαιώθηκε κατά τη συνεδρίαση ημερομηνίας 20.2.97 και εξουσιοδοτήθηκε ο Διευθυντής να ειδοποιήσει άμεσα την εταιρεία CSL. Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι σε πρακτικό συνεδρίας του Συμβουλίου του Χρηματιστηρίου αναφέρεται ότι η αιτήτρια εταιρεία RIDOLI I.T.S ειναι οι αντιπρόσωποι της Hewlett Packard.

Ο δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση προβάλλει στην Ένσταση του τον ισχυρισμό ότι η αιτήτρια ουδέποτε υπέβαλε προσφορά στον μειοδοτικό διαγωνισμό και συνεπώς δεν έχει έννομο συμφέρον. "Προσφοροδότης", κατά τους καθ΄ων η αίτηση, είναι μόνο το πρόσωπο το οποίο υπέβαλε το ίδιο προσφορά και όχι ο προμηθευτής του προσφοροδότη. Στην παρούσα περίπτωση η αιτήτρια δεν υπέβαλε ποτέ προσφορά και άρα δεν νομιμοποιείται να ασκήσει προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Συνοψίζοντας τις αρχές επί του θέματος, ισχυρίζεται ότι πρέπει να επηρεάζεται από την απόφαση ίδιον συμφέρον και όχι "εξ αντανακλάσεως" του επηρεασμού συμφέροντος τρίτου. Η αιτήτρια δεν θεωρείται προσφοροδότης γιατί δεν υπέβαλε η ίδια προσφορά. Ο προσφοροδότης και αυτός που πέτυχε στο διαγωνισμό είναι η εταιρεία CSL. Παρόλο που το Χρηματιστήριο εξέφρασε την επιθυμία να προβεί σε απευθείας διαπραγματεύσεις με τους προμηθευτές των δύο εναλλακτικών λύσεων που πρόσφερε ο προσφοροδότης, ο τελευταίος υπήρξε αντίθετος σε αυτή την επιθυμία. Έτσι οι διαπραγματεύσεις διεξήχθηκαν μεταξύ του Χρηματιστηρίου και της CSL. H RIDOLI αποτελούσε μέρος της προσφοράς του προσοφοροδότη και ως εκ τούτου δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την επιλογή εναλλακτικής λύσης που πρόσφερε ο προσφοροδότης.

Η θέση των αιτητών είναι ότι η αιτήτρια έλαβε μέρος στη διαδικασία των προσφορών ως μέρος της προσφοράς της CSL, είχε έννομες προσδοκίες για την επιλογή των δικών της υπολογιστών και από την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να επιλέξουν τους Η.Υ. NCR αντί του Hewlett Packard έχουν θιγεί ευθέως και άμεσα τα συμφέροντα τους. Η εταιρεία CSL δεν έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημιά γιατί από τη στιγμή που η προσφορά έχει κατακυρωθεί σ΄αυτή δεν έχει σημασία ποιά από τις εναλλακτικές λύσεις έχει επιλεγεί. Ο μόνος ο οποίος έχει ζημιωθεί από την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση είναι η αιτήτρια εταιρεία η οποία έχει απωλέσει το δικαίωμα να δώσει στους καθ΄ων η αίτηση τους Η.Υ. Hewlett Packard.

Το θέμα της ύπαρξης έννομου συμφέροντος, ιδιαίτερα σε συνάρτηση με περιπτώσεις όπου η επίδικη πράξη δεν αναφέρεται απευθείας στους αιτητές, εξετάστηκε στην υπόθεση Χαραλάμπους ν. Δημοκρατία, Α.Ε. 1425, ημερ. 29.2.96, από την οποία παραθέτω το πιο κάτω σχετικό απόσπασμα:

Από το δικόγραφο στην υπό εκδίκαση προσφυγή πουθενά δεν προκύπτει σχέση των αιτητών με τους προσφοροδότες. Η προσφυγή εγείρεται αποκλειστικά εκ μέρους της αιτήτριας εταιρείας. Πουθενά δεν φαίνεται οποιοσδήποτε δεσμός της με οποιοδήποτε προσφοροδότη, ούτε και οποιαδήποτε αντιπροσωπευτική ιδιότητα. Έτσι, εφόσον αποδέκτης της επίδικης απόφασης ήταν κάποιος τρίτος, είναι προφανές ότι δεν έχει πιθανολογηθεί οποιοδήποτε έννομο συμφέρον εκ μέρους των αιτητών και ως εκ τούτου η προσφυγή κρίνεται απαράδεκτη.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.

Π. Αρτέμης,

Δ.

/Χ.Π.