|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1040/97
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:-
1. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΥΠΟΥ "ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΤΔ"
2. "Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΤΔ"
3. ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ "ΔΙΑΣ ΛΙΜΙΤΕΔ"
4. "ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ Χ.Λ.Σ. ΛΤΔ"
5. ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ "ΤΑ ΝΕΑ ΛΤΔ"
6. "ΑΛΗΘΕΙΑ" ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ
7. "CY WEEKLY" LTD
8. ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΣΟΥΔΙΟΥ (ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟN ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΚΑΙ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ) ΛΙΜΙΤΕΔ
9. ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ & ΥΙΟΙ (ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ ΤΥΠΟΥ)
ΛΙΜΙΤΕΔ
Αιτητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού
δια του Προέδρου αυτής
Καθ΄ ης η Αίτηση
_ _ _ _ _ _ _ _
17 Φεβρουαρίου, 1999
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για τους Αιτητές: Κος. Χρ. Τριανταφυλλίδης.
Για την Καθ΄ ης η Αίτηση: Κα. Γ. Φράγκου, Εισαγγελέας της
Δημοκρατίας.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή οι αιτητές ζητούν δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση, ημερομηνίας 24/11/1997, με την οποία έκρινε ότι είχε δικαιοδοσία να διερευνήσει καταγγελίες για παράβαση του περί Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμου (Νόμος 207/89 - ο Νόμος), που υποβλήθηκαν από το Σύνδεσμο Περιπτεριούχων Λευκωσίας και Προαστείων και από τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Περιπτεριούχων εναντίον των αιτητών, είναι άκυρη.
Το πραγματικό υπόβαθρο της προσφυγής είναι το ακόλουθο.
Στις 16/1/1996 ο Σύνδεσμος Περιπτεριούχων Λευκωσίας και Προαστείων κατήγγειλε τους αιτητές υπ΄ αρ. 1 στην καθ΄ ης η αίτηση για παράβαση του Νόμου. Στις 22/7/1996 παρόμοια καταγγελία υποβλήθηκε από τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Περιπτεριούχων εναντίον όλων των αιτητών. Στις 15/2/1996 και στις 6/5/1997 η καθ΄ ης η αίτηση εξέτασε τις δύο καταγγελίες και αποφάσισε ότι στοιχειοθετείτο εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον των αιτητών και τους ενημέρωσε σχετικά. Ακολούθως, και αφού οι αιτητές καταχώρησαν την υπεράσπισή τους, η καθ΄ ης η αίτηση αποφάσισε τη συνεκδίκαση των καταγγελιών και όρισε ως ημερομηνία ακρόασης την 24/11/1997. Τη μέρα εκείνη η καθ΄ ης αίτηση, αφού άκουσε την επιχειρηματολογία των ενδιαφερομένων, με ενδιάμεση απόφασή της, απέρριψε την προδικαστική ένσταση των αιτητών ότι η καθ΄ ης η αίτηση δεν είχε δικαιοδοσία να διερευνήσει τις καταγγελίες και, στη συνέχεια, προχώρησε στην εξέταση της ουσίας των καταγγελιών.
Η καθ΄ ης η αίτηση έχει εγείρει προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη διότι η προσβαλλόμενη ενδιάμεση απόφαση της δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη. Είναι η θέση της ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν παρήγαγε οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα που να επηρεάζει τη νομική κατάσταση ή τα δικαιώματα των αιτητών και ότι αυτή δεν είναι παρά μέρος σύνθετης διοικητικής πράξης και/ή είναι πράξη προπαρασκευαστικού χαρακτήρα. Αντίθετη είναι η θέση των αιτητών. Υποστηρίζουν ότι η επίδικη απόφαση είναι πράξη εκτελεστή διότι έχει δημιουργήσει νομική κατάσταση η οποία τους επηρεάζει αρνητικά ενώ, ταυτόχρονα, συνεπάγεται και οικονομικό κόστος γι΄ αυτούς.
Το πότε μια διοικητική πράξη είναι εκτελεστή απασχόλησε επανειλημμένα τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι σχετικές αρχές συνοψίζονται στην απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία v. Sunoil Bunkering Ltd. (1994) 3 Α.Α.Δ. 26, στη σελίδα 31, ως εξής:-
"Το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης είναι η παραγωγή έννομων αποτελεσμάτων, δηλαδή η γένεση εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Πράξη είναι εκτελεστή εφόσον επιβάλλει υποχρεώσεις στο διοικούμενο, μη υφιστάμενες πριν την έκδοσή της, η μη εκπλήρωση των οποίων παρέχει το δικαίωμα στη Διοίκηση να επικαλεσθεί τα μέσα του δικαίου για την εκτέλεσή τους."
Κύριο στοιχείο της εκτελεστής πράξης είναι η παραγωγή άμεσου έννομου αποτελέσματος με το οποίο δημιουργείται, τροποποιείται ή καταργείται μια νομική κατάσταση, δηλαδή ένα δικαίωμα ή μια υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα μεταξύ των διοικουμένων.
Στην παρούσα υπόθεση η απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση ότι είχε δικαιοδοσία να επιληφθεί των καταγγελιών δεν παρήγαγε οποιαδήποτε άμεσα έννομα αποτελέσματα. Δεν δημιούργησε, δηλαδή, οποιεσδήποτε υποχρεώσεις για τους αιτητές επί της ουσίας της διαφοράς, που είναι το βάσιμο ή μη των καταγγελιών, ούτε δημιούργησε, τροποποίησε ή κατέλυσε οποιαδήποτε νομική κατάσταση που τους αφορά. ΄Ηταν απλώς μια ενδιάμεση απόφαση, μέρος διοικητικής διαδικασίας, η οποία δεν παρήγαγε αφ΄ εαυτής έννομα αποτελέσματα εναντίον των αιτητών. Τέτοια αποτελέσματα είναι ενδεχόμενο να παράξει μόνο η τελική απόφαση. Αν η ενδιάμεση απόφαση προκάλεσε στους αιτητές οικονομική επιβάρυνση για την περαιτέρω υπεράσπιση των εις βάρος τους καταγγελιών τούτο δεν σημαίνει ότι ήταν πράξη "εκτελεστή" υπό την έννοια που δίδει στον όρο η νομολογία.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με έξοδα.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΜΝ