ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 88/98

Η απόφαση για απέλαση, όπως υποδείχθηκε από την Ολομέλεια στην Υπόθεση Γιάννης Κωνσταντίνου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 1603 ημερομηνίας 29.10.96 συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη. Δεν προσβάλλεται εδώ και δεν μπορεί να τίθεται ζήτημα ελέγχου της νομιμότητάς της. Σημειώνω πάντως πως είναι εσφαλμένη η αντίληψη της αιτήτριας πως, "λήφθηκε στα αγγλικά". Στα αγγλικά διατυπώθηκε μόνο η επιστολή που της απεστάλη. Επίσης δεν μπορώ να συμφωνήσω με την προσέγγιση σε σχέση με το άρθρο 2(1)(β). Η ρύθμιση σε σχέση με αλλοδαπή, σύζυγο πολίτη της Δημοκρατίας που συζεί μαζί του για περίοδο μικρότερη του έτους, αφορά στη δυνατότητα να θεωρηθεί και εκείνη "ημεδαπός Κύπριος", "εάν ο Ανώτερος Λειτουργός Μεταναστεύσεως ήθελε υπό τας ειδικάς συνθήκας οιασδήποτε συγκεκριμένης περιπτώσεως, κρίνει τούτο εύλογο". Δεν έχουμε εδώ υπό κρίση αρνητική απόφαση της διοίκησης τέτοιας φύσης. Η αιτήτρια είχε αποταθεί για απόκτηση της Κυπριακής Ιθαγένειας δυνάμει του άρθρου 2(1)(β), (βλ. ερ. 95 ημερομηνίας 9.6.97) και από τη διερεύνηση που ακολούθησε προέκυψαν στοιχεία ενόψει των οποίων ζητήθηκε γνωμάτευση από το Γενικό Εισαγγελέα αναφορικά με το εφικτό της εκδίωξης της αιτήτριας. Η γνωμάτευση στάληκε στις 15.10.97 αλλά, στο μεταξύ, υπεβλήθη η αίτηση της αιτήτριας για παράταση της άδειας παραμονής της. ΄Οχι όμως με αναφορά στο γάμο της και τις όποιες επιπτώσεις από αυτόν αλλά για να εργαστεί σε εστιατόριο.

Δεν έχει προταθεί κανένας απολύτως λόγος ακυρότητας που να συνδέεται με την απόρριψη της αίτησης που υποβλήθηκε και που αποτελεί το μόνο αντικείμενο της προσφυγής. Είναι όμως και λανθασμένη η εντύπωση πως τα περί την εικονικότητα του γάμου που τελέστηκε εξετάστηκαν μόνο στη βάση της κατάθεσης του Ρ. Οδυσσέως. Λήφθηκε παράλληλα γραπτή κατάθεση και από την ίδια την αιτήτρια (ερ. 93) με την οποία, ενώ παραδέχεται πως δεν διέμενε τότε με το Ρ. Οδυσσέως, υπεραμύνεται της γνησιότητας του γάμου τους. Είχε πράγματι ερωτικό δεσμό με άλλο, τον διέκοψε όταν έμαθε ότι ήταν νυμφευμένος και πατέρας παιδιών και δεν ήταν για διευκόλυνση της συμβίωσης μαζί του που επιστρατεύθηκε ο φίλος του Ρ. Οδυσσέως. Ερωτεύθηκε στη συνέχεια το Ρ. Οδυσσέως, ήταν πλέον μόνο φιλικές οι σχέσεις της με τον άλλο και αυτός ήταν ο λόγος που εκείνος παρέστη στο γάμο τους ως πρώτος κουμπάρος. ΄Οπως προκύπτει, αυτά αξιολογήθηκαν, δεν έγιναν δεκτά (βλ. σημείωμα ημερομηνίας 5.12.97) και θα είχαν τη θέση τους τα επιχειρήματα των καθ΄ων η αίτηση πως δεν θα παρεχόταν δυνατότητα για παρέμβαση προς ανατροπή της ουσιαστικής κρίσης της διοίκησης. (βλ. Republic v. Lefcos Georghiades (1972) 3 CLR 594, Constantinides v. Republic 1985 3 CLR 2375, Matsaς v. Republic (1988) 3 CLR 1448). ΄Αλλωστε, όπως σημείωσα, το αίτημα δεν υποβλήθηκε καν με αναφορά στο δικαίωμα της οικογενειακής ζωής.