ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση αρ. 321/97

ΕΝΩΠΙΟΝ : ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

ΜΕΤΑΞΥ:

Kaliaco Properties Ltd

Αιτητών

- και -

Δήμου Γερμασόγειας

Καθ΄ων η αίτηση

___________

11 Δεκεμβρίου, 1998

Για τους αιτητές : κα Αργεντούλα Ιωάννου.

Για τους καθ΄ων η αίτηση : κα Στιβαρού για Π. Λ. Κακογιάννη και Σια.

____________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Oι αιτητές υπέβαλαν στις 29.10.1996 αίτηση για έκδοση άδειας οικοδομής για την ανέγερση υπεραγοράς σε τεμάχιο ιδιοκτησίας τους στη Γερμασόγεια. Σε επιστολή των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 31.1.1997 με την οποία εγκρίθηκε η έκδοση της αιτούμενης άδειας, οι αιτητές πληροφορούνται ότι για την έκδοση της άδειας θα έπρεπε να πληρωθεί μεταξύ άλλων και ποσό £32.000 ως κεφαλαιουχική δαπάνη ύδρευσης.

Οι αιτητές στις 14.3.1997 υπέβαλαν αίτηση για έκδοση άδειας διαχωρισμού του πιο πάνω τεμαχίου, ενώ στις 18.3.1997 ζήτησαν όπως η άδεια διαχωρισμού εκδοθεί κατά προτεραιότητα και η κεφαλαιουχική δαπάνη επανακαθοριστεί με βάση την αιτούμενη άδεια διαχωρισμού. Ο Δήμαρχος Γερμασόγειας με επιστολή του προς τη δικηγόρο των αιτητών ημερ. 19.3.1997, εμμένει ουσιαστικά στις απόψεις του Δήμου και καλεί τους αιτητές να καταβάλουν τα σχετικά δικαιώματα υπό διαμαρτυρία.

Οι αιτητές συμμορφώθηκαν, κατέβαλαν τα δικαιώματα υπό διαμαρτυρία, αλλά καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή αξιώνοντας ακύρωση της απόφασης.

Οι καθ΄ ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση και ισχυρίζονται ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη γιατί η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με την επιστολή ημερ. 19.3.1997, δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά επιβεβαιωτική της απόφασης ημερ. 31.1.1997. Η ένσταση δεν ευσταθεί. Από τη διατύπωση της προσφυγής είναι φανερό ότι οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση ημερ. 31.1.1997 και απλώς κάμνουν αναφορά στην απόρριψη της ένστασής τους ημερ. 18.3.1997. Συνεπώς δεν τίθεται καν θέμα. Η προσφυγή προσβάλλει ορθά και μέσα στα χρονικά πλαίσια του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος την απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 31.1.1997.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η απόφαση επιβολής της κεφαλαιουχικής δαπάνης υδατοπρομήθειας που τους κοινοποιήθηκε στις 31.1.1997, ελήφθη από αναρμόδιο όργανο. Ενώ η αναρμοδίως εκδοθείσα απόφαση είναι, αυστηρώς ομιλούντες, ανύπαρκτη, είναι παραδεκτός ο αναθεωρητικός έλεγχος, εφ΄ όσον η απόφαση έχει αποκτήσει οντότητα στο διοικητικό χώρο (βλέπε Σωτηρίου ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού κ.α., Υποθ. Αρ. 665/93 κ.α., ημερ. 3.2.1994 και Δημοκρατία ν. Μελέτη (1991) 3 Α.Α.Δ. 433). Η αρμοδιότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση έγκυρης διοικητικής πράξης και εξετάζεται μάλιστα όταν οι συνθήκες προσφέρονται, ακόμα και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο (Εταιρεία Χρύσανθος Κυριάκου Λτδ ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1995) 3 Α.Α.Δ. 178).

Στις 9.1.1997 το Δημοτικό Συμβούλιο Γερμασόγειας αποφάσισε με βάση τις πρόνοιες του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, όπως τροποποιήθηκε, τη σύσταση τεχνικής επιτροπής που αποτελείτο από το Δήμαρχο και δύο άλλα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου. Η τεχνική αυτή επιτροπή εξουσιοδοτήθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο "να μελετά και να εγκρίνει αιτήσεις για άδεια οικοδομής οι οποίες δεν παρουσιάζουν κανένα πρόβλημα και είναι σύμφωνες με τους κανονισμούς".

Οι περιπτώσεις οικοδομών που παρουσίαζαν οποιοδήποτε πρόβλημα, οι διαχωρισμοί οικοπέδων, οι χαλαρώσεις, οι παρεκκλίσεις και οι κατ΄ αρχήν απόψεις για πολεοδομικές άδειες, καθώς και οι περιπτώσεις μη ομοφωνίας των μελών της Επιτροπής, διαβιβάζονταν στο Δημοτικό Συμβούλιο με εισήγηση για λήψη απόφασης.

Μελέτη του φακέλλου αποκαλύπτει ότι πριν τις 31.1.1997, ημερομηνία κατά την οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές η έγκριση της άδειας οικοδομής και η επιβολή της κεφαλαιουχικής δαπάνης υδατοπρομήθειας, δεν συνεδρίασε η ορισθείσα επιτροπή. Ούτε και ανευρίσκεται στο φάκελλο οποιοδήποτε πρακτικό, που να δείχνει ότι σχετική απόφαση έχει ληφθεί από οποιοδήποτε όργανο, αρμόδιο ή αναρμόδιο. Την απόφαση υπογράφει ο τεχνικός του Δήμου, ο οποίος δεν είναι μέλος της τεχνικής επιτροπής.

Στην πραγματικότητα σχετικά πρακτικά βρίσκονται μόνο μετά την καταχώρηση της προσφυγής. Στο ένα, ημερ. 3.4.1997, φαίνεται ότι μετά την ένσταση που υπέβαλαν οι αιτητές εναντίον της επιβολής των δικαιωμάτων, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε όπως ζητήσει νομική συμβουλή προτού πάρει τελική απόφαση, ενώ στο άλλο ημερ. 26.6.1997, το Συμβούλιο μετά την εξασφάλιση της νομικής συμβουλής, ομόφωνα απέρριψε την ένσταση.

Η έλλειψη απόφασης της τεχνικής επιτροπής ή του Δημοτικού Συμβουλίου για επιβολή των συγκεκριμένων δικαιωμάτων είναι παραδεκτή και από τους καθ΄ ων η αίτηση, οι οποίοι όμως προτάσσουν τον ισχυρισμό ότι τα δικαιώματα καθορίζονται από τους κανονισμούς που είναι δεσμευτικοί και ο υπολογισμός της δαπάνης γίνεται από τον αρμόδιο υπάλληλο των καθ΄ ων η αίτηση, χωρίς να είναι αναγκαία η λήψη απόφασης από την τεχνική επιτροπή ή το Δημοτικό Συμβούλιο. Σύμφωνα με τους καθ΄ ων η αίτηση, η επιβολή του ποσού της κεφαλαιουχικής δαπάνης εμπίπτει στα πλαίσια άσκησης δέσμιας αρμοδιότητας και όχι στα πλαίσια άσκησης διακριτικής εξουσίας.

Δεν συμφωνώ με το πιο πάνω επιχείρημα. Στον Κανονισμό 110(Α) των περί Χωρίων (Διοίκησις και Βελτίωσις), Κανονισμών Γερμασόγειας 1963-1984, όπως τροποποιήθηκε με την Κ.Δ.Π. 342/84, κάθε πρόσωπο στο οποίο χορηγείται δικαίωμα προμήθειας οικιακού ύδατος για σκοπούς αξιοποίησης ή διαχωρισμού γης σε οικόπεδα, θα πρέπει να καταβάλλει προς το Συμβούλιο, πριν από την έκδοση της άδειας διαχωρισμού ή της άδειας οικοδομής, δικαίωμα οριζόμενο εκάστοτε από το Συμβούλιο, τη εγκρίσει του Υπουργού και το οποίο δεν θα υπερβαίνει τις £1.000 κατά διαχωριζόμενο οικόπεδο. Κατ΄ αρχήν δεν φαίνεται αν το Συμβούλιο καθόρισε το ύψος του δικαιώματος ή αν αυτό έτυχε της έγκρισης του Υπουργού. ΄Ομως ακόμα κι΄ αν το ποσό ήταν καθορισμένο δεν σημαίνει ότι η επιβολή του δικαιώματος μπορεί να γίνεται από οποιονδήποτε υπάλληλο του Δήμου χωρίς απόφαση κάποιου αρμόδιου οργάνου. Η επιβολή του συγκεκριμένου τέλους εμπίπτει στα πλαίσια άσκησης αρμοδιότητας που ανήκει σε κάποιο όργανο το οποίο και θα πρέπει να την ενασκεί, εκτός βέβαια όταν η συγκεκριμένη αρμοδιότητα έχει εκχωρηθεί νόμιμα αλλού.

΄Οπως έχει λεχθεί και στην υπόθεση Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας ν. Ταλιαδώρου, Α.Ε. 1939, ημερ. 13.1.1998, εν όψει της απουσίας οποιασδήποτε σταθερής ένδειξης ως προς την ταυτότητα του οργάνου ή του προσώπου που έχει λάβει την προσβαλλόμενη απόφαση, ελλείπει το πραγματικό βάθρο που θα καθιστούσε δυνατή την εξέταση της προβληθείσας θέσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί από όργανα, που είχαν αρμοδιότητα να την λάβουν.

Στην παρούσα υπόθεση γνωστοποιήθηκε στους αιτητές η επιβολή του τέλους με έντυπο ημερ. 31.1.1997, αλλά δεν φαίνεται ποίος έλαβε την απόφαση επιβολής. Σχετικά είναι μόνο δύο Παραρτήματα (Παραρτήματα Στ και Η, ημερ. 5.2.1997 και 21.3.1997 αντιστοίχως), τα οποία, εκτός του ότι είναι μεταγενέστερα της προσβαλλόμενης απόφασης δεν αποτελούν απόφαση αρμόδιου οργάνου.

Εν όψει όλων των πιο πάνω θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί από αναρμόδιο όργανο και συνεπώς η προσφυγή θα πρέπει να επιτύχει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

 

 

Φρ. Νικολαΐδης

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΔ

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο