Με τις συνεκδικαζόμενες αυτές προσφυγές, προσβάλλεται το κύρος της προαγωγής του ενδιαφερόμενου προσώπου Χαράλαμπου Κωνσταντίνου στη θέση Επιθεωρητή Α΄, Μέσης Εκπαίδευσης στην Τεχνική Εκπαίδευση (Ειδικότητα Ηλεκτρολογίας). Η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 20.9.96.

Η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η προκήρυξη της θέσης έγινε με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Κατάλογος των αιτητών μαζί με τις αιτήσεις τους, αντίγραφο της δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα και οι φάκελοι των υπηρεσιακών εκθέσεων των αιτητών, διαβιβάστηκαν στον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού ο οποίος σύμφωνα με το νόμο είναι ο Πρόεδρος της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής (ΣΕ). Ο Πρόεδρος της ΣΕ διαβίβασε στην ΕΕΥ την έκθεση της ΣΕ καθώς και κατάλογο με τα ονόματα των τεσσάρων υποψηφίων που σύστησε η ΣΕ.

Η ΕΕΥ κατήρτισε τελικό κατάλογο τεσσάρων υποψηφίων μεταξύ των οποίων ήταν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και ο αιτητής στην προσφυγή 847/96 Δημήτρης Εγγλεζάκης.

Οι τέσσερις υποψήφιοι κλήθηκαν από την ΕΕΥ για προσωπικές συνεντεύξεις. Προσήλθαν οι τρεις μεταξύ των οποίων ο αιτητής στην προσφυγή 847/96 Εγγλεζάκης και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.

Τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόντα είναι:

Οι λόγοι ακυρώσεως που επικαλείται ο αιτητής Α. Νεοκλέους στην προσφυγή 830/96 συνοψίζονται ως ακολούθως:

(α) Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε με εσφαλμένη ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας.

(β) Η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας ή και επαρκούς αιτιολογίας.

(γ) Η σύσταση της Επιτροπής είναι εσφαλμένη και συνιστά προϊόν πλάνης περί τα πράγματα.

(δ) Ο αιτητής υπερτερεί έναντι του ενδιαφερόμενου προσώπου στη βαθμολογία.

(ε) Η απόφαση λήφθηκε με πλάνη περί τα πράγματα σε ότι αφορά την κατοχή από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο του προσόντος που προβλέπεται από τον όρο 2 του σχεδίου υπηρεσίας.

(στ) Η ΕΕΥ ενήργησε κατά παράβαση της αρχής της ισότητας και της χρηστής διοίκησης και ή ενήργησε αντιφατικά.

Η πιο κάτω περικοπή από την έκθεση της ΣΕ ημερομηνίας 9.7.96 εμπεριέχει την απόφαση της για τη μη σύσταση του αιτητή Α. Νεοκλέους.

Οπως έχει λεχθεί, ο αιτητής με ένσταση που υπέβαλε αμφισβήτησε την μη περίληψη του στον κατάλογο των υποψηφίων. Η απορριπτική απόφαση της ΕΕΥ επί της ενστάσεως του αιτητή έχει ως ακολούθως:

Οι καθ΄ ων η αίτηση πρόβαλαν τον ισχυρισμό ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την επίδικη απόφαση. Καθώς διατείνονται, ο αιτητής, εφόσον δεν έτυχε των συστάσεων της ΣΕ και το όνομα του δεν συμπεριλήφθηκε στον τελικό κατάλογο κατόπιν εξέτασης της ενστάσεως που υπέβαλε, η ΕΕΥ δεν είχε εξουσία να προβεί σε οποιαδήποτε σύγκριση μεταξύ αιτητή και ενδιαφερομένου προσώπου και κατ΄ επέκταση όλων των άλλων συστηθέντων από την ΣΕ ή να επιλέξει τον αιτητή για διορισμό στην επίδικη θέση. Και αυτό, επειδή η σύσταση της ΣΕ και εν πάση περιπτώσει η περίληψη οποιουδήποτε υποψηφίου στον κατάλογο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την προαγωγή ή τον διορισμό στην εκπαιδευτική υπηρεσία.

Ο ισχυρισμός των καθ΄ ων η αίτηση δεν ευσταθεί. Η μη συμπερίληψή του στον κατάλογο που ετοίμασε η ΣΕ αντιμετωπίστηκε με ένσταση η οποία τελικά απορρίφθηκε. Η απόφαση της ΕΕΥ ως συναφής προς την επίδικη, συμπροσβάλλεται. Βλ. Οικονόμου ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2138 ημερ. 29.6.98.

Είναι γεγονός ότι η ΣΕ καταρτίζει τον κατάλογο μετά από αριθμητική αποτίμηση των κριτηρίων της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Ο κατάλογος αυτός δεν είναι τελικός. Η ΕΕΥ με βάση το άρθρο 35Β(8) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969-1996 έχει την εξουσία για διαμόρφωση τελικού καταλόγου στο πλαίσιο της εξέτασης των ενστάσεων που υποβάλλονται. Οταν όμως δεν υποβληθούν ενστάσεις η ΕΕΥ δεν δικαιούται να διαφοροποιήσει τον κατάλογο και η επιλογή του καλυτέρου θα πρέπει να γίνει από υποψηφίους που περιέχονται σ΄ αυτόν. Βλ. Δημοκρατία κα ν. Χαραλαμπίδη (1995) 3 ΑΑΔ σελ. 55.

Στην προκείμενη περίπτωση ο καταρτισμός του τελικού καταλόγου έγινε κατόπιν εξέτασης ενστάσεων που υποβλήθηκαν μεταξύ των οποίων και η ένσταση του αιτητή. Επομένως ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την επίδικη απόφαση.

Θα εξετάσω στη συνέχεια τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης που επικαλείται ο αιτητής:

Το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης απαιτεί μεταξύ των προσόντων την κατοχή πανεπιστημιακού διπλώματος ή τίτλου ή ισότιμου προσόντος στο θέμα της ειδικότητας του που να δίνει σ΄ αυτόν δικαίωμα διορισμού/κατάταξης στη θέση καθηγητή/εκπαιδευτή στις κλίμακες Α8-Α10.

Ο αιτητής Α. Νεοκλέους κατείχε δίπλωμα Φυσικής του πανεπιστημίου Αθηνών και M.Sc. Degree in Electronic Science of Materials. Τόσο η ΣΕ όσο και η ΕΕΥ έκριναν πως το πρώτο πανεπιστημιακό δίπλωμα του αιτητή στη Φυσική είναι άσχετο με τα καθήκοντα της θέσης. Καθόσον αφορά τον μεταπτυχιακό του τίτλο η ΕΕΥ υιοθέτησε την επί του θέματος έκθεση της ΣΕ και αποφάσισε ότι ο μεταπτυχιακός τίτλος του αιτητή αφορά εξειδικευμένο τομέα ενός κλάδου σπουδών και δεν καλύπτει όλο το φάσμα των γνώσεων που παρέχει ο πρώτος πανεπιστημιακός τίτλος. Συνακόλουθα, κρίθηκε από την ΕΕΥ ότι ο μεταπτυχιακός τίτλος του αιτητή δεν μπορεί να υποκαταστήσει το πρώτο πτυχίο.

Αξίζει να σημειωθεί πως μετά την έκδοση της απόφασης στην Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού ν. Λοϊζος Προδρόμου (ανωτέρω) το θέμα έτυχε διαφορετικής ρύθμισης στον τομέα της Δημόσιας Υπηρεσίας. Στην Εκπαιδευτική Υπηρεσία όμως, τα πράγματα, μέχρι το χρόνο που ενδιαφέρει, παρέμειναν αναλλοίωτα και επομένως δεν εφαρμόστηκαν οι περί Σχεδίων Υπηρεσίας Γενικοί Κανονισμοί στα σχέδια υπηρεσίας στην Εκπαιδευτική Υπηρεσία. Θα ήταν λοιπόν σφάλμα η mutatis mutandis εφαρμογή των περί Σχεδίων Υπηρεσίας Γενικών Κανονισμών που εκδόθηκαν με βάση τον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο για την ερμηνεία σχεδίων υπηρεσίας της Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας.

Κατόπιν των ανωτέρω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας από την ΕΕΥ ήταν υπό τις περιστάσεις εύλογα επιτρεπτή και κατά συνέπεια δεν υπάρχουν περιθώρια επέμβασης.

Ο αιτητής θέτει ζήτημα αντιφατικής ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας και άνισης μεταχείρισης επικαλούμενος προς τούτο την περίπτωση κάποιας Θεοδώρας Κναή την οποία θεωρεί ταυτόσημη με τη δική του.

Κατά την κρίση μου δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του αιτητή. Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης συμπληρωμένη από τα στοιχεία του φακέλου είναι πλήρης. Καθόσον αφορά το παράπονο του αιτητή για άνιση μεταχείριση προκύπτει από το πρακτικό της ΕΕΥ ημερ. 7.2.96 ότι η περίπτωση της κας Κναή σαφώς διαφέρει από την περίπτωση του αιτητή. Τα προσόντα της κας Κναή είναι διαφορετικά από εκείνα του αιτητή και εν πάση περιπτώσει η κα Κναή ήταν ήδη διορισμένη στη θέση τεχνολόγου.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως έστω και αν είχε κριθεί κατά το παρελθόν από την ΕΕΥ και ΣΕ ότι ο αιτητής ήταν προσοντούχος, η αρχή της μη αντιφατικής συμπεριφοράς της διοίκησης δεν θα μπορούσε να οδηγήσει τη διοίκηση είτε να παρανομήσει είτε να συνεχίσει οποιαδήποτε παρανομία. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορεί να τύχει εν προκειμένω εφαρμογής η αρχή της ισότητας γιατί η εν λόγω αρχή δεν εφαρμόζεται εν τη παρανομία.

Ο πιο πάνω ισχυρισμός του αιτητή δεν ευσταθεί. Προκύπτει από την έκθεση της ΣΕ αλλά και από την απόφαση της ΕΕΥ στην ένσταση που υπέβαλε ο αιτητής κατά της παράλειψης της σύστασης του, ότι τα προσόντα του κ. Εγγλεζάκη εξετάστηκαν από τα αρμόδια διοικητικά όργανα και κρίθηκε ότι αυτός κατείχε το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόν του πανεπιστημιακού πτυχίου ή διπλώματος στην ηλεκτρολογία. Ο κ. Εγγλεζάκης σπούδασε για πέντε χρόνια στην ηλεκτρολογία γεγονός το οποίο αποτελεί και την ειδοποιό διαφορά μεταξύ αυτού και του αιτητή εφόσον ο τελευταίος απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην ηλεκτρολογία μετά από σπουδές ενός έτους. Υπενθυμίζεται εν προκειμένω ότι το πρώτο πτυχίο του αιτητή είναι στη Φυσική.

Η απόφαση για αναθεώρηση της βαθμολογίας του ενδιαφερόμενου προσώπου δεν έχει προσβληθεί με αίτηση ακυρώσεως. Πρόκειται για πράξη αυτοτελή η οποία δεν μπορεί να προσβληθεί παρεμπιπτόντως. Εξάλλου, η διαφορά στη βαθμολογία είναι ενός μόνο βαθμού, γεγονός το οποίο δεν ενέχει οποιαδήποτε ουσιώδη σημασία στην έκβαση της υπόθεσης.

Η διαφορά μεταξύ εκπαίδευσης και εκπαίδευσης στα παιδαγωγικά είναι ζήτημα ερμηνείας. Το δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία είναι εύλογα επιτρεπτή. Το βάρος απόδειξης είναι επί των ώμων του αιτητή ο οποίος απέτυχε να αποδείξει πως η εκπαίδευση του ενδιαφερόμενου προσώπου in education δεν πληρεί το απαιτούμενο προσόν από το σχέδιο υπηρεσίας.

Στη ΣΕ δεν συμμετέσχε ο Γενικός Επιθεωρητής Τεχνικής Εκπαίδευσης όπως απαιτεί ο νόμος (άρθρο 35Α(2)(ε) και (3). Αντί αυτού συμμετέσχε ο Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης. Ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακύρωσης της επίδικης απόφασης την κακή σύνθεση της ΣΕ.

Ο αιτητής δεν ήγειρε ζήτημα κακής σύνθεσης της ΣΕ. Θέμα κακής σύνθεσης της ΣΕ ήγειρε ο αιτητής Π. Πετρίδης στη συνεκδικαζόμενη προσφυγή 964/96. Η ΕΕΥ εξέτασε εκείνη την ένσταση και αποφάσισε:

Απάντηση στο εγειρόμενο θέμα δίδεται στη Δημοκρατία ν. Στυλιανίδου κα, ΑΕ 2157/21.6.96 (απόφαση Ολομέλειας) όπου κρίθηκε πως η μοναδική περίπτωση που μπορεί να γίνουν οι συστάσεις από άλλο λειτουργό, εκτός από τον προϊστάμενο του τμήματος είναι όταν η θέση του προϊσταμένου χηρεύει ή ο ίδιος απουσιάζει από τα καθήκοντα του λόγω ανυπέρβλητου αντικειμενικού κωλύματος και πάντοτε εφόσον ορίζεται λειτουργός που ασκεί τα καθήκοντα του προϊσταμένου του τμήματος. Βλ. επίσης Καμένος ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 1916/14.1.98 και Παναγιώτη Βανέζη ν. Δημοκρατίας, υποθ. 320/87/31.10.89 (απόφαση Ολομέλειας).

Ενόψει των ανωτέρω και λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων κάτω από τις οποίες συστάθηκε η συγκεκριμένη ΣΕ κατά το χρόνο που ενδιαφέρει, αποφαίνομαι πως η σύνθεση της ΣΕ δεν ήταν νομικά επιλήψιμη.

Επιπρόσθετα μπορεί να λεχθεί ότι ο αιτητής δεν έχει ενεστώς έννομο συμφέρον προσβολής του κύρους ή της νομιμότητας των συστάσεων της ΣΕ λόγω κακής σύνθεσης εφόσον η ΣΕ τον σύστησε χωρίς ο ίδιος να έχει υποστεί οποιαδήποτε βλάβη ούτε και έχει να αποκομίσει οποιοδήποτε όφελος από ενδεχόμενη ακύρωση των συστάσεων της ΣΕ. Βλ. υπόθεση αρ. 1267/87 Συμβουλίου Επικρατείας όπου αποφασίσθηκε:

Ο αιτητής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η βαθμολογία του ενδιαφερομένου προσώπου για την περίοδο 1993-1994 αναθεωρήθηκε παράνομα κατόπιν υποβολής εκπρόθεσμης ένστασης. Ο αιτητής δεν παραθέτει στοιχεία προς διακρίβωση του ισχυρισμού του. Δεν παρατίθεται από τον αιτητή οποιαδήποτε ημερομηνία αναφορικά με το χρόνο υποβολής της ένστασης του ενδιαφερομένου προσώπου ή της ημερομηνίας που έλαβε γνώση για τη βαθμολογία και τον υπολογισμό της προθεσμίας. Η απόφαση για τη βαθμολογία του ενδιαφερομένου προσώπου δεν μπορεί να εξεταστεί παρεμπιπτόντως στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής. Πρόκειται για αυτοτελή διοικητική πράξη η εγκυρότητα της οποίας τεκμαίρεται έναντι πάντων.

Ο αιτητής προβάλει ως λόγο ακύρωσης της επίδικης απόφασης ότι η αλλαγή της βαθμολογίας του ενδιαφερόμενου προσώπου από 37 σε 38 είναι παράνομη και έγινε κατόπιν εξέτασης εκπρόθεσμης ένστασης χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε έρευνα. Προβάλλεται ακόμα ο ισχυρισμός ότι κατά την εξέταση της ένστασης τα δυο από τα τρία μέλη της εξεταστικής επιτροπής (Θ. Κναή και Χρ. Αδάμου) δεν ήταν επιθεωρητές κατά την περίοδο 1993-1994 και συνεπώς εν ήταν σε θέση να προβούν σε επανεκτίμηση της αξιολόγησης.

Στην αίτηση δεν καταγράφονται στοιχεία που θα μπορούσαν να διευκολύνουν το δικαστικό έλεγχο επί του θέματος της βαθμολογίας. Το θέμα φωτίζεται από το περιεχόμενο των υπηρεσιακών φακέλων.

Μετά τη λήψη της επίδικης απόφασης για την προαγωγή του ενδιαφερομένου προσώπου ο αιτητής υπέβαλε γραπτή ένσταση ημερομηνίας 6.9.96 προς το Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Με την ένσταση του ο αιτητής ζήτησε την αναθεώρηση της βαθμολογίας του για τα έτη 1994-1995. Η ανάρτηση της έκθεσης και του σχετικού πίνακα της Συμβουλευτικής Επιτροπής έγιναν περί τον Ιούλιο 1996 και ο αιτητής τεκμαίρεται ότι έλαβε από τότε γνώση πλην όμως δεν υπέβαλε ένσταση στο διάστημα των 15 ημερών όπως προβλέπεται στο σχετικό κανονισμό (ΚΔΠ 223/76). Ο αιτητής, παρέλειψε επίσης να υποβάλει σχετική ένσταση στην ΕΕΥ. Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία προκύπτει πως η ένσταση που υπέβαλε ο αιτητής για αναθεώρηση της βαθμολογίας του ήταν εκπρόθεσμη.

Παρά το γεγονός ότι η ένσταση του αιτητή ήταν εκπρόθεσμη φαίνεται ότι αυτή εξετάστηκε. Στις 12.9.96 πληροφορήθηκε από το Διευθυντή Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ότι αποφασίσθηκε η αναθεώρηση της βαθμολογίας του για τα έτη 1994-1995 από 37 σε 38. Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι η αναθεώρηση της βαθμολογίας του αιτητή έγινε μετά τη λήψη της επίδικης απόφασης και συνεπώς δεν διαπιστώνεται πραγματική πλάνη. Το αρμόδιο διοικητικό όργανο ενήργησε εν προκειμένω με βάση τα πραγματικά στοιχεία και δεδομένα που είχε ενώπιόν του κατά τον κρίσιμο χρόνο που λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση.

Καθόσον αφορά τη βαθμολογία του ενδιαφερόμενου προσώπου για τα έτη 1993-1994 προκύπτει ότι αυτή αναθεωρήθηκε κατόπιν υποβολής εμπρόθεσμης ένστασης η οποία εξετάστηκε νόμιμα.

Το πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν του αιτητή συνεκτιμήθηκε δεόντως από την ΕΕΥ και προσδόθηκε σ΄ αυτό η δέουσα βαρύτητα. Αυτό συνάγεται από το πρακτικό της ΕΕΥ ημερομηνίας 30.7.96. Κάτω από την επικεφαλίδα "Αξία", γίνεται ειδική αναφορά στα ακαδημαϊκά προσόντα των υποψηφίων και ακολούθως αναφέρονται τα εξής:

Ο μεταπτυχιακός τίτλος δεν είναι απαιτούμενο προσόν από το σχέδιο υπηρεσίας ούτε αποτελεί πλεονέκτημα. Το επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν του αιτητή εφόσον δεν απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας δεν συνιστά πλεονέκτημα - παρά μόνο παράγοντα οριακής σημασίας που δεν επαυξάνει τις διεκδικήσεις των υποψηφίων για προαγωγή. Παναγιώτης Χ"Βασιλείου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, ΑΕ 2112/9.10.98.

Τα κριτήρια της αξίας και των προσόντων που η ΕΕΥ συνεκτίμησε φέρουν τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο σχεδόν να ισοζυγούν με μικρή οριακή υπεροχή του αιτητή. Ομως η υπεροχή του ενδιαφερόμενου προσώπου με βάση το κριτήριο της αρχαιότητας είναι αρκετά ευδιάκριτη. Δεν φαίνεται να υπήρχε οποιοδήποτε άλλο στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να προσμετρήσει υπέρ του αιτητή και δεν λήφθηκε υπόψη.

Η θέση του αιτητή είναι ότι εσφαλμένα ή πεπλανημένα αποκλείσθηκε ως μη προσοντούχος ενώ ήταν προσοντούχος όχι μόνο με βάση την παράγραφο 1 αλλά και με βάση τη σημείωση 2(β)(ιι) του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Η σημείωση 2(β)(ιι) του Σχεδίου Υπηρεσίας έχει ως εξής:

Ο αιτητής κατείχε τη θέση Τεχνολόγου από 7.10.70. (Βλ. Πίνακα προσόντων - παράρτημα Δ στην ένσταση) και η υπηρεσία του στην Τεχνική Εκπαίδευση καλύπτει το απαιτούμενο χρονικό διάστημα των 15 χρόνων που προβλέπει το σχέδιο υπηρεσίας.

Από τα πρακτικά που τηρήθηκαν (ανωτέρω) δεν φαίνεται ότι η καθ΄ ης η αίτηση ασχολήθηκε με αυτό το ζήτημα, κατά πόσο δηλαδή, ο αιτητής ήταν προσοντούχος για τη θέση με βάση την πιο πάνω σημείωση 2(β)(ιι) του σχεδίου υπηρεσίας παρόλο ότι με τρόπο γενικό και αρκετή ασάφεια αναφέρεται στη σχετική σημείωση 2(β)(ιι) του σχεδίου υπηρεσίας.

Προκύπτει από το σχετικό πρακτικό ότι η ΕΕΥ απέκλεισε τον αιτητή από την περαιτέρω διαδικασία ως μη προσοντούχο χωρίς να εξετάσει επιμελώς και/ή καθόλου τα προσόντα του αιτητή σε συνάρτηση προς τη σημείωση 2(β)(ιι) του σχεδίου υπηρεσίας. Κατά την κρίση μου η ΕΕΥ ενήργησε υπό τις περιστάσεις κάτω από συνθήκες ουσιώδους πλάνης. Και αυτό οδηγεί στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Ενόψει αυτής της κατάληξης παρέλκει η εξέταση των άλλων λόγων ακύρωσης.

Α. Κραμβής, Δ.

ΑΦ.