|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 524/98
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ελένης Κωνσταντίνου-Χριστοφόρου,
Αιτήτριας,
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
10.11.98ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για την αιτήτρια: κ. Μ. Τριανταφυλλίδης με την κα Α. Ευσταθίου
Για την καθ΄ης η αίτηση: κα Ρ. Παπαέτη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά από το Δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να θέσουν την αιτήτρια σε διαθεσιμότητα από τις 25.6.98, που της κοινοποιήθηκε με επιστολή με ημερομηνία 24.6.98, είναι άκυρη και εστερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος."
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας, με επιστολή ημερομηνίας 21.5.98, πληροφόρησε την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.), ότι εναντίον της Κωνσταντίνου-Χριστοφόρου Ελένης, Επιμελητή (Αναισθησιολογίας), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, έχει διαταχθεί έρευνα για πιθανή διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος και ότι το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε στις 20.5.98 το διορισμό ερευνώντα λειτουργού.
Το Γραφείο της Ε.Δ.Υ. με επιστολή του ημερομηνίας 16.6.98, ζήτησε από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας, να θέσει υπόψη της τα στοιχεία που αναφέρονται στον Κανονισμό 22 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Γενικών) Κανονισμών του 1991 (Κ.Δ.Π. 98/91) για να μπορέσει η Ε.Δ.Υ. να ασκήσει τη διακριτική εξουσία που της παρέχει το άρθρο 85(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1996 σχετικά με τη διαθεσιμότητα της υπαλλήλου.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας απάντησε με επιστολή ημερομηνίας 22.6.98 και έθεσε ενώπιον της Ε.Δ.Υ. τα στοιχεία που ζητήθηκαν. Ανάμεσα σ΄ άλλα αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
". . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(α) η έρευνα διεξάγεται για πιθανή διάπραξη σοβαρού πειθαρχικού παραπτώματος από την κα Ελένη Κωνσταντίνου-Χριστοφόρου σε σχέση με την κατάθεση πλαστού Μεταπτυχιακού Τίτλου και δυνατόν άλλου Διπλώματος.
Η διάρκεια της έρευνας και ο αριθμός των μαρτύρων που υπάρχει πρόθεση να κληθούν να καταθέσουν στα πλαίσια της έρευνας, δεν είναι δυνατό να καθοριστούν λόγω της φύσεως του υπό διερεύνηση πιθανού πειθαρχικού παραπτώματος.
(β) η παρουσία της υπαλλήλου στα καθήκοντα της κατά τη διάρκεια της έρευνας ενδέχεται να επηρεάσει την ομαλή διεξαγωγή της έρευνας δεδομένου ότι, η καταγγελία έγινε και από τους δικηγόρους της Ιατρικού Λειτουργού Φαίδρας Λέρνη, η οποία υπηρετεί στην ίδια κλινική με την κα Ελένη Κωνσταντίνου-Χριστοφόρου.
(γ) Η διαθεσιμότητα της υπαλλήλου δεν αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά την ομαλή λειτουργία της Υπηρεσίας, αφού το κενό που θα δημιουργηθεί σε περίπτωση που τεθεί σε διαθεσιμότητα, μπορεί να καλυφθεί με άλλες διευθετήσεις.
Ανεξάρτητα από αυτό, θα πρέπει να αναφερθεί ότι το υπό εξέταση παράπτωμα θεωρείται σοβαρό και ως εκ τούτου δυνατόν να κλονισθεί η εμπιστοσύνη των ασθενών και του κοινού σ΄ότι αφορά την προσφερόμενη ιατρική περίθαλψη."
Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της ημερομηνίας 24.6.98 αποφάσισε τα ακόλουθα:
". . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί να τεθεί η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ - ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ Ελένη, Επιμελητής (Αναισθησιολογία), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, σε διαθεσιμότητα και την έθεσε σε διαθεσιμότητα από αύριο 25.6.98 και μέχρι να ολοκληρωθεί η εναντίον της πειθαρχική έρευνα.
Εν πάση περιπτώσει, το διάστημα αυτό δεν μπορεί να υπερβεί τους τρεις μήνες, μπορεί όμως να παραταθεί αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι για άλλους τρεις μήνες.
Η Επιτροπή αποφάσισε περαιτέρω να επιτραπεί στην υπάλληλο να λαμβάνει το 1/2 των απολαβών της θέσης της κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητας της.
Λαμβάνοντας την πιο πάνω απόφαση η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, έλαβε υπόψη της
:(α) ότι η καταγγελία εναντίον της Χριστοφόρου-Κωνσταντίνου έγινε από τους δικηγόρους της Ιατρικού Λειτουργού Φαίδρας Λέρνη, η οποία υπηρετεί στην ίδια κλινική με την Χριστοφόρου-Κωνσταντίνου, και ότι η παρουσία της υπαλλήλου στα καθήκοντα της κατά την διάρκεια της έρευνας ενδέχεται να επηρεάσει την ομαλή διεξαγωγή της έρευνας,
(β) ότι η διαθεσιμότητα της υπαλλήλου δεν αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά την ομαλή λειτουργία της Υπηρεσίας, και
(γ) τη σοβαρότητα του υπό εξέταση παραπτώματος και το ενδεχόμενο να κλονισθεί η εμπιστοσύνη ασθενών και του κοινού σ΄ό,τι αφορά την προσφερόμενη ιατρική περίθαλψη."
Στις 24 Ιουνίου 1998 στάληκε από την Ε.Δ.Υ. στην αιτήτρια η ακόλουθη επιστολή η οποία αποτελεί και το αντικείμενο της προσφυγής.
"Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην πειθαρχική έρευνα που διεξάγεται εναντίον σας αναφορικά με την πιθανή διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος και να σας πληροφορήσω ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού έλαβε υπόψη τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον της, έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί να τεθείτε σε διαθεσιμότητα.
2. Γι΄αυτό, η Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 85(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1996, σας θέτει σε διαθεσιμότητα από τις 25.6.98 και μέχρι να ολοκληρωθεί η εναντίον σας πειθαρχική έρευνα. Εν πάση περιπτώσει, το διάστημα αυτό δεν μπορεί να υπερβεί τους τρεις μήνες, μπορεί όμως να παραταθεί, αν συντρέχει σοβαρός λόγος, για άλλους τρεις μήνες.
3. Η Επιτροπή αποφάσισε περαιτέρω να σας επιτραπεί να λαμβάνετε το 1/2 των απολαβών της θέσης σας κατά τη διάρκεια της περιόδου της διαθεσιμότητάς σας.".
Αναφερόμενος στις παραγράφους (α), (β) και (γ) των πρακτικών της Ε.Δ.Υ. (ανωτέρω) ο δικηγόρος της αιτήτριας στη γραπτή του αγόρευση παραπέμπει σε ένορκη δήλωση της αιτήτριας ημερ. 4.9.98 και στο περιεχόμενο της για να καταδείξει ότι η διαθεσιμότητα της αιτήτριας δεν έγινε με βάση το δημόσιο συμφέρον. Για παράδειγμα αναφέρει ότι η Ιατρική Λειτουργός Φαίδρα Λέρνη η οποία υπηρετεί στην ίδια κλινική του Γενικού Νοσοκομείου έχει ήδη καταχωρήσει προσφυγή το 1997 εναντίον της προαγωγής της αιτήτριας και η καταγγελία της κας Λέρνη βασίζεται στα ίδια στοιχεία όπως και η προσφυγή της. Συνεπώς δεν μπορεί να εμποδιστεί από την παρουσία της αιτήτριας στην ίδια κλινική από του να καταθέσει εναντίον της και να επηρεαστεί η ομαλή διεξαγωγή της έρευνας. Εν πάση περιπτώσει δεν ήταν ανάγκη να ληφθεί το δραστικό μέτρο της διαθεσιμότητας αλλά υπήρχε το ενδεχόμενο μετακίνησης της αιτήτριας στο Νοσοκομείο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄ ιδίως ενόψει του ότι ζητήθηκε και γραπτώς από λειτουργούς του Μακάριου Νοσοκομείου η μετακίνηση εκεί της αιτήτριας.
Στη συνέχεια αναφέρει πως πριν ακόμα η αιτήτρια διοριστεί στις 15.7.90 ως Ιατρικός Λειτουργός Α με ειδικότητα Αναισθησιολογίας το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου στις 11.2.89 την είχε αναγνωρίσει ως Ειδικό στην Αναισθησιολογία. Η ειδικότητα της Αναισθησιολογίας της αναγνωρίστηκε και με βάση την ευρεία πείρα της. Επίσης καμιά αιτιολογία δίνεται στα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. ως προς το πώς μετά την πολυετή ευδόκιμη προσφορά της αιτήτριας ως Ειδικού Αναισθησιολόγου, είναι δυνατό να υπάρξει ενδεχόμενο κλονισμού της εμπιστοσύνης ασθενών και του κοινού αναφορικά με την προσφερόμενη εκ μέρους της ιατρική περίθαλψη μόνο επειδή προέκυψε αμφισβήτηση αναφορικά με τον μεταπτυχιακό της τίτλο.
Ο κ. Τριανταφυλλίδης στη συνέχεια παρέπεμψε σε νομολογία απ΄όπου προκύπτει κατά την άποψη του με απόλυτη βεβαιότητα η άρρηκτη και απαραίτητη σχέση του δημοσίου συμφέροντος με το απρόσκοπτο της πειθαρχικής έρευνας που διεξάγεται εναντίον του υπαλλήλου του οποίου η διαθεσιμότητα ζητείται.
Τα όσα αναφέρονται στις παραγράφους (β) και (γ) των πρακτικών της Ε.Δ.Υ. δεν έχουν καμιά σχέση προς το δημόσιο συμφέρον σε συνάρτηση με την απρόσκοπτη διεξαγωγή της πειθαρχικής έρευνας και ως εκ τούτου εσφαλμένα και παράνομα έχουν ληφθεί υπόψη από την Ε.Δ.Υ. Η έρευνα εναντίον της αιτήτριας, δεν διεξάγεται σχετικά με οτιδήποτε που έχει συμβεί κατά τη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων της στην κλινική στην οποία υπηρετεί μαζί με την κα Λέρνη και, η παρουσία της αιτήτριας στην ίδια κλινική με την κα Λέρνη δεν είναι δυνατό να επηρεάσει την ομαλή διεξαγωγή της πειθαρχικής έρευνας εναντίον της αιτήτριας. Καταλήγοντας υποστήριξε ότι η Ε.Δ.Υ. ενήργησε υπό το κράτος πλάνης περί τα πράγματα, και ότι η επίδικη απόφαση βασίστηκε σε εσφαλμένη αιτιολογία.
Οι καθ΄ων η αίτηση απορρίπτουν τους πιο πάνω ισχυρισμούς. Όπως είναι νομολογημένο, η διαθεσιμότητα δεν αποτελεί πειθαρχικό μέτρο ή πειθαρχική ποινή, αλλά προληπτικό διοικητικό μέτρο για τη διευκόλυνση της περάτωσης μιας πειθαρχικής διαδικασίας.
Τα πλείστα από τα επιχειρήματα του δικηγόρου της αιτήτριας αφορούν στις ικανότητες της για διεκπεραίωση της εργασίας της και ότι η εργασία της δεν επηρεάζεται από την παράλληλη διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας.
Η αιτήτρια μπορεί να είναι μια καθόλα εξαίρετη υπάλληλος στην εργασία της. Δεν είναι όμως αυτό που τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Η Ε.Δ.Υ. με βάση τα γεγονότα που είχε ενώπιον της ορθά επέλεξε να θέσει την αιτήτρια σε διαθεσιμότητα. Το θέμα έχει άμεση σχέση με την υγεία του κοινού και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το δημόσιο συμφέρον. Ορθά κατά την άποψη μου η Ε.Δ.Υ. ενήργησε με τον τρόπο που ενήργησε.
Σχετική με το θέμα της διαθεσιμότητας είναι η απόφαση της Ολομέλειας στην Περικλέους ν. Συμβ. Βελτ. Αγ. Νάπας (1993) 3 Α.Α.Δ. σελ. 579, όπου στις σελ. 583 και 584 ειπώθηκε:
"Έχει νομολογηθεί πως η διαθεσιμότητα δεν αποτελεί πειθαρχικό μέτρο ή πειθαρχική ποινή και ούτε έχει τιμωρητικό χαρακτήρα, αλλά είναι προληπτικό διοικητικό μέτρο για τη διευκόλυνση της περάτωσης μιας πειθαρχικής διαδικασίας. Συνεπάγεται προσωρινή απομάκρυνση του υπαλλήλου από την ενεργό άσκηση των καθηκόντων του για χρονικό διάστημα που πρέπει να προσδιορίζεται και είναι άσχετη με την πειθαρχική καταλογιστέα υπαιτιότητα του υπαλλήλου και δεν είναι ένδειξη πειθαρχικής ευθύνης ή πειθαρχικής δίωξης. Περαιτέρω, η διαθεσιμότητα δεν θέτει τον υπάλληλο εκτός υπηρεσίας, ούτε μπορεί να ταυτιστεί ή να εξομοιωθεί με οριστική απόλυση ή απώλεια του βαθμού ή της θέσης του, αλλά αναστέλλει προσωρινά τις εξουσίες, προνόμια και άλλα ωφελήματα, τα οποία ο υπάλληλος ανακτά εάν απαλλαγεί ή εάν από την έρευνα δεν αποδειχθεί πειθαρχική υπόθεση εναντίον του. (Βλ. μεταξύ άλλων, Veis and Others v. Republic, (1979) 3 C.L.R. 390, Choraitis v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1067, Payiatas v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1239 και Πολύβιος Νικολάου ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 692/92, ημερ. 22.10.92 και Θεόδουλος Χαραλαμπίδης ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 1090/91, ημερ. 8.10.93).
Το δημόσιο συμφέρον είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο ένας υπάλληλος μπορεί να τεθεί σε διαθεσιμότητα κατά τη διερεύνηση πειθαρχικών αδικημάτων εναντίον του, προς αποφυγή του ενδεχόμενου επηρεασμού της ομαλής διεξαγωγής της έρευνας. Οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος θα πρέπει να αιτιολογούνται ειδικά στην απόφαση του διοικητικού οργάνου. Για τον προσδιορισμό του δημοσίου συμφέροντος, ώστε να τεθεί ένας υπάλληλος σε διαθεσιμότητα κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας και μέχρι την τελική εκδίκαση της πειθαρχικής υπόθεσης εναντίον του, είναι απαραίτητη η αποκάλυψη της αληθούς φύσης των παραπτωμάτων και των στοιχείων που τα συνθέτουν, ώστε το δημόσιο συμφέρον να εξειδικεύεται με αναφορά σε συγκεκριμένα περιστατικά και να προσδιορίζεται με τρόπο που να καθιστά εφικτό το δικαστικό του έλεγχο (βλ. σχετικά, P. Adamides v. R. (1982) 3 C.L.R. 343, Κazamias v. R. (1982) 3 C.L.R. 239, Σκαρπάρης ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 263/92, ημερ. 5.3.93, Π. Νικολάου ν. Ε.Δ.Υ. (ανωτέρω) και Θεόδουλος Χαραλαμπίδης ν. Ε..Δ.Υ., Υπ. Αρ. 61/93, ημερ. 17.11.93).
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω θεωρώ πως η απομάκρυνση της αιτήτριας από τα καθήκοντα της έγινε για το δημόσιο συμφέρον το οποίο διευκρινίζεται σαφώς και αιτιολογείται στην απόφαση της Ε.Δ.Υ. ημερ. 24.6.98. Ούτε έχει αποδειχθεί πλάνη εκ μέρους της Ε.Δ.Υ.
Οι ισχυρισμοί του δικηγόρου της αιτήτριας τείνουν να καταδείξουν ότι αυτή είναι μια εξαίρετη υπάλληλος. Το γεγονός όμως αυτό δεν έχει καμμιά σχέση με το υπό διερεύνηση θέμα της αυθεντικότητας του μεταπτυχιακού προσόντος της. Η Ε.Δ.Υ. ενήργησε στην παρούσα περίπτωση εντός της διακριτικής ευχέρειας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.