ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή



ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 966/96

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

1. Ελπινίκης Μαλεκκίδου, από τη Λεμεσό, και άλλων,

Αιτητρι ών,

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας,

Καθ΄ων η αίτηση.

- - - - - -

16 Οκτωβρίου, 1998

Για τις αιτήτριες: κ. Α. Παπαντωνίου.

Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα Λ. Χριστοδουλίδου.

- - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Οι αιτήτριες επιδιώκουν ακύρωση του διορισμού του ενδιαφερόμενου προσώπου Γεώργιου Πουγιούκα στη θέση Δασκάλου Ειδικής Εκπαίδευσης - Φυσιοθεραπείας.

Το Υπουργικό Συμβούλιο στις 12.5.95 ενέκρινε νέα σχέδια υπηρεσίας για θέσεις δασκάλων, νηπιαγωγών και δασκάλων ειδικής εκπαίδευσης και συνακόλουθα, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) αποφάσισε την προκήρυξη αριθμού αντίστοιχων θέσεων διά δημοσιεύσεως στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

 

Η απόφαση για προκήρυξη των θέσεων και δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα λήφθηκε από την ΕΕΥ με το σκεπτικό ότι οι υφιστάμενοι πίνακες διοριστέων έπαυσαν να ισχύουν λόγω της τροποποίησης των σχεδίων. Στη σχετική δημοσίευση καθορίστηκε η 16.6.95 ως η τελευταία ημερομηνία αποδοχής των αιτήσεων που επρόκειτο να υποβληθούν.

Προς όλους όσους είχαν προηγουμένως υποβάλει αίτηση στάληκε επιστολή με την οποία επληροφορούντο για τα νέα σχέδια υπηρεσίας και εκαλούντο συνάμα να υποβάλουν νέα αίτηση για εγγραφή στους πίνακες διοριστέων. Ειδικά στην επιστολή που στάληκε προς τους δασκάλους ειδικής εκπαίδευσης αναφερόταν ότι:

"Τα σχέδια υπηρεσίας απαιτούν ο υποψήφιος να κατέχει δίπλωμα ή τίτλο από πανεπιστήμιο ή ανώτατη σχολή ή ίδρυμα που να είναι αναγνωρισμένο από την κυβέρνηση της χώρας στην οποία βρίσκεται ως πανεπιστήμιο ή ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης. Συναφώς πληροφορείστε ότι τα Τ.Ε.Ι. δεν θεωρούνται σχολές ανώτατης εκπαίδευσης." (παρ.Β).

 

Η εκ των αιτητριών Ελισάβετ Τσιάκκα υπέβαλε για πρώτη φορά αίτηση στις 14.6.95 και έτσι δεν χρειάστηκε να αποσταλεί σ΄αυτήν η επιστολή.

Οι αιτήτριες Μ. Πογιατζή Χαραλάμπους, Α. Πιπεράρη, Ειρ. Κλεάνθους, Χρ. Καηλίδου και Κ. Βαλανίδου δεν υπέβαλαν αίτηση.

Η ΕΕΥ στη συνεδρίαση της ημερ. 11.10.95 αποφάσισε ότι οι αιτήσεις ορισμένων εκ των υποψηφίων, μεταξύ αυτών και εκείνες των αιτητριών, δεν μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές επειδή το πτυχίο τους δεν είναι πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισοδύναμο προσόν ως διαλαμβάνεται στο νέο σχέδιο υπηρεσίας και έτσι, κρίθηκε από την ΕΕΥ ότι οι αιτήτριες δεν κατείχαν τα τυπικά προσόντα που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας. Τα εν λόγω προσόντα όπως καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης είναι:

"Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην απαιτούμενη ειδικότητα ή στον τομέα της απαιτούμενης ειδικότητας με κύριο θέμα την ειδικότητα αυτή ή με συμπληρωματική ειδίκευση στην ειδικότητα.

Σημειώσεις: 2."Πανεπιστήμιο ή ανώτατη σχολή σημαίνει το πανεπιστήμιο ή το ίδρυμα που είναι αναγνωρισμένο από την κυβέρνηση της χώρας στην οποία βρίσκεται ως πανεπιστήμιο ή ίδρυμα ανωτάτης εκπαίδευσης."

 

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστήριξαν ότι οι αιτήτριες Μαρία Πογιατζή - Χαραλάμπους (2), Αγάθη Πιπεράρη (5), Ειρήνη Κλεάνθους (7), Χριστίνα Καηλίδου (10) και Κούλα Βαλανίδου (8) στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την επίδικη απόφαση επειδή παρέλειψαν να υποβάλουν νέα αίτηση μέχρι τις 16.6.95 πάνω σε ειδικό έντυπο μετά την προκήρυξη των θέσεων που είχε δημοσιευτεί στις 2.6.95 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Ο δικηγόρος των αιτητριών γενικά αντέταξε ότι οι αιτήτριες εφόσον κατείχαν κατά τον ουσιώδη χρόνο τα τυπικά προσόντα που θέτει το σχέδιο υπηρεσίας, είχαν και ενεστώς έννομο συμφέρον για να υποβάλουν την παρούσα προσφυγή.

Αναφορικά με το δεύτερο σκέλος της ένστασης, φαίνεται πως οι πέντε προαναφερθείσες αιτήτριες αγνόησαν την επιστολή που έλαβαν από την ΕΕΥ με την οποία εκαλούντο να υποβάλουν νέα αίτηση για τους λόγους που εκτίθενται στην επιστολή με αποτέλεσμα να μη μπορούν να θεωρηθούν ως υποψήφιες για εγγραφή στους πίνακες διοριστέων.

Σύμφωνα με το άρθρο 28Γ του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, Ν. 10/69 όπως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 3 του Νόμου 180/87 ".... οι κενές θέσεις πρώτου διορισμού ........ θα πληρούνται από την Επιτροπή ............. με το διορισμό των υποψηφίων που έχουν σειρά προτεραιότητας στον οικείο πίνακα διοριστέων ....................".

Ο καταρτισμός του πίνακα αποτελεί αυτοτελή εκτελεστή διοικητική πράξη. Βλ. Νεόφυτος Νεοφύτου κα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, προσφυγή 900/96 - 29.4.98 (απόφαση Νικήτα, Δ.)

"Στη νομολογία έχει επικρατήσει η αντίθετη άποψη που θεωρεί τον Πίνακα Διοριστέων αυτοτελή εκτελεστή πράξη. Δεν είναι πράξη συναφής, ούτε προπαρασκευαστική, της ίδιας σύνθετης διοικητικής ενέργειας. Ετσι, αν δεν προσβληθεί εμπρόθεσμα, δεν μπορεί να ελεχθεί παρεμπιπτόντως σε προσφυγή που προσβάλλει την πράξη διορισμού ή προαγωγής. Η σχετική νομολογία περιλαμβάνει τις αποφάσεις Papadopoulou v. Republic (1984) 3 CLR 332, Savva v. Republic (1985) 3 CLR 2288, Papacharalambous v. Republic (1987) 3 CLR 2132 και τις νεώτερες αποφάσεις: προσφ. αρ. 629/96, Νικολάου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 17.7.97 και προσφ. αρ. 834/96 Παπαναστασίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 6.4.98."

 

 

Βλ. επίσης Κρονίδου κα ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1994) 3 ΑΑΔ 530.

Στην προκείμενη περίπτωση οι πέντε προαναφερθείσες αιτήτριες δεν υπέβαλαν αίτηση για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων, παράλειψη η οποία υποδηλώνει απεμπόληση του δικαιώματος τους για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων με αναπόφευκτη συνέπεια να μη μπορούν να διεκδικήσουν ούτε και διορισμό σε θέση πρώτου διορισμού, όπως είναι η υπό συζήτηση θέση δασκάλου ειδικής εκπαίδευσης - φυσιοθεραπείας στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία. Επί του θέματος καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι αιτήτριες Μαρία Πογιατζή - Χαραλάμπους (2), Αγάθη Πιπεράρη (5), Ειρήνη Κλεάνθους (7), Χριστίνα Καηλίδου (10) και Κούλα Βαλανίδου (8) στερούνται εννόμου συμφέροντος να καταχωρήσουν προσφυγή εναντίον της επίδικης απόφασης.

Καθόσον αφορά τις υπόλοιπες αιτήτριες, αποφαίνομαι ότι αυτές έχουν έννομο συμφέρον να αμφισβητήσουν την επίδικη απόφαση.

Από τη στιγμή που η ΕΕΥ αμφισβητεί ότι οι εν λόγω αιτήτριες είναι κάτοχοι διπλωμάτων ή πτυχίων πανεπιστημίου Ανώτατης Εκπαίδευσης και παράλληλα οι αιτήτριες προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η ΕΕΥ πλανήθηκε ή δεν διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο αυτές είναι πράγματι κάτοχοι του συγκεκριμένου προσόντος, το ζήτημα καθίσταται επίδικο και οι αιτήτριες διατηρούν έννομο συμφέρον για αναθεώρηση της επίδικης απόφασης. Βλ. Δαυϊδ Γεωργίου ν. ΕΔΥ αρ. υπόθ. 401/92 - 24.5.94 (απόφαση Νικήτα, Δ.)

"Από τη στιγμή που αμφισβητείται σοβαρά, όπως στην προκείμενη περίπτωση, η εκτίμηση της διοίκησης αναφορικά με τα προσόντα, η οποία και καθίσταται επίδικο θέμα, ο αιτητής δε χάνει το έννομο του συμφέρον να επιδιώξει αναθεώρηση της. Βλέπε προσφυγή αρ. 808/92 Παντελής Αντωνίου Παντελή ν. Δημοκρατίας ημερ. 10.5.94, στην οποία υιοθετείται το σκεπτικό των αποφάσεων του Σ.τ.Ε. 19, 86, 3028 και 4311/88 στις οποίες ουσιαστικά επιλύθηκε όμοιο θέμα:

"........ η διαπίστωση της συνδρομής των τυπικών προσόντων στο πρόσωπο του αιτούντος μπορεί να γίνει και αυτεπάγγελτα από τον ακυρωτικό δικαστή, υπό την προϋπόθεση όμως ότι η συνδρομή αυτή προκύπτει αποκλειστικά από μία υφιστάμενη ήδη νομική κατάσταση ή βεβαιώνεται με ορισμένο δημόσιο ή άλλο έγγραφο και δεν συνάγεται από ουσιαστική εκτίμηση πραγματικών περιστατικών την οποία κατά νόμο ενεργεί η διοίκηση, προκειμένου να αξιολογήσει μίαν ιδιότητα, ικανότητα ή σχέση κ.λ.π. που επιτρέπει τη συμμετοχή του ενδιαφερομένου στη διαδικασία του διορισμού."

 

Οπως έχει λεχθεί οι αιτήτριες προβάλλουν ως λόγο ακύρωσης ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε κάτω από πραγματική και/ή νομική πλάνη.

Υποστηρίχθηκε πως εσφαλμένα κρίθηκε από την ΕΕΥ ότι οι αιτήτριες δεν προέρχονται από πανεπιστήμιο ή σχολή ανώτατης εκπαίδευσης ανάλογης αναγνώρισης από την κυβέρνηση της χώρας στην οποία βρίσκεται, όπως προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης.

Σύμφωνα με την παρ. 3(α) του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης απαιτείται:

"Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην απαιτούμενη ειδικότητα ή στον τομέα της απαιτούμενης ειδικότητας με κύριο θέμα την ειδικότητα αυτή ή με συμπληρωματική ειδίκευση στην ειδικότητα."

 

Στις "Σημειώσεις" παρ. 2 του σχεδίου υπηρεσίας, προβλέπεται ότι:

 

"Πανεπιστήμιο ή ανώτατη σχολή σημαίνει το πανεπιστήμιο ή το ίδρυμα που είναι αναγνωρισμένο από την κυβέρνηση της χώρας στην οποία βρίσκεται ως πανεπιστήμιο ή ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης."

 

Τα πιο κάτω γεγονότα, αποκαλύπτουν, κατά τις αιτήτριες, την πραγματική και νομική πλάνη της ΕΕΥ αναφορικά με το ζήτημα της εκτίμησης των πανεπιστημιακών τους προσόντων κλπ καθώς και την ερμηνεία του συγκεκριμένου σχεδίου υπηρεσίας.

(α) Οι αιτήτριες είναι απόφοιτοι των ΚΑΤΕΕ τα οποία έχουν μετονομασθεί σε Τ.Ε.Ι. (Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ιδρυμα) και έχουν αναβαθμισθεί. Ο δικηγόρος των αιτητριών επικαλείται στην αγόρευσή του σχετική αυτούσια βεβαίωση του Τμήματος Φυσικοθεραπείας των Τ.Ε.Ι. Αθηνών.

(β) Οι αιτήτριες έτυχαν μεταπτυχιακής εκπαίδευσης στη νευροεξελικτική αγωγή BOBATH N.D.T. και παραθέτουν σχετικά πιστοποιητικά.

(γ) Κατέχουν το ανώτερο πτυχίο το οποίο μπορεί να λάβει κάποιος στην Ελλάδα στον τομέα της φυσικοθεραπείας. Πρόκειται για το πτυχίο των Τ.Ε.Ι. το οποίο είναι και το μόνο πτυχίο το οποίο παρέχει τέτοια ειδικότητα για δάσκαλο ειδικής εκπαίδευσης.

Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατέχει τέτοιο προσόν ειδικής εκπαίδευσης ενώ αντίθετα οι αιτήτριες το κατέχουν.

(δ) Ο Ελληνικός Νόμος αρ. 1566/85 άρθρο 35 Περί Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΦΕΚ 167/3985, Τεύχος Α) προβλέπει θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού στις δημόσιες μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και θέσεις στον κλάδο φυσικοθεραπευτών (κλάδος ΑΡ. 5).

Στην παράγραφο 8(ζ) του ιδίου άρθρου, ορίζεται το πτυχίο του τμήματος φυσικοθεραπευτών ως πτυχίο ιδρύματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Οπως έχει νομολογιακά καθιερωθεί, η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου. Το δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία που δόθηκε είναι εύλογα επιτρεπτή. Το δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν διαπιστώσει υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής αυτής ευχέρειας. Βλ. Σκαπούλης κα ν. Κωνσταντίνου Λοϊζου κα - ΑΕ 1963, 1968 25.2.98, Ιακωβίδης ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 1962, 23.1.98.

Η ΕΕΥ προτού καταλήξει στη λήψη της επίδικης απόφασης, ζήτησε από το Υπουργείο Παιδείας να πληροφορηθεί κατά πόσο τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι. Ελλάδας - πρώην ΚΑΤΕΕ) θεωρούνται από την κυβέρνηση της χώρας στην οποία βρίσκονται ως εκπαιδευτήρια ανώτατης εκπαίδευσης, ισοδύναμα με πανεπιστήμια ή ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης. Στο πιο πάνω ερώτημα, δόθηκε από το Υπουργείο Παιδείας η ακόλουθη απάντηση:

"21.12.94

Γενικό Διευθυντή

(Μέσω Δ.Α.Α.Ε.)

Οπως φαίνεται από την επίσημη έκδοση "Οδηγός Σπουδών - Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων", η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα περιλαμβάνει την ανώτατη εκπαίδευση (Πανεπιστημιακού Επιπέδου) και η οποία παρέχεται από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) και την τριτοβάθμια τεχνολογική εκπαίδευση, η οποία παρέχεται από τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ).

Σημειώνεται ότι η διάρκεια σπουδών είναι:

ΑΕΙ - τουλάχιστον οκτώ εξάμηνα.

ΤΕΙ - τουλάχιστον έξη εξάμηνα."

 

Σαφώς αναφέρεται στην πιο πάνω απάντηση ότι τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.) παρέχουν τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς όμως να διευκρινίζεται κατά πόσο τα εν λόγω ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.) θεωρούνται στη χώρα που βρίσκονται ως εκπαιδευτήρια ανώτατης εκπαίδευσης ισοδύναμα με πανεπιστήμια ή ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης. Αυτό βασικά ήταν και το ερώτημα που η ΕΕΥ έθεσε στο Υπουργείο και φαίνεται ότι δεν έχει απαντηθεί με την πρέπουσα σαφήνεια.

Καθώς προκύπτει από το άρθρο 35 του Φύλλου 167 (Τεύχος 1ον) της Επίσημης Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (είναι το παράρτημα 3 της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου των αιτητριών) οι φυσικοθεραπευτές περιλαμβάνονται στις θέσεις εκπαιδευτικού λειτουργού σε δημόσιες μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής εκπαίδευσης. Στην παράγραφο 8(ζ) του ιδίου άρθρου φαίνεται ότι το πτυχίο του τμήματος φυσικοθεραπευτών είναι πτυχίο ιδρύματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Τα πιο πάνω στοιχεία καταδείχνουν ότι η ΕΕΥ, κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, δεν προέβη στη διεξαγωγή οποιασδήποτε περαιτέρω δέουσας έρευνας με σκοπό τη διαπίστωση των πραγματικών γεγονότων η γνώση των οποίων καθοριστικά θα συνέβαλλε στη διαμόρφωση βάσιμης άποψης για την αξιολόγηση και τον προσδιορισμό του επιπέδου των ακαδημαϊκών προσόντων των αιτητριών έτσι ώστε η ΕΕΥ να ήταν σε θέση να κρίνει κατά πόσο αυτά ανταποκρίνονται προς τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης.

Η ΕΕΥ δεν έλαβε υπόψη εκείνα τα γεγονότα τα οποία όφειλε να λάβει υπόψη για σκοπούς ερμηνείας της παραγράφου 3(α) του σχεδίου υπηρεσίας και τη Σημείωση της παραγράφου 2 του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης.

Από τη στιγμή που δημιουργείται στο Δικαστή η αμφιβολία για την ορθότητα της διαπίστωσης της διοίκησης αναφορικά με το πραγματικό μέρος της υπόθεσης και την ενυπάρχουσα πλέον πιθανότητα πλάνης παρέχεται στο Δικαστήριο η ευχέρεια να ακυρώσει την επίδικη απόφαση. Βλ. Μιχ. Στασινόπουλος, "Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων", 1951, σελ. 305:

"Το τεκμήριον όμως τούτο είναι ιδιόρρυθμον, διότι κάμπτεται αφ΄ ης στιγμής η χαρακτηριστική εις το συζητητικόν σύστημα δραστηριότης του διαδίκου κατορθώση να καταστήση πιθανήν την πλάνην, ήτοι να δημιουργήση παρά το δικαστή απλώς αμφιβολίας περί της ορθότητος της διαπιστώσεως του πραγματικού εκ μέρους της Διοικήσεως. Εν τοιαύτη περιπτώσει, ο δικαστής, ευρισκόμενος εν αμφιβολία, δεν κλίνει προς το τεκμήριον, αλλά τρέπεται προς μίαν των δύο οδών: ή δηλαδή α) διατάσσει αποδείξεις ή β) ακυροί την πράξιν, ίνα η διοίκησις διαπιστώση τα πραγματικά περιστατικά κατά τρόπον μή καταλείποντα αμφιβολίας. Η ακύρωσις όμως δεν επέρχεται διότι τεκμαίρεται πλάνη της Διοικήσεως (τότε η πράξις θα ηκυρούτο άνευ ετέρου λόγω της πλάνης), αλλά διότι κρίνεται αναγκαίον όπως απαλλαγή η πράξις της υπονοίας της πλάνης, χωρίς να απαγορεύηται η επανάληψις αυτής υπό το αυτό περιεχόμενον. Τοιαύτη επανάληψις θα εσήμαινεν ότι η Διοίκησις αποδεικνύει ήδη το μη πεπλανημένον της διαπιστώσεως των πραγματικών περιστατικών."

 

 

Στην προκείμενη περίπτωση η ΕΕΥ πλανήθηκε περί τα πράγματα κρίνοντας ότι οι αιτήτριες δεν ήταν προσοντούχοι για να περιληφθούν στον πίνακα διοριστέων. Η πλάνη της ΕΕΥ εντοπίζεται στο ότι δεν είχε ενώπιόν της όλα τα σχετικά στοιχεία τα οποία θα μπορούσε να συγκεντρώσει αν προέβαινε στη δέουσα έρευνα προτού λάβει την επίδικη απόφαση. Η παράλειψη αυτή της ΕΕΥ καθιστά την ερμηνεία που δόθηκε στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης ως μη εύλογα επιτρεπτή και αναιτιολόγητη. Αν η έρευνα της ΕΕΥ επεκτεινόταν και στα συμβαίνοντα στην Ελλάδα ως προς το θέμα της αναγνώρισης των πτυχίων των Τ.Ε.Ι. ενδεχομένως η κατάληξη να ήταν διαφορετική.

Κατόπιν των ανωτέρω παρέλκει η εξέταση των υπόλοιπων ισχυρισμών των αιτητριών.

Η προσφυγή αναφορικά με τις αιτήτριες Δέσπω Κωνσταντίνου-Τούλουπου, Αννα Χριστοφόρου, Ελένη Κομνηνού-Χριστοφή, Αντρη Ιουλιανού, Ελισάβετ Χάσικου, Γεωργία Γεωργίου Μιχαήλ, Μυρούλλα Γεωργίου, Δέσπω Κωνσταντίνου, Χριστίνα Γιουταχή, Εύα Κυπριανού Χρίστου, Δένα Παλάζη και Μαρία Πάτσαλου-Ευσταθίου επιτυγχάνει με έξοδα.

Η προσφυγή αναφορικά με τις αιτήτριες Μαρία Πογιατζή Χαραλάμπους, Αγάθη Πιπεράρη, Ειρήνη Κλεάνθους, Χριστίνα Καηλίδου και Κούλα Βαλανίδου αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα επειδή οι εν λόγω αιτήτριες στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την επίδικη απόφαση.

 

 

Α. Κραμβής, Δ.

 

ΑΦ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο