CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 497/97.

28 Μαΐου, 1998.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο αιτητής είναι Μόνιμος Αξιωματικός του Στρατού της Δημοκρατίας. Διορίσθηκε στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού από τις 29 Ιουνίου 1991 και από την ίδια ημερομηνία αποσπάστηκε για υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά δυνάμει του άρθρου 3(α) του Περί Στρατού της Δημοκρατίας Νόμου. Την 6 Δεκεμβρίου 1994 "προήχθη στο βαθμό του Υπολοχαγού. Από την 2 Μαρτίου 1992 υπηρετούσε στο 761 ΛΕΜ και εν συνεχεία μετατέθηκε από την 26 Αυγούστου 1996 μέχρι σήμερα ως Διοικητής στην 801 ΔΔ που εδρεύει στο Λιοπέτρι και υπάγεται διοικητικά στο ΤΣ/7ου ΣΠ". Το βράδυ της 22/23 Μαρτίου 1997 δύο ιδιώτες εισήλθαν στο χώρο του Φυλακίου "ΦΡΑΚΤΗΣ" του 293 ΤΠ στο χωριό Λιοπέτρι και αφού διέρρηξαν μια από τις αποθήκες Πυρομαχικών της 801 ΔΔ έκλεψαν από αυτή ένα κιβώτιο με 30 πυροσωλήνες του πυροβόλου 155 χιλ. και ένα κιβώτιο με 8 προωθητικά γεμίσματα του πυροβόλου 25 λίβρων.

Με επιστολή του ημερ. 23.3.97 προς τον αρμόδιο Αξιωματικό ο Διοικητής του 7ου Συντάγματος Πεζικού ("ο Διοικητής") διέταξε τη διενέργεια ανακρίσεων "προς εξακρίβωση των συνεπειών και αιτιών, καθώς και τυχόν υπευθύνων, κάτω από τις οποίες έγινε η πιο πάνω διάρρηξη". Την 3.4.97 ο Διοικητής ζήτησε από τον αιτητή να απολογηθεί, μέχρι την 4.4.97, σε σχέση με την διάπραξη διαφόρων πειθαρχικών αδικημάτων (Βλ. επιστολή του ημερ. 3.4.97).

Διαπιστώνω ότι: Πέρα από το πιο πάνω πόρισμα της ανάκρισης, - Παράρτημα 1 - το οποίο φέρει ημερ. 16.4.97, δεν υπάρχει οτιδήποτε στο σχετικό φάκελο το οποίο να αποδεικνύει τη διενέργεια έρευνας από το διοικητή, όπως είναι η θέση των καθ΄ ων η αίτηση (βλ. παραγ. 12 της ένστασης), ούτε και υπάρχει ισχυρισμός ότι ο διοικητής είχε υπόψη του λεπτομέρειες του πορίσματος πριν από την υποβολή του - στις 16.4.97. ΄Αλλωστε η θέση των καθ΄ ων η αίτηση είναι σαφής. Ο διοικητής διενήργησε δική του προσωπική έρευνα ανεξάρτητη από τη διενέργεια της ποινικής ανάκρισης (βλ. παραγ. 12 της ένστασης).

Διαπιστώνω, επομένως, ότι πριν από τη λήψη της επίδικης απόφασης ο διοικητής δεν είχε προβεί στη διεξαγωγή δέουσας έρευνας για τη διαπίστωση των πραγματικών περιστατικών που περιβάλλουν την περίπτωση του αιτητή.

Παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας, η οποία προξενεί έλλειψη γνώσης των ουσιωδών γεγονότων, αποτελεί από μόνη της λόγο ακυρώσεως λόγω της παράβασης των αρχών του διοικητικού δικαίου. Η σχετική απόφαση καθίσταται το προϊόν πλημμελούς άσκησης της σχετικής διακριτικής εξουσίας και ακυρώνεται επειδή ισοδυναμεί με απόφαση αντίθετη προς το νόμο και καθ΄ υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας (Βλ. Ξαπόλυτος ν. Δημοκρατίας (1967) 3 Α.Α.Δ. 703, Φραγκίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1968) 3 Α.Α.Δ. 90, Ιορδάνου ν. Δημοκρατίας (1967) 3 Α.Α.Δ. 245, Ανδρέου ν. Δημοκρατίας (1973) 3 Α.Α.Δ. 101, Χ" Πασχάλης ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 101, Ζινιέρης (αρ.1) ν. Δημοκρατίας (1975) 3 Α.Α.Δ. 224, Οικονόμου ν. Δημοκρατίας (1970) 3 Α.Α.Δ. 420, Παφίτης ν. Δημοκρατίας (1967) 3 Α.Α.Δ. 300, Ιωαννίδης ν. Δημοκρατίας (1972) 3 Α.Α.Δ. 318, Δημοκρατία ν. Ματθαίου, Α.Ε.832/12.7.90 και Φιλιππίδης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 711/96/27.5.97). Η ίδια αρχή ισχύει και σε σχέση με απόφαση που έχει ληφθεί χωρίς επαρκή γνώση και έρευνα όλων των σχετικών παραγόντων (Βλ. Tryfon v. Republic (1968) 3 C. L.R. 28, 42, Carayiannis v. Republic (1969) 3 C.L.R. 341, Christides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 341, Kyprianides v. Republic (1965) 3 C.L.R. 519, Andreou v. Republic (1973) 3 C.L.R. 101 και Φιλιππίδης, πιο πάνω). Ακολουθεί πως η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και επειδή λήφθηκε χωρίς επαρκή έρευνα και γνώση όλων των σχετικών παραγόντων.

Έλλειψη αιτιολογίας.

Στο πειθαρχικό δίκαιο κρατεί ο κανόνας της αιτιολογίας των πειθαρχικών αποφάσεων λόγω της φύσης τους (Βλ. Georghiades v. Republic (1972) 3 C.L.R. 594 (απόφαση Ολομέλειας)). Η απόφαση των πειθαρχικών οργάνων πρέπει να είναι ειδικώς αιτιολογημένη και να αναφέρει τα πραγματικά περιστατικά "εκ της εκτιμήσεως των οποίων επείσθη ότι διεπράχθη πειθαρχικόν αδίκημα. Δεν απαιτείται όμως, όπως μνημονεύονται και αι προβλέπουσαι τα αδικήματα νομικαί διατάξεις". Ωστόσο πειθαρχική απόφαση μπορεί να συμπληρώνεται ως προς ωρισμένες ελλείψεις της από τα στοιχεία του φακέλου (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας (πιο πάνω), σελ. 369).

Σε σχέση με την πειθαρχική διαδικασία εναντίον στρατιωτικών έγινε δεκτό από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι οι γνωμοδοτήσεις των ανακριτικών συμβουλίων είναι πλήρως αιτιολογημένες οσάκις περιέχουν τα πραγματικά περιστατικά των πειθαρχικών παραπτωμάτων που αποδίδονται εις τον "εγκληθέντα στρατιωτικόν μετά των τοπικών και χρονικών αυτών περιορισμών, τον νομικόν χαρακτηρισμόν των ως και σκέψιν περί την εκ μέρους των αυτών συμβουλίων διαπιστώσεως και εκτιμήσεως τούτων, επί πλέον δε ευρίσκουν και έρεισμα εις τα στοιχεία του φακέλλου: 1321/58 (Πορίσματα Νομολογίας, πιο πάνω, σελ. 415).

Λαμβάνω υπόψη μου το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης (βλ. σελ. 2-3, πιο πάνω). Κρίνω ότι στερείται αιτιολογίας. Περιέχει μόνο το συμπέρασμα του διοικητή. Δεν αναφέρεται στα πραγματικά περιστατικά των οποίων η εκτίμηση έπεισε τον διοικητή ότι έχει διαπραχθεί πειθαρχικό αδίκημα. Ούτε και μπορεί να λεχθεί ότι η αιτιολογία συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου. Το μόνο στοιχείο που βρίσκεται στο φάκελο είναι το πόρισμα της ανάκρισης το οποίο φέρει ημερ. 16.4.97. Αποτελεί στοιχείο που ήλθε στο φως 11 μέρες μετά την προσβαλλόμενη απόφαση. Δεν μπορεί να συμπληρώσει την ελλείπουσα αιτιολογία (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας, πιο πάνω, σελ. 189: "Ως βασική αρχή τίθεται ότι δεν θεραπεύει το αναιτιολόγητον πράξεως αιτιολογία προβαλλομένη μεταγενεστέρως της εκδόσεως της, περιεχομένη δ΄ εν μεταγενεστέρω εγγράφω: 469/56 σημειώματι ή υπομνήματι: 750-762/48, 1066/51 ή εν μεταγενεστέρα αυτοτελεί πράξει: 72/31").

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της με έξοδα £300.-

Δ.