Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης ταξί και επαγγελματίας οδηγός ταξί. Κατόπιν αδείας της Αρμόδιας Αρχής σταθμεύει στην οδό Ερμού αρ. 53 στη Λάρνακα.

Στις 3.3.94 οκτώ ιδιοκτήτες αστικών ταξί από τους οποίους οι έξι είναι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, υπέβαλαν ο καθένας χωριστά, αίτηση στην Αρχή Αδειών για τη χορήγηση δεύτερου χώρου στάθμευσης στην οδό Ερμού 53 στη Λάρνακα που είναι δημόσιος χώρος.

Τις αιτήσεις υποστήριξε η Παγκύπρια Ενωση Επαγγελματιών Αυτοκινητιστών ΠΕΕΑ με επιστολή της ημερομηνίας 22.2.94 και το γραφείο ταξί "Σταυράκης" από τη Λάρνακα με επιστολή του ημερομηνίας 1.3.96.

Ο Επαρχιακός Ελεγκτής Μεταφορών Λάρνακας υπέβαλε έκθεση επί του θέματος και η Αρχή Αδειών εξέτασε τις αιτήσεις. Με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της περιλαμβανομένης και της σχετικής εισήγησης του τμήματος αποφάσισε την απόρριψη των αιτήσεων. Η Αρχή Αδειών, απέρριψε τις αιτήσεις επειδή ο συγκεκριμένος χώρος στάθμευσης είναι για τέσσερις στάσεις και ήδη στον ίδιο χώρο σταθμεύουν οκτώ αδειούχα ταξί.

Τα ενδιαφερόμενα μέρη καταχώρησαν ιεραρχική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Αδειών με βάση το άρθρο 4(1) των περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων του 1982 και 1984.

Στις 23.10.95 η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών άκουσε τις παραστάσεις του αιτητή και των ενδιαφερομένων προσώπων. Αφού έλαβε υπόψη τα στοιχεία του φακέλου της Αρχής Αδειών και τα όσα ελέχθησαν ή κατετέθησαν ενώπιόν της στις 18.12.95 αποδέχθηκε τις προσφυγές των ενδιαφερομένων και αύξησε τον αριθμό των αδειούχων ταξί που θα είχαν δικαίωμα να σταθμεύουν εκ περιτροπής στη συγκεκριμένη στάση υπό τον όρο ότι δεν θα σταθμεύουν περισσότερα από τέσσερα αυτοκίνητα κάθε φορά.

Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης της καθ΄ ης η αίτηση με την οποία αποδέχθηκε τις ιεραρχικές προσφυγές 195/94, 196/94, 197/94, 198/94, 199/94 και 203/94 των Σταύρου Ευαγόρου, Ανδρέα Ιακώβου, Σοφρώνη Κώστα και Βάσου Σοφρωνίου, Χρίστου Χ"Αδάμου, Ανδρέα Κρητικού και των Κυριάκου Κυριάκου και Αναστάση Νίκου αντίστοιχα όλων ιδιοκτητών ταξί από τη Λάρνακα προς τους οποίους παραχωρήθηκε άδεια για δεύτερο χώρο στάθμευσης στην οδό Ερμού αρ. 53 στη Λάρνακα.

Ο αιτητής επικαλείται δύο λόγους προς υποστήριξη της προσφυγής του:

(α) ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη.

(β) ότι η καθ΄ης η αίτηση Αρχή έλαβε την επίδικη απόφαση κάτω από πλάνη περί τα πράγματα.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη επειδή είναι σύντομη και αόριστη μη στηριζόμενη σ΄ οποιαδήποτε έρευνα ούτε πάνω σε συγκεκριμένα στοιχεία. Ο αιτητής επικαλείται την έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών Λάρνακας και λέγει ότι ο Ελεγκτής δεν έκαμε καμιά εισήγηση παρά το γεγονός ότι στην αρχή της έκθεσης παραθέτει τα γεγονότα.

Ο αιτητής, παραπέμποντας στη νομολογία, λέγει ότι στην προκείμενη περίπτωση εφόσον δεν αναφέρονται τα συγκεκριμένα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η επίδικη απόφαση δεν καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγχος.

Σύμφωνα με το άρθρο 5(1) και 5(6)(β) των Περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων του 1982 έως 1984 (Ν. 9/82 και 84/84), η μεταφορά επιβατών επί μισθώσει συνιστά μια από τις οδικές χρήσεις για τις οποίες είναι αναγκαία η εξασφάλιση άδειας δυνάμει των διατάξεων των πιο πάνω νόμων.

Η Αρχή Αδειών δυνάμει του άρθρου 5(3) του νόμου έχει διακριτική εξουσία για παροχή αδειών οδικής χρήσης περιλαμβανομένης και της μεταφοράς επιβατών επί μισθώσει.

Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υποστηρίζουν ότι η επίδικη απόφαση είναι αιτιολογημένη. Αυτό προκύπτει, όπως ισχυρίζονται από το ίδιο το πιο κάτω απόσπασμα της επίδικης απόφασης:

Από το πιο πάνω απόσπασμα της απόφασης προκύπτει ότι ο λόγος της απόφασης είναι η αύξηση του αριθμού των αδειούχων οχημάτων που θα δικαιούνται να σταθμεύουν στη συγκεκριμένη στάση εκ περιτροπής και τούτο, καθώς προκύπτει από το σύνολο της έρευνας που διεξήγαγε η καθ΄ ης Αναθεωρητική Αρχή, γίνεται για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών και του κοινού. Φαίνεται επίσης ότι λήφθηκε υπόψη το σύνολο των στοιχείων τα οποία προέκυψαν τόσο από το φάκελο της Αρχής Αδειών, όσο και από όσα ελέχθησαν και κατατέθηκαν ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής.

Σύμφωνα με τη νομολογία όπου η αιτιολογία δεν απαιτείται ρητά από το νόμο, αυτή μπορεί να αναπληρώνεται ή και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων και των λοιπών σχετικών φακέλων. Παύλος Πιπερίδης και Αλλοι ν. Δημοκρατίας (1995) 3 ΑΑΔ 21, Λοϊζίδης ν. Υπουργού Εξωτερικών (1995) 3 ΑΑΔ 233, 246.

Στην παρούσα υπόθεση η αιτιολογία συμπληρώνεται από το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων. Κατόπιν εξέτασης των εν λόγω φακέλων προκύπτουν τα πιο κάτω αναντίλεκτα γεγονότα.

(α) Οι στάσεις της οδού Ερμού είναι για τον αιτητή και τους ενδιαφερόμενους ο δεύτερος χώρος στάθμευσης των ταξί τους.

(β) Οι περισσότεροι από τους αδειούχους χρησιμοποιούν άλλες στάσεις ταξί πάνω σε πλήρη βάση που γι΄ αυτούς είναι πιο προσοδοφόρες (λιμάνι, αεροδρόμιο κλπ) με αποτέλεσμα να μην εξυπηρετείται ικανοποιητικά το κοινό της Λάρνακας και εμμέσως, ούτε το παρακείμενο γραφείο ταξί μέσω του οποίου προσφέρεται η εξυπηρέτηση του κοινού και γίνεται ο συντονισμός της εργασίας.

(γ) Ο αιτητής δεν προσέρχεται καθημερινά ή και πολύ συχνά στις στάσεις της οδού Ερμού. Αυτό προκύπτει από πληροφορίες που έδωσε ο ίδιος ο αιτητής στον Επαρχιακό Ελεγκτή Μεταφορών Λάρνακας τις οποίες ο τελευταίος αναφέρει στις σχετικές επί του θέματος εκθέσεις του ημερομηνίας 24.5.94 και 8.7.94.

(δ) Οι ανάγκες του κοινού εξυπηρετούνται βασικά από δύο γραφεία ταξί, το ένα από τα οποία, βρίσκεται στην οδό Ερμού που είναι από τους εμπορικότερους δρόμους της Λάρνακας και μέσω του εν λόγω γραφείου παρέχεται η εξυπηρέτηση και γίνεται ο συντονισμός των ταξί που σταθμεύουν στις στάσεις της οδού Ερμού.

Ο αιτητής κατέχει την άδεια για δεύτερο χώρο στάθμευσης στις στάσεις της οδού Ερμού και μπορεί, εφόσον ενδιαφέρεται, να προσέρχεται και να τις χρησιμοποιεί.

Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών κατέληξε στην επίδικη απόφαση έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω στοιχεία τα οποία εμπεριέχονται στους διοικητικούς φακέλους. Με αυτά τα δεδομένα κρίνω ότι η απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση βρίσκεται μέσα στα ορθά και λογικά πλαίσια.

Ο παρεμφερής ισχυρισμός του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση είναι αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας δεν ευσταθεί. Προκύπτει από τους διοικητικούς φακέλους της υπόθεσης ότι εκτός των άλλων στοιχείων και εγγράφων που είχε ενώπιόν της η καθ΄ ης η αίτηση Αρχή υπήρχαν και οι δύο εκθέσεις του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών. Περαιτέρω η Αναθεωρητική Αρχή κάλεσε όλους τους ενδιαφερόμενους και άκουσε τις απόψεις τους.

Ο αιτητής πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι η επίδικη απόφαση πάσχει λόγω πλάνης περί τα πράγματα. Υποστηρίχθηκε ότι η καθ΄ ης η αίτηση δεν έπρεπε να είχε λάβει υπόψη τα όσα ελέχθησαν ή κατατέθηκαν ενώπιόν της από τα ενδιαφερόμενα μέρη εφόσον, όπως ισχυρίζεται αυτοί ευνοήθηκαν από την απόφαση της καθ΄ ης. Η θέση του αιτητή είναι ότι η Αναθεωρητική Αρχή θα έπρεπε να είχε λάβει υπόψη απόψεις μόνο εκείνων που είχαν ένσταση στη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.

Σύμφωνα με το άρθρο (9)(3)(α) του Ν. 9/82 η Αρχή Αδειών πρέπει να λαμβάνει υπόψη της κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας για τη χορήγηση αδειών οδικής χρήσης τα εξής:

Εχοντας υπόψη τα πραγματικά γεγονότα όπως αυτά αναδύονται από το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων αλλά και των όσων ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα κατέθεσαν ενώπιον της καθ΄ ης η αίτηση Αρχής αποφαίνομαι ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή.