ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

D. K. INTERCITY BUSES LARNACAS LTD,

Αιτητών

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, δια της

Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών,

Καθ΄ ων η αίτηση.

________________

Μεταξύ:

Εταιρεία Μεταφορών Δήμος Καλλένος Λτδ,

Αιτητών

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, δια της

Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών,

Καθ΄ ων η αίτηση.

_________________

Για τους αιτητές: Κ. Χ" Νικολάου.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας

εκ μέρους του Γ-Ε.

Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Μ. Κυπριανού.

________________

Με αίτηση της ημερ. 2.5.96 η Εταιρεία Kapnos & Sons, Transport Co. Ltd ("το Ε.Μ.") ζήτησε από την Αρχή Αδειών όπως της χορηγηθεί άδεια οδικής χρήσεως για εκτέλεση μεταφορών επί συμβάσει του προσωπικού των Κυπριακών Αερογραμμών προς και από το Αεροδρόμιο Λάρνακας ("η επίδικη διαδρομή").

Οι Κυπριακές Αερογραμμές είχαν - πριν από την 2.5.96 - ζητήσει προσφορές για την μεταφορά των υπαλλήλων από και προς το Αεροδρόμιο Λάρνακας. Η ενέργεια αυτή των Κυπριακών Αερογραμμών προκάλεσε την αντίδραση των αιτητών στην προσφυγή 826/96. Με σχετική επιστολή τους προς τον Υπουργό Συγκοινωνιών και ΄Εργων ισχυρίσθηκαν ότι η πιο πάνω ενέργεια "έρχεται σε αντίθεση με το Νόμο". Υποστήριξαν ότι έχουν το κεκτημένο δικαίωμα της εκτέλεσης της επίδικης διαδρομής "καθώς και σύγχρονα λεωφορεία για να ανταποκριθούν στις ανάγκες αυτές".

Αντικείμενο των προσφυγών αυτών είναι η προσβαλλόμενη απόφαση. Παραθέτω το σχετικό μέρος της:

Καθώς φαίνεται από τους φακέλους (Τεκ. 1 και 2) τα στοιχεία στα οποία αναφέρεται η προσβαλλόμενη απόφαση είναι τα πιο κάτω:

(α) Η έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών, ημερ. 20.5.96.

(β) Η απόφαση της Αρχής Αδειών, ημερ. 29.5.96.

Παραθέτω την πιο πάνω έκθεση:

Η απόφαση της Αρχής Αδειών έχει ως πιο κάτω:

Οι αιτητές επιδιώκουν την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης για τους πιο κάτω λόγους:

1. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα.

2. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη, και

3. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση και/ή κατάχρηση

εξουσίας.

Αναπτύσσοντας περαιτέρω τον πιο πάνω πρώτο λόγο ακύρωσης ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υποστήριξε ότι η έλλειψη δέουσας έρευνας

αποτελείται από την "ανυπαρξία έρευνας των στοιχείων του άρθρου 13(3) και (4) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν 9/82).

Η χορήγηση άδειας οδικής χρήσης για μεταφορά επιβατών με σύμβαση διέπεται, κυρίως, από το άρθρο 13 του Νόμου 9/82. Ευρίσκεται, σύμφωνα με το εδάφιο (1) του άρθρου 13, εντός της διακριτικής εξουσίας της Αρχής Αδειών. Οι παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την άσκηση της διακριτικής εξουσίας της Αρχής προδιαγράφονται από το Εδάφιο (4) του άρθρου 13.

Λαμβάνω υπόψη μου το λεκτικό του άρθρου 13(4) (α) και (β). Κρίνω ότι εναποθέτει, ανάμεσα σ΄ άλλα, στην Αρχή Αδειών τις πιο κάτω υποχρεώσεις:

(α) Να διερευνήσει κατά πόσο η επίδικη διαδρομή είναι αναγκαία (άρθρο 13(4) (α)).

(β) Να διερευνήσει κατά πόσο οι ανάγκες της επίδικης διαδρομής εξυπηρετούνται επαρκώς από τα οχήματα εις τα οποία "εχορηγήθη

ήδη άδεια δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου (άρθρο 13(4)

(β)).

(γ) Να διερευνήσει γενικώς τις μεταφορικές ανάγκες της περιοχής.

Δεν υπάρχει τίποτε ενώπιον μου το οποίο να υποδεικνύει ότι η Διοίκηση έχει προβεί στις πιο πάνω έρευνες. Ειδικώτερα και σε σχέση με την έρευνα η οποία απαιτείται από την παραγ. (β) του Εδαφίου (4) του άρθρου 13 ελλείπει οποιοδήποτε ίχνος τέτοιας έρευνας. Οι αιτητές ήταν ιδιοκτήτες οχημάτων εις τα οποία "εχορηγήθη ήδη άδεια". Δεν είχε εξεταστεί καθόλου η έκταση "καθ΄ ην αι ανάγκαι της προτιθεμένης" να εκτελεσθεί με τη σύμβαση διαδρομής εξυπηρετούνται με τα οχήματα των αιτητών. ΄Επεται πως η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί στην απουσία δέουσας έρευνας και κατά παράβαση Νόμου - του άρθρου 13 (4) (β) του Νόμου 9/82.

/ΕΑΠ.