H εταιρεία COSTAS LIVERDOS SUCCESSORS HOTELIERS LTD (οι ενδιαφερόμενοι) πρότειναν την εγγραφή εμπορικού σήματος. Το προταθέν εμπορικό σήμα έγινε αποδεκτό για δημοσίευση και πήρε τον αριθμό 35210. Η δημοσίευση έγινε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 2826 ημερ. 24.9.93. Βλ. άρθρο 20(1) του Περί Εμπορικών Σημάτων Νόμου Κεφ. 268 (ο Νόμος).

Οι αιτητές επέδωσαν στον Εφορο Εμπορικών Σημάτων (Εφορο) ειδοποίηση ένστασης στην αίτηση των ενδιαφερομένων για την εγγραφή του επίδικου εμπορικού σήματος. Βλ. άρθρο 20(2) του Νόμου.

Στις 30.3.94 η Εφορος διαβίβασε αντίγραφο της ειδοποίησης ένστασης των αιτητών στους δικηγόρους των ενδιαφερομένων. Βλ. άρθρο 20(4) του Νόμου.

Ο δικηγόρος των αιτητών απέστειλε στην Εφορο επιστολή ημερ. 6.6.94 με την οποία μεταξύ άλλων αναφέρει:

Με επιστολή του δικηγόρου των αιτητών ημερομ. 14.8.94 προς την Εφορο ζητήθηκε άδεια για τροποποίηση της ένστασής τους διά της συμπληρώσεως των λόγων ένστασης. Το αίτημα των αιτητων απορρίφθηκε από την Εφορο στις 31.8.94.

Οι ενδιαφερόμενοι την 1.12.94 ζήτησαν από την Εφορο νέα παράταση χρόνου καταχώρησης της αντέστασής τους. Το αίτημα εγκρίθηκε και στις 7.12.94 δόθηκε νέα παράταση για καταχώρηση της αντέστασης μέχρι 31.1.95.

Οι αιτητές με δύο επιστολές τους προς την Εφορο ημερομ. 14.12.94 και 1.2.95 ζήτησαν να μη δοθεί νέα παράταση χρόνου στους ενδιαφερόμενους για καταχώρηση αντέστασης και απαίτησαν τη διαγραφή της αίτησης των ενδιαφερομένων για την εγγραφή του συγκεκριμένου εμπορικού σήματος.

Στις 9.2.95 οι ενδιαφερόμενοι με νέα επιστολή τους ζήτησαν μια τελευταία παράταση 30 ημερών για καταχώρηση της αντέστασης. Προτού η Εφορος αποφασίσει επί του αιτήματος για παράταση του χρόνου οι αιτητές κατεχώρησαν την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητούν:

Η καθ΄ ης η αίτηση Εφορος σημάτων εγείρει τις πιο κάτω προδικαστικές ενστάσεις.

Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Εφόρου Εμπορικών Σημάτων ημερομ. 7.12.1994 με την οποία, κατόπιν αιτήματος των ενδιαφερομένων ημερ. 1.12.94, παρέτεινε το χρόνο για καταχώρηση της αντέστασης των ενδιαφερομένων στην ένσταση των αιτητών μέχρι την 31.1.1995.

Η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 20.2.1995 και κατά συνέπεια δεν τίθεται θέμα υπέρβασης της προβλεπόμενης από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος προθεσμίας των 75 ημερών για την άσκηση της προσφυγής όπως η καθ΄ ης η αίτηση ισχυρίζεται.

Το ζήτημα προς εξέταση είναι κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη υποκείμενη σε αίτηση ακυρώσεως με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Η διαδικασία εγγραφής εμπορικού σήματος διέπεται από το Νόμο και τους περί Εμπορικών Σημάτων Κανονισμούς του 1951 (οι Κανονισμοί).

Οι κανονισμοί 40 - 51 των Κανονισμών υπό την επικεφαλίδα "Ενσταση στην Εγγραφή" αναφέρονται στη διαδικασία που εφαρμόζεται σε περίπτωση που οποιοδήποτε πρόσωπο ενίσταται στην εγγραφή εμπορικού σήματος μετά τη δημοσίευση. Οι κανονισμοί 49 και 93 παρέχουν στην Εφορο τη διακριτική ευχέρεια να παρατείνει το χρόνο τέλεσης οποιασδήποτε πράξης που αφορά τη λήψη οποιουδήποτε διαδικαστικού διαβήματος με βάση τους κανονισμούς εφόσον δεν πρόκειται για χρόνο που ρητά καθορίζεται από το νόμο ή τους κανονισμούς 69 και 73 των Κανονισμών.

Στην προκείμενη περίπτωση παρεχόταν στην Εφορο η διακριτική εξουσία παράτασης του χρόνου επίδοσης των εγγράφων στα πλαίσια της διαδικασίας "ένστασης στην εγγραφή" με βάση τους Κανονισμούς. Η Εφορος εύλογα άσκησε αυτή τη διακριτική εξουσία υπέρ και των δυο πλευρών με βάση τα δεδομένα της κάθε περίστασης.

Η προβλεπόμενη από τους κανονισμούς διαδικασία η οποία διέπει την "ένσταση στην εγγραφή" εμπορικού σήματος δυνητικά απαρτίζεται από πράξεις ή/και ενέργειες οι οποίες τελούνται υπό μορφή διαδικαστικών διαβημάτων στο πλαίσιο της διεργασίας που προηγείται της εξαγωγής τελικού συμπεράσματος από την Εφορο επί του αιτήματος για εγγραφή εμπορικού σήματος. Η απόφαση του Εφόρου υπόκειται συμφώνως των προνοιών του άρθρου 20(6) του Νόμου σε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο. Αυτές ακριβώς οι πράξεις και/ή ενέργειες που προβλέπονται από το νόμο (άρθρο 20 του νόμου) και τους κανονισμούς (Καν. 40-51) κρίνονται ως προπαρασκευαστικές της τελικής απόφασης του Εφόρου.

Στην προκείμενη περίπτωση η Εφορος ενασκώντας τη διακριτική της εξουσία παρέτεινε το χρόνο επίδοσης της αντέστασης προφανώς για να έχει ενώπιον της όλα τα στοιχεία που αφορούσαν το θέμα της εγγραφής του επίδικου εμπορικού σήματος προτού εκδώσει την απόφαση της.

Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση της Εφόρου δεν έχει δημιουργήσει αυτοτελώς άμεσα έννομα αποτελέσματα έναντι οποιουδήποτε. Πρόκειται για πράξη ή απόφαση προπαρασκευαστική της τελικής απόφασης της Εφόρου η οποία στερείται εκτελεστότητας και ως τέτοια εκφεύγει του αναθεωρητικού ελέγχου με βάση το άρθρο 146(1) του Συντάγματος. Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1929-1959) σελ. 239, 241, Στεφανίδης και Αλλοι ν. Δήμου Εγκωμης (1994) 3 ΑΑΔ 49 και Κρασιάς ν. Δήμου Εγκωμης (1995) 3 ΑΑΔ 198.

Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.

Α. Κραμβής,

Δ.

ΑΦ.