|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 2120
11 Σεπτεμβρίου, 1997
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,
Αιτήτριες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 1098/95, 153/96)
Δεδικασμένο — Προϋποθέσεις δημιουργίας — Περιστάσεις δημιουργίας δεδικασμένου ως προς ύπαρξη πρόσθετων προσόντων υποψηφίων για διορισμό στην κριθείσα περίπτωση.
Σχέδια Υπηρεσίας —Ερμηνεία και εφαρμογή —Αρμοδιότητα τον διορίζοντος οργάνου και πεδίο δικαστικής επέμβασης — Μη εύλογα επιτρεπτή και αντιφατική η ερμηνεία σχεδίου από την Ε.Δ.Υ. στην κριθείσα περίπτωση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί και προαγωγές — Ακαδημαϊκά προσόντα — Η αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας στη διαδικασία αξιολόγησής τους.
Οι αιτήτριας προσέβαλαν το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους ως Χημικού 2ης τάξης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Μετά από προσεκτική μελέτη της πρώτης απόφασης που δόθηκε στις 29/7/92 από το Ανώτατο Δικαστήριο στις προσφυγές αρ. 483/90, 534/90 της αιτήτριας και άλλης, διαπιστώνεται ότι ήταν επίδικο θέμα ή και αποτελούσε διοικητικής φύσεως κριθέν ζήτημα η κατοχή ή όχι από τους υποψηφίους των πλεονεκτημάτων του σχεδίου υπηρεσίας.
Δημιουργήθηκε δεδικασμένο ως προς την κατοχή από την αιτήτρια του πλεονεκτήματος σε σχέση με το μεταπτυχιακό της τίτλο. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ποιοι υποψήφιοι κατέχουν το ένα ή και τα δύο πλεονεκτήματα. Επίσης μέρος της υπό αναφορά ακυρωτικής απόφασης ασχολείται με τα προσόντα και το πλεονέκτημα ή πλεονεκτήματα των υποψηφίων επειδή τα ήγειραν οι διάδικοι. Επιπρόσθετα το Δικαστήριο έκανε και συγκρίσεις μεταξύ υποψηφίων που κατείχαν τα δύο πλεονεκτήματα με υποψηφίους που κατείχαν μόνο το ένα. Αντίθετα η Ε.Δ.Υ. αγνόησε το γεγονός ότι η αιτήτρια διαθέτει και τα δύο πλεονεκτήματα του σχεδίου υπηρεσίας και επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος που κατέχει μόνο το ένα πλεονέκτημα. Συνεπώς η Ε.Δ.Υ. κατά την επανεξέταση είχε υποχρέωση να συμμορφωθεί με την ανωτέρω απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και να μην προβεί σε εκ νέου εκτιμήσεις ως προς το πλεονέκτημα της αιτήτριας.
2. Είναι γνωστή η νομολογιακή αρχή ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας ανήκει στην αρμοδιότητα του διοικητικού οργάνου και το Δικαστήριο επεμβαίνει σε διορισμό ή προαγωγή μόνο αν η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας από το όργανο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή. Η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας με τον τρόπο που έγινε και κατέληξε η Ε.Δ.Υ. ότι η αιτήτρια δεν κατείχε πρόσθετο προσόν στη Χημεία, δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή και γι' αυτό η διοικητική πράξη πάσχει και πρέπει ν' ακυρωθεί.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Ε.Δ.Υ. όφειλε να προβεί σε δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει αν πράγματι το μεταπτυχιακό της αιτήτριας δεν είναι, όπως αποφάσισε, μετεκπαίδευση στη Χημεία. Δεν απευθύνθηκε στο Υπουργείο Παιδείας, το κατά νόμο αρμόδιο Υπουργείο για να εκφέρει άποψη για το περιεχόμενο του μεταπτυχιακού διπλώματος της αιτήτριας. Με αποτέλεσμα η έρευνα της Ε.Δ.Υ. να είναι ελλιπής.
Οι προσφυγές επιτρέπονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία κ.ά. ν. Ιερωνυμίδη κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 286,
ΚΟΤ ν. Προδρόμου (1995) 3 Α.Α.Δ. 128,
Ενθυμίου ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 104.
Προσφυγές.
Προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται ο διορισμός του ενδιαφερόμενου μέρους στην μόνιμη θέση Χημικού, 2ης Τάξης, Γενικό Χημείο, αντί των αιτητριών.
Α. Κωνσταντίνου, για την Αιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 1098/95.
Α. Σκορδής, για την Αιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 153/96.
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Παπαχαραλάμπους, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Οι αιτήτριες με τις παρούσες προσφυγές τους ζητούν από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των καθ' ων η Αίτηση, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 15/12/95 και αρ. 3024 (Αρ. Γνωστοποίησης 4883), και με την οποία διόρισαν το Ενδιαφερόμενο Μέρος Ελένη Α. Δημητρίου - Γεωργίου στη μόνιμη θέση Χημικού, 2ης Τάξης (Τακτ. Προϋπ.), Γενικό Χημείο, αναδρομικά από 2/7/90, αντί της Αιτήτριας, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Η επίδικη απόφαση είναι αποτέλεσμα επανεξέτασης από την Ε.Δ.Υ. της πλήρωσης δύο θέσεων Χημικού 2ης Τάξης, Γενικό Χημείο, που παρέμειναν κενές μετά την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές με αρ. 745/93 και 817/93, ημερομηνίας 12/5/95. Ακυρώθηκε ο από 2/7/90 αναδρομικός διορισμός μεταξύ άλλων και της ενδιαφερόμενης Ε. Δημητρίου στην υπό πλήρωση θέση με την απόφαση της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 15/6/93.
Συμμορφούμενη με την πιο πάνω απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου η Ε.Δ.Υ. ειδοποίησε γραπτώς την ενδιαφερομένη ότι επανέρχεται στη θέση Χημικού 2ης Τάξης, Γενικό Χημείο, στην οποία διορίστηκε από 2/3/93 (δηλαδή πριν από την επανεξέταση που έγινε στις 15/6/93). Καταλήγοντας στην απόφαση της αυτή η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη της ότι η ακύρωση του πιο πάνω διορισμού της ενδιαφερομένης συμπαρασύρει και την από 1/8/93 προαγωγή της στη συνδυασμένη θέση Χημικού 1ης Τάξης, Γενικό Χημείο.
Στις 18/9/95 η Ε.Δ.Υ. με επιστολή της προς τη Διευθύντρια του Γενικού Χημείου ζήτησε τις απόψεις της σχετικά (α) με την κατοχή του πλεονεκτήματος, που προβλέπεται στην παράγραφο 4 του ισχύοντος κατά τον ουσιώδη χρόνο σχεδίου υπηρεσίας, από την υποψήφια Παρτασίδου Δώρα και (β) την πείρα της υποψήφιας Κοντογιώργη Κατερίνας.
Η Διευθύντρια του Γενικού Χημείου στη σχετική απάντηση της ανέφερε ότι το πτυχίο της αιτήτριας Δ. Παρτασίδου "Diplom-Ingenieur" (τίτλος ισοδύναμος με M.Sc.) στον κλάδο Technology of fermentation and beverage industry, είναι πτυχίο Τεχνολογίας Τροφίμων. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι μετεκπαίδευση στη χημεία περιλαμβάνει θέματα εργαστηριακής εργασίας σχετικής με τις αρμοδιότητες του Γενικού Χημείου.
Αναφορικά με την πείρα της αιτήτριας Κ. Κοντογιώργη ανέφερε ότι αυτή περιορίζεται μόνο στον έλεγχο οικοδομικών υλικών, ο οποίος αποτελεί αρμοδιότητα του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης. Επειδή από το 1989 με σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Υγείας δεν αναλαμβάνει το Χημείο ανάλυση δομικών υλικών, "η πείρα αυτή δεν είναι σχετική με τις αρμοδιότητες του Γενικού Χημείου" (βλ. Παράρτημα 3).
Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. προχώρησε στην επανεξέταση της πλήρωσης των δύο κενών θέσεων με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Αποφασίστηκε επίσης να μην ληφθούν υπόψη οι εντυπώσεις από τις συνεντεύξεις των υποψηφίων ενώπιον της Ε.Δ.Υ., γιατί κατά τον ουσιώδη χρόνο η σύνθεση της ήταν διαφορετική από τη σημερινή. Εκρινε ότι 13 ήταν οι προσοντούχοι υποψήφιοι, μεταξύ αυτών οι αιτήτριες και η ενδιαφερομένη. Σχετικά με το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας πλεονέκτημα "μεταπτυχιακό προσόν στη Χημεία ή μετεκπαίδευση στη Χημεία" (παρ. 4 του σχεδίου υπηρεσίας), έκρινε ότι τόσο οι αιτήτριες όσο και η ενδιαφερομένη δεν το κατέχουν. Αναφορικά με το πλεονέκτημα της "Σημείωσης" του σχεδίου υπηρεσίας, "πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης ...", η Επιτροπή διαπίστωσε ότι το κατέχουν τόσο οι αιτήτριες όσο και η ενδιαφερομένη.
Ακολούθως η Ε.Δ.Υ., αφού έλαβε υπόψη της τα πιο κάτω στοιχεία, επέλεξε ως τις καταλληλότερες για διορισμό στην υπό συζήτηση θέση την ενδιαφερομένη και άλλη μια υποψήφια.
"Η Επιτροπή, προχωρώντας στην περαιτέρω εξέταση του θέματος, αποφάσισε όπως κατά την επιλογή αποδώσει σημασία στα προσόντα των υποψηφίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα προσόντα που είναι άμεσα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, στη συνολική πρακτική τους πείρα στη δημόσια υπηρεσία και στον ιδιωτικό τομέα τόσο όσον αφορά τη χρονική διάρκεια της πείρας όσο και όσον αφορά την ποιότητά της, καθώς και στην κατοχή του πλεονεκτήματος.
Η Επιτροπή, με βάση τα πιο πάνω κριτήρια και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, επέλεξε ως τις καταλληλότερες για διορισμό στις δύο κενές θέσεις Χημικού, 2ης Τάξης, Γενικό Χημείο, τις Δημητρίου Ελένη και Πολυνείκη Ειρήνη."
Επίσης η Επιτροπή προέβη στη συνέχεια σε σύγκριση των δύο επιλεγεισών με όλους τους άλλους υποψηφίους.
Τέλος η Ε.Δ.Υ., αφού έλαβε υπόψη της τα πιο κάτω, έκρινε ότι η ενδιαφερομένη και μια άλλη υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων και τις επέλεξε ως τις πιο κατάλληλες.
"Συνοπτικά η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής, τα προσόντα των υποψηφίων, την πείρα τους, την κατοχή του πλεονεκτήματος και όσον αφορά τους υποψηφίους που είναι δημόσιοι υπάλληλοι τα ουσιώδη στοιχεία από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Εμπιστευτικών Εκθέσεών τους καθώς και όλα τα νομολογημένα κριτήρια, έκρινε ότι οι παρακάτω υποψήφιες υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τις επιλέξει ως τις πιο κατάλληλες και να τους προσφέρει διορισμό στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Χημικού, 2ης Τάξης, Γενικό Χημείο, αναδρομικά από 2.7.90:
1. Δημητρίου Ελένη
2. Πολυνείκη Ειρήνη."
Είναι η θέση της αιτήτριας στην προσφυγή 1098/95 ότι οι καθ' ων η αίτηση εκδίδοντας την επίδικη απόφαση παραβίασαν το δεδικασμένο σχετικά με την αναγνώριση του μεταπτυχιακού της διπλώματος ως πλεονεκτήματος. Η αιτήτρια στην προσφυγή 153/96 ζητά την ακύρωση της επίδικης απόφασης σχετικά με τη μη αναγνώριση του μεταπτυχιακού της διπλώματος ως πλεονεκτήματος για ένα άλλο λόγο, ότι δηλαδή η Ε.Δ.Υ. πλανήθηκε ως προς το προσόν της αυτό και δεν το θεώρησε πλεονέκτημα. Επιπρόσθετα, ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει ν' ακυρωθεί και επειδή λήφθηκαν υπόψη εξωγενή κριτήρια και η Ε.Δ.Υ. πλανήθηκε ως προς την πείρα των υποψηφίων.
Πρώτα θ' ασχοληθώ με τον ισχυρισμό των αιτητριών αναφορικά με το αν το μεταπτυχιακό τους δίπλωμα είναι πλεονέκτημα ή όχι.
Είναι η θέση των αιτητριών ότι η Ε.Δ.Υ. κατά την επανεξέταση έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην κατοχή του πλεονεκτήματος.
Συγκεκριμένα η αιτήτρια Κοντογιώργη στην προσφυγή 1098/95 παρατήρησε ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. στη συνεδρίαση της ημερομηνίας 19/10/95, ότι το μεταπτυχιακό της προσόν (M.Sc. in Industrial Petrology) δεν αποτελεί πλεονέκτημα εφόσον δεν έχει σχέση με τις αρμοδιότητες του Γενικού Χημείου και ως εκ τούτου είναι οριακής σημασίας, ζημίωσε ουσιαστικά την αιτήτρια. Γιατί επηρέασε την επίδικη απόφαση. Είναι η θέση της πιο πάνω αιτήτριας ότι, όπως φαίνεται στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 29/7/92 σε άλλη προσφυγή της ιδίας (534/90), τόσο η Τμηματική όσο και η Ε.Δ.Υ. αλλά και το Δικαστήριο αποφάσισαν ότι κατείχε και τα δύο πλεονεκτήματα, δηλαδή αυτό της πείρας και του μεταπτυχιακού διπλώματος σε θέματα που σχετίζονται με τις αρμοδιότητες του Γενικού Χημείου.
Αυτό, εισηγείται, αποδεικνύει ότι υπάρχει δεδικασμένο από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι κατέχει το πλεονέκτημα που συνίσταται σε μεταπτυχιακό δίπλωμα σε θέμα που σχετίζεται με τις αρμοδιότητες του Γενικού Χημείου. Συνεπώς η Διοίκηση είχε υποχρέωση να συμμορφωθεί με το περιεχόμενο της απόφασης. Παραπέμπει επίσης και στη δεύτερη απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 12/5/95 σε άλλη προσφυγή της αιτήτριας και άλλης (αρ. προσφ. 745/93), όπου επιβεβαιώνεται η κατοχή του πλεονεκτήματος αυτού από την αιτήτρια.
Με δεδομένα τα πιο πάνω η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η Ε.Δ.Υ. παραβίασε τις αρχές της καλής πίστης.
Επίσης αλληλένδετη με τα πιο πάνω είναι και η εισήγηση της αιτήτριας ότι η Ε.Δ.Υ. πλανήθηκε ως προς τα πραγματικά γεγονότα διαπιστώνοντας ότι το μεταπτυχιακό της δίπλωμα (M.Sc. in Industrial Petrology) δε σχετίζεται με τις αρμοδιότητες του Γενικού Χημείου, παρά το γεγονός ότι προηγουμένως (15/5/90 και 15/6/93) αποφάσισε ότι σχετίζεται. Ο δικηγόρος της υπογραμμίζοντας ότι ο ουσιώδης χρόνος για την κατοχή των προσόντων είναι ο Ιούλιος του 1989, παρέπεμψε στην ετήσια έκθεση του Γενικού Χημείου του Κράτους για το 1989, όπου φαίνεται καθαρά ότι μέσα στις αρμοδιότητες του Γενικού Χημείου είναι και η εξέταση ορυκτών, υλικών οικοδομής, τσιμέντων, κεραμικών, μετάλλων, άμμου κ.α. Αντικρούοντας έτσι την απόφαση της Ε.Δ.Υ. ότι το μεταπτυχιακό της προσόν είναι οριακής σημασίας εφόσον δεν έχει σχέση με τις αρμοδιότητες του Γενικού Χημείου. Επίσης επισημαίνεται ότι, όπως φαίνεται από τα θέματα που καλύπτει το μεταπτυχιακό της (βλ. Παράρτημα 7 στη γραπτή έκθεση της αιτήτριας) αυτό καλύπτει όχι μόνο οικοδομικά υλικά αλλά και βιομηχανικά προϊόντα και νερά, τα οποία αποτελούν αντικείμενο εξέτασης από το Γενικό Χημείο, όπως φαίνεται στις ετήσιες εκθέσεις του Χημείου για τα έτη 1991,1992,1993.
Καταλήγοντας ο δικηγόρος της αιτήτριας υποστήριξε ότι είναι άγνωστο πώς θα αντιδρούσε η Ε.Δ.Υ. αν αποφάσιζε ότι η αιτήτρια κατείχε και τα δύο πλεονεκτήματα. Συνεπώς η μη αναγνώριση τον πλεονεκτήματος της αιτήτριας συνιστά πλάνη περί τα πράγματα που επηρέασε ουσιωδώς τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.
Ο δικηγόρος των καθ' ων αντικρούοντας τα πιο πάνω υποστήριξε ότι δεν υπάρχει δεδικασμένο αναφορικά με το πλεονέκτημα αυτό της αιτήτριας για το λόγο ότι, εκείνα που λέχθηκαν ήταν υπό μορφή παράθεσης παραδεκτού γεγονότος και δεν ήταν επίδικο θέμα η κατοχή ή όχι και των δύο πλεονεκτημάτων από την αιτήτρια. Παραπέμπει δε στην απόφαση της Ολομέλειας στην Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλος ν. Μάριου Ιερωνυμίδη κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 286, όπου μεταξύ άλλων αποφασίζεται ότι "το δεδικασμένο προϋποθέτει κατ' αρχή τη δικαστική κρίση επί της ουσίας εγειρομένης διαφοράς ...."
Το Δικαστήριο μετά από προσεκτική μελέτη της πρώτης απόφασης που δόθηκε στις 29/7/92 από το Ανώτατο Δικαστήριο στις προσφυγές αρ. 483/90,534/90 της αιτήτριας και άλλης, καταλήγει ότι ήταν επίδικο θέμα ή και αποτελούσε διοικητικής φύσεως κριθέν ζήτημα η κατοχή ή όχι από τους υποψηφίους των πλεονεκτημάτων του σχεδίου υπηρεσίας. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση αυτή:
"Με δεύτερο κοινό ισχυρισμό τους οι δικηγόροι των αιτητριών και στις δύο προσφυγές πρόβαλαν ότι η Ε.Δ.Υ. αγνόησε το γεγονός ότι οι αιτήτριες διαθέτουν και τα δύο πλεονεκτήματα του Σχεδίου Υπηρεσίας και επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος Κοναρή που διαθέτει μόνο το πλεονέκτημα της πείρας, χωρίς να δώσει ειδική αιτιολογία γι'αυτό ............ ...
Οι αιτήτριες διαθέτουν και Μεταπτυχιακό προσόν και πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε ως έκτακτες υπάλληλοι στο Γενικό Χημείο."
Όπως προκύπτει από το πιο πάνω απόσπασμα δημιουργήθηκε δεδικασμένο ως προς την κατοχή από την αιτήτρια του πλεονεκτήματος σε σχέση με το μεταπτυχιακό της τίτλο. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ποιοί υποψήφιοι κατέχουν το ένα ή και τα δύο πλεονεκτήματα. Επίσης μέρος της υπό αναφορά ακυρωτικής απόφασης ασχολείται με τα προσόντα και το πλεονέκτημα ή πλεονεκτήματα των υποψηφίων επειδή τα ήγειραν οι διάδικοι. Επιπρόσθετα το Δικαστήριο έκανε και συγκρίσεις μεταξύ υποψηφίων που κατείχαν τα δύο πλεονεκτήματα με υποψηφίους που κατείχαν μόνο το ένα. Αντίθετα η Ε.Δ.Υ. αγνόησε το γεγονός ότι η αιτήτρια διαθέτει και τα δύο πλεονεκτήματα του σχεδίου υπηρεσίας και επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος που κατέχει μόνο το ένα πλεονέκτημα. Συνεπώς η Ε.Δ.Υ. κατά την επανεξέταση είχε υποχρέωση να συμμοφωθεί με την ανωτέρω απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και να μην προβεί σε εκ νέου εκτιμήσεις ως προς το πλεονέκτημα της αιτήτριας. Για το λόγο αυτό η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.
Η αιτήτρια στην προσφυγή 153/96 επικαλείται άλλο λόγο για την ακύρωση της επίδικης απόφασης. Ότι δηλαδή η Ε.Δ.Υ. τελούσε κάτω από πλάνη αναφορικά με τα προσόντα των υποψηφίων. Και η αιτήτρια αυτή επιτυγχάνει την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για το λόγο που θα αναφέρω πιο κάτω.
Είναι κάτοχος Πανεπιστημιακού Διπλώματος στη Χημεία (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Επίσης κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν κάτοχος μεταπτυχιακού Diplom-Ingenieur στον κλάδο Technology of fermentation and beverage industry, είναι πτυχίο Τεχνολογίας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου. Όπως υποστηρίζει και η αιτήτρια, ο Δικαστής Χατζητσαγγάρης στην απόφασή του στις υποθέσεις 483/90 και 534/90 (ανωτέρω) αποφάσισε ότι, "Από τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου συμπεραίνω ότι ο τίτλος B.Sc. in Food Science αποτελεί κλάδο (υποδιαίρεση) της Επιστήμης της Χημείας". Κάτι φυσικά που η Ε.Δ.Υ. από προηγουμένως είχε αποδεχθεί αφού είχε κρίνει ως κατάλληλο για διορισμό το πρόσωπο που το κατείχε. Πώς είναι δυνατόν αργότερα η Ε.Δ.Υ. να αποφασίζει διαφορετικά και να θεωρεί με τη σύμφωνη γνώμη της Διευθύντριας του Γενικού Χημείου ότι το θέμα του πτυχίου αυτού δεν ανάγεται στη Χημεία; Επιπρόσθετα ο δικηγόρος της αιτήτριας με παρέπεμψε σε σειρά εγγράφων Πανεπιστημίου της Ελλάδας όπου φαίνεται ότι το δίπλωμα της Τεχνολογίας Τροφίμων είναι δίπλωμα σε κλάδο της Χημείας.
Είναι γνωστή η νομολογιακή αρχή ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας ανήκει στην αρμοδιότητα του διοικητικού οργάνου και το Δικαστήριο επεμβαίνει σε διορισμό ή προαγωγή μόνο αν η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας από το όργανο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή. Ενόψει των ανωτέρω βρίσκω ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας από τους εφεσείοντες με τον τρόπο που έγινε και κατέληξε η Ε.Δ.Υ. ότι η αιτήτρια δεν κατείχε πρόσθετο προσόν στη Χημεία, δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή και γι' αυτό η διοικητική πράξη πάσχει και πρέπει ν' ακυρωθεί. (Βλ. απόφαση Ολομέλειας στην Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού ν. Λοΐζου Προδρόμου (1995) 3 Α.Α.Δ. 128.)
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Ε.Δ.Υ. όφειλε να προβεί σε δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει αν πράγματι το μεταπτυχιακό της αιτήτριας δεν είναι, όπως αποφάσισε, μετεκπαίδευση στη Χημεία. Δεν απευθύνθηκε στο Υπουργείο Παιδείας, το κατά νόμο αρμόδιο Υπουργείο για να εκφέρει άποψη για το περιεχόμενο του μεταπτυχιακού διπλώματος της αιτήτριας. Με αποτέλεσμα η έρευνα της Ε.Δ.Υ. να είναι ελλειπής. Παραπέμπω σχετικά στην απόφαση του Δικαστή Αρτεμίδη στην υπόθεση Ευθυμίου ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 104, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: "... στα πλαίσια της έρευνας για το κύρος και ακριβές περιεχόμενο του πανεπιστημιακού διπλώματος ή τίτλων σπουδών, το πιο αρμόδιο όργανο για να εκφέρει άποψη είναι το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού".
Όπως φαίνεται από το πρακτικό της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 19/10/95, κατά το οποίο λήφθηκε η επίδικη απόφαση, η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη της τόσο τα πλεονεκτήματα τα οποία προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας, ποιοι υποψήφιοι τα κατέχουν και ποιά είναι αυτά, όσο και τα προσόντα των υποψηφίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα προσόντα που είναι άμεσα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Συνεπώς φαίνεται ότι η πλάνη που δημιουργήθηκε στην Ε.Δ.Υ. σχετικά με την κατοχή από τις αιτήτριες των απαιτούμενων από το σχέδιο υπηρεσίας πλεονεκτημάτων επηρέασε ουσιωδώς την Ε.Δ.Υ. στη λήψη της επίδικης απόφασης και γι' αυτό θα πρέπει να ακυρωθεί.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, χωρίς καμιά διαταγή για έξοδα.
Οι προσφυγές επιτρέπονται χωρίς έξοδα.