|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 1452
20 Ιουνίου, 1997
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΟΥΡΣΟΥΜΠΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ ΠΑΛΑΙΧΩΡΙΟΥ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 990/94)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Αναρμοδιότητα — Περιστάσεις στοιχειοθέτησής της στην κριθείσα περίπτωση.
Διοικητικό Δίκαιο — Αρμοδιότητα — Μεταβίβαση αρμοδιότητας — Επιτρεπτή μόνον βάσει ρητής διατάξεως νόμου.
Οδοί και Οικοδομές — Αδεία οικοδομής — Αρμοδιότητα έκδοσης — Αρμόδιο το Συμβούλιο Βελτιώσεως όταν πρόκειται για περιοχή βελτιώσεως — Η ενέργεια του Επάρχου από μόνου του παράνομη.
Ο αιτητής προσέβαλε την για πολλοστή φορά απόρριψη αίτησής του για άδεια οικοδομής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Η προσβαλλόμενη απόφαση πάρθηκε εξ ολοκλήρου από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου χωρίς την σύμπραξη των υπολοίπων μελών του Συμβουλίου που σύμφωνα με το νόμο είναι το αρμόδιο όργανο για τη λήψη της επίδικης απόφασης.
Το Δικαστήριο έχει τη γνώμη ότι είναι απόλυτα σχετικό το σκεπτικό της απόφασης στην Ανδρέας Πέτεβης ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου (1993) 4 Α.Α.Δ. 1373.
Η πράξη μεταβίβασης της αρμοδιότητας στο Συμβούλιο Βελτιώσεως Παλαιχωρίου προς τον Έπαρχον Λευκωσίας είναι παράνομος καθ' ότι δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη στο νόμο για την εν λόγω μεταβίβαση αρμοδιότητος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Πέτεβης ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερμασόγειας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1373.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση του Επάρχου με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή για την παροχή άδειας οικοδομής.
Ξ. Ξενόπουλος, για τον Αιτητή.
Α. Ντορζής, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Α. Χατζησέργης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Α. Νικοδήμου.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Α.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση που περιέχεται στην Επιστολή του Επάρχου Λευκωσίας, με αρ. Β1228/79 και ημερομηνίας 7.11.94 είναι άκυρη από την αρχή και στερημένη κάθε νομικού αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη του καθ' ου η αίτηση να δώσει στον αιτητή την ζητηθείσαν άδειαν οικοδομής είναι άκυρη και όφειλε να μην γίνει."
Τα γεγονότα της υπόθεσης, είναι σε συντομία τα ακόλουθα:
Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης ενός κτήματος που βρίσκεται στο Παλαιχώρι αρ. τεμαχίου 1528 Φ/Σχ. 38/52.
Την 6.10.89 υπέβαλε αίτηση μαζί με αρχιτεκτονικά σχέδια για ανέγερση αποθήκης και βοηθητικών χώρων στην ήδη υφιστάμενη οικοδομή του κλείνοντας τις δύο βεράντες της οικοδομής του.
Ο καθ' ου η αίτηση με επιστολή του ημερομηνίας 2.5.1990 απέρριψε το αίτημα του αιτητού με την δικαιολογία ότι επηρεάζεται ο φωτισμός - αερισμός δωματίων της οικοδομής που υπάρχει στο γειτονικό τεμάχιο 242. Ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή υπ' αρ. 401/90 εναντίον της πιο πάνω απόφασης και στην 19.10.92 εξεδόθη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία ακυρώθηκε γιατί δεν υπήρξε η δέουσα έρευνα.
Την 21.12.1993 ο καθ' ου η αίτηση και πάλι απέρριψε το αίτημα του αιτητού για τους ιδίους ακριβώς λόγους που ανέφερε και στην επιστολή του ημερομηνίας 3.5.1990 για την οποία κατεχωρήθη η υπ' αρ. 401/90 προσφυγή. Περαιτέρω ο καθ' ου η αίτηση ανέφερε ότι θα επηρεάζονταν οι ανέσεις του ιδιοκτήτου του εφαπτομένου ακινήτου τεμ. 249. Μετά την προσβολή της πιο πάνω απόφασης εκ μέρους του αιτητή με την υπ' αρ. 44/94 προσφυγή, ο καθ' ου ανακάλεσε την απόφασή του με επιστολή του ημερομηνίας 27.10.94.
Ακολούθησε η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή.
Μετά από σχετικό ερώτημα που υπέβαλε το Δικαστήριο κατά πόσο η επίδικη απόφαση λήφθηκε από το αρμόδιο όργανο ο δικηγόρος του αιτητή σε συμπληρωματική του αγόρευση εισηγήθηκε ότι (α) επί του υπό κρίσιν θέματος δεν υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου, Αρμόδιας Αρχής και επομένως οι καθ' ων η αίτηση ενήργησαν καθ' υπέρβαση εξουσίας, (β) Η πράξη μεταβίβασης του Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου προς τον Έπαρχον Λευκωσίας είναι παράνομος καθ' ότι δεν υπάρχει ειδική πρόβλεψη στο νόμο για την εν λόγω μεταβίβαση αρμοδιότητας και επομένως η προσβαλλόμενη απόφαση του Επάρχου Λευκωσίας είναι ακυρωτέα υπό του Ανωτάτου Δικαστηρίου ως αναρμοδίως εκδοθείσα, (γ) Η προαναφερόμενη και προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει και/ή είναι άκυρη εξ υπαρχής καθ' ότι λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο και που ήτο αναρμόδιο εντελώς να επιληφθεί της υπό εξέταση υποθέσεως, (δ) Η προσβαλλόμενη απόφαση συγκρούεται με τις πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, και/ή της σχετικής νομολογίας και/ή καταστρατηγεί τις αρχές της χρηστής διοικήσεως.
Ο δικηγόρος του αιτητή παρέπεμψε για το ίδιο θέμα στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ανδρέας Πέτεβης ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερμασόγειας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1373.
Παρέπεμψε ακόμα στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 106.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου Περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Κεφ. 96 "αρμοδία αρχή" σημαίνει την αρμοδίαν αρχήν την καθιδρυομένην ή διοριζομένην δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 3, ασκούσαν εξουσίας εν σχέσει προς οιονδήποτε σχετικόν ζήτημα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου εντός της περιοχής αναφορικώς προς την οποίαν εγκαθιδρύεται ή διορίζεται."
Το άρθρο 3 του ιδίου νόμου αναφέρει τα εξής:
"3.-(1) Ουδέν πρόσωπον δύναται
(α)..................................
άνευ αδείας προς τούτο λαμβανομένης προηγουμένως παρά της αρμοδίας αρχής ως εν τω εδαφίω (2) καθορίζεται............
(2) Η αρμοδία αρχή εντός -
(α) .............................
(β) οιασδήποτε περιοχής, μη ούσης περιοχής Δήμου, είναι ο Έπαρχος της επαρχίας:
Νοείται ότι αντί του Επάρχου................
Νοείται περαιτέρω ότι εν οιαδήποτε περιοχή βελτιώσεως το Υπουργικόν Συμβούλιον δύναται να διορίζη ως αρμοδίαν αρχήν διά την τοιαύτην περιοχήν το Συμβούλιον το καθι-δρυόμενον διά την περιοχήν ταύτην δυνάμει των διατάξεων του περί Χωρίων (Διοίκησις και Βελτίωσις) Νόμου."
Στο άρθρο 22 του περί Χωρίων (Διοίκηση και Βελτίωση) Νόμου Κεφ. 243, κάτω από τον τίτλον Εξουσίες του Συμβουλίου:
"22. Τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού, το Συμβούλιο έχει εξουσία -
(ια) να χορηγεί άδειες εντός της περιοχής βελτιώσεως και, τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού, να θέτει στις άδειες αυτές τέτοιους όρους τους οποίους το Συμβούλιο ήθελε θεωρήσει αναγκαίους ή σκόπιμους και να αναστέλλει ή ανακαλεί τις άδειες αυτές όταν το Συμβούλιο με την ύπαρξη βάσιμου λόγου θεωρεί αυτό ενδεδειγμένο."
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση υπέβαλε ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου αφού προηγουμένως έλαβε την έγκριση και την εξουσιοδότηση από τα μέλη του Συμβουλίου να χειρισθεί το ειρημένο θέμα και παρέπεμψα στα ερυθρά 76 και 85 του διοικητικού φακέλου.
Από έρευνα στο φάκελο της Διοίκησης φαίνεται ότι το ερυθρό 76 στο οποίο γίνεται αναφορά για προσχέδιο αποφάσεως κ.204 φαίνεται ότι αφορά άλλη απόφαση και όχι την συγκεκριμένη εναντίον της οποίας καταχωρίστηκε η παρούσα προσφυγή. Το δε ερυθρό 85 στο οποίο γίνεται αναφορά σε προσχέδιο επιστολής κ. 242 και 243 του οποίου έλαβαν γνώση τα μέρη του Συμβουλίου, έχω να παρατηρήσω ότι τα κ. 242 και 243 φέρουν ημερομηνία 20.2.94 μεταγενέστερη εκείνης την οποία φέρει η επίδικη απόφαση, 7.11.94, που προσβλήθηκε με την παρούσα προσφυγή, πώς είναι δυνατό να έλαβε γνώση ένα μήνα μετά.
Από τα πιο πάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάρθηκε εξ ολοκλήρου από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου χωρίς την σύμπραξη των υπολοίπων μελών του Συμβουλίου που σύμφωνα με το νόμο αρμόδιο όργανο για τη λήψη της επίδικης απόφασης ήταν το Συμβούλιο Βελτιώσεως Παλαιχωρίου και όχι ο Έπαρχος Λευκωσίας.
Έχω τη γνώμη ότι είναι απόλυτα σχετικό το σκεπτικό της απόφασης στην Ανδρέας Πέτεβης ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Πάλαι-χωρίου (1993) 4 Α.Α.Δ. 1373, όπου διαβάζουμε:
"Όσον αφορά τους ισχυρισμούς του αιτητή ότι ο Έπαρχος Λεμεσού αναρμόδια αποφάσισε σε σχέση με την αίτηση ενώ το αρμόδιο όργανο για τη λήψη απόφασης σε σχέση με την αίτηση αυτή ήταν το Συμβούλιο Βελτιώσεως Αμαθούντας, συλλογικά και όχι ο Έπαρχος μόνος του, δεν έχουν παρουσιαστεί από τους καθ' ων η αίτηση οποιαδήποτε πρακτικά από τα οποία να προκύπτει ότι συζητήθηκε σε συνεδρία του Συμβουλίου το θέμα των προτεινομένων νέων σχεδιων, ως εκ τούτου δεν υπάρχει τίποτε που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το περιεχόμενο της επίδικης απόφασης/επιστολής είχε αποτελέσει αντικείμενο απόφασης του Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερμασόγειας.
Κατά συνέπεια καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο Έπαρχος Λεμεσού ενήργησε αναρνόδια, αυθαίρετα, καθ' υπέρβαση εξουσίας και ως εκ τούτου η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί για το λόγο αυτό. Βλέπε Hadjianastassiou v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 672."
Κρίνω ότι ο Έπαρχος Λευκωσίας ενήργησε αναρμόδια, αυθαίρετα, καθ' υπέρβαση εξουσίας και ως εκ τούτου η απόφαση πρέπει ν' ακυρωθεί.
Ο ισχυρισμός του δικηγόρου του καθ' ου η αίτηση ότι η απόφαση λήφθηκε από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου αφού προηγουμένως έλαβε την έγγραφη έγκριση και την εξουσιοδότηση από τα αιρετά μέλη του Συμβουλίου πρέπει ν' απορριφθεί ως αβάσιμος.
Η πράξη μεταβίβασης της αρμοδιότητας στο Συμβούλιο Βελτιώσεως Παλαιχωρίου προς τον Έπαρχον Λευκωσίας είναι παράνομος καθ' ότι δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη στο νόμο για την εν λόγω μεταβίβαση αρμοδιότητος.
Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 , σελ. 106 διαβάζουμε τα πιο κάτω:
"Την αρμοδιότητα ην ο νόμος αναθέτει εις ωρισμένον διοικητικόν όργανον, δεν δύναται τούτο εγκύρως να μεταβιβάση εις έτερον και αν έτι το προς ο η μεταβίβασις όργανον είναι ο ιεραρχικός προϊστάμενος ή υφιστάμενος του μεταβιβάζοντος.. Η πράξις, δι' ης μεταβιβάζεται αρμοδιότης, παρά την μη ύπαρξιν σχετικής προβλέψεως εν τω νόμω είναι παράνομος..αι εκδοθείσαι τυχόν πράξεις υπό του προς ο η μεταβίβασις οργάνου είναι ακυρωτέαι, ως αναρμοδίως εκδοθείσαι......"
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ του αιτητή, τα οποία θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.