|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 1446
18 Ιουνίου, 1997
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΖΑΚΕΛΙΝ ΚΕΦΑΛΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 533/96)
Διοικητικό Δίκαιο — Διοικητική πράξη — Εκτελεστή σε αντίθεση με πληροφοριακού περιεχομένου πράξη — Περιστάσεις πληροφοριακού χαρακτήρα της πράξης στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή βάσει του Αρθρου 146 του Συντάγματος — Παραδεκτό — Απαράδεκτη η προσφυγή η στρεφόμενη κατά πράξεως πληροφοριακού περιεχομένου ακόμη και εντός της προθεσμίας προσβολής της εκτελεστής πράξης η οποία δεν προσβάλλεται.
Η αιτήτρια προσέβαλε επιστολή που την ενημέρωνε γιατί είχε προηγουμένως κληθεί να καταβάλει συγκεκριμένο ποσό ασφαλιστικών εισφορών ως προς αλλοδαπή οικιακή βοηθό της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας ως απαράδεκτη την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η προσφυγή αυτή στρέφεται μόνο εναντίον της επιστολής του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων (επιστολή ημερομηνίας 6/5/1996).
Η επιστολή του Διευθυντή αποστάληκε σε απάντηση επιστολής της αιτήτριας ημερομηνίας 25/4/1996.
Από το περιεχόμενο των δύο επιστολών, φαίνεται καθαρά ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα και ως εκ τούτου δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη ή απόφαση που παράγει έννομα αποτελέσματα. Εκτελεστή διοικητική πράξη ήταν αυτή που προηγήθηκε και κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια στις 25/4/1996, ημερομηνία που κατέβαλε και τις ανάλογες εισφορές στο Ταμείο. Με την παρούσα προσφυγή όμως δεν προσβάλλεται η πιο πάνω εκτελεστή πράξη αλλά μόνο η επιστολή του Διευθυντή ημερομηνίας 6/5/1996 που είναι φανερό ότι έχει μόνο βεβαιωτικό ή πληροφοριακό χαρακτήρα.
Η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται εις τούτο από την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Xenis Larkos v. Republic (1987) 3 Α.Α.Δ. 2189. Ότι δηλαδή δεν προσβάλλεται η πρώτη απόφαση του Διευθυντή για την επιβολή των εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων που υπολογίζονται με βάση το σύνολο των αποδοχών εν αντιθέσει προς την Xenis Larkos όπου προσβάλλετο και η αρχική απόφαση.
Βεβαιωτικές είναι οι πράξεις/αποφάσεις που βεβαιώνουν ή επαναλαμβάνουν το περιεχόμενο άλλης προγενέστερης εκτελεστής πράξης και δεικνύουν εμμονή της διοίκησης στην προηγούμενη της απόφαση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Larkos v. Republic (1987) 3 Α.Α.Δ. 2189,
Zenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού (1993) 4 Α.Α.Δ. 1535.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ότι οι εισφορές Κοινωνικών Ασφαλίσεων των αλλοδαπών υπολογίζονται σε ολόκληρο το ποσό των αποδοχών, όχι μόνο στο ποσό του μισθού.
Α. Κεφάλας, για την Αιτήτρια.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι εργοδότρια αλλοδαπής οικιακής βοηθού στο Παραλίμνι από την 1/3/1996.
Σύμφωνα με όρους που έχει θέσει η Υπηρεσία Μεταναστεύσεως, η απασχόληση αλλοδαπών στην Κύπρο διέπεται από γραπτό συμβόλαιο μεταξύ του εργοδότη και του μισθωτού το οποίο καθορίζει, μεταξύ άλλων, τη μισθοδοσία και τους όρους απασχόλησης.
Η αιτήτρια δεσμεύεται σύμφωνα με τους όρους του συμβολαίου εργασίας με την αλλοδαπή οικιακή βοηθό για την πληρωμή μισθού £150,= το μήνα και την παροχή στην αλλοδαπή εργο-δοτούμενη, διαμονής και διατροφής.
Η αιτήτρια γράφτηκε ως εργοδότρια της αλλοδαπής οικιακής βοηθού σύμφωνα με την περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νομοθεσία και άρχισε η υποχρέωσή της να πληρώνει εισφορές από την 1/3/1996. Η εγγραφή έγινε στις 4/4/1996.
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 3, 4 και 5 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου αρ. 41/80, επιβάλλεται υποχρεωτική ασφάλιση και πληρωμή εισφορών για όλους τους μισθωτούς που απασχολούνται στην Κύπρο ανεξάρτητα από το αν είναι ημεδαποί ή αλλοδαποί.
Ανεξάρτητα από την υποχρέωση που επιβάλλει η Κυπριακή νομοθεσία για την πληρωμή εισφορών κοινωνικών ασφαλίσεων για τα πρόσωπα που απασχολούνται στην Κύπρο, η Κυβέρνηση δεσμεύεται για ίση μεταχείριση μεταξύ αλλοδαπών και ημεδαπών εργατών από τη Σύμβαση της Δ.Ο.Ε. περί Κοινωνικής Ασφάλειας (Ελάχιστα Όρια) αρ. 102 (άρθρο 68), την οποία η Κύπρος έχει επικυρώσει με το Νόμο 158/91.
Στις 25/4/1996 η αιτήτρια προσήλθε στο υποκατάστημα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων Παραλιμνίου για καταβολή των εισφορών για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο του 1996. Εκεί της ελέχθη ότι το σύνολο των ασφαλιστέων αποδοχών της εργοδοτουμένης υπολογίσθηκε στο ποσό των £217,= και επί του ποσού αυτού της ζητήθηκε να καταβάλει το ανάλογο ποσό ασφαλίστρων. Η αιτήτρια διαμαρτυρήθηκε, ισχυριζόμενη ότι ο μισθός της αλλοδαπής οικιακής βοηθού ήταν μόνο £150,= αλλά τελικά κατέβαλε τα ασφάλιστρα, όπως της είχαν ζητηθεί, υπό διαμαρτυρία. Αυθημερόν, με επιστολή της μέσω του συζύγου της - δικηγόρου κ. Α. Κεφάλα, ζήτησε να πληροφορηθεί από το Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων την πραγματική και νομική βάση και την αιτιολογία της πιο πάνω απόφασης. Στις 6/5/1996 ο Διευθυντής Κοινωνικών Ασφαλίσεων απέστειλε στην αιτήτρια την πιο κάτω επιστολή:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας της 25/4/1996 σε σχέση με το ποσό των εισφορών Κοινωνικών Ασφαλίσεων για την αλλοδαπή οικιακή βοηθό σας και σας πληροφορώ τα πιο κάτω:
Σύμφωνα με τη νομοθεσία Κοινωνικών Ασφαλίσεων οι εισφορές υπολογίζονται σε ποσοστό πάνω στο ποσό των αποδοχών του εργοδοτουμένου. Τί είναι "αποδοχαί" καθορίζεται στο άρθρο 2 του Νόμου 41 του 1980. Αποδοχές σύμφωνα με τον ορισμό περιλαμβάνουν, εκτός από το μισθό και "παν κέρδος εκ της τοιαύτης απασχόλησης δεκτικού χρηματικής αποτιμήσεως".
Απ' ότι γνωρίζουμε στις αλλοδαπές οικιακές βοηθούς εκτός από τις αποδοχές παρέχονται διατροφή και διαμονή. Η διατροφή και η διαμονή έχουν αποτιμηθεί στο ποσό των £67 το μήνα. Έτσι οι εισφορές Κοινωνικών Ασφαλίσεων με βάση τα πιο πάνω πρέπει να υπολογίζονται σ' ολόκληρο το ποσό των αποδοχών δηλαδή των £217 και όχι μόνο πάνω στο ποσό των £150 που είναι ο μισθός των αλλοδαπών οικιακών βοηθών χωρίς τη διαμονή και διατροφή.
Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία."
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή αυτή.
Οι καθ' ων η αίτηση στη γραπτή ένστασή τους προβάλλουν προδικαστική ένσταση, ισχυριζόμενοι ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Ισχυρίζεται στη γραπτή αγόρευσή του ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι πληροφοριακού περιεχομένου, αφού η πράξη ή απόφαση για τον καθορισμό των αποδοχών της αλλοδαπής οικιακής βοηθού προηγήθηκε της επιστολής του Διευθυντή προς την αιτήτρια.
Η προσφυγή αυτή στρέφεται μόνο εναντίον της πιο πάνω επιστολής του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων (επιστολή ημερομηνίας 6/5/1996).
Η επιστολή του Διευθυντή αποστάληκε σε απάντηση επιστολής της αιτήτριας ημερομηνίας 25/4/1996, η πρώτη παράγραφος της οποίας έχει ως ακολούθως:
"Παρακαλώ όπως με πληροφορήσετε πού βασίζετε την απόφασή σας για πληρωμή Κοινωνικών Ασφαλίσεων Οικιακών Βοηθών επί του ποσού των £217,= αντί του ποσού των £150,= που προβλέπεται στο συμβόλαιο εργασίας.".
Από το περιεχόμενο των πιο πάνω κειμένων των δύο επιστολών, φαίνεται καθαρά ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα και ως εκ τούτου δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη ή απόφαση που παράγει έννομα αποτελέσματα. Εκτελεστή διοικητική πράξη ήταν αυτή που προηγήθηκε και κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια στις 25/4/1996, ημερομηνία που κατέβαλε και τις ανάλογες εισφορές στο Ταμείο. Με την παρούσα προσφυγή όμως δεν προσβάλλεται η πιο πάνω εκτελεστή πράξη αλλά μόνο η επιστολή του Διευθυντή ημερομηνίας 6/5/1996 που είναι φανερό ότι έχει μόνο βεβαιωτικό ή πληροφοριακό χαρακτήρα.
Η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται εις τούτο από την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Xenis Larkos v. Republic (1987) 3 Α.Α.Δ. 2189. Ότι δηλαδή δεν προσβάλλεται η πρώτη απόφαση του Διευθυντή για την επιβολή των εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων που υπολογίζονται με βάση το σύνολο των αποδοχών εν αντιθέσει προς την Xenis Larkos όπου προσβάλλετο και η αρχική απόφαση.
Βεβαιωτικές είναι οι πράξεις/αποφάσεις που βεβαιώνουν ή επαναλαμβάνουν το περιεχόμενο άλλης προγενέστερης εκτελεστής πράξης και δεικνύουν εμμονή της διοίκησης στην προηγούμενή της απόφαση (Βλέπε Xenis Larkos (πιο πάνω), Zenios Closures Ltd. ν. Δήμου Λεμεσού (1993) 4 Α.Α.Δ. 1535, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου Επικρατείας (1929-1959), σελίδα 240).
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η αρχική απόφαση του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων με την οποία καθορίσθηκαν οι αποδοχές της αλλοδαπής οικιακής βοηθού και κατ' ακολουθία οι ανάλογες εισφορές στο Ταμείο, είναι εκτελεστή διοικητική πράξη που μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή εντός 75 ημερών από την ημερομηνία που περιήλθε σε γνώση της αιτήτριας. Η αιτήτρια όμως, αντί να ασκήσει το δικαίωμα αυτό, ζήτησε από το Διευθυντή να πληροφορηθεί τους λόγους στους οποίους βασίσθηκε η απόφαση, διαμαρτυρόμενη συνάμα για την απόφασή του.
Καταλήγω, κατά συνέπεια, ότι η επιστολή του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερομηνίας 6/5/1996, η οποία κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια, συνιστούσε πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, βεβαιωτική της προηγούμενης απόφασής του και κατ' επέκταση μη εκτελεστή. Η προσφυγή, είναι καθαρό από το αιτητικό της, ότι στρέφεται κατά της επιστολής του Διευθυντή ημερομηνίας 6/5/1996, η οποία δεν στοιχειοθετεί εκτελεστή διοικητική πράξη. Κατά συνέπεια η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει με συνέπεια την απόρριψη της προσφυγής.
Λόγω της κατάληξης αυτής, δεν θεωρώ ορθό να υπεισέλθω στην εξέταση των επί μέρους προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εξ £150,= υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.