|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
REPUBLIC ν. PERICLEOUS AND OTHERS (1984) 3 CLR 577
Aντωνίου Aντώνιος I. ν. Δημοκρατίας (Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας) (1993) 4 ΑΑΔ 923
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1997) 4 ΑΑΔ 1044
24 Απριλίου, 1997
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 916/95)
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 927/95)
1.ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΒΑ,
2.ΑΝΔΡΙΑΝΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,
3.ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ,
4.ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΦΙΤΗΣ,
5.Π ΙΕΡΗΣ ΦΛΟΥΡΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 916/95, 927/95)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Κρίσιμος χρόνος κατοχής των προσόντων—Άρθρο 35(2)(β) τον Ν. 1/90 — Ερμηνεία — Το Άρθρο προϋποθέτει σχέδιο υπηρεσίας σε ισχύ τόσο κατά την ημέρα λήψης της πρότασης πληρώσεως όσο και κατά την ημέρα διενέργειας της προαγωγής.
Σχέδια Υπηρεσίας — Φύση — Δευτερογενής νομοθεσία ισχύουσα από την ημερομηνία δημοσίευσης της — Συνέπειες στην κριθείσα περίπτωση από τη δημοσίευση νέου σχεδίου υπηρεσίας εκκρεμούσης διαδικασίας προαγωγών με βάση το παλαιό.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
Οι προσφυγές ειτυγχάνουν με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 923,
Republic v. Pencleous and Others (1984) 3 C.L.R. 577,
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Ε.Δ.Υ. με την οποία αποκλείσθηκαν οι αιτητές και προήχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Λειτουργού για τις Εισπράξεις Φόρων.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Α. Κουρσουμπά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Στα ενδιάμεσα διαδικασίας για την πλήρωση θέσεων προαγωγής, εκδόθηκε νέο σχέδιο υπηρεσίας με διαφορετική από το προηγούμενο πρόνοια ως προς τα απαιτούμενα προσόντα. Το πώς αντικρύζεται αυτή η εξέλιξη αποτελεί εδώ το κύριο ζήτημα για εξέταση.
Τα στοιχεία που ενδιαφέρουν επί του προκείμενου είναι τα ακόλουθα. Ο γενικός διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών, με επιστολή ημερ. 23 Ιανουαρίου 1995 η οποία λήφθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στα επόμενα "η Ε.Δ.Υ.") στις 25 Ιανουαρίου 1995, ζήτησε την πλήρωση δύο κενών μόνιμων (Τακτ. Προϋπ.) θέσεων Λειτουργού για τις Εισπράξεις Φόρων, 1ης τάξης, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων. Η Ε.Δ.Υ. στις 3 Φεβρουαρίου 1995 αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα. Και του επιλήφθηκε στις 28 Ιουνίου 1995. Οπότε πληροφορήθηκε από τον γραμματέα ότι στις 5 Μαΐου 1995 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας νέο σχέδιο υπηρεσίας. Και έτσι ήταν. Η Ε.Δ.Υ. σημείωσε, όπως φαίνεται στο σχετικό πρακτικό, τα εξής:
"παρόλον που τώρα ισχύει το νέο Σχέδιο Υπηρεσίας η παρούσα διαδικασία θα προχωρήσει με βάση το παλιό Σχέδιο Υπηρεσίας που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή στις 25.1.95, ημερομηνία λήψης στο Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας της πρότασης της αρμόδιας αρχής."
Ως αποτέλεσμα απέκλεισε τους αιτητές διότι, καθώς έκρινε, δεν πληρούσαν το παλαιό σχέδιο υπηρεσίας στη βάση του οποίου είχε αρχίσει η διαδικασία, ενώ αδιαμφισβήτητα πληρούσαν το νέο. Και εν συνεχεία επέλεξε εκ των υπολοίπων και πρόσφερε προαγωγή στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Κατόπιν αποδοχής από μέρους τους, η Ε.Δ.Υ. καθόρισε την 1 Αυγούστου 1995 ως την ημερομηνία ισχύος της προαγωγής.
Οι αιτητές προέβαλαν ως κύρια θέση ότι εφόσον με τη δημοσίευση του νέου σχεδίου υπηρεσίας καταργήθηκε το παλαιό, η απόφαση για προαγωγή που λήφθηκε κατ' επίκληση του παλαιού και πλέον ανύπαρκτου, εστερείτο νομικού ερείσματος ιδιαίτερα εφόσον ρητά προβλέπεται στο νόμο ότι ο υποψήφιος για προαγωγή πρέπει να κατέχει τα προβλεπόμενα στο σχέδιο υπηρεσίας προσόντα τόσο κατά τον χρόνο λήψης από την Ε.Δ.Υ. της πρότασης για πλήρωση της θέσης όσο και κατά τον χρόνο λήψης της απόφασης. Σύμφωνα με το άρθρο 35(2)(β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90):
"(2) Κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν προάγεται σε άλλη θέση, εκτός αν
α) ..........
(β) κατέχει τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση κατά το χρόνο κατά τον οποίο λήφθηκε από την Επιτροπή η πρόταση για την πλήρωση της θέσης και κατά το χρόνο που λαμβάνεται η απόφαση."
Οι καθ' ων αντέτειναν ότι ο προσδιορισμός του σχεδίου υπηρεσίας που διέπει την προαγωγή γίνεται με αναφορά στον χρόνο έναρξης της διαδικασίας, δηλαδή στον χρόνο λήψης από την Ε.Δ.Υ. της πρότασης για πλήρωση της θέσης. Και γι' αυτό, ορθά ήταν που η Ε.Δ.Υ. προχώρησε με βάση το παλαιό. Με αυτή την άποψη, η πρόνοια ότι οι υποψήφιοι πρέπει να κατέχουν τα προσόντα και κατά τον χρόνο λήψης της απόφασης για προαγωγή αναφέρεται στα υπό του παλαιού σχεδίου προβλεπόμενα, άσχετα αν εκείνο έπαυσε στο μεταξύ να ισχύει. Η συνήγορος των καθ' ων παρέπεμψε προς υποστήριξη στην πρωτόδικη απόφαση στην Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 923, στην οποία εξετάστηκε ακριβώς αυτό το σημείο αλλά και στην απόφαση της Ολομέλειας στη Republic v. Pericleous and Others (1984) 3 C.L.R. 577, από την οποία φαίνεται να άντλησε καθοδήγηση ο δικαστής στην Αντωνίου (ανωτέρω). Ό,τι σχετικά αποφασίστηκε στην υπόθεση Republic v. Pericleous and Others (ανωτέρω) ήταν πως στην απουσία ειδικής νομοθετικής πρόνοιας που να συσχέτιζε τον χρόνο κατοχής των απαιτούμενων από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντων με τις διεργασίες έναρξης της διαδικασίας για προαγωγή, κρίσιμο σημείο ήταν η ημερομηνία λήψης της πρότασης για πλήρωση της θέσης. Αυτό ενσωματώνεται τώρα στο άρθρο 35(2)(β) του Νόμου. Δεν ασχολήθηκε εκεί το Δικαστήριο με το πρόβλημα της εν συνεχεία αλλαγής σχεδίου. Δεν μπορούσε λοιπόν, κατά την αντίληψη μου, να προσφέρει εκείνη η απόφαση καθοδήγηση για το πρόβλημα που ανέκυψε στην Αντωνίου (ανωτέρω). Ούτε και διακρίνω στην Αντωνίου (ανωτέρω) άλλο συλλογισμό που να στήριζε την επ' αυτού κατάληξή της. Την οποία, με σεβασμό, δεν θεωρώ ορθή και δεν θα να την ακολουθήσω.
Το σχέδιο υπηρεσίας αποτελούσε εν προκειμένω δευτερογενή νομοθεσία με ισχύ, σύμφωνα με το άρθρο 7 του περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ. 1, από την ημερομηνία δημοσίευσης του στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Οι περί Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων - Θέση Λειτουργού για τις Εισπράξεις Φόρων, 1ης Τάξης (Σχέδια Υπηρεσίας) Κανονισμοί του 1995 (βλ. Σ.Υ. 10/95) με τους οποίους τέθηκε σε ισχύ το νέο σχέδιο, δεν προνοούσαν για τη διάσωση του παλαιού σχεδίου για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα μετά τη δημοσίευση τους. Έτσι καταργήθηκε το παλαιό σχέδιο. Αυτή η εξέλιξη ματαίωσε κατά την άποψη μου την εκκρεμούσα διαδικασία για την πλήρωση θέσεων προαγωγής. Η θεσμοθετημένη πλέον αναγκαιότητα για κατοχή των προβλεπόμενων προσόντων και κατά τον χρόνο λήψης της τελικής απόφασης πρέπει να έχει ως προϋπόθεση τη συνεχιζόμενη ύπαρξη του σχεδίου υπηρεσίας δυνάμει του οποίου τίθενται. Τα προσόντα που απαιτούνται και για τους δύο χρόνους δυνάμει του άρθρου 35(2)(β) είναι, καθώς εκεί ορίζεται, εκείνα "που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας". Υπαρκτού, κατά τη δική μου ερμηνεία, όχι μόνο για την πρώτη περίπτωση αλλά και για τη δεύτερη. Τίποτε δεν μου φαίνεται να δικαιολογεί την άποψη ότι για τη δεύτερη περίπτωση μπορεί να γίνεται λόγος για προσόντα που ενώ δεν έχουν έρεισμα σε ισχύουσα πρόνοια έχουν ωστόσο νόημα και επενέργεια ως εκ της αποκρυστάλλωσης του αυτού μέτρου κατά το παρελθόν. Καταλήγω λοιπόν ότι η διαδικασία που ακολούθησε η Ε.Δ.Υ. έπασχε κατά νόμο.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στο σύνολο της δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.