|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1997) 4 ΑΑΔ 1020
23 Απριλίου, 1997
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
F.W. WOOLWORTH & CO (CYPRUS) LTD,
Αιτητές,
v.
ΔΗΜΟΥ ΠΑΦΟΥ (ΑΡ. 1),
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 915/94)
Πολεοδομία — Πολεοδομικές ζώνες — Χαλάρωση—Άρθρο 14(2) του Κεφαλαίου 96 — Δύο διαδικασίες δυνάμει των οποίων δύναται να ζητηθεί χαλάρωση— Η διαδικασία απ' ευθείας ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου αφήνει ανεπηρέαστη την άλλη διαδικασία και την εκτελεστότητα της εξ αυτής απόφασης.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη αιτιολογίας — Συλλογικά όργανα—Αιτιολογία αντιτιθέμενη προς γνωματεύσεις αρμοδίων οργάνων — Ψηφοφορία για τη λήψη απόφασης — Η ψηφοφορία δεν απαλλάσσει από την υποχρέωση αιτιολογήσεως.
Οι αιτητές προσέβαλαν την απόφαση με την οποία δεν συστήθηκε η αίτησή τους για χαλάρωση προνοιών πολεοδομικών ζωνών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Ναι μεν η εξουσία για χαλάρωση πολεοδομικών ζωνών ανήκει στο Υπουργικό Συμβούλιο, όμως, σύμφωνα με το Άρθρο 14(2) του Νόμου, προνοούνται δύο διαδικασίες για την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής. Η πρώτη, την οποία αποφάσισαν να ακολουθήσουν οι αιτητές, είναι μέσω της αρμόδιας αρχής, η οποία, αν ικανοποιηθεί ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί την έκδοση σχετικής άδειας, παραπέμπει το θέμα στο Υπουργικό Συμβούλιο για λήψη απόφασης. Κατά τη διαδικασία αυτή το θέμα δεν παραπέμπεται στο Υπουργικό Συμβούλιο αν η αρμόδια αρχή δεν ικανοποιηθεί ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί την έκδοση άδειας. Επομένως, για το αίτημα των αιτητών, που δεν προωθείται περαιτέρω για λήψη απόφασης από το Υπουργικό Συμβούλιο, το θέμα τελειώνει εδώ. Η επίδικη απόφαση επέφερε έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές και είναι επομένως εκτελεστή. Η διαδικασία που προνοείται με τη δεύτερη επιφύλαξη του εδαφίου (2) σύμφωνα με την οποία θα μπορούσαν οι αιτητές να απευθυνθούν απ' ευθείας στο Υπουργικό Συμβούλιο, είναι ανεξάρτητη από αυτή που προνοείται με την πρώτη επιφύλαξη και δεν επηρεάζει την εκτελεστότητα της επίδικης απόφασης.
2. Είναι γεγονός εν προκειμένω, ότι η ανάγνωση των πρακτικών της συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου αφήνει την εντύπωση ότι όντως μετικά από τα μέλη του έκριναν ότι με την απόρριψη της αίτησης για άδεια οικοδομής έπρεπε να θεωρηθεί ως απορριφθείσα και η αίτηση για χαλάρωση. Η θέση αυτή όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί ορθή, ενόψει του γεγονότος ότι επρόκειτο για δύο διαφορετικές αιτήσεις από τις οποίες προηγείτο χρονικά η αίτηση για χαλάρωση, της οποίας η εξέταση έπρεπε να προηγηθεί της αίτησης για άδεια οικοδομής, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι η αίτηση για άδεια οικοδομής υποβλήθηκε με την προϋπόθεση ότι θα παραχωρείτο η χαλάρωση. Εκφράστηκαν επίσης και οι πιο πάνω απόψεις της ομάδας του ΑΚΕΛ, οι οποίες, όπως ορθά επεσήμανε ο δικηγόρος των αιτητών, ήταν όντως αντίθετες με τη θέση του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως. Κρίνεται ότι δεν υπάρχει στα πρακτικά επαρκής αιτιολογία για την απόρριψη της αίτησης. Οι αντίθετες απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και της Εκτελεστικής Επιτροπής του Δήμου, δεν φαίνεται με ποιό τρόπο αξιολογήθηκαν και πως επέδρασαν στην κρίση του καθ' ου η αίτηση. Η διενέργεια ψηφοφορίας δεν απαλλάσσει τον καθ' ου η αίτηση από την υποχρέωση αιτιολόγησης της απόφασης του (Τάκης Κ. Γεωργιάδης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1996) 3 Α.Α.Δ. 249). Όσον αφορά την αιτιολογία που έδωσαν ορισμένα από τα μέλη, όπως συνάγεται από τα πρακτικά, ότι δηλαδή έπρεπε η υπό κρίση αίτηση των αιτητών να θεωρηθεί ως απορριφθείσα επειδή απορρίφθηκε η αίτηση για άδεια οικοδομής, αυτή είναι πα-, ράνομη και αντίθετη με τους κανόνες χρηστής διοίκησης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Γεωργιάδης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1996) 3 AAA. 249.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Δήμου Πάφου με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του αιτητών για χαλάρωση των προνοιών των πολεοδομικών ζωνών HI και Γ2 της πόλεως Πάφου.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Αιτητές.
Α. Παντελίδης, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ζητείται η ακύρωση της απόφασης του καθ' ου η αίτηση, που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 19.10.94, με την οποία δεν συστήθηκε η αίτηση τους ημερ. 27.12.89, για χαλάρωση των προνοιών των πολεοδομικών ζωνών H1 και Γ2 της πόλεως Πάφου.
Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες των τεμαχίων 127 και 298, Φ/Σχ. L.1.II στην Πάφο, τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικές πολεοδομικές ζώνες. Το μεν τεμάχιο 127 βρίσκεται εντός της πολεοδομικής ζώνης H1, με συντελεστή δομήσεως 1.60:1 και ύψος 4 ορόφων, το δε τεμάχιο 298 εντός της πολεοδομικής ζώνης Γ2, με συντελεστή δόμησης 0.10:1 και ύψος 2 ορόφων.
Στις 27.12.89 οι αιτητές υπέβαλαν στον καθ' ου η αίτηση Δήμο, αίτηση για χαλάρωση των προνοιών των εν λόγω πολεοδομικών ζωνών για σκοπούς ενιαίας ανάπτυξης των τεμαχίων τους. Η προτεινόμενη ανάπτυξη των τεμαχίων περιλάμβανε την ανέγερση τριόροφου πολυκαταστήματος, τριόροφου κτιρίου για σκοπούς στέγασης γραφείων-και εκθεσιακών χώρων της εταιρείας και 35 διόροφων κατοικιών.
Στη συνοδευτική επιστολή των αρχιτεκτόνων των αιτητών ημερ. επίσης 27.12.89, αναφέρονται, ανάμεσα σ' άλλα, και τα ακόλουθα:
".Γ.1 Τα δύο τεμάχια προβλέπεται να ενωποιηθούν σε ένα τεμάχιο και επειδή το τεμ. αρ. 127 που είναι εντός της Ζώνης H1 είναι περικυκλωμένο (σαν νησίδα) από το τεμάχιο αρ. 298 που είναι εντός της ζώνης Γ2, είναι αναγκαίο όπως, μετά την ενοποίησή τους να παραχωρηθεί σχετική χαλάρωση των κανονισμών για μεταφορά και κατανομή του συντελεστή των δύο ζωνών σ' ολόκληρο το ενοποιημένο τεμάχιο.
Σε περίπτωση ενοποίησης των δύο τεμαχίων, ο συντελεστής δόμησης και κάλυψης δεν θα υπερβαίνει το σύνολο του επιτρεπόμενου εμβαδού των δύο τεμαχίων.
Γ.2 Επίσης ζητούμε να παραχωρηθεί σχετική χαλάρωση των κανονισμών για το επιτρεπόμενο ύψος των οικοδομών που στην παρούσα περίπτωση θα είναι σχετική και σύμφωνα με τις ανάγκες της προτεινόμενης αξιοποίησης, που κατά τη γνώμη μας θα είναι πολύ λογική λαμβάνοντας υπ' όψη τη μορφολογία του εδάφους, τα γειτονικά κτήματα και τις κατασκευές του σταδίου και άλλων κτιρίων."
Ο καθ' ου η αίτηση ζήτησε τις απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως επί του θέματος, το οποίο, με επιστολή του ημερ. 11.8.90, σύστησε την αιτηθείσα χαλάρωση για το λόγο ότι με την πρόταση των αιτητών γινόταν καλύτερη κατανομή των προτεινόμενων εμβαδών στο χώρο.
Οι αιτητές, πριν ακόμα πάρουν απάντηση στην πιο πάνω αίτησή τους, υπέβαλαν στις 31.10.90, αίτηση για άδεια οικοδομής για την ανέγερση πολυκαταστήματος στον εν λόγω χώρο, λαμβάνοντας ως δεδομένη την αιτηθείσα χαλάρωση.
Στις 17.12.92, η αίτηση των αιτητών για άδεια οικοδομής εξετάστηκε από την Εκτελεστική Επιτροπή του Δήμου και απορρίφθηκε, χωρίς να προηγηθεί η εξέταση της αίτησης τους για χαλάρωση, για το λόγο ότι η προταθείσα ανάπτυξη δεν ήταν σύμφωνη με τις πρόνοιες της πολεοδομικής ζώνης Γ2, όσον αφορά το ύψος της οικοδομής, τον αριθμό ορόφων, το ποσοστό κάλυψης και το συντελεστή δόμησής της. Επίσης, όπως αναφέρεται στα πρακτικά της συνεδρίας της εν λόγω Επιτροπής, με την κατασκευή του έργου θα υπήρχε πρόβλημα εισόδου/εξόδου οχημάτων προς το χώρο στάθμευσης της οικοδομής.
Οι αιτητές που πληροφορήθηκαν για την απόρριψη της αίτησής τους για άδεια οικοδομής από την Εκτελεστική Επιτροπή του Δήμου με επιστολή του Δημοτικού Μηχανικού ημερ. 11.3.93, προέβησαν σε διαβήματα για επανεξέταση του θέματος, έχοντας προς τούτο συναντήσεις και διαβουλεύσεις με τον καθ' ου η αίτηση.
Ακολούθως, η Εκτελεστική Επιτροπή του Δήμου, σε συνεδρία της ημερ. 19.10.93, αποφάσισε τα ακόλουθα, σε σχέση με την αίτηση των αιτητών για χαλάρωση των πολεοδομικών ζωνών:
"Μετά από συζήτηση του θέματος η Επιτροπή αποφάσισε να εγκρίνει τη ζητούμενη χαλάρωση και για τις πρόνοιες των Πολεοδομικών Ζωνών και του ορόφου και ύψους του κτιρίου, σύμφωνα με το παλαιό Νομικό καθεστώς, γιατί η αίτηση υποβλήθηκε πριν την εφαρμογή του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Το θέμα να τεθεί υπόψη του Δημοτικού Συμβουλίου στο οποίο να παρουσιαστεί η επιστολή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως οι πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου και η μελέτη των Αρχιτεκτόνων με τα αναγκαία χωροταξικά σχέδια. Σε ότι αφορά την είσοδο/έξοδο οχημάτων η Επιτροπή εισηγείται τη μη διάνοιξη άλλου δρόμου από την Λεωφόρο Αθηνών."
Ο Δήμος ζήτησε επί του θέματος νομική συμβουλή από το νομικό σύμβουλο του, η οποία αποστάληκε στις 8.8.94. Σύμφωνα με τη νομική συμβουλή, ο Δήμος όφειλε να λάβει το συντομότερο τελική απόφαση επί της αιτήσεως για χαλάρωση και να επανεξετάσει ως θέμα χρηστής διοίκησης, την αίτηση για άδεια οικοδομής.
Το Δημοτικό Συμβούλιο κατά τη συνεδρία του ημερ. 13.9.94, μετά από συζήτηση του θέματος και ανταλλαγή απόψεων, χωρίς να ληφθεί ομόφωνη απόφαση, έθεσε σε ψηφοφορία τις ακόλουθες προτάσεις με τα αναφερόμενα αποτελέσματα της ψηφοφορίας:
α) Απόρριψη της αίτησης για χαλάρωση και μη επανεξέταση της αίτησης για άδεια οι κοδομής η οποία απορρίφθηκε προηγουμένως (Αίτ. 701/90)
9 ψήφοι υπέρ
β) Επανεξέταση της αίτησης για άδεια οικοδομής (701/90) σύμφωνα με τη νομική γνωμάτευση και προώθηση της αίτησης για χαλάρωση στο Υπουργικό Συμβούλιο με όρους 4 ψήφοι υπέρ
γ) Επανεξέταση της αίτησης 701/90 και απόρριψη της χαλάρωσης
1 ψήφος υπέρ
Σημ: Την (α) πρόταση ψήφισαν οι κ. Καττιμέρης, Τσαππής, Τσέλεπος, Ομήρου, Σαρίκας, Χρυσάνθου, Αναστασίου, Βασιλείου και Μαλάς.
— Τη (β) πρόταση ψήφισαν οι κ. Αταλιώτης, Κρητιώτης,
Κουλουντής και Ανδρέου.
— Τη (γ) πρόταση ψήφισε ο κ. Ζαμπυρίνης."
Όπως αναφέρεται στη συνέχεια στα πρακτικά:
"Σύμφωνα με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας η αίτηση για χαλάρωση απορρίφθηκε. Απορρίφθηκε επίσης η επανεξέταση της αίτησης για άδεια οικοδομής, η οποία είχε απορριφθεί στις Π. 12.92 από την Εκτελεστική Επιτροπή."
Οι αιτητές πληροφορήθηκαν, με επιστολή ημερ. 19.10.94, ότι το Δημοτικό Συμβούλιο κατά τη συνεδρία του ημερ. 13.9.94, αποφάσισε να μη συστήσει την αίτηση τους για. χαλάρωση των προνοιών των σχετικών πολεοδομικών ζωνών.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης, καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή:
Σαν πρώτο θέμα που χρήζει εξέτασης είναι ο ισχυρισμός του δικηγόρου του καθ' ου η αίτηση ότι η επίδικη απόφαση δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά είναι απλά συμβουλευτική ή γνωμοδοτική προς άλλη αρχή (το Υπουργικό Συμβούλιο), η οποία έχει την αρμοδιότητα να λάβει την εκτελεστή απόφαση.
Ο δικηγόρος των αιτητών υπέβαλε ότι πρόκειται για εκτελεστή πράξη αφού σύμφωνα με το άρθρο 14(2) του Κεφ. 96, το Υπουργικό Συμβούλιο για να παραχωρήσει τη χαλάρωση πρέπει απαραίτητα να έχει δήλωση της αρμόδιας αρχής ότι ικανοποιείται ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί την παραχώρησή της.
Αρμόδια αρχή στην παρούσα περίπτωση είναι, σύμφωνα με το άρθρο 3(2) του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96 (ο Νόμος), ο Δήμος Πάφου. Το άρθρο 14 του Νόμου προνοεί ότι η αρμόδια αρχή δύναται, με την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου, δια γνωστοποιήσεως δημοσιευόμενης στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας, να ορίζει ζώνες. Το άρθρο 14(2) προνοεί ότι:
(2) Ανεξαρτήτως οιουδήποτε περιλαμβανομένου εν τω παρόντι Νόμω, από και μετά την δημοσίευσιν γνωστοποιήσεως δυνάμει του εδαφίου (1), ουδεμία άδεια εκδίδεται υπό της αρμοδίας αρχής ειμή συμφώνως προς την τοιαύτην γνωστοποίησιν:
Νοείται ότι εάν η αρμοδία αρχή δηλοί εαυτήν ως ικανοποιουμένην ότι το δημόσιον συμφέρον απαιτεί την έκδοσιν άδειας, το Υπουργικόν Συμβούλιον, μετά την λήψιν και μελέτην της τοιαύτης δηλώσεως, δύναται, κατά την απόλυτον αυτού διάκρισιν, να εξουσιοδοτήσει την αρμοδίαν αρχήν να εκδώση άδειαν άλλως ή συμφώνως προς την τοιαύτην γνωστοποίησιν:
Νοείται περαιτέρω, και άνευ επηρεασμού της εφαρμογής της πρώτης επιφυλάξεως του παρόντος εδαφίου, ότι εάν το Υπουργικόν Συμβούλιον ικανοποιήται ότι το δημόσιον συμφέρον απαιτεί την έκδοσιν αδείας δύναται να διατάξη τον Διευθυντήν του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως να εκδώση τοιαύτην άδειαν άλλως ή συμφώνως προς την τοιαύτην γνωστοποίησιν και ο Διευθυντής συμμορφούται προς την τοιαύτην διαταγήν και αναφορικώς προς την τοιαύτην άδειαν λογίζεται ως αρμοδία αρχή και κέκτηται τας εξουσίας αρμοδίας αρχής δυνάμει του παρόντος Νόμου, οιαδήποτε δε άδεια ούτω εκδοθείσα κέκτηται συνεπείας διά πάντας τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως εάν είχεν εκδοθή υπό της αρμοδίας αρχής."
Δεν συμφωνώ με τη θέση του δικηγόρου του καθ' ου η αίτηση ως προς την εκτελεστότητα της επίδικης απόφασης. Ναι μεν η εξουσία για χαλάρωση πολεοδομικών ζωνών ανήκει στο Υπουργικό Συμβούλιο, όμως, σύμφωνα με το άρθρο 14(2) του Νόμου, προνοούνται δύο διαδικασίες για την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής. Η πρώτη, την οποία αποφάσισαν να ακολουθήσουν οι αιτητές, είναι μέσω της αρμόδιας αρχής, η οποία, αν ικανοποιηθεί ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί την έκδοση σχετικής άδειας, παραπέμπει το θέμα στο Υπουργικό Συμβούλιο για λήψη απόφασης. Κατά τη διαδικασία αυτή το θέμα δεν παραπέμπεται στο Υπουργικό Συμβούλιο αν η αρμόδια αρχή δεν ικανοποιηθεί ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί την έκδοση άδειας. Επομένως, για το αίτημα των αιτητών, που δεν προωθείται περαιτέρω για λήψη απόφασης από το Υπουργικό Συμβούλιο, το θέμα τελειώνει εδώ. Η επίδικη απόφαση επέφερε έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές και είναι επομένως εκτελεστή. Η διαδικασία που προνοείται με τη δεύτερη επιφύλαξη του εδαφίου (2) σύμφωνα με την οποία θα μπορούσαν οι αιτητές να απευθυνθούν απ' ευθείας στο Υπουργικό Συμβούλιο, είναι ανεξάρτητη από αυτή που προνοείται με την πρώτη επιφύλαξη και δεν επηρεάζει την εκτελεστότητα της επίδικης απόφασης. Ως εκ τούτου η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Όσον αφορά την ουσία της προσφυγής. ο δικηγόρος των αιτητών υποστήριξε ότι από την επίδικη απόφαση ελλείπει η δέουσα αιτιολογία, λαμβανομένων υπόψη των απόψεων του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και της γνώμης της Εκτελεστικής Επιτροπής του Δήμου που ήταν υπέρ της χορήγησης της χαλάρωσης. Περαιτέρω υποστηρίζει ότι η αίτηση των αιτητών απερρίφθη διότι ορισμένοι από τους δημοτικούς συμβούλους θεώρησαν ότι η απόρριψη της αίτησης για άδεια οικοδομής από την εκτελεστική Επιτροπή, η οποία προηγήθηκε της εξέτασης της αίτησης για χαλάρωση, συνεπά-γετο και την απόρριψη της αίτησης για χαλάρωση. Οι άλλοι δε από τους δημοτικούς συμβούλους που ψήφισαν την απόρριψη της αίτησης (η ομάδα του ΑΚΕΛ), θεώρησαν ότι η ενοποίηση ανομοιογενών συντελεστών, η μεταφορά συντελεστή και το ύψος της οικοδομής . συντελούσαν στην παραβίαση του περιβάλλοντος και δημιουργούσαν κακό προηγούμενο, πράγμα που έρχεται σ' αντίθεση με τις απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, που είναι και το αρμόδιο σώμα να εκφέρει τέτοιες απόψεις. Τέλος, υποστήριξε ότι η εξέταση της αίτησης για χαλάρωση έπρεπε να προηγηθεί της εξέτασης της αίτησης για άδεια οικοδομής, η οποία υποβλήθηκε με την προϋπόθεση ότι θα παραχωρείτο η αιτηθείσα χαλάρωση.
Οι ισχυρισμοί των αιτητών είναι βάσιμοι. Είναι γεγονός ότι η ανάγνωση των πρακτικών της συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου αφήνει την εντύπωση ότι όντως μερικά από τα μέλη του έκριναν ότι με την απόρριψη της αίτησης για άδεια οικοδομής έπρεπε να θεωρηθεί ως απορριφθείσα και η αίτηση για χαλάρωση. Η θέση αυτή όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί ορθή, ενόψει του γεγονότος ότι επρόκειτο για δυο διαφορετικές αιτήσεις από τις οποίες προηγείτο χρονικά η αίτηση για χαλάρωση, της οποίας η εξέταση έπρεπε να προηγηθεί της αίτησης για άδεια οικοδομής, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι η αίτηση για άδεια οικοδομής υποβλήθηκε με την προϋπόθεση ότι θα παραχωρείτο η χαλάρωση. Εκφράστηκαν επίσης και οι πιο πάνω απόψεις της ομάδας του ΑΚΕΛ, οι οποίες, όπως ορθά επεσήμανε ο δικηγόρος των αιτητών, ήταν όντως αντίθετες με τη θέση του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως. Βρίσκω ότι δεν υπάρχει στα πρακτικά επαρκής αιτιολογία για την απόρριψη της αίτησης. Οι αντίθετες απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και της Εκτελεστικής Επιτροπής του Δήμου, δεν φαίνεται με ποιο τρόπο αξιολογήθηκαν και πώς επέδρασαν στην κρίση του καθ' ου η αίτηση. Η διενέργεια ψηφοφορίας δεν απαλλάσσει τον καθ' ου η αίτηση από την υποχρέωση αιτιολόγησης της απόφασης του (Τάκης Κ. Γεωργιάδης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1996) 3 Α.Α.Δ. 249). Όσον αφορά την αιτιολογία πού έδωσαν ορισμένα από τα μέλη, όπως συνάγεται από τα πρακτικά, ότι δηλαδή έπρεπε η υπό κρίση αίτηση των αιτητών να θεωρηθεί ως απορριφθείσα επειδή απορρίφθηκε η αίτηση για άδεια οικοδομής, αυτή είναι παράνομη και αντίθετη με τους κανόνες χρηστής διοίκησης.
Με βάση τα πιο πάνω, βρίσκω ότι η αιτιολογία της επίδικης απόφασης πάσχει.
Σαν αποτέλεσμα, η παρούσα προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με £200.- έξοδα εις βάρος του καθ' ου η αίτηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.