Bertha Hotel (Operators) Ltd ν. ΚΟΤ (1997) 4 ΑΑΔ 834

(1997) 4 ΑΑΔ 834

28 Μαρτίου, 1997

[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

BERTHA HOTEL (OPERATORS) LTD,

Αιτητές,

ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 1046/95)

Ξενοδοχεία και Τουριστικά καταλύματα — Κατάταξη — Η μεταβατική διάταξη τον Άρθρου 21Α που εισήχθη με το Ν. 42(1)/93 και αντικαταστάθηκε με το Ν.80(1)/95 — Περιεχόμενο ρύθμισης και ερμηνεία.

Συνταγματικό Δίκαιο —Αρχή της ισότητας—Περιεχόμενο από τη νομολογία — Το Άρθρο 21Α του περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμου του 1969, ως τροποποιήθηκε, δεν παραβιάζει την αρχή.

Οι αιτητές προσέβαλαν την απόφαση που απέρριψε αίτημά τους για κατάταξη των διαμερισμάτων τους ως Τουριστικών Διαμερισμάτων.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

Από την ανάγνωση των δύο τροποποιητικών Νόμων είναι αντιληπτό ότι αυτοί προνόησαν για δύο διαφορετικά πράγματα. Ο μεν Νόμος 42(Ι)/93 έδινε τη δυνατότητα σε τουριστικά καταλύματα, που υφίσταντο κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του αλλά δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις του Νόμου για εγγραφή και κατάταξη, να λειτουργήσουν, νοουμένου ότι πληρούσαν άλλες προϋποθέσεις που ετίθεντο, ως τουριστικά καταλύματα χωρίς κατάταξη. Ο δε Νόμος 80(Ι)/95 έδωσε σε εκείνους, που τα τουριστικά τους καταλύματα πληρούσαν τις προϋποθέσεις που τέθηκαν με το Νόμο 42(Ι)/93 και υπέβαλαν εμπρόθεσμα αίτηση, τη δυνατότητα να τα κατατάξουν στην αρμόζουσα στην κάθε περίπτωση κατηγορία, νοουμένου και πάλι ότι πληρούσαν τις προϋποθέσεις που τέθηκαν από τον ίδιο Νόμο (Ν.80(Ι)/95) προς το σκοπό αυτό.

Όπως έχει νομολογηθεί, η έννοια της ισότητας δεν εξυπακούει ακριβή αριθμητική ισότητα, αλλά μόνο διασφαλίζει ενάντια σε αυθαίρετες διαφοροποιήσεις, χωρίς να αποκλείει εύλογες διακρίσεις λόγω της ιδιάζουσας φύσης των πραγμάτων.

Οι αιτητές δεν τελούσαν υπό τις ίδιες συνθήκες με εκείνους στους οποίους αναφέρεται ο Ν. 80(Ι)/95, αφού δεν πληρούσαν, κατά το κρίσιμο χρόνο, τις προϋποθέσεις που έθεσε ο Νόμος 42(Ι)/93 και για το λόγο αυτό, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι, δεν υπέβαλαν τότε αίτηση για άδεια λειτουργίας τουριστικών διαμερισμάτων χωρίς κατάταξη. Ο Νόμος 80(Ι)/95 έδωσε το δικαίωμα κατάταξης στην αρμόζουσα κατηγορία των διαμερισμάτων που ήδη είχαν αποκτήσει δικαίωμα εγγραφής/λειτουργίας ως τουριστικά διαμερίσματα χωρίς κατάταξη. Οι αιτητές δεν ανήκαν σ' αυτή την κατηγορία και δεν προσκόμισαν οποιοδήποτε στοιχείο ώστε να πείσουν το Δικαστήριο, ότι η εν προκειμένω διάκριση δεν ήταν εύλογη.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Micrommatis v. Republic, 2 R.S.C.C. 125,

Republic v. Avakian and Others (1972) 3 C.L.R. 294.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόρριψης από τον Κ.Ο.Τ. του αιτήματος των αιτητών για την κατάταξη των διαμερισμάτων τους στην κατηγορία Τουριστικών Διαμερισμάτων.

Α Παπαχαραλάμπους, για τους Αιτητές.

Α. Δικηγορόπουλος, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση των καθών η αίτηση ημερομηνίας 8.11.1995, με την οποία απορρίφθηκε αίτημά τους για κατάταξη διαμερισμάτων τους στην κατηγορία Τουριστικών Διαμερισμάτων.

Στις 20.9.1995 οι αιτητές απηύθηναν στους καθών η αίτηση την πιο κάτω επιστολή, η οποία αποστάληκε με συνοδευτική επιστολή του δικηγόρου τους ημερομηνίας 25.9.1995:

"Βάσει του νόμου 80(Ι)/95 υποβάλλομεν διά έγκριση και κατάταξη εις την κατηγορία των Τουριστικών διαμερισμάτων, τα διαμερίσματα τα οποία εμφαίνονται στον επισυνημμένο κατάλογο. Άπαντα είναι διαμερίσματα του συγκροτήματος WHITE ARCHES και ευρίσκονται υπό τη διαχείριση μας.

Ο λόγος που δεν υποβλήθηκαν προς έγκριση το 1993 σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 21Α του νόμου 42(1) ήτο διότι δεν πληρούσαμεν ορισμένες προϋποθέσεις του τότε νόμου (ενιαίο κτίριο, ενιαία διαχείριση), ενώ με τον νέο νόμο 80(Ι)/95 καλύπτομε τις σχετικές προϋποθέσεις (ενιαίο συγκρότημα, ενιαία διαχείριση). Τα σχετικά δικαιολογητικά (τίτλος ιδιοκτησίας, εξουσιοδότηση) θα σας υποβληθούν συντόμως."

Στις 8.11.1995 στάληκε στους αιτητές η ακόλουθη απάντηση:

"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 25/9/95 σχετικά με το αίτημα των πελατών σας "BERTHA HOTEL (OPERATORS) LTD, για εγγραφή αριθμού διαμερισμάτων, στο συγκρότημα WHITE ARCHES στη Λεμεσό.

2. Οι πρόνοιες του τροποποιητικού περί Ξενοδοχείων Νόμου αρ. 80(Ι)/95, περιορίζονται και αφορούν τις εμπρόθεσμες αιτήσεις για εγγραφή μη αδειούχων καταλυμάτων, που υποβλήθηκαν στον Οργανισμό, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 21Α του Νόμου 42(1) του 1993 (άρθρο 3) και όχι για δυνατότητα εγγραφής νέων αιτήσεων.

3. Το αίτημα ως εκ τούτου δεν είναι δυνατό να μελετηθεί."

Εναντίον της απόφασης που περιέχεται στην πιο πάνω επιστολή καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.

Ο δικηγόρος των αιτητών προβάλλει, ως λόγους ακυρότητας της επίδικης απόφασης, την αντισυνταγματικότητα του άρθρου 2 ΙΑ των περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμων του 1969-1995 και το αναιτιολόγητο της επίδικης απόφασης.

Το άρθρο 2 ΙΑ, το οποίο εισήχθη με τον τροποποιητικό Νόμο 42(Ι)/93 αντικαταστάθηκε αργότερα με τον τροποποιητικό Νόμο 80(Ι)/95.

Το άρθρο 21Α, όπως εκτίθεται στο Ν. 42(Ι)/93, κάτω από τον γενικό τίτλο "ΜΕΡΟΣ IV - ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ", έχει ως ακολούθως:

"21Α.- Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του παρόντος ή οποιουδήποτε άλλου νόμου, στην περίπτωση κατά την οποία μη εγγεγραμμένο τουριστικό κατάλυμα που υφίσταται κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου δεν μπορεί να εγγραφεί και να καταταγεί ως τουριστικό κατάλυμα με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και των Κανονισμών ή δεν μπορεί να συμπληρώσει τις ελλείπουσες κτιριακές και άλλες εγκαταστάσεις του για να του δοθεί άδεια λειτουργίας, το Διοικητικό Συμβούλιο μπορεί να του δώσει άδεια λειτουργίας, με το χαρακτηρισμό ως τουριστικό κατάλυμα χωρίς κατάταξη (που στο εξής θα αναφέρεται ως 'κατάλυμα χωρίς κατάταξη'), νοουμένου ότι-"

(Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου).

Ακολουθούν οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την έκδοση της σχετικής "άδειας λειτουργίας".

Με τον Κανονισμό 49Α(2) της Κ.Δ.Π. 206/93 τέθηκε ως προθεσμία υποβολής σχετικής αίτησης για εγγραφή καταλύματος χωρίς κατάταξη, το χρονικό όριο του ενός μηνός από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος των Κανονισμών, που ήταν η 11η Αυγούστου 1993, η ίδια ημερομηνία κατά την οποία τέθηκε σε ισχύ και ο Ν. 42(Ι)/93.

Στις 21.7.1995 θεσπίστηκε ο Νόμος 80(Ι)/95, με τον οποίο το άρθρο 21Α καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε. Το νέο άρθρο 21Α προνοεί τα ακόλουθα κατά την έκταση που είναι σχετικά με την υπόθεση:

"21Α.-(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του παρόντος ή οποιουδήποτε άλλου νόμου, τα μη εγγεγραμμένα καταλύματα, τα οποία υπέβαλαν εμπρόθεσμα αίτηση στον Οργανισμό, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 21Α του Νόμου 42(1) του 1993, που καταργείται με τον παρόντα Νόμο, κατατάσσονται, νοουμένου ότι-"

(Η υπογράμμιση είναι δική μου.)

Ακολουθούν και πάλι οι προϋποθέσεις που πρέπει να τηρούνται για την κατάταξη των καταλυμάτων στα οποία αφορά το άρθρο.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός, το οποίο εξάλλου παραδέχονται και οι ίδιοι, ότι οι αιτητές δεν υπέβαλαν αίτηση για έκδοση άδειας λειτουργίας/εγγραφής, των καταλυμάτων τους ως τουριστικά καταλύματα χωρίς κατάταξη εντός της καθορισθείσας προθεσμίας, για το λόγο ότι δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις που τέθηκαν με το Νόμο 42(Ι)/93.

Η θέση των αιτητών είναι ότι το άρθρο 21Α, όπως τούτο περιέχεται στο Νόμο 80(Ι)/95, παραβιάζει την αρχή της ισότητας, που διασφαλίζεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος γιατί, κατά τη γνώμη τους, γίνεται αυθαίρετος διαχωρισμός μεταξύ εκείνων που υπέβαλαν αίτηση εμπρόθεσμα και εκείνων, που για διάφορους λόγους, δεν ήσαν σε θέση να υποβάλουν αίτηση εντός της καθορισθείσας προθεσμίας.

Στην υπόθεση Avakian (ανωτέρω) αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα στη σελίδα 299:

"Valuable guidance can be derived in this respect from decisions of the Greek Council of State ("Συμβούλιον Επικρατείας"). In addition to the decision in Case 2080/50, which is mentioned in the judgment appealed from, the following decisions may be also referred to:-

In Case 1273/65 it was stated that the principle of equality entails the equal or similar treatment of all those who are found to be in the same situation ("η συνταγματική αρχή της ισότητας, υπό την έννοιαν της ίσης ή ομοιομόρφου μεταχειρίσεως πάντων των υπό τας αυτάς συνθήκας τελούντων").

In Case 1247/67 it was held that the principle of equality safegarded by Article 3 of the Greek Constitution of 1952 - which corresponds to Article 28.1 of our Constitution - excludes only the making of differentiations which are arbitrary and totally unjustifiable ("Διότι το άρθρον τούτο, ορίζον ότι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου, αποκλείει μόνον την υπό του νομοθέτου θέσπισιν διακρίσεων αυθαιρέτων και όλως αδικαιολογήτων"); and exactly the same was held in Case 1870/67.

In Case 2063/68 it was held that the principle of equality was not contravened by regulating differently matters which were different from each other ("ουδόλως προκύπτει παραβίασις της αρχής της ισότητος και ως εκ τούτου ακυρότης των προσβαλλομένων πράξεων, εφ' όσον πρόκειται περί ρυθμίσεων σχέσεων τελουσών υπό διαφόρους πραγματικός συνθήκας, αίτινες δεν αποκλείουν ανομοιομορφίας εν τω διακανονισμοί) αυτών").

In Case 1215/69 it was held that the principle of equality is applicable to situations which are of the same nature ("την αρχήν της ισότητος εφαρμοστέαν επί περιπτώσεων τελουσών υπό τας αυτάς εν γένει συνθήκας").

Και στις σελίδες 302-303 λέχθηκαν επίσης τα εξής:

"It was up to the respondents, as the persons complaining of unequal treatment (see, inter alia, Lindsley, supra, and Morey, supra), to show that the decision in question of the Ministry of Finance did not rest upon any reasonable basis and that it was essentially arbitrary; and they have failed to do so.

Οι αιτητές στην παρούσα περίπτωση δεν τελούσαν υπό τις ίδιες συνθήκες με εκείνους στους οποίους αναφέρεται ο Ν. 80(Ι)/95, αφού δεν πληρούσαν, κατά το κρίσιμο χρόνο, τις προϋποθέσεις που έθεσε ο Νόμος 42(Ι)/93 και για το λόγο αυτό, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι, δεν υπέβαλαν τότε αίτηση για άδεια λειτουργίας τουριστικών διαμερισμάτων χωρίς κατάταξη. Ο Νόμος 80(Ι)/95 έδωσε το δικαίωμα κατάταξης στην αρμόζουσα κατηγορία των διαμερισμάτων που ήδη είχαν αποκτήσει δικαίωμα εγγραφής/λειτουργίας ως τουριστικά διαμερίσματα χωρίς κατάταξη. Οι αιτητές δεν ανήκαν σ' αυτή την κατηγορία και δεν προσκόμισαν οποιοδήποτε στοιχείο ώστε να πείσουν το Δικαστήριο, ότι η εν προκειμένω διάκριση δεν ήταν εύλογη.

Υπό τις περιστάσεις βρίσκω ότι οι ισχυρισμοί των αιτητών για άνιση μεταχείρηση και κατ' επέκταση για αντισυνταγματικότητα του άρθρου 21Α του Νόμου δεν ευσταθούν και απορρίπτονται.

Ο λόγος για τον οποίο απορρίφθηκε ή δεν μελετήθηκε το αίτημα των αιτητών είναι εμφανής στην επιστολή των καθών η αίτηση ημερομηνίας 8.11.1995 και δεν ήταν απαραίτητη οποιαδήποτε περαιτέρω αιτιολογία. Ο ισχυρισμός των αιτητών για ελ-λειπή αιτιολογία της επίδικης απόφασης απορρίπτεται.

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με £200 έξοδα σε βάρος των αιτητών, η δε επίδικη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία