|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 807
26 Μαρτίου, 1997
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗ,
Αιτητής,
ν.
1.ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ,
2. ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 942/95)
Προσφορές — Ανάκληση — Ανάκληση της διαδικασίας των προσφορών σε αντίθεση προς ανάκληση της κατακύρωσης που ήδη συντελέστηκε — Περιστάσεις στοιχειοθέητησης ανάκλησης προσφορών και μόνο στην κριθείσα περίπτωση — Εύλογα επιτρεπτή η απόρριψη της μοναδικής προσφοράς.
Ο αιτητής προσέβαλε την ανάκληση της κατακύρωσης πρόχειρης γραπτής προσφοράς χωρίς όμως να αποδεικνύει την ύπαρξη τέτοιας κατακύρωσης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Ο αιτητής δεν απέδειξε τον ισχυρισμό του ότι η προσφορά του είχε κατακυρωθεί σ' αυτόν. Αντίθετα, από τα προσκομισθέντα στοιχεία προκύπτει ότι ο Γενικός Λογιστής δεν ενέκρινε την κατακύρωσή της γιατί δεν τη θεώρησε συμφέρουσα. Η αναγραφή της λέξης "εγκρίνεται" στο έγγραφο που παρέπεμψε ο αιτητής, δεν μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε άλλο από το ότι εγκρίθηκε από την Επιτροπή που εξέτασε την προσφορά. Εξάλλου, στο κάτω μέρος του ιδίου εγγράφου αναγράφεται και η ακόλουθη χειρόγραφη σημείωση: "Χρειάζεται Έγκριση Γεν. Λογιστή". Αυτό σημαίνει ότι δεν έγινε ποτέ νόμιμη κατακύρωση της προσφοράς, αφού ο Γενικός Λογιστής δεν την ενέκρινε και συνεπώς δεν λήφθηκε οποιαδήποτε τελική εκτελεστη πράξη ευμενής για τον αιτητή. Η σύσταση της Επιτροπής Προσφορών για κατακύρωση προσφοράς συνιστά προπαρασκευαστική μόνο πράξη.
Συνεπώς, οι ισχυρισμοί του αιτητή που αφορούν την ανάκληση της ισχυριζόμενης απόφασης για κατακύρωση, δεν έχουν ούτε θέση ούτε βάση, αφού δεν λήφθηκε ποτέ τελική απόφαση για κατακύρωση ώστε να είναι δυνατή η ανάκλησή της.
Στην ουσία πρόκειται για ακύρωση ή ανάκληση της διαδικασίας προσφορών.
Ενόψει των περιστατικών της υπόθεσης και ιδιαίτερα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του ο Γενικός Λογιστής, η ακύρωση της διαδικασίας των προαναφερθεισών προσφορών, ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Caramondani Bros Ltd v. Republic (1987) 3 C.L.R. 156,
Leisureland Hotel Enterprises Ltd v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2953.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία ανακάλεσαν την κατακύρωση της προσφοράς στον αιτητή.
Κ. Π. Ερωτοκρίτου, για τον Αιτητή.
Ν. Νικολαΐδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
"Α. Απόφαση και/ή δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση που κοινοποιήθηκε και/ή ανακοινώθηκε προς τον αιτητή κατά ή περί την 25.8.95, διά της οποίας ακύρωσαν και/ή ανακάλεσαν την κατακύρωση της προσφοράς ημερομηνίας 20.7.95, την οποίαν υπέβαλε ο αιτητής και απεδέχθησαν οι καθ' ων η αίτηση και αργότερα ακύρωσαν και ή ηρνήθησαν την συνέχιση περαιτέρω ο αιτητής αιτήται όπως ότι παρέλειψαν να πράξουν οι καθ' ων η αίτηση διαταχθούν να το πράξουν.
Β. Οιανδήποτε άλλη θεραπεία το Σεβαστό Δικαστήριο ήθελε κρίνη εύλογον."
Όπως φαίνεται από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, ζητήθηκαν από το Γραφείο του Επάρχου Λευκωσίας, πρόχειρες γραπτές προσφορές από διάφορα πρόσωπα για την ενοικίαση φορτωτήρα με λάστιχα (ντίκερ) 60-80 αλόγων, για εργασία στην περιοχή Σολέας, μέχρι του ποσού των £2.500 ± 30%.
Κατά τη λήξη της προθεσμίας (21.7.95), υποβλήθηκε μόνο μια προσφορά, από τον αιτητή προς £6,95 την εργάσιμη ώρα. Η προσφορά του αιτητή από το Γενικό Λογιστήριο όπου υποβλήθηκε, στάληκε στο Γραφείο του Επάρχου και μελετήθηκε από την Τμηματική Επιτροπή Προσφορών, η οποία βρήκε την προσφερθείσα τιμή λογική και "ενέκρινε" την προσφορά. Η προσφορά στάληκε στη συνέχεια στο Γενικό Λογιστή για έγκριση, με συνοδευτική επιστολή ημερ. 31.7.95, στην οποία αναφέρεται ότι η προσφερθείσα τιμή θεωρείται λογική και η προσφορά συστήνεται για κατακύρωση. Ο Γενικός Λογιστής απηύθυνε στον Έπαρχο την πιο κάτω επιστολή ημερ. 16.8.95:
"Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα και την επιστολή σας με αρ. φακ. Χ.0.13/95/2 ημερ. 31.7.95, σας πληροφορώ ότι δεν μπορώ να παραχωρήσω την έγκριση που ζητάτε δοθέντος ότι στην ίδια περιοχή εργοδοτήθηκε παρόμοιο μηχάνημα με το ζητούμενο από τον κ. Θεόδωρο Μιχαήλ @ £5,50 την εργάσιμη ώρα. Η επιστολή σας με αρ. φακ. Χ.Ο. 13/95/2 ημερ. 14.7.95 και η έγκρισή μου με αρ. Τ.449/56/95 ημερ. 9.8.95 είναι σχετική.
Κατά συνέπεια πιστεύω ότι θα πρέπει να προσεγγίσετε τον κ. Θ. Μιχαήλ για εξασφάλιση του δικού του μηχανήματος @ £5,50 την ώρα. Σε περίπτωση άρνησης του κου Θ. Μιχαήλ, τότε να προκηρύξετε νέες πρόχειρες γραπτές προσφορές."
Ως αποτέλεσμα της πιο πάνω επιστολής, ο αιτητής που στο μεταξύ είχε εκτελέσει, με προφορική συμφωνία, εργασίες στις 28.7.95, 31.7.95 και 3.8.95, για τις οποίες πληρώθηκε, ειδοποιήθηκε στις 25.8.95 να μην προσέλθει για εργασία γιατί ο Γενικός Λογιστής δεν ενέκρινε την προσφορά του. Οι εργασίες τελικά ανατέθηκαν με την έγκριση του Γενικού Λογιστή ημερ. 21.9.95, στον κ. Θεόδωρο Μιχαήλ, ο οποίος συμφώνησε να ενοικιάσει το μηχάνημά του προς £5,50 την ώρα.
Στις 3.11.95 ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής που ισχυρίζεται ότι η προσφορά είχε κατακυρωθεί σ' αυτόν και ότι οι εργασίες που εκτέλεσε ήταν βάσει της κατακύρωσης, υποστηρίζει ότι δεν μπορούσε αργότερα ν' ανακληθεί η απόφαση για κατακύρωση, εφόσον επρόκειτο για νόμιμη και ευμενή γι' αυτόν διοικητική πράξη. Στηρίζει τη θέση του ότι η προσφορά κατακυρώθηκε σ' αυτόν, σε ισχυρισμούς του ότι τούτο του ανακοινώθηκε από το Γραφείο Επάρχου και σε σημείωμα/εισήγηση του Τμηματικού Συμβουλίου Προσφορών, όπου αναφέρεται ότι η προσφορά "εγκρίνεται" (Κ. 19 στο φάκελο). Κατά τις προφορικές διευκρινίσεις ισχυρίστηκε επίσης ότι η πράξη της διοίκησης να πλησιάσει νέους προσφοροδότες αντί ν' ανακαλέσει τις προσφορές και να προκηρύξει νέες, αποτελεί κατάχρηση εξουσίας και κακή διοίκηση.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υποστηρίζει ότι η προσφορά δεν κατακυρώθηκε ποτέ στον αιτητή, η δε απόφαση της διοίκησης ν' ανακαλέσει ή ακυρώσει τη διαδικασία προσφορών, ήταν απόλυτα δικαιολογημένη υπό τις περιστάσεις, λαμβανομένου υπόψη ότι η προσφορά του αιτητή, που ήταν και η μοναδική, κρίθηκε ως μη συμφέρουσα,
Πρέπει να παρατηρήσω ότι ο τελευταίος ισχυρισμός του αιτητή δεν έχει θέση στην υπό εκδίκαση υπόθεση. Πρώτον διότι το επίδικο θέμα δεν είναι οποιαδήποτε απόφαση για ανάθεση της εργασίας σε άλλο προσφοροδότη (που δεν είναι και ενδιαφερόμενο μέρος), αλλά η ισχυριζόμενη ανάκληση της απόφασης για κατακύρωση της προσφοράς στον αιτητή. Και δεύτερον, διότι ο ισχυρισμός του ότι έπρεπε ν' ανακληθούν οι προσφορές και να προκηρυχθούν νέες, έρχεται σε αντίφαση με τους προηγούμενους κατ' εξοχήν ισχυρισμούς του που αποτελούν και την ουσία της υπόθεσης, ότι η απόφαση για κατακύρωση της προσφοράς σ' αυτόν δεν μπορούσε ν' ανακληθεί. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται.
Ο αιτητής δεν απέδειξε τον ισχυρισμό του ότι η προσφορά του είχε κατακυρωθεί σ' αυτόν. Αντίθετα, από τα προσκομισθέντα στοιχεία προκύπτει ότι ο Γενικός Λογιστής δεν ενέκρινε την κατακύρωση της γιατί δεν τη θεώρησε συμφέρουσα. Η αναγραφή της λέξης "εγκρίνεται" στο έγγραφο που παρέπεμψε ο αιτητής, δεν μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε άλλο από το ότι εγκρίθηκε από την Επιτροπή που εξέτασε την προσφορά. Εξάλλου, στο κάτω μέρος του ιδίου εγγράφου αναγράφεται και η ακόλουθη χειρόγραφη σημείωση: "Χρειάζεται Έγκριση Γεν. Λογιστή". Αυτό σημαίνει ότι δεν έγινε ποτέ νόμιμη κατακύρωση της προσφοράς, αφού ο Γενικός Λογιστής δεν την ενέκρινε και συνεπώς δεν λήφθηκε οποιαδήποτε τελική εκτελεστή πράξη ευμενής για τον αιτητή. Η σύσταση της Επιτροπής Προσφορών για κατακύρωση προσφοράς συνιστά προπαρασκευαστική μόνο πράξη (Caramondani Bros Ltd v. Republic (1987) 3 C.L.R. 156).
Στο Σύγγραμμα του Στασινόπουλου, "Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων", έκδοση 1951, σελ. 366, αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι:
"Προ της δημοσιεύσεως ή της κοινοποιήσεως κατά τας άνω διακρίσεις, μη επιστάσης της δεσμεύσεως της Διοικήσεως, η ανάκλησις της πράξεως είναι ελευθέρα. Αλλά μη δηλωθείσης της βουλήσεως, ουδέ περί ανακλήσεως δύναται να γίνη κατ' ακοιβολογίαν λόγος και δη καταχρηστικής. κατά τινα έκφρασιν ανακλήσεως, αλλά κυρίως περί ματαιώσεως της πράξεως, δια της ματαιώσεως της δηλώσεως της εν τη πράξει περιεχομένης βουλήσεως, ήτις αποτελεί εισέτι internum της Διοικήσεως." (Η υπογράμμιση είναι δική μου)
Συνεπώς, οι ισχυρισμοί του αιτητή που αφορούν την ανάκληση της ισχυριζόμενης απόφασης για κατακύρωση, δεν έχουν ούτε θέση ούτε βάση, αφού δεν λήφθηκε ποτέ τελική απόφαση για κατακύρωση ώστε να είναι δυνατή η ανάκλησή της.
Στην ουσία πρόκειται για ακύρωση ή ανάκληση της διαδικασίας προσφορών. Στην υπόθεση Leisureland Hotel Enterprises Ltd v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2953, αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
"Είμαι της γνώμης ότι ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής εξουσίας των καθ' ων η αίτηση να απορρίψει την προσφορά των αιτητών γιατί όπως ρητά αναφέρεται στην επιστολή (Τεκμήριο 15) ήταν ασύμφορη και ο λόγος αυτός συνιστά λόγο ακύρωσης της προσφοράς. Στην υπόθεση 1020/58 του Συμβουλίου Επικρατείας αποφασίστηκε ότι το Συμβούλιο Προσφορών δεν υποχρεούται να κατακυρώσει την εκμετάλλευση στον τελευταίο προσφοροδότη αλλά μπορεί, εφόσον κρίνει τις προσφορές ασύμφορες να μην τις εγκρίνει ματαιώνοντας την πλειοδοσία."
Συμφωνώ με τα πιο πάνω. Βρίσκω επίσης ότι ενόψει των περιστατικών της υπόθεσης και ιδιαίτερα τα στοιχεία που είχε ενώπιον του ο Γενικός Λογιστής, η ακύρωση της διαδικασίας των προαναφερθεισών προσφορών, ήταν εύλογα επιτρεπτή. Όλοι οι ισχυρισμοί του αιτητή απορρίπτονται.
Ως αποτέλεσμα, η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο αιτητής να πληρώσει £250.- έξοδα στους καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.