|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 384
18 Φεβρουαρίου, 1997
[ΠΙΚΗΣ, Πρόεδρος]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 138/95)
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΠΑΠΑΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
3. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 201/95)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 138/95, 201/95)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Συνάφεια — Το κατ' αρχήν απαγορευμένο της προσβολής περισσότερων πράξεων με το ίδιο δικόγραφο — Μη συνδρομή των προϋποθέσεων της συνάφειας στην κριθείσα περίπτωση.
Αστυνομική Δύναμη Κύπρου — Προαγωγές — Κριτήρια — Ο ρόλος του κριτηρίου της αρχαιότητας σύμφωνα με τον Καν. 3 των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών, Κ.Δ.Π. 52/89.
Οι αιτητές προσέβαλαν την προαγωγή συναδέλφων τους σε Λοχίες.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Αποκλείεται η προσβολή, με το ίδιο ένδικο μέσο, περισσοτέρων της μιας αποφάσεων. Εξαίρεση του κανόνα αποτελούν συναφείς πράξεις ή αποφάσεις.
Μεταξύ των δύο αποφάσεων, που προσβάλλονται επάλληλα εν προκειμένω, δεν υφίσταται συνάφεια. Για το λόγο αυτό, η δεύτερη προσφυγή γίνεται παραδεκτή ως μέσο αναθεώρησης μόνο της πρώτης κατά σειρά απόφασης η οποία προσβάλλεται.
2. Σύμφωνα με τον Κ.3, η αρχαιότητα των υποψηφίων είναι ένας από τους παράγοντες οι οποίοι επενεργούν στον προσδιορισμό των αξιώσεων των υποψηφίων για προαγωγή. Όπως ρητά ορίζεται στους Κανονισμούς, η αρχαιότητα προσμετρά, δεν είναι, όμως, ρυθμιστικός παράγοντας για την προαγωγή μελών της Αστυνομίας. Μεγαλύτερη σπουδαιότητα ενέχουν οι άλλες ιδιότητες που καθορίζει ο Κανονισμός, αναγόμενες στην αξία, την προσήλωση στο καθήκον και την ανωτερότητα χαρακτήρα του αστυφύλακα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Μισιρλής ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 384,
Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 2558,
Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 77,
Hadjisavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76,
Χατζηκωνσταντίνου κ.ά. ν. Ε.Δ.Υ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 2149.
Προσφυγές.
Προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται η απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας για την προαγωγή αριθμού Αστυφυλάκων στη θέση Λοχία, αντί των αιτητών.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 138/95.
Μ. Κυπριανού, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 201/95.
Γ. Γεωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Λ. Ευσταθίου για Ε. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο 26 στην Υπόθεση Αρ. 138/95 και 38 στην Υπόθεση Αρ. 201/95.
Μ. Τριανταφυλλίδης, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο 28 στην Υπόθεση Αρ. 138/95 και 40 στην Υπόθεση Αρ. 201/95.
Ν. Παπαμιλτιάδους, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο 42 στην Υπόθεση Αρ. 201/95.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Οι αιτητές, στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές, μέλη της Αστυνομικής Δύναμης, προσβάλλουν την απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, εγκριθείσα από τον Υπουργό, για την προαγωγή αριθμού Αστυφυλάκων στη θέση Λοχία. Ο αιτητής Σούπερμαν προσβάλλει την προαγωγή και των 58 προαχθέντων, ενώ ο αιτητής Παπαστυλιανού την προαγωγή 41 από αυτούς. Με την προσφυγή του, ο Σούπερμαν προσβάλλει και δεύτερη απόφαση, η οποία αφορά την προαγωγή, επ' ανδραγαθία, του 59ου ενδιαφερομένου προσώπου, του Α. Νικολαΐδη. Οι δύο αποφάσεις δημοσιεύτηκαν στις Εβδομαδιαίες Διαταγές της Αστυνομίας - της 19ης Δεκεμβρίου, 1994.
Η ταυτόχρονη δημοσίευση τους δεν ταυτίζει τις δύο αποφάσεις. Παρόλο που στο αιτητικό της προσφυγής του κ. Σούπερμαν δε διαχωρίζονται, πρόκειται για δύο αποφάσεις, που λήφθηκαν σε διαφορετική ημερομηνία και βάσει ξεχωριστών διατάξεων των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89), (εφεξής οι «Κανονισμοί»).
Αποκλείεται η προσβολή, με το ίδιο ένδικο μέσο, περισσοτέρων της μιας αποφάσεων. Εξαίρεση του κανόνα αποτελούν συναφείς πράξεις ή αποφάσεις - (βλ Μισιρλής ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 384 και Συμεωνίδου κ.ά ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 2558).
Μεταξύ των δύο αποφάσεων, που προσβάλλονται επάλληλα, δεν υφίσταται συνάφεια. Για το λόγο αυτό, η προσφυγή του Γ. Σούπερμαν γίνεται παραδεκτή ως μέσο αναθεώρησης μόνο της πρώτης κατά σειρά απόφασης η οποία προσβάλλεται. Αυτή είναι η απόφαση για την προαγωγή των 58 ενδιαφερομένων προσώπων σε Λοχίες, στην αναθεώρηση της οποίας θα επικεντρωθούμε.
Ο μηχανισμός για την πλήρωση των 58 κενών θέσεων Λοχία κινήθηκε σύμφωνα με τους Κανονισμούς και τη διαδικασία την οποία καθιερώνουν. Σε πρώτο στάδιο, οι διεκδικήσεις των υποψηφίων εξετάστηκαν από την Επιτροπή Αξιολόγησης, η οποία προβλέπεται από τον Κ.5. Μετά από διερεύνηση των φακέλων των υποψηφίων - (προσωπικών φακέλων και ατομικών δελτίων) - η Επιτροπή υπέβαλε κατάλογο των προσοντούχων για προαγωγή, ο οποίος περιλάμβανε τόσο τους αιτητές όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Στο υπόμνημα (έντυπο αξιολόγησης) περιλαμβάνονται οι αξιολογήσεις, βάσει καθορισμένων κριτηρίων, τόσο της Επιτροπής όσο και των Αστυνομικών Διευθυντών ή των Διοικητών Μονάδων, στις οποίες υπηρετούσαν οι υποψήφιοι - (Κ.6(3)).
Στη συνέχεια, επιλήφθηκε των προαγωγών το τριμελές Συμβούλιο Κρίσεως, το οποίο προβλέπεται από τον Κ.7. Μεταξύ των μελών του ήταν και ο Ανώτερος Αστυνόμος Α. Χριστοφίδης. Οι υποψήφιοι κλήθηκαν σε συνέντευξη, στο πλαίσιο της οποίας εξετάστηκαν και αξιολογήθηκαν (βαθμολογικά) οι γνώσεις τους για την αστυνομική πρακτική, οι γενικές τους γνώσεις, καθώς και η προσωπικότητα τους. Το Συμβούλιο, επίσης, προέβη σε αξιολόγηση (βαθμολογική) των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων. Υπό το φως της τελικής βαθμολογίας, καταρτίστηκε κατάλογος - (κατ' αλφαβητική σειρά) - συστηνομένων για προαγωγή υποψηφίων, ο οποίος υποβλήθηκε στον Αρχηγό της Αστυνομίας. Σ' αυτό περιλήφθηκαν οι υποψήφιοι οι οποίοι είχαν συγκεντρώσει, σε σύγκριση με τους υπολοίπους, ψηλότερη βαθμολογία - (79.5% και άνω). Ο κατάλογος περιέλαβε 104 υποψηφίους - (Κ.8(4)(5)) - για την πλήρωση των 58 θέσεων. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα περιλήφθηκαν στον κατάλογο των συστηθέντων, όχι όμως οι αιτητές, η βαθμολογία των οποίων ήταν 78.5% (Σούπερμαν) και 75.5% (Παπαστυλιανού).
Ο Αρχηγός, συνεκτιμώντας το σύνολο των ενώπιον του στοιχείων, στο πλαίσιο της εξουσίας που του παρέχει το Άρθρο 13(α) του περί Αστυνομίας Νόμου, ΚΕΦ. 285, και με μέτρο την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, επέλεξε τα 58 ενδιαφερόμενα πρόσωπα, ως τα καταλληλότερα για προαγωγή. Η απόφαση του εγκρίθηκε, στη συνέχεια, από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, οπόταν δημοσιεύτηκε στις Εβδομαδιαίες Διαταγές.
Ο αιτητής Σούπερμαν αιτείται την ακύρωση των προαγωγών, για τους λόγους που συνοψίζονται πιο κάτω:-
(α) Κατάχρηση εξουσίας, προκύπτουσα από την αυθαίρετη διαγραφή του από τον κατάλογο υποψηφίων, που συστήθηκαν από το Συμβούλιο Κρίσεως.
Ο λόγος αυτός θεμελιώνεται στη μαρτυρία του πεθερού του, Σταύρου Θεοδώρου, Αστυνόμου Β, ο οποίος, σε ένορκη ομολογία, κατέθεσε ότι το μέλος του Συμβουλίου Κρίσεως Ανδρέας Χριστοφίδης του ανέφερε, στις 12 Αυγούστου, 1994, ότι το όνομα του γαμπρού του είχε περιληφθεί στον κατάλογο των συστηθέντων υποψηφίων. Νωρίτερα, το ίδιο μέλος του είχε αναφέρει, πάντα κατά τους ισχυρισμούς του, ότι ο γαμπρός του ήταν τρίτος στον πίνακα των συστηθέντων από το Συμβούλιο. Σε όμοιες δηλώσεις προέβη, σύμφωνα με την ένορκο δήλωση του κ. Θεοδώρου, ο κ. Χριστοφίδης και ενώπιον του Αρχηγού της Αστυνομίας, στις 26 Σεπτεμβρίου, 1994, ο οποίος τον κάλεσε και είχε συνάντηση με αυτόν, στην παρουσία του κ. Θεοδώρου, ο οποίος είχε υποβάλει σχετικό παράπονο.
Ο κ. Χριστοφίδης, στην ένορκο δήλωση του, αρνήθηκε τους ισχυρισμούς του κ. Θεοδώρου και, αντεξεταζόμενος ενώπιον του Δικαστηρίου, υποστήριξε ότι, σε καμιά περίπτωση, δεν ανέφερε στον κ. Θεοδώρου ότι ο γαμπρός του είχε περιληφθεί στον κατάλογο των υποψηφίων.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο κατάλογος των υποψηφίων είχε υποβληθεί από το Συμβούλιο Κρίσεως στον Αρχηγό της Αστυνομίας στις 3 Αυγούστου, 1994, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, και σ' αυτό δεν περιλαμβανόταν το όνομα του κ. Σούπερμαν. Ούτε έγινε οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι ο κατάλογος αυτός αλλοιώθηκε από οποιοδήποτε μετά την υποβολή του, ούτε υπάρχει ο,τιδήποτε, το οποίο να επιμαρτυρεί τέτοιο συμβάν. Τα στοιχεία του φακέλου αποκαλύπτουν ότι ο λόγος της μη συμπερίληψης του κ. Σούπερμαν στον κατάλογο των συστηθέντων ήταν η χαμηλή, σε σύγκριση με τους συστηθέντες, βαθμολογία του.
Αποδέχομαι τη μαρτυρία του κ. Χριστοφίδη, ως προς τη διαδικασία η οποία ακολουθήθηκε για τη βαθμολογία των υποψηφίων (μέσος όρος της βαθμολογίας των τριών μελών) και τον καταρτισμό του τελικού καταλόγου, και ότι σ' αυτό δεν είχε περιληφθεί ο αιτητής.
(β) Πλάνη περί τα πράγματα.
Η πλάνη, σύμφωνα με τον αιτητή, προέκυψε από την εσφαλμένη αξιολόγηση της αξίας και των προσόντων του, όπως εμφαίνονται στα υπηρεσιακά του στοιχεία.
Δεν έχει καταδειχθεί, σε βαθμό που να δημιουργείται αμφιβολία, ότι οποιοδήποτε από τα όργανα, τα οποία μετείχαν στην αξιολόγηση του αιτητή, ή ο Αρχηγός της Αστυνομίας, ή, τελικά, ο Υπουργός λειτούργησαν κάτω από πλάνη, ως προς την αξία και τα προσόντα του αιτητή. Και αυτός ο λόγος ακύρωσης κρίνεται, όπως και ο πρώτος, ανεδαφικός.
(γ) Πλάνη περί την αρχαιότητα του αιτητή.
Σύμφωνα με τον Κ.3, η αρχαιότητα των υποψηφίων είναι ένας από τους παράγοντες οι οποίοι επενεργούν στον προσδιορισμό των αξιώσεων των υποψηφίων για προαγωγή. Όπως ρητά ορίζεται στους Κανονισμούς, η αρχαιότητα προσμετρά, δεν είναι, όμως, ρυθμιστικός παράγοντας για την προαγωγή μελών της Αστυνομίας. Μεγαλύτερη σπουδαιότητα ενέχουν οι άλλες ιδιότητες που καθορίζει ο Κανονισμός, αναγόμενες στην αξία, την προσήλωση στο καθήκον και την ανωτερότητα χαρακτήρα του αστυφύλακα -(βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 77).
Η αρχαιότητα λήφθηκε υπόψη στην αξιολόγηση των υποψηφίων, όπως καταγράφεται στην απόφαση του Αρχηγού. Δεν υπάρχει τίποτε, το οποίο να φανερώνει πλάνη ως προς την εκτίμηση της αρχαιότητας του αιτητή ή εκείνης των ενδιαφερομένων προσώπων. Όπως φαίνεται από τα στοιχεία των φακέλων, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ήταν αρχαιότερα του αιτητή.
Καταλήγω ότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί βάσιμος λόγος για την επιτυχία της προσφυγής του αιτητή.
Ο αιτητής Παπαστυλιανού προβάλλει τους ακόλουθους λόγους για την ακύρωση της επίδικης απόφασης:-
(α) Παραγνώριση της αρχαιότητας του, ως στοιχείου κρίσεως των διεκδικήσεων του για προαγωγή.
Ισχυρίστηκε ότι η αρχαιότητα του, έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων, δε λήφθηκε δεόντως υπόψη. Όντως, ο αιτητής ήταν αρχαιότερος των ενδιαφερομένων προσώπων.
Η αρχαιότητα, όπως έχουμε αναφέρει, δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την προαγωγή αστυφυλάκων στη θέση λοχία. Τα στοιχεία των φακέλων αποκαλύπτουν ότι ο αιτητής υστερούσε των ενδιαφερομένων προσώπων σε άλλους τομείς, προσδιοριστικούς των αξιώσεων των υποψηφίων για προαγωγή.
Δεν υπάρχει ο,τιδήποτε, το οποίο να αποκαλύπτει πλάνη στην αξιολόγηση της αρχαιότητας του αιτητή ή των ανθυποψηφίων του.
(β) Παραγνώριση της αξίας και των προσόντων του.
Υποστήριξε ότι η πείρα σε συγκεκριμένο κλάδο υπηρεσίας συνιστά στοιχείο, το οποίο προσμετρά στον καθορισμό της αξίας. Δεν είναι, όμως, καθοριστικό, πρέπει να επισημάνουμε, ούτε μπορεί να διαχωριστεί (το στοιχείο αυτό) από το σύνολο των στοιχείων τα οποία επιμετρούν στον καθορισμό της αξίας των υποψηφίων - (βλ. Hadjisavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76, Χατζηκωνσταντίνου κ.ά. ν. Ε.Δ.Υ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 2149).
Δε διαπιστώνεται ο,τιδήποτε, το οποίο να αποκαλύπτει πλάνη ως προς την εκτίμηση της αξίας του αιτητή, είτε απόλυτα είτε συγκριτικά με οποιοδήποτε από τους ανθυποψηφίους του. Η ίδια διαπίστωση μπορεί να γίνει και σε σχέση με την εκτίμηση των προσόντων του, τα οποία, επίσης, κατά την εισήγηση του, παραγνωρίστηκαν ή δεν αξιολογήθηκαν σωστά.
Καταλήγω, όπως και στην περίπτωση του αιτητή Σούπερμαν, ότι δε διαπιστώνεται λόγος, ο οποίος να δικαιολογεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Οι προσφυγές, η κάθε μια από αυτές, απορρίπτονται με έξοδα.
Η επίδικη διοικητική πράξη, αφορώσα στην προαγωγή των 58 ενδιαφερομένων προσώπων, επικυρώνεται στο σύνολο της, βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.