Για τις αιτήτριες: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Α. Βασιλειάδης.

H Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) στις 6.10.1995 επέλεξε οκτώ υποψήφιες για την πλήρωση ισάριθμων κενών θέσεων πρώτης Νοσηλευτικής Λειτουργού. Οι επιλεγείσες αποδέχθηκαν την προσφορά και η Διοικητική πράξη της προαγωγής δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 1.12.1995 (αρ. γνωστοποίησης 3020).

Με τις τρεις αυτές χωριστές προσφυγές που συνεκδικάσθηκαν λόγω ταυτότητας αντικειμένου, οι αιτήτριες προσβάλλουν την προαγωγή των έξι ενδιαφερομένων μερών.

Συγκεκριμένα οι αιτήτριες στην προσφυγή 18/96 προσβάλλουν την προαγωγή της Ανδρεανής Κουάλη, Ανδρούλλας Κυθραιώτη, Ηβης Παπαδοπούλου και Ελένης Κάϊζερ.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 36/96 προσβάλλει την προαγωγή όλων των πιο πάνω ενδιαφερομένων προσώπων καθώς και εκείνη της Ελένης Νεάρχου.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 104/96 προσβάλλει την προαγωγή όλων των ενδιαφερομένων προσώπων.

Η θέση Πρώτης Νοσηλευτικής Λειτουργού είναι θέση προαγωγής. Βλ. Σχέδιο Υπηρεσίας Ε.Ε. Παράρτημα Ογδοο, Αρ. 2842/10.12.1993. Η διαδικασία πλήρωσης της θέσης διέπεται από το άρθρο 35 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Νόμος 1/90).

Τα απαιτούμενα από το νόμο προσόντα για την πλήρωση της θέσης είναι:

Ο Διευθυντής δίνοντας τις συστάσεις του ανέφερε ότι μελέτησε τους προσωπικούς και υπηρεσιακούς φακέλους όλων των προσοντούχων υποψηφίων και ότι είχε διαβουλευθεί με Ανώτερους Λειτουργούς του Υπουργείου, οι οποίοι προϊσταντο των υποψηφίων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και έχουν πολύ καλή γνώση της εργασίας και του ενδιαφέροντος τους καθώς και των ικανοτήτων τους να ανταποκριθούν στα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Ο Διευθυντής ανέφερε ότι έλαβε επίσης υπόψη και τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους και συνεκτιμώντας όπως ανέφερε, όλα τα ενώπιόν του στοιχεία συνέστησε για προαγωγή οκτώ υποψήφιες, μεταξύ των οποίων και τα έξι ενδιαφερόμενα πρόσωπα ήτοι: Ελένη Νεάρχου, Φρειδερίκη Παπαδοπούλου, Ανδρεανή Κουάλη, Ανδρούλα Κυθραιώτη, Ηβη Παπαδοπούλου και Ελένη Κάϊζερ.

Το ενδιαφέρον των υποψηφίων για την υπηρεσία, η αφοσίωση τους στο καθήκον, η πρωτοβουλία, η ικανότητα τους για οργάνωση και συντονισμό, η υπομονή και επιμονή στην εργασία τους ήταν στοιχεία που λήφθηκαν επίσης υπόψη από τον Διευθυντή καθώς ο ίδιος ανέφερε στην ΕΔΥ. Ωσαύτως ο Διευθυντής ανέφερε ότι έλαβε ακόμα υπόψη πως μέσα από την πρακτική πείρα, την προσφορά και τις ικανότητές τους οι συστηθείσες θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν καλύτερα στην άσκηση των καθηκόντων που συνεπάγεται η υπό πλήρωση θέση, η οποία προϋποθέτει τις αρετές και ιδιότητες που είχε αναφέρει ότι διακρίνουν τις συστηθείσες.

Ωστόσο, ο Διευθυντής επεσήμανε ότι μερικές από τις συστηθείσες δυνατόν να υστερούν σε αρχαιότητα άλλων υποψηφίων που επίσης είναι καλοί λειτουργοί με καλή προσφορά, όμως αυτοί δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τις συστηθείσες σε ό,τι αφορά τις αρετές που είχε αναφέρει και που είναι απαραίτητες στον κάτοχο της υπό πλήρωση θέσης.

Ο Διευθυντής, αφού εξήγησε χωριστά τους λόγους για τους οποίους σύστησε την κάθε υποψήφια ανέφερε ότι έλαβε υπόψη πως μερικοί υποψήφιοι που ακολουθούν αυτών (των συστηθεισών) σε αρχαιότητα, έχουν πρόσθετα προσόντα, τα οποία όμως δεν προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν είναι όμως σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, γι΄ αυτό τους απέδωσε, όπως ανέφερε, τη δέουσα σημασία σύμφωνα με τη νομολογία.

Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η Επιτροπή εξέτασε τα στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης καθώς και στοιχεία από τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων με έμφαση στα τελευταία χρόνια και όπως συναφώς αναφέρεται, έλαβε υπόψη τις κρίσεις και τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή. Καθόσον αφορά τα προσόντα των υποψηφίων η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι υπήρχαν υποψήφιες με προσόντα τόσο στη Νοσηλευτική όσο και στη Μαιευτική καθώς και με μετεκπαιδεύσεις σε κλάδους της Νοσηλευτικής ή της Νοσηλευτικής Διοίκησης, τα οποία αν και δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης γι΄αυτό απέδωσε όπως αναφέρεται "τη δέουσα βαρύτητα σύμφωνα με τη νομολογία".

Τέλος αναφέρεται ότι η ΕΔΥ αφού συνεκτίμησε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της και με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - υιοθέτησε τις συστάσεις και αιτιολογικά του Διευθυντή και έκρινε ότι τα έξι ενδιαφερόμενα πρόσωπα καθώς και οι άλλες δύο συστηθείσες υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και συνακόλουθα τις επέλεξε ως τις πιο κατάλληλες και αποφάσισε να τους προσφέρει προαγωγή στην επίδικη θέση.

Οι αιτήτριες επικαλούνται τους πιο κάτω λόγους για να επιτύχουν ακύρωση της επίδικης απόφασης:

Οι αιτήτριες προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η σύσταση του Διευθυντή προς την ΕΔΥ είναι αναιτιολόγητη και υποστηρίζουν προς τούτο ότι ο Διευθυντής ενώ είχε δηλώσει ενώπιον της ΕΔΥ ότι διαβουλεύθηκε με ανώτερους λειτουργούς του Υπουργείου οι οποίοι προϊσταντο των νοσηλευτικών λειτουργών εντούτοις δεν αποκάλυψε το περιεχόμενο των διαβουλεύσεων του ούτε ανέφερε πότε έγιναν ή με ποιους έγιναν και με πόσους έγιναν οι εν λόγω διαβουλεύσεις ή κατά πόσον αυτές έγιναν ομαδικά ή ξεχωριστά. Ο ισχυρισμός των αιτητριών καθόσον αφορά τη συγκεκριμένη αυτή πτυχή του θέματος δεν ευσταθεί. Σύμφωνα με τη νομολογία απαιτείται η καταγραφή στα πρακτικά της ΕΔΥ των συστάσεων προϊσταμένου τμήματος οι οποίες αποτελούν σοβαρό στοιχείο κρίσης υποκείμενες στον δικαστικό έλεγχο. Ομως δεν απαιτείται καταγραφή των απόψεων που άκουσε ο προϊστάμενος του τμήματος από άλλους λειτουργούς για να καταλήξει στη δική του κρίση. Ο τρόπος που ο προϊστάμενος τμήματος αξιολογεί τις απόψεις των λειτουργών που συμβουλεύεται αναφορικά με την κρίση τους για συναδέλφους τους δεν ελέγχεται δικαστικά. Βλ. Κατερίνα Γεωργιάδου ν. ΕΔΥ Αναθ. Εφεση 817, ημερομ. 12.7.90.

Τα πιο πάνω στοιχεία προσμέτρησαν στη διαμόρφωση της κρίσης του Διευθυντή και των συστάσεων του προς την ΕΔΥ. Πρόκειται για στοιχεία σχετικά με το θέμα της κρίσης των υποψηφίων για την επιλογή του καταλληλότερου για την άσκηση των απαιτουμένων από το σχέδιο υπηρεσίας καθηκόντων. Εξάλλου, όπως έχει νομολογηθεί, η σύσταση δεν αποσκοπεί στην αποτίμηση της σταδιοδρομίας των υποψηφίων, αλλά αποτελεί την έκφραση γνώμης του Διευθυντή ως προς το ποιος από τους υποψηφίους συγκεντρώνει τις περισσότερες ικανότητες και ιδιότητες που απαιτούν τα καθήκοντα της συγκεκριμένης θέσης που θα πληρωθεί. Βλ. Στυλιανού και Αλλος ν. Δημοκρατίας και Αλλος (1994) 3 ΑΑΔ 387 στη σελίδα 399.

Η σύσταση του Διευθυντή στηρίχθηκε εν προκειμένω σε ένα ευρύ φάσμα στοιχείων πέραν εκείνων που αναφέρονται στο πρακτικό της ΕΔΥ με ημερομηνία ταυτόσημη εκείνης που λήφθηκε η επίδικη απόφαση. Πρόκειται για στοιχεία που ορθά λήφθηκαν υπόψη και που βοήθησαν τον Διευθυντή να διαμορφώσει καλύτερα την κρίση του για την επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων για την πλήρωση της συγκεκριμένης θέσης.

Οι αιτήτριες ισχυρίζονται ακόμα ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη επειδή ο Διευθυντής παρέλειψε να δώσει ειδική αιτιολογία καθόσον αφορά την παραγνώριση της αρχαιότητας των αιτητριών έναντι των ενδιαφερομένων με τις οποίες οι αιτήτριες είναι κατά τα άλλα, ίσης περίπου αξίας. Ο καθ΄ ου η αίτηση υποστηρίζει εν προκειμένω ότι πρόκειται για "απομακρυσμένη αρχαιότητα" εφόσον αναφέρεται σε θέση "Κατώτερης Αδελφής Νοσοκόμου" η οποία ήταν η προηγούμενη της θέσης στις 15.4.71 και ως εκ τούτου είναι χωρίς οποιαδήποτε σπουδαιότητα. Ακόμη, εισηγούνται, και στην περίπτωση που οι αιτήτριες είναι αρχαιότερες έναντι ορισμένων από τις ενδιαφερόμενες και επιλέγησαν οι ενδιαφερόμενες, αυτό επεξηγείται αναλυτικά στην επίδικη απόφαση από το Διευθυντή.

Στην προκειμένη περίπτωση η αρχαιότητα για την οποία γίνεται λόγος δεν μπορεί να θεωρηθεί ως "απομακρυσμένη αρχαιότητα" όπως υποστηρίζεται από τον καθ΄ ου η αίτηση αλλά αυτή αναφέρεται στην αμέσως προηγούμενη θέση δηλαδή αυτή της "Κατώτερης Αδελφής Νοσοκόμου" η οποία έκτοτε μετονομάστηκε δύο φορές.

Ο Διευθυντής φαίνεται ότι έλαβε υπόψη την υπεροχή των αιτητριών σε αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων και έκρινε ότι αυτή υποχωρεί από τις αρετές των ενδιαφερόμενων. Αυτό προκύπτει από το πιο κάτω απόσπασμα του πρακτικού:

Τέλος οι αιτήτριες προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και για ό,τι αφορά το θέμα των ακαδημαϊκών προσόντων. Ενώ υπερτερούν όπως διατείνονται στα προσόντα έναντι των ενδιαφερομένων ισχυρίζονται ότι ο Διευθυντής δεν αιτιολογεί στη σύσταση του τους λόγους για τους οποίους παραγνωρίστηκαν τα δικά τους πρόσθετα προσόντα.

Συγκεκριμένα οι αιτήτριες στην προσφυγή με αριθμό 18/96 ισχυρίζονται ότι υπερτερούν στα προσόντα έναντι της ενδιαφερομένης Η. Παπαδοπούλου και ότι είναι ισάξιες με τις άλλες ενδιαφερόμενες. Οι εν λόγω αιτήτριες προσδιορίζουν την υπεροχή τους στον τίτλο της Μαιευτικής που αυτές κατέχουν ενώ δεν κατέχουν οι πιο πάνω ενδιαφερόμενες.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 36/96 ισχυρίζεται ότι υπερέχει έναντι όλων των άλλων ενδιαφερομένων προσώπων επειδή έτυχε μετεκπαίδευσης στους τομείς της Μαιευτικής και Παιδιατρικής και παρακαλούθησε κύκλο σπουδών στη Νοσηλευτική Διοίκηση.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 104/96 ισχυρίζεται ότι είναι ισοδύναμη στα προσόντα με τις ενδιαφερόμενες.

Οι αιτήτριες και οι ενδιαφερόμενες είναι όλες κάτοχοι των προσόντων που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας. Η μερική υπεροχή την οποία επικαλούνται οι αιτήτριες στις προσφυγές 18/96 και 36/96 έναντι ορισμένων από τις ενδιαφερόμενες αναφέρεται σε προσόντα τα οποία δεν απαιτούνται ως επιπρόσθετα από το σχέδιο υπηρεσίας. Αποτελεί πάγια αρχή ότι προσόν που δεν προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα αποτελεί στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψηφίου για την καλύτερη εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Η ύπαρξη του προσόντος δεν παραγνωρίζεται αλλά συνεκτιμάται με τα υπόλοιπα στοιχεία κατά την γενική αξιολόγηση των υποψηφίων. Βλ. Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ , Αναθ. Εφεση 745, ημερομ. 12.4.89.

Προσόντα πρόσθετα εκείνων που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας συνιστούν παράγοντα οριακής μόνο σημασίας για διεκδίκηση προαγωγής εκ μέρους του κατόχου τους. Βλ. Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κ.α. (1993) 3 ΑΑΔ 598, στη σελίδα 609.

Για τους λόγους που αναλυτικά έχουν εκτεθεί καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αιτιολογημένη.

Οι αιτήτριες προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η ΕΔΥ δεν προέβη στη διεξαγωγή οποιασδήποτε έρευνας για να διαπιστώσει ποίοι από τους υποψηφίους κατέχουν το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόν "πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας" και ότι απλά ζήτησε από το Διευθυντή που δεν είναι το αρμόδιο όργανο να αποφασίσει γι΄ αυτό το θέμα.

Στην υπόθεση Κάτια Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 111/95, ημερ. 11.6.96 στην οποία παραπέμπουν οι αιτήτριες, το θέμα κατοχής του προσόντος της αγγλικής γλώσσας απασχόλησε μόνο το Διευθυντή χωρίς να υπήρχε οποιαδήποτε αναφορά στο πρακτικό που να δείχνει ότι απασχόλησε και την ΕΔΥ. Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα απασχόλησε και την ΕΔΥ. Αυτό προκύπτει από τα παραρτήματα 7 και 10 στην ένσταση. Η ΕΔΥ μετά από αναφορά του Διευθυντή ότι από τις 101 υποψήφιες για την πλήρωση της υπό συζήτηση θέσης μόνο οκτώ δεν κατέχουν το προσόν της αγγλικής γλώσσας η ΕΔΥ προέβη στη διεξαγωγή έρευνας ως προς τα στοιχεία που είχαν οι εν λόγω οκτώ υποψήφιες σχετικά με αυτό το προσόν. Καθίσταται εμφανές από τα πιο πάνω στοιχεία όπως αυτά φαίνονται στα παραρτήματα 7 και 10 ότι η ΕΔΥ μετά από τη συμβουλή βοηθητικού οργάνου, στην προκειμένη περίπτωση του Γενικού Διευθυντή, πως ορισμένοι από τους υποψήφιους για τις θέσεις δεν κατέχουν το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας" προχώρησε και η ίδια σε περαιτέρω έρευνα.

Στην προκειμένη περίπτωση όλες οι ενδιαφερόμενες έχουν φοιτήσει σε αγγλικά ιδρύματα και είναι εγγεγραμμένες νοσοκόμες στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτός από την Κουάλη Ανδρεανή. Ωστόσο, οι αιτήτριες δεν προβάλλουν συγκεκριμένο ισχυρισμό ότι η εν λόγω ενδιαφερόμενη Κουάλη Ανδρεανή δεν κατέχει αυτό το προσόν. Εν πάση περιπτώσει δεν φαίνεται να προκύπτει πως οι αιτήτριες έχουν επηρεαστεί με οποιοδήποτε τρόπο εφόσον κρίθηκε από την ΕΔΥ ότι τόσο οι ίδιες (οι αιτήτριες) όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι κάτοχοι του προσόντος της "πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας". Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα οι αιτήτριες δεν νομιμοποιούνται να εγείρουν αυτό τον ισχυρισμό καθότι στερούνται εννόμου συμφέροντος. Βλ. Θωμάς Βαρέλλιας κ.α. ν. Δημοκρατίας, Αρ. Υπόθ. 945/90 κα, ημερ. 30.12.93, Αριστόδημος Χ"Κυριάκου ν. Δημοκρατίας, Αναθ. Εφεση 1344, ημερομ. 21.6.96 και Στέλιος Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης κ.α., Προσφ. Αρ. 348/94, ημερόμ. 16.5.97.

Οι αιτήτριες εισηγούνται ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Στηρίζουν την εισήγησή τους στο γεγονός ότι η ΕΔΥ παραγνώρισε την αρχαιότητα τους έναντι των ενδιαφερομένων μερών κρίνοντας την ως απομακρυσμένη και ότι στηρίχτηκε στην πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή. Οι αιτήτριες διατείνονται ότι η θεώρηση της αρχαιότητας τους από την ΕΔΥ ως απομακρυσμένη οδηγεί σε πλάνη με αποτέλεσμα να καθιστά την απόφαση τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση. Η επίδικη απόφαση κρίνεται ως αιτιολογημένη κατά την έκταση που αυτή αφορά όλες τις αιτήτριες εκτός από την αιτήτρια στην προσφυγή 36/96 Κατίνα Γεωργίου για την οποία θα γίνει ειδική αναφορά. Καθόσον αφορά τις άλλες αιτήτριες το εκτενές πρακτικό ημερομηνίας 6.10.1995 (σελ. 37-38) παρέχει σαφή ένδειξη του τρόπου με τον οποίο η ΕΔΥ αντίκρυσε και πραγματεύθηκε όλα τα συναφή με την προαγωγή τους θέματα παρέχοντας ταυτόχρονα και την αιτιολογία η οποία χρειάζεται έτσι ώστε να καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγχος.

Οι ενδιαφερόμενες Κυθραιώτη, Κουάλη και Παπαδοπούλου διορίστηκαν στη θέση "Κατώτερη Αδελφή Νοσοκόμος" στις 15.4.71. Θέση την οποία κατείχαν πριν την προαγωγή τους στις υπό συζήτηση κενές θέσεις.

Ανατρέχοντας στους προσωπικους φακέλους των πιο πάνω υποψηφίων διαπιστώνω ότι οι ανωτέρω υπόψήφιες είναι κάτοχοι θέσεων με διαφορετικούς μισθοδοτικούς όρους. Για να υπολογιστεί η αρχαιότητα τους θα πρέπει να εφαρμοστεί το άρθρο 49(4) του Νόμου, σύμφωνα με το οποίο "Η αρχαιότητα μεταξύ υπαλλήλων που κατέχουν θέσεις με διαφορετικούς μισθοδοτικούς όρους κρίνεται σύμφωνα με τους μισθοδοτικούς όρους των αντίστοιχων θέσεων." Με βάση το άρθρο αυτό του Νόμου διαπιστώνω ότι πράγματι η αιτήτρια υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι των τριών (3) ανωτέρω ενδιαφερομένων κατά 6 χρόνια και συνακόλουθα αποφαίνομαι ότι δεν τίθεται θέμα η αρχαιότητα αυτή να είναι "απομακρυσμένη" όπως έτσι χαρακτηρίστηκε από την ΕΔΥ.

Κατά την κρίση μου η πλάνη της ΕΔΥ καθόσον αφορά το θέμα της αρχαιότητας της αιτήτριας Γεωργίου έναντι των ενδιαφερομένων, Κυθραιώτη, Παπαδοπούλου και Κουάλη είναι πρόδηλη αλλά και ουσιώδης. Βλ. Σταυρινίδης ν. Δημοκρατίας, Αναθ. Εφεση 1644, ημερομ. 11.2.97.

Θέμα αρχαιότητας τίθεται και στην περίπτωση της αιτήτριας Κολιού (προσφυρή αρ. 104/96). Η διαφορά των δύο χρόνων η οποία υπάρχει υπέρ της αιτήτριας δεν είναι αρκετή να ανατρέψει την κατάσταση πραγμάτων που δημιούργησε η επίδικη απόφαση. Η διαφορά εύλογα θα μπορούσε να οδηγήσει την ΕΔΥ στο χαρακτηρσιμό της αρχαιότητας ως "απομακρυσμένης" και εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ουσιώδη πλάνη.

Η αιτήτρια Γεωργίου ισχυρίζεται ότι η ΕΔΥ πλανήθηκε ως προς τα προσόντα της γιατί στον επισυνημμένο στην ένσταση πίνακα (παράρτημα 9) δεν αναφέρονται δύο από τα προσόντα της. Το "πιστοποιητικο ειδίκευσης στην παιδιατρική Νοσηλευτική" το οποίο απέκτησε μετά από διετή κύκλο πανεπιστημιακών σπουδών στην Πανεπιστημιακή Νοσηλευτική Σχολή του Guy's Hospital Λονδίνου (1972-73) και το πιστοποιητικό από το General Nursing Council for England and Wales που αναφέρει ότι ενεγράφη στο Μητρώο Νοσοκόμων Αρρώστων Παίδων. Ο ισχυρισμός της αιτήτριας Γεωργίου δεν ευσταθεί. Στον πίνακα (παράρτημα 9) στη στήλη με την επικεφαλίδα "Αλλα προσόντα" γίνεται παραπομπή στον προσωπικό φάκελο της αιτήτριας (Π.Φ. 13248). Η πρόσθεση των ακαδημαϊκών προσόντων της αιτήτριας στον πίνακα είναι ενδεικτική εφόσον όλα τα ακαδημαϊκά προσόντα της εντοπίζονται στον προσωπικό της φάκελο. (Βλ. ερυθρά 52 και 53 του φακέλου) τον οποίο μελέτησαν τόσο ο Διευθυντής προτού δώσει τις συστάσεις όσο και η ΕΔΥ προτού καταλήξει στην επίδικη απόφαση. Αυτό προκύπτει από το πρακτικό που τηρήθηκε κατά τη λήξη της επίδικης απόφασης ημερ. 6.10.95. (Βλ. σελ.33 και 37, παράρτ. 7).

Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι:

(α) Οι προσφυγές 18/96 και 104/96 απορρίπτονται με έξοδα εναντίον των αιτητριών τα οποία να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το δικαστήριο.

(β) Η προσφυγή 36/96 επιτυγχάνει έναντι των ενδιαφερομένων μερών Ανδρούλλα Κυθραιώτη, Ανδρεανή Κουάλη και Ηβη Παπαδοπούλου μόνο, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας. Τα έξοδα να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το δικαστήριο. Η επίδικη απόφαση στην ίδια προσφυγή σε ότι αφορά τα ενδ. μέρη Ελένη Κάϊζερ και Ελένη Νεάρχου επικυρώνεται βάσει του Αρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

Δ.

ΑΦ.