Οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη το έτος 1995 ήταν μόνιμοι υπαξιωματικοί του Στρατού της Δημοκρατίας. Ολοι διορίστηκαν στον Στρατό μεταξύ των ετών 1978 και 1982 με απ΄ ευθείας διορισμό στο βαθμό του λοχία.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VII (Κανονισμός 18) των Περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 1996, κάθε χρόνο συγκροτείται και συνέρχεται με απόφαση του Υπουργού Αμυνας το Συμβούλιο Αξιολογήσεων για να αξιολογήσει Υπαξιωματικούς προκειμένου να εντοπιστούν κατάλληλοι για διορισμό.

Μετά την πιο πάνω τροποποίηση των βασικών κανονισμών ο Υπουργός Αμυνας με απόφαση που λήφθηκε στις 11.6.1996 δυνάμει των Κανονισμών 18 και 19 των πιο κάτω βασικών κανονισμών όπως τροποποιήθηκαν (στα επόμενα οι Κανονισμοί), συγκρότησε και συγκάλεσε το Συμβούλιο Αξιολογήσεων Υπαξιωματικών και ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς με τις σχετικές διατάξεις των Κανονισμών διόρισε τον Εισηγητή και τον Γραμματέα του Συμβουλίου.

Επειδή οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη το 1995 πληρούσαν τις προβλεπόμενες από τον Κανονισμό 20 των Κανονισμών προϋποθέσεις για αξιολόγηση εδικαιούντο να αξιολογηθούν από το Συμβούλιο Αξιολογήσεων Υπαξιωματικών.

Κριτήρια της αξιολόγησης ήταν σύμφωνα με τις διατάξεις των κανονισμών οι βαθμολογίες των ουσιαστικών προσόντων του Υπαξιωματικού που είχαν οι αξιολογούμενοι στις εκθέσεις ικανότητας τους των πέντε τελευταίων χρόνων και το αποτέλεσμα της προσωπικής συνέντευξης στην οποία θα υποβάλλοντο οι αξιολογούμενοι από το Συμβούλιο Αξιολόγησης.

Τα πρακτικά του Συμβουλίου Αξιολογήσεων Υπαξιωματικών καθώς και ο πίνακας της τελικής σειράς κατάταξης των αξιολογηθέντων Υπαξιωματικών υποβλήθηκαν στον Υπουργό Αμυνας σύμφωνα με τις διατάξεις του Καν. 21(4) των Κανονισμών για να προωθηθεί πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο για διορισμό των Ανθυπολοχαγών των Υπαξιωματικών που αξιολογήθηκαν. Με βάση τις διατάξεις του άρθρου 8(1) των περί Στρατού της Δημοκρατίας Νόμων η εξουσία για διορισμό αξιωματικών στο Στρατό ανήκει στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Καν. 2 των Κανονισμών ο αριθμός των Yπαξιωματικών που θα διορίζονταν ανθυπολοχαγοί το έτος 1995 θα ήταν ίσος με το 33% των αποφοίτων των Ανώτατων Στρατιωτικών Σχολών που διορίστηκαν ανθυπολοχαγοί μέσα στο ίδιο έτος και ο διορισμός τους θα ίσχυε από 1.12.1995. Οι απόφοιτοι των Ανωτάτων Στρατιωτικών Σχολών που διορίστηκαν Ανθυπολοχαγοί το έτος 1995 ήταν 41 και ως εκ τούτου ο αριθμός των Υπαξιωματικών που θα διορίζονταν Ανθυπολοχαγοί σύμφωνα με τις διατάξεις του Καν. 23 των Κανονισμών ήταν οι πρώτοι 14 του πίνακα.

Το Υπουργικό Συμβούλιο, ύστερα από σχετική πρόταση του Υπουργείου Αμυνας με την απόφασή του με αριθμό 44.8145 ημερομηνίας 13.9.1996 αποφάσισε σύμφωνα με το άρθρο 8 των περί Στρατού της Δημοκρατίας Νόμων του 1990 έως 1995 να διορίσει από 1.12.1995 Ανθυπολοχαγούς στο Στρατό της Δημοκρατίας τους Yπαξιωματικούς με αύξοντα αριθμό από 1 έως 14 στον πιο πάνω πίνακα και να εξουσιοδοτήσει τον Υπουργό Αμυνας να υλοποιήσει την απόφαση.

Ενόψει της πιο πάνω απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου οι πρώτοι 14 Υπαξιωματικοί που είναι τα ενδιαφερόμενα μέρη στην παρούσα προσφυγή και που καταγράφονται στον πίνακα διορίστηκαν Ανθυπολοχαγοί στο Στρατό της Δημοκρατίας από 1.12.1995.

Οι αιτητές δεν ήταν δυνατό να διοριστούν Aνθυπολοχαγοί επειδή η σειρά κατάταξής τους στον πίνακα ήταν πέρα από τον αριθμό 14 που είχε ο τελευταίος Υπαξιωματικός που διορίστηκε.

Οι τέσσερις αιτητές είχαν καταταγεί στον πίνακα κατά σειρά ως 17ος, 15ος, 16ος και 18ος αντίστοιχα.

Η θέση των αιτητών είναι ότι ο πίνακας της τελικής σειράς καταλληλότητας των αξιολογηθέντων Υπαξιωματικών ήταν άκυρος και ή παράνομος, γιατί είχε βασιστεί σε αποφασιστικό βαθμό (κατά 83%) στη βαθμολογία των εκθέσεων ικανότητας των αξιολογηθέντων Υπαξιωματικών των 5 τελευταίων χρόνων οι οποίες ήταν άκυρες και/ή παράνομες γιατί η βαθμολόγηση των ουσιαστικών προσόντων των Υπαξιωματικών σ΄ αυτές έγινε σε δεκαδικό αριθμό, πράγμα που είναι αντίθετο και προς το γράμμα και προς το πνεύμα των σχετικών κανονισμών.

Ο συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση εισηγήθηκε πως οι κανονισμοί δεν απαγορεύουν τη βαθμολόγηση με δεκαδικό αριθμό και επιπρόσθετα ισχυρίστηκε πως η βαθμολόγηση στα επιμέρους προσόντα έγινε με ακέραιους αριθμούς.

Το λεκτικό του επίμαχου Καν. 21(5) είναι ταυτόσημο με εκείνο του Καν. 30(5) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 90/90). Ο τελευταίος έχει ερμηνευθεί από τον Κωνσταντινίδη, Δ. στην υπόθεση Λόττα ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 49/94, 10.11.94 που υιοθετήθηκε στις υποθέσεις Αγγελίδη ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 79/94, 16.11.95 και Ιωσήφ Ιωσήφ κα ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 79/96, 31.12.96.

Υιοθετώ πλήρως την προσέγγιση του Κωνσταντινίδη, Δ. στην πιο πάνω υπόθεση. Κρίνω ότι οι βαθμολογίες πάσχουν επειδή καταρτίσθηκαν με τρόπο αντίθετο προς τον Καν. 21(5). Είναι επομένως άκυρες. Στην κρινόμενη περίπτωση, εξέταση των βαθμολογιών, αποκαλύπτει ότι αυτές έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πίνακα και τη σειρά των υποψηφίων σ΄ αυτόν αφού αποτελούσαν το 78% της συνολικής βαθμολογίας τους με βάση την οποία έγινε η τελική κατάταξή τους. Είναι άγνωστο ποιά θα ήταν η σειρά κατάταξης των υποψηφίων στον πίνακα αν η βαθμολογία τους δεν γινόταν με δεκαδικούς αριθμούς.

Οι βαθμολογίες αποτελούν μια ενδιάμεση πράξη στην όλη διαδικασία διορισμού η οποία αποτελεί απαραίτητη νομική προϋπόθεση για την τελική πράξη του διορισμού. Η πιο πάνω κατάληξή μου για την μη εγκυρότητα της βαθμολογίας επιφέρει και την ακυρότητα της τελικής πράξεως διορισμού (Βλ. Παπαλεοντίου ν. Δημοκρατίας (1970) 3 Α.Α.Δ. 54, Χ"Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1974) 3 Α.Α.Δ. 346, Αγγελίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1975) 3 Α.Α.Δ. 404).

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.

Α. Κραμβής,

Δ.

ΑΦ.