ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 76/95.

Τα πράγματα περιπλέχθηκαν με την καταχώριση της ένστασης των Καθ΄ων η αίτηση και των αγορεύσεων. Αναφέρεται στην ένσταση πως οι Καθ΄ων η αίτηση δεν μπορούσαν να εκδώσουν την άδεια "καθ΄ότι ήδη αποφάσισαν την απαλλοτρίωση και επίταξη της επηρεαζόμενης ιδιοκτησίας των αιτητών". Ας σημειωθεί πως στις 12.8.1994 δημοσιεύθηκε γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης του ακινήτου και στις 4.11.94 διατάγματα απαλλοτρίωσης και επίταξης του. Οι αιτητές, εκλαμβάνοντας πως αυτά σήμαιναν εξωτερίκευση απόφασης απορριπτικής της αίτησής τους, επιχειρηματολόγησαν υπέρ της ακύρωσης της επειδή, σύμφωνα με τις υποθέσεις, Εvrydiki Aspri v. Republic 4 RSCC 57, Michael Theodossiou Co. Ltd v. Municipality of Limassol (1975) 3 CLR 195, Christakis Theophilou v. The Improvement Board of Yermasoyia (1985) 3 CLR 2016, Tofarco Ltd κ.α. ν. Δήμος Λάρνακας Προσφυγή 780/91 - 31.1.94, η ύπαρξη γνωστοποίησης και διατάγματος απαλλοτρίωσης ή και επίταξης του ακινήτου δεν είναι παράγοντας που μπορούσε να ληφθεί υπόψη. Και οι Καθ΄ων η αίτηση, με αναφορά στις υποθέσεις Phedias Kyriakides v. Republic 1 RSCC 66 και Christakis Theophilou (ανωτέρω), υποστήριξαν πως αφού οι αιτητές θεώρησαν πως απερρίφθη η αίτησή τους, στερούνταν πλέον εννόμου συμφέροντος για προσβολή της παράλειψης απάντησης σ΄αυτή. Για να απαντήσουν οι αιτητές πως αυτά είναι άσχετα επειδή, "η προσφυγή αφορά άρνηση ή παράλειψη έκδοσης άδειας οικοδομής και όχι παράλειψη της διοίκησης να απαντήσει σε αναφορά των αιτητών". Με την αντίληψη πως οι καθ΄ων η αίτηση είχαν εκ του νόμου καθήκον έκδοσης άδειας οικοδομής ενόψει της υπόθεσης Δήμος Λάρνακας ν. Μοbil Oil Cyprus Ltd (1995) 3 AAΔ 400. Αντίληψη εσφαλμένη, εν πάση περιπτώσει, αφού στην υπόθεση αυτή η Ολομέλεια ακριβώς εξήγησε πως δεν επιβάλλεται από το Νόμο καθήκον έκδοσης άδειας οικοδομής αλλά παρέχεται εξουσία έκδοσής της, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις προς τούτο.

Οι καθ΄ων η αίτηση δέκτηκαν πως ουδέποτε απορρίφθηκε η αίτηση για άδεια οικοδομής και πως ουδέποτε απάντησαν στους αιτητές σε σχέση με το θέμα αυτό. Αναφέρθηκαν σε επιστολή προς αρμόδιο τμήμα αναφορικά με την πυρασφάλεια αλλά εκείνο που προκύπτει ως η εξήγηση της στάσης τους είναι το γεγονός της πρόθεσής τους, αρχικά, να απαλλοτριώσουν το ακίνητο και, μετά, η ίδια η δημοσίευση γνωστοποίησης απαλλοτρίωσης και στη συνέχεια διαταγμάτων απαλλοτρίωσης και επίταξης.

Οι καθ΄ων η αίτηση είχαν καθήκον να εξετάσουν την αίτηση που τους υποβλήθηκε και να αποφασίσουν αν θα την εγκρίνουν ή αν θα την απορρίψουν και δεν υπάρχει λόγος να υπεισέλθω σ΄αυτή την υπόθεση σε συζήτηση ως προς το αν αυτό το καθήκον επιβαλλόταν όχι μόνο από τον ίδιο τον περί Οδών και Οικοδομών Νόμο, Κεφ. 96, όπως τροποποιήθηκε, ως συνέπεια της εξουσίας που ανατίθεται στην αρμόδια αρχή αλλά και από το άρθρο 29 του Συντάγματος. (Βλ. συναφώς Phedias Kyriakides v. Republic (ανωτέρω) Charilaos Xenophontos v. Republic 2 RSCC 89, Panayiotopoulou-Toumazi v. Nicosia M'ty (1985) 3 CLR 2405, Republic v. Nissiotou (1985) 3 CLR 1335, Lemi and Others v. District Administration N'sia (1986) 3 CLR 2226, Δημοκρατία ν. Γιωργαλλή κ.α. (1993) 3 ΑΑΔ 590, Δημητρίου ν. ΚΟΤ κ.α. (1993) 3 ΑΑΔ 610 αλλά και Δημοτική Επ. Αγ. Δομετίου ν. Χριστοφόρου κ.α. (1994) 3 ΑΑΔ 434. Ούτως ή άλλως, δεν έχουμε περίπτωση απόφασης που υποστηρίχθηκε πως εξ αντικειμένου δεν ήταν δυνατό να ληφθεί ή περίπτωση στην οποία θα μπορούσε να λεχθεί ότι δεν παρήλθε εύλογος χρόνος από την υποβολή της αίτησης. (βλ. σχετικά Γαβριήλ Γ. Χρυσάνθου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 195/96 - 20.6.97). Η παράλειψη των καθ΄ων η αίτηση να εξετάσουν την αίτηση και να απαντήσουν στον αιτητή αναφορικά με την απόφασή τους, δεν συνδέεται με οτιδήποτε που θα ήταν δυνατό να ενταχθεί στις εγγενείς ανάγκες της περίστασης. (βλ. M'pal C'ttee of Larnaca v. Georghiou (1988) 3 CLR 123, Ανδρούλλα Ανδρέα Γεωργίου ν. Δήμου Λεμεσού Προσφυγή 540/91 - 24.3.92, Οscar Estates Ltd v. Δήμου Παραχλιμνίου Προσφυγή 623/92 - 16.11.93). Ουσιαστικά έχουμε ενσυνείδητη επιλογή για μή εξέταση - απάντηση, για τους λόγους που σημείωσα. Η πρόθεση, όμως, για απαλλοτρίωση αλλά και η ίδια η δημοσίευση διατάγματος απαλλοτρίωσης και επίταξης δεν αναιρούν το καθήκον για εξέταση της αίτησης, απόφαση επ΄αυτής και απάντηση. Αν νόμιζαν οι καθ΄ων η αίτηση πως αυτοί ήταν λόγοι απόρριψης της αίτησης, ας την απέρριπταν οπότε και θα ελεγχόταν η νομιμότητα της απόρριψης αν οι αιτητές την προσέβαλλαν.