ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

ΑΝDREAS MAOURIS ESTATES LTD,

Αιτητών,

και

Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού,

Καθ΄ ου η αίτηση.

___________________

Για τους αιτητές : Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τον καθ΄ ου η αίτηση: Α. Δικηγορόπουλος.

___________________

Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης του καθ΄ ου η αίτηση "η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 2.9.96 και με την οποίαν απέρριψεν κατόπιν επανεξέτασης μετά από ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου το από μακρού τεθέν αίτημα των αιτητών για έγκριση της επωνυμίας 'Beach Center A. Maouris' για σκοπούς χρήσης της για την ξενοδοχειακή τους επιχείρηση".

Τα γεγονότα τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή έχουν ως πιο κάτω:

Η αιτήτρια επανήλθε επί του θέματος με επιστολή του δικηγόρου της ημερ. 29.6.94. Πληροφόρησε τον Οργανισμό ότι η επωνυμία "BEACH CENTER A. MAOURIS" έχει ήδη εγγραφεί στον ΄Εφορο Εταιρειών και ανήκει στην αιτήτρια. Ζήτησε επανεξέταση του θέματος.

Η θέση του Οργανισμού ήταν και πάλιν αρνητική. Πληροφόρησε τον δικηγόρο της αιτήτριας ότι η νέα "προτεινόμενη ονομασία 'BEACH CENTER A. MAOURIS' δεν εγκρίνεται από τον Οργανισμό, σύμφωνα με την πρόνοια του άρθρου 9 του περί Ξενοδοχείων Νόμου, δεδομένου ότι υπάρχει άλλη ξενοδοχειακή μονάδα στην περιοχή με παρόμοια ονομασία και ως εκ τούτου τυχόν έγκριση της ονομασίας αυτής θα προκαλέσει σύγχιση" (Βλ. επιστολή του Οργανισμού ημερ. 29.7.94). Η "άλλη ξενοδοχειακή μονάδα" η οποία αναφέρεται πιο πάνω ήταν η επιχείρηση οργανωμένων διαμερισμάτων με το όνομα "A. P. MAOURIS". Από μέρους των επιχειρήσεων του "A.P. MAOURIS Η.Α.", στάληκε στον Οργανισμό επιστολή με την οποία εκφράζεται αντίθεση τους για έγκριση ονόματος άλλης επιχείρησης που να περιέχει τη λέξη "MAOURIS" (Βλ. επιστολή ημερ. 11.4.94).

Η πιο πάνω απόφαση είχε προσβληθεί με την Προσφυγή 850/94 και ακυρώθηκε με την απόφαση Δικαστού του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 6.8.1996, γιατί δεν είχε προσκομισθεί μαρτυρία που να βεβαιώνει ότι η απόφαση της 21.7.1994 λήφθηκε από την Γενικό Διευθυντή.

Μετά την ακύρωση της απόφασης ημερ. 29.7.94 η Γενικός Διευθυντής μελέτησε ξανά το θέμα και αποφάσισε να μη εγκρίνει την προτεινόμενη ονομασία. Η απόφαση περιέχεται σε επιστολή ημερ. 2.9.96 η οποία απευθύνεται στην αιτήτρια και υπογράφεται από την Γενικό Διευθυντή. Σύμφωνα με την επιστολή:

(1) Το όνομα κάθε ξενοδοχειακής επιχείρησης πρέπει να τύχει έγκρισης του

Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού το οποίο μπορεί να μη δεχθεί

οποιοδήποτε όνομα που κατά την κρίση του θα συγχίζει την επιχείρηση με άλλη υφιστάμενη (Βλ. άρθρο 9 του περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών

Καταλυμάτων Νόμου, 1969 (Ν 40/69)).

(2) Με απόφαση του ημερ. 13.4.93 το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού

αποφάσισε όπως:

(α) Ο Οργανισμός μελετά και εγκρίνει τα προτεινόμενα ονόματα

ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, τουριστικών γραφείων και κέντρων

αναψυχής ανεξάρτητα του αν εγκρίθηκαν ή όχι από το Γραφείο του

Εφόρου Εταιρειών.

(β) Σε ότι αφορά τις ξενοδοχειακές μονάδες,

"(i) Οι ονομασίες πρέπει να συνάδουν με τα κυπριακά δεδομένα,

την ιστορία, τον πολιτισμό και τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτη-

ριστικά της Κύπρου, εκτός σε εξαιρετικες και μεμονωμένες

περιπτώσεις εξειδικευμένων επιχειρήσεων.

.................................. .................................................. ................... (v) Να μην εγκρίνονται ονόματα που περιέχουν τη λέξη 'BEACH'

εφόσον το γήπεδο της επιχείρησης δεν εφάπτεται της

ζώνης προστασίας της παραλίας."

(3) Με απόφαση του ημερ. 22.6.1988 το Διοικητικό Συμβούλιο ενέκρινε και

μεταβίβασε στη Γενικό Διευθυντή δυνάμει του εδαφίου (6) του Άρθρου 5 του Νόμου, τις εξουσίες και την αρμοδιότητα να εγκρίνει τις ονομασίες

των ξενοδοχειακών καταλυμάτων, καθώς επίσης και οποιεσδήποτε

αλλαγές σύμφωνα με τις πρόνοιες της περί Ξενοδοχείων και

Τουριστικών Καταλυμάτων Νομοθεσίας.

(4) "Μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή 850/94

επανεξέτασα την αίτησή σας και για τους λόγους που αναφέρονται πιο

πάνω και δεδομένου ότι ήδη στο Παραλίμνι λειτουργεί από το 1988

επιχείρηση οργανωμένων διαμερισμάτων με το όνομα 'A. P. MAOURIS',

το όνομα Beach Center A. Maouris για την επιχείρηση σας δεν μπορεί να

εγκριθεί."

Σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω απόφασης έχει ασκηθεί η παρούσα προσφυγή.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας υποστήριξε ότι η εκχώρηση εξουσιών από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού στην Γενικό Διευθυντή έγινε με βάση το άρθρο 5(6) του περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού Νόμου, 1969 (Ν 54/69). ΄Ομως το συγκεκριμένο αίτημα και η αρμοδιότητα "αφορά σε άλλο Νόμο, τον περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμο, 1969 (Ν 40/69) που έχει την ειδική διάταξη για τα ονόματα ξενοδοχείων στο άρθρο 9, κατά το οποίο υπάρχει αποκλειστική αρμοδιότητα, χωρίς δικαίωμα εκχώρησης, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού". Επομένως η Γενικός Διευθυντής δεν μπορούσε "να απαιτήσει αρμοδιότητα από εκχώρηση αφού δεν επιτρέπει τέτοια εκχώρηση το άρθρο 9 του Νόμου 40/69".

Η εκχώρηση εξουσιών έχει συντελεσθεί δυνάμει του άρθρου 5(6) του Νόμου 54/69, όπως έχει εισαχθεί από το άρθρο 2 του περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Τροποποιητικού) Νόμου του 1985 (Ν 16/85).

Επομένως το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού είχε εξουσία, δυνάμει του πιο πάνω άρθρου 5(6), να μεταβιβάσει στην Γενικό Διευθυντή όχι μόνο τις δυνάμει του Νόμου 54/69 αρμοδιότητες του Οργανισμού αλλά και αρμοδιότητες τις οποίες ασκεί δυνάμει οιουδήποτε άλλου Νόμου και συγκεκριμένα του άρθρου 9 του Νόμου 40/69. Ακολουθεί πως ο σχετικός λόγος ακυρώσεως δεν μπορεί να πετύχει.

Με αφορμή το γεγονός ότι η Γενικός Διευθυντής είχε αρχικά, με σχετικό σημείωμα της ημερ. 28.6.94, θέσει το αίτημα της αιτήτριας ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού (Βλ. Παράρτημα Χ, Τεκ. 2) και αργότερα το απέσυρε (Βλ. Παράρτημα Χ1, Τεκ. 3, ημερ. 21.7.94) ο ευπαίδευτος συνήγορος υποστήριξε ότι "δεν χωρούσε με πρωτοβουλία της Διευθύντριας να αποσυρθεί, επειδή έτσι έκρινε η ίδια το θέμα, από το Διοικητικό Συμβούλιο και το Διοικητικό Συμβούλιο να υποταχθεί δέσμια σε τούτη την πρωτοβουλία".

Εξέταση του Τεκ. 3 αποκαλύπτει ότι το πιο πάνω σημείωμα της Γενικού Διευθυντή αποσύρθηκε "λόγω του ότι αφορά θέμα της αρμοδιότητας της Γενικού Διευθυντή και κατά λάθος περιλήφθηκε στην ημερήσια διάταξη". Ενόψει αυτής της κατάστασης πραγμάτων και εφόσο η αρμοδιότητα του Διοικητικού Συμβουλίου είχε νομίμως εκχωρηθεί στην Γενικό Διευθυντή η απόσυρση του θέματος από το Διοικητικό Συμβούλιο δεν παραβιάζει οποιοδήποτε Νόμο, αρχή δικαίου ή γενικώς οποιαδήποτε αρχή του διοικητικού δικαίου.

Η σχετική εισήγηση δεν μπορεί να πετύχει για τους πιο κάτω λόγους:

Οι δυο Νόμοι - το Κεφ. 116 και ο Νόμος 40/69 - ρυθμίζουν δύο τελείως διαφορετικά ζητήματα. Το Κεφ. 116 ρυθμίζει τα της εγγραφής των εμπορικών επωνυμιών γενικώς (βλ. άρθρο 50), ο δε Νόμος 40/69 ρυθμίζει το ειδικό ζήτημα του ονόματος των Ξενοδοχείων.

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.