|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 720
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 306/96
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.
ΜΕΤΑΞΥ:
Ιωάννη Ζ. Μοδίτη, από τη Λευκωσία,
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ'ων η αίτηση
----------------------------
17 Μαρτίου 1997
Για τον Αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους Καθ'ων η αίτηση: κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο τις πιο κάτω θεραπείες:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ'ης η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της καθ'ης η αίτηση ημερ. 24.1.96 που έφθασε στον αιτητή κατά ή περί την 1.2.96 και με την οποία αντί να ανανεωθεί κανονικά η διάρκεια της απόσπασης του αιτητή ανανεώθηκε κατά δέσμια αρμοδιότητα μόνο για την αναδρομική περίοδο από 25.11.95 μέχρι 14.1.96 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ'ης η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της καθ'ης η αίτηση ημερ. 24.1.96 που έφθασε στον αιτητή κατά ή περί την 1.2.96 και με την οποία ουσιαστικά τερμάτισε την απόσπαση του στην Ακαδημία Δημόσιας Διοίκησης κατά δέσμια ενέργεια είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Η αίτηση βασίζεται στα πιο κάτω νομικά σημεία: Οτι η πράξη είναι παράνομη και λήφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και κατά δέσμια υπακοή προς αυθαίρετη απόφαση ή επιθυμία άλλου οργάνου. Επίσης πως η απόφαση λήφθηκε κατά διαδικασία που πάσχει νομικά γιατί λήφθηκε από όργανα που επεβλήθηκαν στην Ε.Δ.Υ. ως δέσμια ενέργεια. Πως η απόφαση είναι προϊόν αλλότριου σκοπού και πως παραβιάζει τα κεκτημένα δικαιώματα του αιτητή, τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης και τις αρχές της ίσης μεταχείρισης. Επίσης, πως η απόφαση λήφθηκε ύστερα από πλάνη περί τα πράγματα και το Νόμο και είναι αναιτιολόγητη και γενικά πως η απόφαση παραβιάζει τα νόμιμα δικαιώματα του αιτητή.
Ο αιτητής που ήταν Λειτουργός Παραγωγικότητας Α' αποσπάστηκε στις 25/11/91 στην Ακαδημία Δημόσιας Διοίκησης για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων, δυνάμει του άρθρου 47(ε)(1) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990. Η απόσπαση ήταν για περίοδο δύο ετών, η οποία όμως ανανεώνετο μέχρι τις 24/11/95. Από τις 25/11/95 φαίνεται ότι δημιουργήθηκε το πρόβλημα το οποίο φέρει τον αιτητή παραπονούμενο ενώπιόν μας.
Ο αιτητής με επιστολές του, ημερομηνίας 4/1/96 και 5/1/96, στο Υπουργείο Οικονομικών και Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αντίστοιχα, ζήτησε την παράταση της απόσπασής του.
Ο Διευθυντής της Κυπριακής Ακαδημίας με επιστολή του ημερομηνίας 8/1/96 πληροφόρησε τον αιτητή ότι η απόσπαση του τερματίζεται στις 14/1/96 και θα πρέπει στις 15/1/96 να αναλάβει τα καθήκοντα του στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Στις 11/1/96 ο Υπουργός Οικονομικών έστειλε στον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας την πιο κάτω επιστολή:
"Πρόεδρο
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Παράταση της Απόσπασης των κ.κ. Ιωάννη Μοδίτη
και Φίλιππου Παττούρα, Λειτουργών Παραγωγικότητας Α',
ΚΕΠΑ, στην Ακαδημία Δημόσιας Διοίκησης
Εχω οδηγίες να αναφερθώ στις πιο πάνω αποσπάσεις οι οποίες έληξαν στις 24.11.95.
2. Προτού υποβάλει το θέμα εκ νέου στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, το Υπουργείο Οικονομικών ζήτησε τις απόψεις του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με επιστολή του με αρ. φακ. Υ.Ε. 26/80 και ΥΕ 233/59 και ημερομηνία 7.12.95 προς τον Υπουργό Οικονομικών, επιβεβαιώνει αμοιβαία αποδεκτή διευθέτηση στην οποία κατέληξαν οι δύο Υπουργοί σύμφωνα με την οποία τερματίζεται η απόσπαση, άμεσα του ενός από τους πιο πάνω λειτουργούς και σε έξι μήνες του άλλου.
3. Μετά από περαιτέρω συνεννόηση μεταξύ των δύο Υπουργείων διευκρινίστηκε ότι ο τερματισμός της μιας απόσπασης θα γίνει στις 14.1.96 και της άλλης στις 30.6.96.
4. Εχοντας υπόψη τα πιο πάνω και σύμφωνα με το Αρθρο 47 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων 1990-1994, ο Υπουργός Οικονομικών, ως αρμόδια αρχή, συστήνει την παράταση της απόσπασης στην Ακαδημία του κ. Ι. Μοδίτη μέχρι τις 14.1.1996 και του κ. Φ. Παττούρα μέχρι τις 30.6.96, για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων."
Θα προσπαθήσω να εξετάσω την υπόθεση με αναφορά στα διάφορα εγερθέντα θέματα.
Το πρώτο θέμα που εγείρεται είναι η προδικαστική ένσταση εκ μέρους των καθ'ων η αίτηση, ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την επιστολή της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 24/1/96, με την οποία ο αιτητής επληροφορείτο από την Ε.Δ.Υ. ότι η ανανέωση της απόσπασης του για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων εγκρίνετο για την περίοδο από 25/11/95 μέχρι 14/1/96. Κατά τον ισχυρισμό του ευπαίδευτου δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση η Ε.Δ.Υ. απλώς ενέκρινε παράταση της απόσπασης του αιτητή, πράγμα που ο ίδιος ζήτησε, χωρίς να προκαθορίζει τη διάρκεια της τέτοιας απόσπασης και κατά συνέπεια δεν μπορούσε να υπάρχει οποιοδήποτε παράπονο και κατ' ακολουθία δεν υπάρχει έννομο συμφέρον.
Δεν συμφωνώ με την εισήγηση του δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση. Η ανανέωση εγένετο συστηματικά για περίοδο δύο ετών. Ηταν μια τυπική συναίνεση που χρειάζετο από τον αιτητή, σύμφωνα με το άρθρο 47(6) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν. 1/90, όπου αναφέρει πως:
"... Οι αποσπάσεις δυνάμει της παραγράφου (ε) του εδαφίου (1) θα είναι για χρονική περίοδο μέχρι δύο χρόνια και δε θα ανανεώνονται χωρίς τη συναίνεση του ενδιαφερόμενου υπαλλήλου."
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με την παρατραβηγμένη εισήγηση πως εφόσον δεν προσδιορίζετο χρονική περίοδος της αιτούμενης παράτασης, αυτή μπορούσε να ήταν για τόσο μικρό χρονικό διάστημα ώστε να καλύπτει περίοδο κατά την οποία ο αιτητής είχε ήδη σχεδόν εργασθεί. Η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Το κύριο και βασικό παράπονο του αιτητή είναι πως οι Υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από κοινού αποφάσισαν τον τερματισμό της απόσπασης του αιτητή από τις 14/1/96 και υπέβαλαν στην Ε.Δ.Υ. αυτή τους την απόφαση, η οποία Ε.Δ.Υ. απλώς προσυπέγραψε την απόφαση. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τον ισχυρισμό αυτό. Είναι φανερό πως οι Υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έκριναν ότι η απόσπαση του αιτητή έπρεπε να τερματισθεί, σύστησαν στην Ε.Δ.Υ. τον τερματισμό της απόσπασης, η οποία Επιτροπή αφού εξέτασε το θέμα εδέχθη τη σύσταση για τον τερματισμό της απόσπασης.
Δεν μπορώ να δεχθώ πως υπήρχε οποιαδήποτε προδέσμευση για τον τερματισμό από αναρμόδιο όργανο, όπως ήταν ο Υπουργός Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η απόφαση ελήφθη ύστερα από σύσταση των Υπουργών, κατόπιν εξέτασης από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας. Υπάρχει πληθώρα αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου που υποστηρίζουν την άποψη πως η ικανοποίηση των αναγκών της Υπηρεσίας είναι μέσα στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Διοίκησης και πως το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εκτός εάν αποδειχθεί πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής του ευχέρειας, που θα συνιστούσε υπέρβαση εξουσίας ή παραβίαση του Συντάγματος ή των Νόμων. Βλέπε την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ν. Αναστασιάδη (1991) 3 Α.Α.Δ. 1, όπου στη σελίδα 10 αναφέρεται:
"Αξίζει να τονιστεί ότι το Δικαστήριο τούτο δεν επεμβαίνει στην ουσιαστική κρίση του αρμόδιου διοικητικού οργάνου και στην εκτίμηση των γεγονότων που βρίσκονται ενώπιόν του, εκτός αν αποδειχθεί πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής του ευχέρειας που συνιστά υπέρβαση εξουσίας, ή παραβίαση του Συντάγματος ή νόμου."
Βλέπε επίσης την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές αρ. 63/82 και άλλες, Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου και Αλλοι ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 5/4/90, όπου αναφέρεται:
".. το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην αξιολόγηση και εκτίμηση της διοίκησης, εκτός αν πεισθεί ότι η τελευταία ενήργησε κατά παράβαση του νόμου ή με κατάχρηση ή καθ' υπέρβαση εξουσίας."
Δεν έχω διαπιστώσει οποιαδήποτε πλάνη περί το Νόμο ή τα πράγματα από μέρους του διοικητικού οργάνου, ούτε οποιαδήποτε άλλη παραβίαση του Νόμου, των Κανονισμών ή του Συντάγματος.
Κατά την κρίση μου η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ήταν εύλογα επιτρεπτή και το Δικαστήριο δεν θα επέμβει.
Η προσφυγή απορρίπτεται αλλά χωρίς διάταγμα ως προς τα έξοδα.
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ,
Δ.
/ΔΓ