|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 3113
20 Νοεμβρίου, 1996
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΦΙΛΙΑΣΤΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 755/95 & 777/95)
Διοικητικό Δίκαιο — Ακυρωτική απόφαση — Επανεξέταση — Ουσιώδης χρόνος — Προαγωγές — Λήψη υπόψη υποψηφίου που είχε στο μεταξύ προαχθεί σε όμοια θέση με μεταγενέστερη ημερομηνία — Καμία παράβαση των αρχών της επανεξέτασης.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου— Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου— Προαγωγές — Σύσταση του Διευθυντή— Νομοθετημένα κριτήρια— Αντίθεση της σύστασης με τα κριτήρια ως παρουσιάζονταν στους φακέλους στην κριθείσα περίπτωση — Συνολική ακυρότητα.
Οι αιτητές προσέβαλαν την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους σε Πρώτο Γραμματειακό Λειτουργό, η οποία διενεργήθηκε μετά από διαδικασία επανεξέτασης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι: .
1. Εφ' όσον η επανεξέταση έπρεπε να γίνει με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου, που ήταν προγενέστερος της μεσολαβήσασας προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους και εφόσον η προαγωγή θα ίσχυε από ημερομηνία προγενέστερη της μεσολαβήσασας προαγωγής, ορθά το ενδιαφερόμενο μέρος θεωρήθηκε υποψήφιος.
2. Η σύσταση του Γενικού Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους εδώ βασίστηκε στην υπεροχή του στο στοιχείο της πείρας, αφού έκρινε ότι η αξία, επίδοση και απόδοσή του ήταν στα ίδια επίπεδα με αυτή των άλλων επικρατέστερων υποψηφίων, συμπεριλαμβανομένου του αιτητή. Όμως ο αιτητής υπερείχε σε αξία, επίδοση και απόδοση, έστω και αν η υπεροχή του δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως έκδηλη, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται. Στη σύσταση δεν φαίνεται επίσης αν και πως συνεκτιμάται η αρχαιότητα του αιτητή. Επομένως, η σύσταση αυτή δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων.
Στις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή, μεταξύ άλλων, βασίστηκε και η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή κατά τη διενέργεια των συστάσεων της, χωρίς να αιτιολογήσει περαιτέρω την κρίση της ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ο καλύτερος διαθέσιμος υποψήφιος.
Η Αρχή κατά την κρίσιμη συνεδρία της ακολούθησε τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή και της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος, προσθέτοντας ότι η αρχαιότητα του αιτητή εξουδετερώνετο από τη σχετική με τα καθήκοντα της θέσης πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους. Πουθενά όμως δεν φαίνεται σε τι συνίστατο η πείρα αυτή του ενδιαφερόμενου μέρους και γιατί θεωρήθηκε υπέρτερη αυτής του αιτητή.
Στην επίδικη απόφαση και τα έγγραφα που τη συνοδεύουν δεν φαίνεται πώς αξιολογήθηκε η πείρα του αιτητή και πως εκείνη του ενδιαφερόμενου μέρους, η οποία δεν εξειδικεύεται, εξουδετέρωσε τόσο την αρχαιότητα όσο και την πείρα του αιτητή, που σε συνδυασμό με την αρχαιότητά του στην τελευταία θέση, ήταν τουλάχιστον μακρύτερη αυτής του ενδιαφερόμενου μέρους.
Με βάση τα πιο πάνω, το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί.
3. Λόγω της πιο πάνω καταλήξεως και της ακύρωσης της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, η προσφυγή 777/95 παρέμεινε χωρίς αντικείμενο και πρέπει να απορριφθεί.
Η προσφυγή 755/95 επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Η προσφυγή 777/95 απορρίπτεται.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν £250.- έξοδα σε κάθε ένα από τους αιτητές.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Ieronymides and Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2424.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Αρχής να προαγάγει στη θέση Πρώτου Γραμματειακού Λειτουργού το ενδιαφερόμενο μέρος αντί των Αιτητών.
Ι. Τυπογράφος, για τον Αιτητή στην Υπόθεση αρ. 755/95.
Λ. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην Υπόθεση αρ. 777/95.
Κ. Στιβαρού για Π. Α. Κακογιάννης & Σία, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με τις προσφυγές τους που συνεκδικάστηκαν, προσβάλλουν την απόφαση της καθ' ης η αίτηση ημερ. 20.6.95, με την οποία προάχθηκε στη θέση Πρώτου Γραμματειακού Λειτουργού, Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας, το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρέας Π. Ανδρέου αντί αυτών.
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατά την επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης μια κενής θέσης Πρώτου Γραμματειακού Λειτουργού, η οποία ακολούθησε ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου.
Η κενή θέση προκηρύχθηκε μεταξύ του προσωπικού της καθ' ης η αίτηση Αρχής (η Αρχή) στις 21.3.94, με τη Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων αρ. 9/94. Οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν μεταξύ των υπαλλήλων που υπέβαλαν αίτηση.
Οι αιτήσεις εξετάστηκαν σε πρώτο στάδιο από τη "Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής διά Προαγωγή Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού" (ΜΣΕΕ), η οποία κατά τη συνεδρία της ημερ. 16.5.94, αφού άκουσε τις απόψεις των Διευθυντών/Προϊσταμένων των υποψηφίων και έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, υπέβαλε από κοινού έγγραφο. Με το έγγραφο αυτό ο Πρόεδρος και τρία από τα μέλη της Επιτροπής σύστησαν για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος, τον αιτητή Φιλιαστίδη και τρίτο υποψήφιο τον Γεώργιο Τάσου, που δεν είναι μέρος στην παρούσα διαδικασία. Τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη προτίμησαν αντί του προαναφερθέντα τρίτου υποψήφιου, τον Βλάσιο Ψάλτη, που επίσης δεν είναι μέρος στη διαδικασία αυτή.
Στη συνέχεια επιλήφθηκε του θέματος η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για Θέματα Προσωπικού (Σ.Υ,), η οποία κατά τη συνεδρία της ημερ. 10.6.94, αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιον της στοιχεία και άκουσε και τις απόψεις του Γενικού Διευθυντή, αποφάσισε να συστήσει για προαγωγή, αντί του ενδιαφερόμενου μέρους που πρότεινε ο Γενικός Διευθυντής, το Βλάσιο Ψάλτη.
Ακολούθως, του θέματος επιλήφθηκε η Αρχή κατά τη συνεδρία της ημερ. 21.6.94, η οποία αφού άκουσε και τις απόψεις του Γενικού Διευθυντή, επέλεξε για προαγωγή, παρά την αντίθετη άποψη του Γενικού Διευθυντή, το Βλάσιο Ψάλτη. Η Αρχή προτίμησε το Βλάσιο Ψάλτη "λόγω της συνολικής πολύχρονης και ευδόκιμης προσφοράς του και λόγω του ότι η βαθμολογία του που αντανακλά την επίδοση και απόδοσή του, βελτιώνεται συνεχώς κατά τα τελευταία χρόνια".
Εναντίον της προαγωγής του Βλάσιου Ψάλτη καταχωρήθηκε από τον Γ. Φιλιαστίδη, αιτητή στην υπόθεση αρ. 777/95, η προσφυγή 633/94. Ο Δικαστής Νικήτας, με την απόφασή του στην Φιλιαστίδης ν. ΑΗΚ (1995) 4 Α.Α.Δ. 839, ακύρωσε την προσβληθείσα απόφαση, βρίσκοντας ότι η Αρχή υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας, αφού ο αιτητής υπερτερούσε σε αξία και αρχαιότητα του προαχθέντος.
Στις 6.6.95 συνήλθε σε συνεδρία η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής προς το σκοπό επανεξέτασης του θέματος της πλήρωσης της επίδικης θέσης. Στο μεταξύ ο προαχθείς σ' αυτή είχε αφυπηρετήσει και η θέση είχε προκηρυχθεί με νέα Γνωστοποίηση αρ. 1/95. Η Σ.Υ. αφού αναφέρθηκε στο θέμα αυτό και στην ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, κατέληξε ότι η θέση θεωρείται κενωθείσα από 1.6.94, και ανακάλεσε τη Γνωστοποίηση αρ. 1/95. Ακολούθως, αφού έλαβε υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου και σχετική Γνωμάτευση των Νομικών Συμβούλων της Αρχής, μελέτησε εκ νέου το από κοινού έγγραφο της Μ.Σ.Ε.Ε., τις υποβληθείσες αιτήσεις και όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των απόψεων του τότε Γενικού Διευθυντή, και σύστησε για προαγωγή στην κενή θέση το ενδιαφερόμενο μέρος.
Το θέμα τέθηκε ενώπιον της Αρχής, η οποία κατά τη συνεδρία της ημερ. 20.6.95, αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους από 1.7.94. Στην απόφαση της Αρχής αναφέρονται, μεταξύ
3116
άλλων, και τα ακόλουθα:
"Τα Μέλη εξέτασαν επίσης και το γεγονός ότι ο 8535 Φιλιαστίδης Γρηγόρης υπερτερεί σε αρχαιότητα έναντι του 8235 Ανδρέου Π. Ανδρέου και διαπίστωσαν ότι αυτή εξουδετερώνεται από την πείρα σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης αυτής η οποία δεν είναι πείρα την οποία απέκτησε ο 8235 Ανδρέας Π. Ανδρέου ειδικά επειδή κατέχει αυτή τη θέση σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους,..."
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχωρήθηκαν οι παρούσες προσφυγές.
Οι ισχυρισμοί των δικηγόρων που προβάλλουν για την ακύρωση της επίδικης απόφασης δεν συμπίπτουν απόλυτα. Για τούτο θα εξετάσω τους ισχυρισμούς που εγείρονται στην κάθε υπόθεση ξεχωριστά.
Ο δικηγόρος του αιτητή στην υπόθεση 755/95 ισχυρίστηκε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν μπορούσε νόμιμα να θεωρηθεί ως υποψήφιος κατά την επανεξέταση, διότι είχε ήδη προαχθεί στην ίδια θέση από 1.12.94, ως αποτέλεσμα άλλης διαδικασίας, χωρίς να προηγηθεί ανάκληση της προαγωγής του εκείνης.
Δεν συμφωνώ με τον ισχυρισμό αυτό και τον απορρίπτω. Εφ' όσον η επανεξέταση έπρεπε να γίνει με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου, που ήταν προγενέστερος της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους και εφόσον η προαγωγή θα ίσχυε από ημερομηνία προγενέστερη της μεσολαβήσασας προαγωγής, ορθά το ενδιαφερόμενο μέρος θεωρήθηκε υποψήφιος (Ieronymides & Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2424, 2433-2434).
Ο δεύτερος ισχυρισμός του ιδίου αιτητή είναι η υπεροχή του έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους και η αποτυχία της Αρχής να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο.
Σχετικός είναι ο Καν. 23 των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών (ΚΔΠ 291/86), ο οποίος προνοεί τα ακόλουθα:
"(1) ..............................
(2)Προαγωγαί αποφασίζονται βάσει της πείρας, της αξίας, της ικανότητος, της αρχαιότητος παρά τη Αρχή, των προσόντων εν συσχετισμώ προς το εκάστοτε ισχύον διά την θέσιν σχέδιον υπηρεσίας, και της εν τη υπηρεσία επιδόσεως εκάστου υποψηφίου. Νοείται ότι η σειρά εν τη οποία τα κριτήρια ταύτα (τα οποία εν τοις παρούσι κανονισμοίς αναφέρονται ως "τα παραδεδεγμένα κριτήρια") αναφέρονται ανωτέρω, ουδόλως καθορίζει ή υποδηλοί ιεράρχησιν, αξιολόγησιν ή υπερτέραν βαρύτητα οιουδήποτε των ως άνω κριτηρίων έναντι ετέρου.
(3) ................................
(4) Κατά την προαγωγήν εις θέσιν ετέραν των εν τη παραγράφω (3) αναφερομένων θέσεων, η Αρχή λαμβάνει δεόντως υπ' όψιν -
(α) τας συστάσεις και απόψεις της αρμοδίας Επιτροπής Επιλογής, της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, του Διευθυντού και οιουδήποτε Διευθυντού Υπηρεσίας, Περιφερείας ή Ηλεκτροπαραγωγού Σταθμού, η Αρχή ήθελε κρίνει σκόπιμον να συμβουλευθή.
(β) τας περί των υποψηφίων εμπιστευτικός εκθέσεις."
Η αξία, ικανότητα και επίδοση των υποψηφίων αντικατοπτρίζονται κατά κύριο λόγο στις εμπιστευτικές εκθέσεις τους, από τις οποίες διαπιστώνεται κάποια υπεροχή του αιτητή. Ο αιτητής υπερέχει επίσης σε αρχαιότητα, όπως καθορίζεται στον Καν. 25(1), κατά 4 χρόνια και 7 μήνες. Όσον αφορά τα προσόντα, δεν διαπιστώνεται αξιοσημείωτη υπεροχή οποιουδήποτε.
Η σύσταση του Γενικού Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους βασίστηκε στην υπεροχή του στο στοιχείο της πείρας, αφού έκρινε ότι η αξία, επίδοση και απόδοση του ήταν στα ίδια επίπεδα με αυτή των άλλων επικρατέστερων υποψηφίων, συμπεριλαμβανομένου του αιτητή. Όπως όμως ήδη έχω πει, ο αιτητής υπερείχε σε αξία, επίδοση και απόδοση, έστω και αν η υπεροχή του δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως έκδηλη, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται. Στη σύσταση δεν φαίνεται επίσης αν και πως συνεκτιμάται η αρχαιότητα του αιτητή. Επομένως, η σύσταση αυτή δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων.
Στις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή, μεταξύ άλλων, βασίστηκε και η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή κατά τη διενέργεια των συστάσεών της, χωρίς να αιτιολογήσει περαιτέρω την κρίση της ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ο καλύτερος διαθέσιμος υποψήφιος.
Η Αρχή κατά την κρίσιμη συνεδρία της ακολούθησε τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή και της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος, προσθέτοντας ότι η αρχαιότητα του αιτητή εξουδετερώνετο από τη σχετική με τα καθήκοντα της θέσης πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους. Πουθενά όμως δεν φαίνεται σε τι συνίστατο η πείρα αυτή του ενδιαφερόμενου μέρους και γιατί θεωρήθηκε υπέρτερη αυτής του αιτητή. Στο φάκελο του αιτητή υπάρχει μη ταξινομημένο έγγραφο, χωρίς ημερομηνία, στο οποίο εκφράζονται οι απόψεις του Διευθυντή του Ηλεκτροπαραγωγού Σταθμού Δεκέλειας αναφορικά με τον υποψήφιο αυτό, με συνημμένα τα καθήκοντα που εκτελούσε. Από το έγγραφο αυτό είναι εμφανής τόσο η ευρύτητα όσο και η σχετικότητα των καθηκόντων του αιτητή με εκείνα της επίδικης θέσης.
Στην επίδικη απόφαση και τα έγγραφα που τη συνοδεύουν δεν φαίνεται πώς αξιολογήθηκε η πείρα του αιτητή και πως εκείνη του ενδιαφερόμενου μέρους, η οποία δεν εξειδικεύεται, εξουδετέρωσε τόσο την αρχαιότητα όσο και την πείρα του αιτητή, που σε συνδυασμό με την αρχαιότητά του στην τελευταία θέση, ήταν τουλάχιστον μακρύτερη αυτής του ενδιαφερόμενου μέρους.
Με βάση τα πιο πάνω, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί.
Λόγω της πιο πάνω καταλήξεώς μου και της ακύρωσης της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, η προσφυγή 777/95 παρέμεινε χωρίς αντικείμενο και πρέπει να απορριφθεί.
Η προσφυγή 755/95 επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Η προσφυγή 777/95 απορρίπτεται.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν £250.- έξοδα σε κάθε ένα από τους αιτητές.
Η προσφυγή 755/95 επιτυγχάνει. Η προσφυγή 777/95 απορρίπτεται. Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν £250 έξοδα σε κάθε ένα από τους Αιτητές.