|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 2709
11 Οκτωβρίου, 1996
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
J.C. HAGGIPAVLOU & SON LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ, ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 809/95)
Προσφορές — Κριτήρια κατακύρωσης — Κρατικές προσφορές — Η τιμή σημαντικό στοιχείο κρίσης.
Προσφυγή βάσει τον Άρθρου 146 του Συντάγματος—Έννομο συμφέρον — Ειδικό έννομο συμφέρον προβολής συγκεκριμένου λόγου ακυρώσεως — Η απαγόρευση της ταυτόχρονης επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας — Περιστάσεις εφαρμογής της στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε την κατακύρωση της επίδικης προσφοράς στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Εκτός του ότι δεν υπήρξε αντικανονική διαδικασία, εν όψει του γεγονότος ότι η αιτήτρια εταιρεία έλαβε τελικά μέρος στη διαδικασία προσφορών, εμποδίζεται από του να ισχυρισθεί αντικανονικότητα της διαδικασίας. Η έγκυρη συμμετοχή της είχε ως αποτέλεσμα το μη επηρεασμό του εννόμου της συμφέροντος.
Επίσης, αφ'ης στιγμής ακολουθήθηκε αυτή η διαδικασία και οι αρχές απευθύνθηκαν σε συγκεκριμένους προμηθευτές που αντιπροσώπευαν συγκεκριμένα μοντέλα, τα οποία βρέθηκαν να ικανοποιούν τις απαιτήσεις του έργου, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από το να υποβάλει ο καθένας τα είδη που αντιπροσώπευε και τα οποία η αρμόδια αρχή έκρινε ως ικανοποιούντα τις απαιτήσεις της προσφοράς.
Περαιτέρω, ορθώς, απερρίφθη η προσφορά της αιτήτριας εταιρείας σε όποιο βαθμό αυτή αφορούσε άλλα είδη εκτός εκείνων που ζητήθησαν στις προδιαγραφές.
2. Απορρίπτεται επίσης ο ισχυρισμός ότι η απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Προκύπτει καθαρά από την απόφαση που υιοθετεί τις εισηγήσεις του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικής υπηρεσίας ότι ο λόγος που προτιμήθηκε η προσφορά του ενδιαφερομένου μέρους ήταν το γεγονός ότι ήταν χαμηλότερη εκείνης της αιτήτριας εταιρείας. Είναι νομολογημένη αρχή ότι στην κατακύρωση κρατικών προσφορών το κύριο κριτήριο είναι το δημόσιο συμφέρον. Έτσι, η τιμή αποτελεί σημαντικό στοιχείο κρίσης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Platis v. Republic (1978) 3 C.L.R. 384,
Dometakis v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1673,
Χρίστου ν. Δημοκρατία (1989) 3 Α.Α.Δ. 2093.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση με την οποία κατακύρωσαν την προσφορά στο ενδιαφερόμενο μέρος αντί στον Αιτητή.
Λ. Χ" Δημήτρης, για τον Αιτητή.
Μ. Τσαγγαρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ιωάννου για Παπαχαραλάμπους & Αγγελίδη, για Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή της η αιτήτρια εταιρεία ζητά
"δήλωση και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ'ων η αίτηση να κατακυρώσουν την προσφορά με αρ. Φακ.:284/56/85/4 για την ανάπλαση του χερσαίου χώρου του αλιευτικού καταφυγίου στο Λατσί στους κ.κ. Χαρίλαο Σταυράκη Λτδ., αντί στην αιτήτρια και η οποία περιήλθε σε γνώση της αιτήτριας κατά ή περί την 29.6.1995 είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος."
Η προσφορά αφορούσε την προμήθεια φωτιστικών για το χερσαίο χώρο του πιο πάνω αλιευτικού καταφυγίου.
Το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως με επιστολή του προς τον Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών ζήτησε έγκριση για παράκαμψη της κανονικής διαδικασίας προσφορών και ζήτηση προχείρων γραπτών προσφορών, αφού θα είχε προηγηθεί ετοιμασία προδιαγραφών και όρων, για επιλογή των φωτιστικών που θα ικανοποιούσε τις αισθητικές απαιτήσεις του έργου (τεκμ.1). Ο Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, με βάση τον Κανονισμό 37 των Κανονισμών Αποθηκών έδωσε την έγκριση του στο αίτημα του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως (τεκμ. 1). Ακολούθως, το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως ζήτησε προσφορές από τρεις προμηθευτές για συγκεκριμένα μοντέλα της κάθε εταιρείας που προεπιλέγηκαν, αφού θεωρήθηκε ότι ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του έργου (τεκμ.2). Τελικά υποβλήθηκαν δύο προσφορές, ήτοι μία από το ενδιαφερόμενο μέρος και μία από την αιτήτρια εταιρεία. Εκείνη του ενδιαφερομένου μέρους ήταν για το ποσό των £11.016 ενώ της αιτήτριας εταιρείας για ποσό £14.056,42. Επιπρόσθετα, η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε και προσφορά για μοντέλα άλλα από εκείνα που της ζητήθηκαν, η οποία όμως δεν λήφθηκε υπόψη στην αξιολόγηση των προσφορών. Οι προσφορές στάληκαν στο Τμήμα για αξιολόγηση και υποβολή εισηγήσεων. Η αξιολόγηση των προσφορών υποβλήθηκε στο Κεντρικό Συμβούλιο των προσφορών με επιστολή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και με την αξιολόγηση του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικής Υπηρεσίας (τεκμ.4). Η Τεχνική Επιτροπή αφού εξέτασε την έκθεση αξιολόγησης συμφώνησε με την αξιολόγηση του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικής Υπηρεσίας, όπως φαίνεται στο τεκμ.5. Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών μελέτησε το θέμα στη συνεδρία του στις 16.6.95 (τεκμ.6) και κατακύρωσε την προσφορά στο ενδιαφερόμενο μέρος που είχε υποβάλει τη χαμηλότερη και εντός των προδιαγραφών προσφορά. Η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών κοινοποιήθηκε στο Τμήμα με επιστολή ημερ. 19.6.95 (τεκμ.7).
Η αιτήτρια εταιρεία προσβάλλει την πιο πάνω απόφαση για υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, παραβίαση της αρχής της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης, προνομιακή μεταχείριση, παραβίαση της καθιερωμένης διαδικασίας και πρακτικής κατακύρωσης προσφορών και για νομική και πραγματική πλάνη, έλλειψη επαρκούς έρευνας καθώς και επαρκούς και νόμιμης ή/και ειδικής αιτιολογίας.
Θα επιληφθώ κατά πρώτο του παραπόνου της αιτήτριας εταιρείας για αντικανονική διαδικασία. Ο Κανονισμός 37(δ) των Κανονισμών Αποθηκών αναφέρει τα ακόλουθα:
"Η Κανονική διαδικασία προκήρυξης προσφορών μπορεί να παρακαμφθεί στις πιο κάτω περιπτώσεις:
..................................
(δ) Σε πολύ εξαιρετικές και επείγουσες περιπτώσεις εαν για λόγους επείγουσας φύσης ή για άλλους ειδικούς λόγους η ζήτηση κανονικών προσφορών είναι ανεπιθύμητη για προσφορές που δεν προβλέπεται να ξεπεράσουν το ποσό των £30.000. Για προμήθειες πέραν των £30.000 ο Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών υποβάλλει το θέμα στον Υπουργό Οικονομικών ο οποίος αποφασίζει ανάλογα."
Στην επιστολή ημερ. 3.4.95 του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως προς τον Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών (τεκμ.1 στην Ένσταση) είναι εμφανείς οι λόγοι για τους οποίους το θέμα θεωρήθηκε ως επείγουσας φύσης και ως εκ τούτου συμφωνώ με το συνήγορο των καθ' ων η αίτηση ότι η κατάσταση αυτή και η ανάγκη διεκπεραίωσης της εργασίας με την μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα προσέδιδε δικαίωμα, κάτω από τον πιο πάνω κανονισμό, παράκαμψης της κανονικής διαδικασίας. Ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ' ων η αίτηση περαιτέρω ισχυρίζεται ότι αφ' ης στιγμής η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε έγκυρη προσφορά κωλύεται από του να θέτει θέμα εγκυρότητας παράκαμψης της κανονικής διαδικασίας προσφορών και, αναφερόμενος στις αποφάσεις Platis v. Republic (1978) 3 C.L.R. 384 και Dometakis v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 1673, υπέβαλε ότι δεν είναι επιτρεπτό να επιδοκιμάζουν και να αποδοκιμάζουν το ίδιο πράγμα την ίδια στιγμή.
Επί των λοιπών θεμάτων που εγείρονται προς απόφαση, δέχομαι τις θέσεις του συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση.
Κρίνω ότι, εκτός του ότι δεν υπήρξε αντικανονική διαδικασία, εν όψει του γεγονότος ότι η αιτήτρια εταιρεία έλαβε τελικά μέρος στη διαδικασία προσφορών, εμποδίζεται από του να ισχυρισθεί αντικανονικότητα της διαδικασίας. Η έγκυρη συμμετοχή της είχε ως αποτέλεσμα το μη επηρεασμό του εννόμου της συμφέροντος.
Επίσης, αφ' ης στιγμής ακολουθήθηκε αυτή η διαδικασία και οι αρχές απευθύνθηκαν σε συγκεκριμένους προμηθευτές που αντιπροσώπευαν συγκεκριμένα μοντέλα, τα οποία βρέθηκαν να ικανοποιούν τις απαιτήσεις του έργου, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από το να υποβάλει ο καθένας τα είδη που αντιπροσώπευε και τα οποία η αρμόδια αρχή έκρινε ως ικανοποιούντα τις απαιτήσεις της προσφοράς.
Περαιτέρω, ορθώς κατά την άποψη μου, απερρίφθη η προσφορά της αιτήτριας εταιρείας σε όποιο βαθμό αυτή αφορούσε άλλα είδη εκτός εκείνων που ζητήθησαν στις προδιαγραφές.
Απορρίπτω επίσης τον ισχυρισμό ότι η απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Προκύπτει καθαρά από την απόφαση που υιοθετεί τις εισηγήσεις του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικής υπηρεσίας (τεκμ.6 και 4) ότι ο λόγος που προτιμήθηκε η προσφορά του ενδιαφερομένου μέρους ήταν το γεγονός ότι ήταν χαμηλότερη εκείνης της αιτήτριας εταιρείας. Είναι νομολογημένη αρχή ότι στην κατακύρωση κρατικών προσφορών το κύριο κριτήριο είναι το δημόσιο συμφέρον. Έτσι, η τιμή αποτελεί σημαντικό στοιχείο κρίσης. (Δέστε Χρίστου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2093.)
Περαιτέρω, ουδόλως έχει διαφανεί οποιαδήποτε πλάνη ή έλλειψη δέουσας έρευνας.
Κάτω από το φως των πιο πάνω κρίνω ότι τόσο η διαδικασία όσο και η τελική απόφαση ευρίσκονται εντός των πλαισίων της νομιμότητας και κατά συνέπεια απορρίπτω την προσφυγή και επικυρώνω την επίδικη απόφαση με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας εταιρείας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.