|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 1993
17 Ιουλίου, 1996 ,
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ Κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 263/95)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Προθεσμία — Το στοιχείο της γνώσης του αιτητή για την επίδικη απόφαση — Απαίτηση πλήρους γνώσεως — Περιστάσεις μερικής γνώσεως επαχθούς πράξης στην κριθείσα περίπτωση — Θεωρία και νομολογία — Η προσφυγή εμπρόθεσμη.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο]
Η προδικαστική ένσταση περί εκπροθέσμου απορρίπτεται.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Moran v. Republic 1 R.S.C.C. 10,
Papaioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 103,
Ploussiou v. Central Bank (1982) 3 C.L.R. 230,
Kritiotis v. Municipality of Paphos and Others (1986) 3 C.L.R. 322,
Θεοπέμπτου ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1190.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Καθ' ης η αίτηση Αρχής με την οποία απεφάσισαν να καταβάλουν ποσό χαμηλότερο από αυτό που προβλέπεται ως αποζημίωση στους αιτητές οι οποίοι αφυπηρέτησαν από την Αρχή πρόωρα.
Μ. Κυπριανού, για τον Αιτητή,
Κ. Χ'' Ιωάννου, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να καταβάλουν την 3.1.95 ποσό χαμηλότερο από το ποσό που προβλέπεται από τον Κανονισμό 21 (ι) (στ) των Περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικοί Κανονισμοί του 1982-1990 ως αποζημίωση στους αιτητές οι οποίοι αφυπηρέτησαν από την Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου πρόωρα την 31.12.94 είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος και/ή δεν έπρεπε να είχε ληφθεί."
Το μοναδικό θέμα που θα απασχολήσει το Δικαστήριο στο στάδιο αυτό είναι η εξέταση της προδικαστικής ένστασης του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη.
Το θέμα ηγέρθη από το δικηγόρο των καθ' ων στις 4.4.96, μετά την καταχώρηση της απαντητικής γραπτής αγόρευσης των αιτητών και το Δικαστήριο έδωσε άδεια για καταχώρηση συμπληρωματικών αγορεύσεων επί του θέματος. Η έκβαση της προδικαστικής ένστασης, θα κρίνει και την τύχη της προσφυγής.
Τα γεγονότα που αφορούν στην παρούσα υπόθεση είναι τα ακόλουθα:
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (η Αρχή) σε συνεδρίαση του ημερ. 14.9.94, αφού αναφέρθηκε στο μνημόνιο του Γενικού Διευθυντή αρ. 142/94, ημερ. 31.8.94, με θέμα "Πρόωρες Αφυπηρετήσεις", υιοθέτησε τις εισηγήσεις του Γενικού Διευθυντή που περιέχονταν στο εν λόγω μνημόνιο και που ήταν οι ακόλουθες:
1. Να εγκριθεί η από 31.12.94 πρόωρη αφυπηρέτηση 41 υπαλλήλων που περιλαμβάνονταν στον Πίνακα 2 του μνημονίου έναντι συνολικής αποζημίωσης £794.208 περίπου.
2. Να αποφασιστεί η προώθηση για έγκριση από τη Βουλή Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού ύψους £1.300.000, ώστε να καταστεί δυνατή η από 31.12.1994 πρόωρη αφυπηρέτηση και των 52 υπαλλήλων που περιλαμβάνονταν στον Πίνακα 5 του μνημονίου.
Στο μνημόνιο του Γενικού Διευθυντή ημερ. 31.8.94 επισυνάπτετο σχετικό μνημόνιο του Διευθυντή Υπηρεσιών Προσωπικού ημερ. 6.9.94 στο οποίο αναφέροντο, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα:
"Ο υπολογισμός του ποσού της αποζημίωσης που θα προσφερθεί στους υπαλλήλους έγινε από τις Οικονομικές Υπηρεσίες και βασίστηκε σε σχετική απόφαση της Αρχής που λήφθηκε σύμφωνα με γνωμάτευση του Νομικού της Συμβούλου. Η απόφαση διαλαμβάνει ότι δύναται να προσφερθεί χαμηλότερο ποσό από εκείνο που υπολογίζεται με βάση τους κανονισμούς 10(α) και 21, παράγραφος 1(στ) των Περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικών Κανονισμών.
Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, το ποσό αποζημίωσης που φαίνεται στους συνημμένους πίνακες είναι το μικρότερο ποσό που προκύπτει από εφαρμογή των μεθόδων (α) και (β) πιο κάτω:
(α) ...............................
(β) ...............................
Ο θεσμός της πρόωρης αφυπηρέτησης με παραχώρηση αποζημίωσης εφαρμόζεται με κοινή συναίνεση Αρχής και ενδιαφερομένων υπαλλήλων. Αποβαίνει δε προς το συμφέρον της Αρχής τόσο από οικονομικής πλευράς όσο και από πλευράς ανανέωσης του προσωπικού, δεδομένου ότι η πλειοψηφία των υπαλλήλων που επιλέγονται για πρόωρη αφυπηρέτηση δεν είναι συνήθως σε θέση να ανταποκριθούν ικανοποιητικά στο συνεχώς μεταβαλλόμενο τεχνικό και λειτουργικό περιβάλλον της Αρχής. Προς υποστήριξη του οικονομικού οφέλους που αναφέρεται πιο πάνω, έγινε σύγκριση του κόστους που συνεπάγεται η πρόωρη αφυπηρέτηση των 41 υπαλλήλων στις 31.12.94, σε σχέση με το όφελος από την αναπλήρωση ή/και κατάργηση των θέσεων που κατέχουν.
.................................."
Οι αιτητές με πανομοιότυπες επιστολές τους ημερ. 22.9.94, πληροφόρησαν την Αρχή για την απόφαση τους να αφυπηρετήσουν πρόωρα. Το περιεχόμενο των επιστολών αυτών (βλ. παράρτημα Ψ στη συμπληρωματική γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση που αφορά τον αιτητή Δημητριάδη) έχει ως εξής:
"Αίτηση για πρόωρη αφυπηρέτηση
Ο υπογεγραμμένος Ανδρέας Δημητριάδης (554) με την παρούσα μου υποβάλλω την ανέκκλητη απόφαση μου ν' αφυπηρετήσω πρόωρα, από τις 31.12.1994, από την υπηρεσία της Αρχής, νοουμένου ότι θα τύχω του ευεργετήματος της ευδόκιμης περατώσεως της σταδιοδρομίας μου, που προνοείται στους περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικούς Κανονισμούς και το ποσό το οποίο θα μου χορηγηθεί ως αποζημίωση για την ευδόκιμη αφυπηρέτηση μου, πέραν των νόμιμων απολαβών και συνταξιοδοτικών μου ωφελημάτων, θα είναι £40.380."
(Το ποσό της αποζημίωσης που αναφέρεται στην κάθε επιστολή, ήταν διαφορετικό ανάλογα με τον αιτητή και ήταν μεγαλύτερο από το αντίστοιχο ποσό που προνοείτο στον Πίνακα 2 του μνημονίου του Διευθυντή Υπηρεσιών Προσωπικού).
Η Αρχή απάντησε στους αιτητές με πανομοιότυπες επιστολές ημερ. 5.10.94 (βλ. Παράρτημα Χ στη συμπληρωματική γραπτή αγόρευση των καθ' ων αναφορικά με τον αιτητή Δημητριάδη), αναφέροντας τα ακόλουθα:
"Πρόωρη Αφυπηρέτηση
Σας πληροφορώ ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής έχει επιληφθεί της αιτήσεως σας με ημερ. 5.1.93 για ευδόκιμη αφυπηρέτηση και ενέκρινε την πρόωρη αφυπηρέτηση σας από τις 31.12.94.
Η αποζημίωση που θα σας χορηγηθεί για την πρόωρη - ευδόκιμη αφυπηρέτηση σας, θα σας καταβληθεί αμέσως μετά την αφυπηρέτησή σας.
Με την ευκαιρία αυτή σας διαβιβάζω τις ευχαριστίες του Γενικού Διευθυντή και της Αρχής για τις υπηρεσίες σας και σας εύχομαι κάθε ευτυχία για το μέλλον."
Στις 3.1.95 καταβλήθηκαν στους αιτητές τα ποσά της αποζημίωσης και στις 16.3.95 οι αιτητές καταχώρισαν την παρούσα προσφυγή, με το αίτημα θεραπείας που αναφέρεται πιο πάνω.
Είναι η θέση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι η εκτελεστή διοικητική πράξη κοινοποιήθηκε στους αιτητές με τις επιστολές της Αρχής ημερ. 5.10.94 (Παράρτημα Χ) και αφού προηγουμένως οι αιτητές συμφώνησαν με το ποσό της αποζημίωσης με τις επιστολές τους ημερ. 22.9.94 (Παράρτημα Ψ). Συνεπώς, και εφόσον οι αιτητές είχαν πλήρη γνώση της απόφασης για την αφυπηρέτησή τους με την καταβολή του ποσού στο οποίο συμφώνησαν από τις 5.10.94, η προσφυγή που καταχωρήθηκε στις 16.3.95, είναι εκπρόθεσμη. Η πράξη της καταβολής του ποσού της αποζημίωσης στις 3.1.95, κατέληξε, είναι πράξη εκτελέσεως και όχι νέα εκτελεστή διοικητική πράξη.
Η θέση του δικηγόρου των αιτητών είναι πως οι καθ' ων η αίτηση δεν είχαν πληροφορήσει τους αιτητές για την αποκοπή ποσού 30% από το ποσό της αποζημίωσης που δικαιούτο ο καθένας. Αντίθετα, έδωσαν στους αιτητές κείμενο επιστολής για πρόωρη αφυπηρέτηση, το οποίο ήταν τέτοιο ώστε οι αιτητές υπογράφοντας το πίστευαν ότι η αποζημίωση που θα τους εχορηγείτο θα ήταν σύμφωνα με τους Κανονισμούς οι οποίοι αναφέρονται στο κείμενο και όχι σύμφωνα με τη γνωμάτευση του Νομικού Συμβούλου της Αρχής. Συνεπώς, στις 22.9.94 όταν οι αιτητές υπέγραψαν τις σχετικές επιστολές, δεν ήταν σε γνώση τους ότι τους είχε αποκοπεί ποσό 30%, γεγονός που διαπίστωσαν στις 3.1.95.
Για να κινηθεί η προθεσμία για άσκηση προσφυγής πρέπει η γνώση της πράξης που προκαλεί ζημιά στον αιτητή να είναι πλήρης·
Στο σύγγραμμα Τσάτσος, Αίτησις Ακυρώσεως, Έκδοση Τρίτη, στη σελ. 74 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"§30.-Η εκ της δημοσιεύσεως ή της κοινοποιήσεως γνώσις κινεί την προθεσμίαν εάν και μόνο καθ' ο μέρος είναι αύτη πλήρης. Πλήρης είναι η γνώσις η επιτρέπουσα εις τον ενδιαφερόμενον να διαγνώση μετά βεβαιότητος και ακριβείας την υλικήν ή την ηθικήν ζημίαν, την οποίαν ούτος υφίσταται εκ της δημοσιευομένης ή κοινοποιουμένης πράξεως."
Σχετικές με το θέμα είναι επίσης οι υποθέσεις John Moran v. The Republic 1 RSCC 10, 13, Papaioannou v. Republic (1982) 3 CLR 103, Ploussiou v. Central Bank (1982) 3 C.L.R. 230, 237, Kritiotis v. Municipality of Paphos and Others (1986) 3 C.L.R. 322, 345-346 και Ευριδίκη Θεοπέμπτου v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1190.
Στην υπόθεση Ploussiou (ανωτέρω) λέχθηκαν τα ακόλουθα από τον Πική, Δ. (όπως ήταν τότε), στις σελ. 235-236:
"The onus and burden of establishing the pre-conditions for the setting in motion of the time provisions of Article 146.3, rest on the decision-taking body. This is dictated by the need that decisions of administrative bodies, affecting the rights and interests of the subject, should be made known, as well as the need to safeguard effectively the right of the citizen to challenge decisions affecting his rights. At the end of the day, if the court is in any doubt whether applicant received sufficient knowledge to enable him to vindicate his rights through the legal process, such doubt must be resolved in favour of the applicant. (See Costas Neophytou v. The Republic, 1964 C.L.R. 280, 290). Else, a citizen would be penalised for sleeping on his rights while interfered with in his slumber."
Και ακολούθως στη σελ. 237:
"Article 146.3 does not envisage knowledge from any particular source. All it requires is knowledge of the decision, certain enough to enable a party affected thereby to pursue his rights. A party, an existing legitimate interest of whom is prejudiced by the decision, is deemed to be in such a position as soon as he gains adequate knowledge of the decision itself. Adequate is that kind of knowledge that comprises every material aspect of the decision."
Στην προκειμένη περίπτωση είναι καθαρό από τα γεγονότα που εκτίθενται πιο πάνω, ότι στις 14.9.94 η Αρχή αποφάσισε να εγκρίνει την πρόωρη αφυπηρέτηση των αιτητών με παραχώρηση μειωμένης αποζημίωσης σύμφωνα με το περιεχόμενο του μνημονίου του Διευθυντή Υπηρεσιών Προσωπικού ημερ. 6.9.94. Η αποζημίωση που αποφασίστηκε να προσφερθεί στους αιτητές περιέχεται στον Πίνακα 2 του μνημονίου και τα σχετικά ποσά είναι χαμηλότερα από τα ποσά που δηλώνουν ότι θα αποδέχονταν οι αιτητές ως αποζημίωση στις επιστολές τους ημερ. 22.9.94.
Στις επιστολές της Αρχής ημερ. 5.10.94 προς τους αιτητές, δεν γίνεται καμιά αναφορά στο ύψος της αποζημίωσης που θα παραχωρείτο στον καθένα. Οι αιτητές με τις εν λόγω επιστολές, πληροφορήθηκαν απλώς ότι εγκρίθηκε η αίτηση τους για πρόωρη αφυπηρέτηση και ότι η αποζημίωση θα τους καταβάλλετο αμέσως μετά την αφυπηρέτησή τους, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στο ύψος της αποζημίωσης. Συνεπώς, στις 5.10.94 οι αιτητές έλαβαν γνώση μόνο της απόφασης της Αρχής να εγκρίνει τις αιτήσεις τους για πρόωρη αφυπηρέτησή, αλλά όχι και του ποσού της αποζημίωσης. Γνώση του ποσού της αποζημίωσης έλαβαν οι αιτητές όταν τους καταβλήθηκε και συγκεκριμένα στις 3.1.95. Οι αιτητές στις 5.10.94 δεν είχαν πλήρη γνώση της απόφασης εφόσον ένα από τα ουσιώδη στοιχεία της απόφασης (material aspect of the decision) τους ήταν ακόμα άγνωστο.
Συνεπώς, η προδικαστική ένσταση των καθ' ων η αίτηση κρίνεται αβάσιμη και απορρίπτεται. Οι αιτητές έλαβαν πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης στις 3.1.95 και ως εκ τούτου η προσφυγή που καταχωρήθηκε στις 16.3.95 είναι εμπρόθεσμη.
Η προσφυγή επαναορίζεται για περαιτέρω οδηγίες για τις 18.9.96.
Η προδικαστική ένσταση περί εκπροθέσμου απορρίπτεται.