|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 1713
20 Ιουνίου, 1996
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΡΗ ΙΩΣΗΦ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 172/95)
Δημόσιοι Υπάλληλοι —Διορισμοί— Προσόντα — Τον τελικό λόγο επί της κατοχής τους έχει η Ε.Δ.Υ. — Ο ρόλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής συμβουλευτικός — Συνέπειες και περιστάσεις στην κριθείσα περίπτωση.
Ερμηνεία — Γενική ιατρική — Το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης του γενικού ιατρού — Προσόντα — Ερμηνεία και περιστάσεις κατοχής τους στην κριθείσα περίπτωση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί— Αιτιολογία — Η απαίτηση ειδικής αιτιολόγησης της παραγνώρισης πλεονεκτήματος — Ικανοποιήθηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Οι αιτητές προσέφυγαν κατά του διορισμού, κατόπιν επανεξέτασης, των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 2ης τάξης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ο πρώτος λόγος ακυρότητας που εγείρεται για εξέταση είναι ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ όφειλε να παραπέμψει στη Συμβουλευτική Επιτροπή το θέμα των προσόντων της αιτήτριας και όχι να το επιληφθεί η ίδια. Εφόσον όπως είπε ο δικηγόρος της αιτήτριας, η πλάνη αναφορικά με τα προσόντα της αιτήτριας περιέχεται και στην έκθεση της Σ.Ε., η επανεξέταση έπρεπε να είχε αρχίσει από το στάδιο της Σ.Ε. Έγινε αναφορά στις αποφάσεις της Ολομέλειας στις υποθέσεις Συμεωνίδου & Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 258, και Δημοκρατία ν. Χαραλαμπίδη (1995) 3 Α.Α.Δ. 53, για υποστήριξη της πιο πάνω θέσης. Παρόμοιος ισχυρισμός έγινε και στην υπόθεση Σοφούλλας Βασιλείου ν. Δημοκρατία όπου απορρίφθηκε ως αβάσιμος.
Το Δικαστήριο υιοθέτησε αυτήν την προσέγγιση και έκρινε πως ο υπό εξέταση ισχυρισμός θα πρέπει να απορριφθεί. Η ΕΔΥ η οποία έχει και τον τελικό λόγο αναφορικά με τα προσόντα των υποψηφίων στην προκειμένη περίπτωση επανεξέτασε το θέμα των προσόντων της αιτήτριας συμμορφούμενη με την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, και δεν είχε καμιά υποχρέωση να παραπέμψει το θέμα στη Σ.Ε. Το Δικαστήριο διαφωνεί επίσης με τον ισχυρισμό ότι κατά την επανεξέταση η ΕΔΥ λαμβάνοντας υπόψη την Έκθεση της Σ.Ε. υιοθέτησε και αποσπάσματα που περιείχαν πλάνη ως προς τα προσόντα της αιτήτριας. Η ΕΔΥ είχε ενώπιον της την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, ήταν ενήμερη της ύπαρξης πλάνης στην προγενέστερη διαδικασία και, η έκθεση της Σ.Ε. λήφθηκε υπόψη στην έκταση που δεν επη-ρεάζετο από την πλάνη αναφορικά με τα προσόντα της αιτήτριας.
2. Για τις θέσεις στον τομέα της Γενικής Ιατρικής εν προκειμένω απαιτείται μόνο εγγραφή στο Μητρώο Ιατρών Κύπρου και μόνο για τις θέσεις στον τομέα της Ειδικής Ιατρικής απαιτείται μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος στην ειδικότητα στην οποία θα απασχοληθούν οι υποψήφιοι. Από τη στιγμή που οι επίδικες θέσεις ανήκαν στον τομέα της Γενικής Ιατρικής για τον οποίο δεν απαιτείτο ειδικότητα, οι αιτητές ανκαί είχαν ειδικότητα στη Γενική Ιατρική, δεν μπορούσαν να έχουν οποιοδήποτε προβάδισμα έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Η ειδικότητα τους συνιστούσε πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν το οποίο δεν προνοείτο ούτε ως απαραίτητο προσόν ούτε ως πλεονέκτημα από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Πρόσθετα προσόντα σ' άλλες ειδικότητες είχαν κι άλλοι υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένου και ενός ενδιαφερομένου μέρους. Αυτά λήφθηκαν υπόψη από την ΕΔΥ και τους δόθηκε η δέουσα βαρύτητα.
3. Όσον αφορά τον αιτητή που κατέχει το πλεονέκτημα και έχοντας υπόψη το περιεχόμενο των πρακτικών η ΕΔΥ αιτιολόγησε ειδικά την επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους που δεν κατείχε το πλεονέκτημα και η οποία έχει ως βάθρο την ευρύτητα και περιεχόμενο της πείρας του όπως επίσης και τα προσόντα του.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Ανδρέου & Άλλων (1993) 3 Α.Α.Δ. 153,
Ευαγγέλου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1739,
Συμεωνίδου & Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 258,
Δημοκρατία ν. Χαραλαμπίδη (1995) 3 Α.Α.Δ. 53,
Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 193.
Προσφυγή.
Με την παρούσα προσφυγή οι Αιτητές προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία διόρισε αναδρομικά μετά από επανεξέταση τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση του Ιατρικού Λειτουργού 2ης τάξης αντί των Αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Τ. Πολυχρονίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 1.
Στυλιανού, για το Ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 2.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), με την οποία διόρισε αναδρομικά μετά από επανεξέταση, τους Παύλο Παύλου και Χρυστάλλα Μιτσίδου Ηρακλέους στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 2ης τάξης από 1.12.92. Οι θέσεις ανήκουν στον τομέα της Γενικής Ιατρικής.
Οι αιτητές είχαν εγείρει τις προσφυγές αρ. 266/93 και 321/93 και το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του ημερ. 8.9.94 αποδέχθηκε την προσφυγή αρ. 321/93 (Ευαγγέλου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1739), και ακύρωσε το διορισμό των Παύλου και Ηρακλέους. Το Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένη την απόφαση της ΕΔΥ να μη συμπεριλάβει την αιτήτρια Ιωσήφ μεταξύ των υποψηφίων που διέθεταν τίτλο ειδικότητας με το δικαιολογητικό ότι το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου την αναγνώρισε ως Ειδικό Ιατρό μετά τον πρώτο ουσιώδη χρόνο συνδρομής των προσόντων, γιατί τα επιπρόσθετα προσόντα, μεταξύ των οποίων και οι τίτλοι σπουδών, είναι νόμιμο να εκτιμούνται εφόσον αποκτήθηκαν οποτεδήποτε μέχρι την ημέρα λήψης της απόφασης (βλ. απόφαση Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Ανδρέου & Άλλων (1993) 3 Α.Α.Δ. 153). Η προσφυγή Ευάγγελος Ευαγγέλου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1739 απορρίφθηκε ως στερηθείσα του αντικειμένου της.
Η ΕΔΥ επανεξέτασε την πλήρωση των θέσεων κατά τη συνεδρίαση της ημερ. 3.1.95 (Παράρτημα 5 στην Ένσταση). Η ΕΔΥ κατά την πιο πάνω συνεδρίαση μεταξύ άλλων, έλαβε γνώση και σημείωσε το περιεχόμενο επιστολών που στάληκαν από τους δικηγόρους του αιτητή Ευαγγέλου και του ενδιαφερομένου μέρους Παύλου. Η ΕΔΥ σε πρώτο στάδιο αποφάσισε α) να επανεξετάσει το θέμα της πλήρωσης των δύο θέσεων με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά την ημερομηνία λήψης των ακυρωθεισών αποφάσεων της ΕΔΥ, β) να μη ληφθούν υπόψη οι εντυπώσεις από την προφορική εξέταση ενώπιον της ΕΔΥ, γιατί κατά τον ουσιώδη χρόνο η ΕΔΥ είχε διαφορετική σύνθεση και, γ) να ληφθεί υπόψη ότι (i) η Ιωσήφ κατείχε κατά τον ουσιώδη χρόνο τίτλο ειδικότητας στη Γενική Ιατρική και ότι έχει αναγνωριστεί από το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου ως Ειδικός στη Γενική Ιατρική και, (ii) ο υποψήφιος Ευαγγέλου Ευάγγελος διαθέτει ειδικότητα στη Γενική Ιατρική και την Υγειονολογία - Κοινοτική Ιατρική.
Στη συνέχεια, η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη και τα πορίσματα της Συμβουλευτικής Επιτροπής (Σ.Ε.) που περιέχονται στην έκθεση της, αποφάσισε α) ότι το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας (πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση, είτε σε έκτακτη απασχόληση στη δημόσια υπηρεσία), θα ικανοποιείται με τον ελάχιστο χρόνο των δύο μηνών και, β) υιοθέτησε το πόρισμα της Σ.Ε. ως προς το ποιοι υποψήφιοι κατέχουν το πλεονέκτημα και συμπεριέλαβε στον κατάλογο ακόμα ένα υποψήφιο. Μεταξύ εκείνων που κρίθηκαν ότι κατείχαν το πλεονέκτημα ήταν ο αιτητής Ευαγγέλου και το ενδιαφερόμενο μέρος Ηρακλέους. Στη συνέχεια καταρτίστηκε ο τελικός κατάλογος των υποψηφίων στον οποίο περιλήφθηκαν τόσο οι αιτητές όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Όσον αφορά τα προσόντα, η ΕΔΥ θεώρησε ότι ο αιτητής Ευαγγέλου, η αιτήτρια Ιωσήφ και το ενδιαφερόμενο μέρος Παύλου κατείχαν πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα (τίτλους ειδικότητας σε κλάδους της Ιατρικής), τα οποία όμως δεν θεωρούνται ως απαραίτητο προσόν ή πλεονέκτημα. Επίσης η ΕΔΥ σημείωσε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Ηρακλέους κατέχει πιστοποιητικά σύμφωνα με τα οποία έχει δωδεκάμηνη άσκηση στη Χειρουργική Τραυματο-λογία και συνολική άσκηση δύο χρόνων σε Αναισθησιολογικά Τμήματα Νοσοκομείου χωρίς όμως να αποκτήσει ειδικότητα στην Αναισθησιολογία, και αποφάσισε να μην αποδώσει σ' αυτά μεγάλη βαρύτητα.
Στη συνέχεια στα πρακτικά της ΕΔΥ αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Υπό το φως των πιο πάνω, η Επιτροπή έκρινε, με βάση όλα τα ενώπιον της στοιχεία, περιλαμβανομένης της πείρας κάθε υποψηφίου, ότι οι υποψήφιοι οι οποίοι υπερτερούν και ανάμεσα στους οποίους πρέπει να γίνει η επιλογή των καταλληλότερων είναι οι : Ευαγγέλου Ευάγγελος,.... Ηρακλέους-Μιτσίδου Χρυστάλλα,.....και Παύλου Παύλος.
Στη συνέχεια η Επιτροπή, με βάση όλα τα ενώπιον της στοιχεία, έκρινε ότι επικρατέστεροι υποψήφιοι είναι η ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ-ΜΓΓΣΙΔΟΥ Χρυστάλλα και ΠΑΥΛΟΥ Παύλος, τους οποίους και επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους για διορισμό στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 2ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας υγείας, αναδρομικά από 1.12.92.
Στην ιδιαίτερη σύγκριση των πιο πάνω επιλεγέντων υποψηφίων με τους υποψήφιους Ευαγγέλου,...και....η Επιτροπή παρατηρεί ότι:
(α) Η υποψήφια Ηρακλέους-Μιτσίδου Χρυστάλλα εργάζετο ως έκτακτη στο Τμήμα από το 1989 και έχει ευρύτερη πείρα στη Γενική Ιατρική από όλους τους πιο πάνω υποψηφίους, εκτός
...................................
Σχετικά με την πείρα των υποψηφίων Ευαγγέλου και..., η Επιτροπή παρατηρεί ότι αυτοί έχουν περίπου οκτώ χρόνια πείρα, περιλαμβανομένου του χρόνου ειδίκευσης τους. Οι υποψήφιοι αυτοί συμπλήρωσαν τις βασικές τους σπουδές στην Ιατρική το 1980 (ο Ευαγγέλου τον Ιούνιο του 1980 και.... Έκτοτε ο μεν Ευαγγέλου συμπλήρωσε το Δεκέμβριο του 1982 την άσκηση στην Ιατρική (pre-registration)...Και οι δύο υποψήφιοι διαθέτουν ειδικότητες, οι οποίες όμως δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Ο μεν Ευαγγέλου έχει ειδικότητα στη Γενική Ιατρική και στην Υγειονολογία-Κοινοτική Ιατρική
.................................
(β) Η Επιτροπή συγκρίνοντας τον Παύλου Παύλο με τους υποψήφιους Ευαγγέλου Ευάγγελο, σημείωσε ότι ο Παύλου υπερέχει ουσιαστικά έναντι αυτών σε ευρύτητα και περιεχόμενο πείρας στο χώρο της ιατρικής και η κατοχή από τους υποψήφιους Ευαγγέλου ...και... του πλεονεκτήματος δεν μπορεί από μόνη της να ανατρέψει την υπεροχή του Παύλου έναντι αυτών. Ο Παύλου έχει επίσης αξιόλογα προσόντα, τα οποία έστω και αν δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας έχουν κάποια οριακή σημασία."
Ο πρώτος λόγος ακυρότητας που εγείρεται για εξέταση είναι ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ όφειλε να παραπέμψει στη Σ.Ε. το θέμα των προσόντων της αιτήτριας Ιωσήφ και όχι να το επιληφθεί η ίδια. Εφόσον όπως είπε ο δικηγόρος της αιτήτριας, η πλάνη αναφορικά με τα προσόντα της αιτήτριας περιέχεται και στην έκθεση της Σ.Ε., η επανεξέταση έπρεπε να είχε αρχίσει από το στάδιο της Σ.Ε. Έγινε αναφορά στις αποφάσεις της Ολομέλειας στις υποθέσεις Συμεωνίδου & Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 258, και Δημοκρατία ν. Χαραλαμπίδη (1995) 3 Α.Α.Δ. 53, για υποστήριξη της πιο πάνω θέσης. Παρόμοιος ισχυρισμός έγινε και στην υπόθεση Σοφούλλα Βασιλείου ν. Δημοκρατία (1996) 4 Α.Α.Δ. 193 όπου απορρίφθηκε ως αβάσιμος. Το Δικαστήριο με αναφορά στις προαναφερθείσες αποφάσεις της Ολομέλειας είπε τα ακόλουθα στις σελ. 199-200 της απόφασης:
'Το πρώτο θέμα που εγείρεται για εξέταση είναι ο ισχυρισμός ότι το θέμα των προσόντων της αιτήτριας έπρεπε κατά την επανεξέταση να παραπεμφθεί στη Συμβουλευτική Επιτροπή για . εξέταση. Ο ισχυρισμός βασίστηκε στις αποφάσεις της Ολομέλειας στις υποθέσεις Συμεωνίδου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 258 και Δημοκρατία ν. Χαραλαμπίδη (1995) 3 Α.Α.Δ. 53. Η πρώτη υπόθεση αφορούσε διορισμούς με βάση τον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο 33/67, ο οποίος στο μεταξύ καταργήθηκε και σύμφωνα με τις πρόνοιες του οποίου η διακριτική ευχέρεια της ΕΔΥ για επιλογή περιορίζετο μεταξύ των συστηθέντων από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Η δεύτερη υπόθεση αφορούσε προαγωγές εκπαιδευτικών, όπου, σύμφωνα με τον περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμο, η αριθμητική αποτίμηση των προσόντων των υποψηφίων και ο καταρτισμός του καταλόγου των υποψηφίων που συστήνονται εμπίπτουν στις εξουσίες της Συμβουλευτικής Επιτροπής, η δε Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας έχει σύμφωνα με το άρθρο 35Β(8) και όπως λέχθηκε στην πιο πάνω απόφαση, εξουσία για διαμόρφωση τελικού καταλόγου μόνο στα πλαίσια εξέτασης ενστάσεων που ενδεχομένως υποβάλλονται. Εφόσο δε δεν υποβληθούν ενστάσεις, η εξουσία της γιά επιλογή του καταληλοτέρου υποψηφίου περιορίζεται στον κατάλογο των συστηθέντων από τη Συμβουλευτική Επιτροπή.
Στην περίπτωση αυτή όμως, ισχύει ο περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος αρ. 1/90, σύμφωνα με τον οποίο ο ρόλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι απλά συμβουλευτικός, η δε ΕΔΥ έχει εξουσία να διαφοροποιήσει τον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής, με αιτιολογημένη απόφαση της (άρθρα 32 και 33 του Ν. 1/90). Την τελική ευθύνη και αρμοδιότητα έχει η ΕΔΥ. (Δημοκρατία ν. Κουλία (1991) 3 Α.Α.Δ. 370, όπου τονίστηκε ο συμβουλευτικός μόνο χαρακτήρας των τότε Τμηματικών Επιτροπών, και Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 2150, όπου υιοθετήθηκαν οι απόψεις αυτές αναφορικά με τις εξουσίες της ΕΔΥ σύμφωνα με το νόμο, αρ. 1/90)."
Υιοθετώ την πιο πάνω προσέγγιση και κρίνω πως ο υπό εξέταση ισχυρισμός θα πρέπει να απορριφθεί. Η ΕΔΥ η οποία έχει και τον τελικό λόγο αναφορικά με τα προσόντα των υποψηφίων στην προκειμένη περίπτωση επανεξέτασε το θέμα των προσόντων της αιτήτριας συμμορφούμενη με την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, και δεν είχε καμιά υποχρέωση να παραπέμψει το θέμα στη Σ.Ε. Δε συμφωνώ επίσης με τον ισχυρισμό ότι κατά την επανεξέταση η ΕΔΥ λαμβάνοντας υπόψη την Έκθεση της Σ.Ε. υιοθέτησε και αποσπάσματα που περιείχαν πλάνη ως προς τα προσόντα της αιτήτριας. Η ΕΔΥ είχε ενώπιον της την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, ήταν ενήμερη της ύπαρξης πλάνης στην προγενέστερη διαδικασία και, η έκθεση της Σ.Ε. λήφθηκε υπόψη στην έκταση που δεν επηρεάζετο από την πλάνη αναφορικά με τα προσόντα της αιτήτριας.
Στη συνέχεια ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίστηκε ότι η ΕΔΥ ενεργώντας κάτω από πλάνη θεώρησε προσοντούχους τα ενδιαφερόμενα μέρη που δεν είχαν ειδικότητα στη Γενική Ιατρική και η σύγχυση οφείλεται στο ότι θεώρησε ότι τα καθήκοντα (παράγραφος 2(α)) του Σχεδίου Υπηρεσίας δεν απαιτούν ειδικότητα όπως ορίζει η παραγρ. 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Διαζευκτικά ισχυρίστηκε ότι ήταν εσφαλμένη η θέση της ΕΔΥ να μην προσδώσει σημασία στην ειδικότητα των αιτητών σ' ένα Σχέδιο Υπηρεσίας όπου τα καθήκοντα θα ήταν εκτέλεση γενικής ιατρικής την οποία ειδικότητα είχαν μόνο οι αιτητές.
Είναι σαφές ότι οι επίδικες θέσεις κατανεμήθηκαν στον τομέα της Γενικής Ιατρικής. Στα πλαίσια της ίδιας διαδικασίας είχαν προκηρυχθεί κι άλλες κενές θέσεις, οι οποίες κατανεμήθηκαν στον τομέα της Ειδικής Ιατρικής σε ειδικότητες που καθορίστηκαν. Το Σχέδιο Υπηρεσίας για τις υπό αναφορά θέσεις προνοεί τα ακόλουθα:
"(1) Εγγραφή στο Μητρώο Ιατρών Κύπρου. Σε περίπτωση που οι ανάγκες της Υπηρεσίας απαιτούν την εκτέλεση καθηκόντων Ειδικής Ιατρικής, οι υποψήφιοι θα πρέπει να κατέχουν και μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο στην ειδικότητα στην οποία θα απασχοληθούν, που αναγνωρίζεται στη χώρα που αποκτήθηκε και να θεωρούνται ως ειδικοί σύμφωνα με τον περί Εγγραφής Ιατρών Νόμον."
Είναι καθαρό από το ανωτέρω απόσπασμα, γεγονός που άλλωστε επεσήμανε και το Δικαστήριο στην απόφαση του στην Ευαγγέλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1739 ότι για τις θέσεις στον τομέα της Γενικής Ιατρικής απαιτείται μόνο εγγραφή στο Μητρώο Ιατρών Κύπρου και ότι μόνο για τις θέσεις στον τομέα της Ειδικής Ιατρικής απαιτείται μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος στην ειδικότητα στην οποία θα απασχοληθούν οι υποψήφιοι. Το Δικαστήριο επιπρόσθετα έκρινε πως ήταν εύλογα επιτρεπτό να θεωρήσει η ΕΔΥ ως προσοντούχους και τους αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Από τη στιγμή που οι επίδικες θέσεις ανήκαν στον τομέα της Γενικής Ιατρικής για τον οποίο δεν απαιτείτο ειδικότητα, οι αιτητές ανκαί είχαν ειδικότητα στη Γενική Ιατρική, δεν μπορούσαν να έχουν οποιοδήποτε προβάδισμα έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Η ειδικότητα τους συνιστούσε πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν το οποίο δεν προνοείτο ούτε ως απαραίτητο προσόν ούτε ως πλεονέκτημα από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Πρόσθετα προσόντα σ' άλλες ειδικότητες είχαν κι άλλοι υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένου και του ενδιαφερομένου μέρους Παύλου. Αυτά λήφθηκαν υπόψη από την ΕΔΥ και τους δόθηκε η δέουσα βαρύτητα. Κατά συνέπεια αβάσιμος κρίνεται και ο δεύτερος λόγος ακυρότητας και απορρίπτεται.
Ο τελευταίος λόγος ακυρότητας που προβλήθηκε από το δικηγόρο των αιτητών είναι ότι η απόφαση της ΕΔΥ είναι αναιτιολόγητη. Ειδικότερα υποστηρίχθηκε πως η ΕΔΥ δεν έδωσε καμιά αιτιολογία γιατί διόρισε το ενδιαφερόμενο μέρος Ηρακλέους που δεν κατέχει ειδικότητα και το ενδιαφερόμενο μέρος Παύλου που έχει ειδικότητα άσχετη με τα καθήκοντα της θέσης. Επίσης ισχυρίστηκε ότι δεν δόθηκε ειδική αιτιολογία για την επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους Παύλου που δεν κατέχει το πλεονέκτημα κατ' αποκλεισμό του αιτητή Ευαγγέλου που το κατέχει.
Όσον αφορά τα προσόντα και οι 4 υποψήφιοι πληρούν το απαιτούμενο από την παράγραφο 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας εφόσον όλοι είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Ιατρών Κύπρου.
Το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας έχουν ο αιτητής Ευαγγέλου που υπηρέτησε πάνω σε 15ήμερη βάση από 1.8.88 - 30.9.88 δηλαδή σύνολο 2 μήνες που ήταν το ελάχιστο χρονικό διάστημα που καθόρισε η ΕΔΥ ότι ικανοποιούσε την σχετική πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας (δέστε έκθεση Σ.Ε. σελ. 11) και το ενδιαφερόμενο μέρος Ηρακλέους που υπηρετούσε πάνω σε έκτακτη βάση από 3.7.89 μέχρι τον ουσιώδη χρόνο. Πρόσθετα προσόντα που δεν απαιτούντο από το Σχέδιο Υπηρεσίας είτε ως βασικά είτε ως πλεονέκτημα είχαν οι δύο αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος Παύλου, ο οποίος έχει τίτλο MRCP (U.K.) (ειδικότητα στην Παθολογία).
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω όπως επίσης και τις καθιερωμένες αρχές της νομολογίας θεωρώ πως θέμα ειδικής αιτιολογίας ετίθετο μόνο μεταξύ του αιτητή Ευαγγέλου και του ενδιαφερομένου μέρους Παύλου. Το ενδιαφερόμενο μέρος Ηρακλέους, όπως ήδη αναφέρθηκε, κατείχε το πλεονέκτημα όπως και ο αιτητής Ευαγγέλου. Η αιτήτρια Ιωσήφ δεν το κατείχε. Τα πρόσθετα προσόντα τόσο των δύο αιτητών όσο και του ενδιαφερομένου μέρους Παύλου λήφθηκαν υπόψη από την ΕΔΥ και συνεκτιμήθηκαν στο βαθμό που απαιτείται από τη νομολογία μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης, και δεν υπήρχε οποιαδήποτε υποχρέωση για παροχή ειδικής αιτιολογίας. Όσον αφορά τον αιτητή Ευαγγέλου, που κατέχει το πλεονέκτημα και έχοντας υπόψη το περιεχόμενο των πρακτικών θεωρώ πως η ΕΔΥ αιτιολόγησε ειδικά την επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους Παύλου που δεν κατείχε το πλεονέκτημα και η οποία έχει ως βάθρο την ευρύτητα και περιεχόμενο της πείρας του όπως επίσης και τα προσόντα του.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.