ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1996) 4 ΑΑΔ 1541
5 Ιουνίου, 1996
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
GOLDEN TRANS LTD.,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 657/94)
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Αρμοδιότητες — Άρθρο 4Α του Ν. 84/84 — Κακή άσκηση των αρμοδιοτήτων της Αρχής στην κριθείσα περίπτωση ιεραρχικής προσφυγής ενώπιον της — Περιορίστηκε στη μη επέμβαση στην εκκαλούμενη απόφαση ελλείψει νέων, στοιχείων.
Διοικητικό Δίκαιο — Διοικητική πράξη — Αιτιολογία — Περιεχόμενο και χαρακτηριστικά — Νομολογία — Ειδικά η αιτιολόγηση πράξεων που εκδόθηκαν με άσκηση διακριτικής εξουσίας.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέφυγε κατά της απορρίψεως της ιεραρχικής προσφυγής της εναντίον της απόφασης που χορήγησε άδεια διεθνών μεταφορών στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση αποφάσισε ότι:
1. Έχει νομολογηθεί από σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι η αιτιολογία μίας διοικητικής πράξης μπορεί να είναι περιληπτική, όμως πρέπει να παρέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της από το Δικαστήριο. Από την άλλη, τα στοιχεία του φακέλου μπορούν να τη συμπληρώσουν.
Είναι επίσης νομολογημένο ότι η αιτιολογία πρέπει να εκθέτει τα πραγματικά γεγονότα και τους νομικούς λόγους που οδήγησαν τη Διοίκηση στην απόφαση της, καθώς και να παραθέτει κριτήρια με βάση τα οποία η Διοίκηση άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια.
2. Σύμφωνα με το Άρθρο 4Α του Ν. 84/84 η Ιεραρχική Προσφυγή δίδει στον πολίτη μία δεύτερη ευκαιρία εξέτασης του αιτήματος του.
Το λεκτικό της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών εν προκειμένω, καταδείχνει ότι η προσφυγή της αιτήτριας απορρίφθηκε γιατί δεν προβλήθηκε κανένα νέο στοιχείο που να δικαιολογεί την τροποποίηση της απόφασης της Αρχής Αδειών.
3. Οι αρχές που διέπουν το δικαστικό έλεγχο της διακριτικής εξουσίας έχουν αναλυθεί σε σωρεία αποφάσεων. Ενδεικτικά μπορεί να γίνει αναφορά στις υποθέσεις Tsoulloftas v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 426 και Petrides v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 246. To Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν δεν υπάρχουν στοιχεία στο φάκελο τα οποία θα στήριζαν το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών. Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία τα οποία να εξηγούν ή να δικαιολογούν το συμπέρασμα της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών και, ως εκ τούτου, να δικαιολογούν την απόφαση της.
4. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών περιόρισε τις εξουσίες και τις αρμοδιότητες της για εξέταση της Ιεραρχικής Προσφυγής στο μοναδικό θέμα των νέων στοιχείων. Έργο όμως της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, όπως ρητά προβλέπει ο Νόμος και η νομολογία, είναι η εξέταση της αίτησης και η έκδοση αιτιολογημένης απόφασης πάνω σε αυτή. Ως εκ τούτου η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απέτυχε να το πράξει γι' αυτό και η απόφαση της πρέπει να ακυρωθεί.
5. Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν £200.- έναντι εξόδων της Αιτήτριας.
Καμιά διαταγή για έξοδα σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 Α.Α.Δ. 47,
J.M.C. Polytrade ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 300,
Tsoulloftas v. Republic (1983) 3 C.L.R. 426,
Petndes v. Republic (1983) 3 C.L.R. 246.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή των αιτητών για ακύρωση της άδειας διεθνών μεταφορών T.I.R. η οποία δόθηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Αρ. Γεωργίου, για την Αιτήτρια.
Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Σ. Καραπατάκης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, ημερομηνίας 6 Ιουνίου, 1994, με την οποία δεν έγινε δεκτή η Ιεραρχική Προσφυγή για ακύρωση της άδειας διεθνών μεταφορών T.I.R. που δόθηκε από την Αρχή Αδειών στην Αργυρούλλα Σαμαρά.
Η αιτήτρια εταιρεία είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με κύριο σκοπό την εκτέλεση διεθνών μεταφορών οδικώς. Με αιτήσεις της στην Αρχή Αδειών η εταιρεία ζήτησε τη χορήγηση δύο αδειών οδικής χρήσης για ισάριθμα ορθρωτά οχήματα διεθνών μεταφορών. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε αιτήσεις για τη χορήγηση τριών νέων αδειών για ορθρωτά φορτηγά διεθνών μεταφορών.
Η Αρχή Αδειών σε συνεδρία της στις 15 Δεκεμβρίου, 1993, αποφάσισε να χορηγήσει περιορισμένο αριθμό νέων αδειών για διεθνείς οδικές μεταφορές τόσο σε νομικά όσο και σε φυσικά πρόσωπα που ασχολούντο με τις διεθνείς οδικές μεταφορές. Ως εκ τούτου, χορήγησε από μία άδεια μεταφορέα "Α" για διεθνείς μεταφορές στην αιτήτρια καθώς και στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Η αιτήτρια καταχώρησε την Ιεραρχική Προσφυγή 64/94 ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εξέτασε την Ιεραρχική Προσφυγή της αιτήτριας και την απέρριψε στη συνεδρία της ημερομηνίας 2 Ιουνίου, 1994, αφού άκουσε τις παραστάσεις της αιτήτριας και του ενδιαφερόμενου μέρους. Την απόφαση της αυτή κοινοποίησε στην αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 10 Ιουνίου, 1994.
Η επιχειρηματολογία που προέβαλε η αιτήτρια για ακύρωση της απόφασης συγκεντρώνεται στα ακόλουθα:
(α) Το ενδιαφερόμενο μέρος είναι μεν Κύπρια πολίτης αλλά δεν είναι μόνιμη κάτοικος Κύπρου και, ώς εκ τούτου, δεν δικαιούται την παροχή άδειας.
(β) Έλλειψη δέουσας έρευνας η οποία οδήγησε σε πλάνη περί τα γεγονότα, και
(γ) Η απόφαση είναι αναιτιολόγητη και/ή δεν περιέχει επαρκή αιτιολογία.
Θα εξετάσω κατά πρώτο το τρίτο επιχείρημα της αιτήτριας, δηλαδή, την έλλειψη και/ή ανεπάρκεια της αιτιολογίας.
Έχει νομολογηθεί από σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι η αιτιολογία μίας διοικητικής πράξης μπορεί να είναι περιληπτική, όμως πρέπει να παρέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της από το Δικαστήριο. Από την άλλη, τα στοιχεία του φακέλου μπορούν να την συμπληρώσουν. Βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 Α.Α.Δ. 47, όπου στη σελ. 54 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Τι είναι δέουσα αιτιολογία είναι θέμα βαθμού που εξαρτάται από τη φύση της συγκεκριμένης απόφασης. Η αιτιολογία μπορεί να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου."
Είναι επίσης νομολογημένο ότι η αιτιολογία πρέπει να εκθέτει τα πραγματικά γεγονότα και τους νομικούς λόγους που οδήγησαν τη Διοίκηση στην απόφαση της, καθώς και να παραθέτει κριτήρια με βάση τα οποία η Διοίκηση άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια. (Βλ. J.M.C. Polytrade ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 300.)
Η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία απορρίφθηκε η Ιεραρχική Προσφυγή της αιτήτριας εταιρείας, που στάληκε σ' αυτή έχει ως ακολούθως:
"Από το σύνολο των ενώπιον μας στοιχείων και των όσων όμως έχουν ακουσθεί κατά την ακρόαση των υποθέσεων δεν προκύπτει οποιοδήποτε νέο στοιχείο το οποίο να δικαιολογεί τροποποίηση ή ακύρωση των αποφάσεων της Αρχής Αδειών.
Ως εκ τούτου οι προσφυγές απορρίπτονται και η απόφαση της Αρχής Αδειών επικυρώνεται."
Σύμφωνα με το άρθρο 4Α του Ν. 84/84 η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών:
"(3) Η αναθεωρητική αρχή αδειών εξετάζει την ενώπιον αυτής ασκηθείσαν προσφυγήν άνευ υπαιτίου βραδύτητος, αφού ακούση τους ενδιαφερόμενους ή δώση την ευκαιρίαν εις αυτούς να εκθέσουν τας απόψεις των, αποφασίζει δε επί ταύτης.
(4) Η αναθεωρητική αρχή αδειών δύναται να εκδώση μίαν των ακολούθων αποφάσεων:
(α) να επικύρωση την προσβληθείσαν απόφασιν.
(β) να ακύρωση την προσβλήθείσαν απόφασιν.
(γ) να τροποποίηση την προσβληθείσαν απόφασεν.
(δ) να προβή η ιδία εις έκδοσιν νέας αποφάσεως εις αντικατάστασιν της προσβληθείσης,
(ε) να πάραπέμψη την υπόθεσιν εις την αρχήν αδειών, διατάσσουσα ταύτην να προβή εις ωρισμένην ενέργειαν.
(5) Η αναθεωρητική αρχή αδειών κατά την λήψιν μιας των εν ταις παραγράφοις (δ) και (ε) του προηγουμένου εδαφίου αναφερομένων αποφάσεων δύναται να λάβη υπ' όψιν και γεγονότα μεταγενέστερα της εκδόσεως της αποφάσεως της αρχής αδειών."
Ως εκ των ανωτέρω η Ιεραρχική Προσφυγή δίδει στον πολίτη μία δεύτερη ευκαιρία εξέτασης του αιτήματος του.
Το λεκτικό της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, το οποίο έχω παραθέσει πιο πάνω, καταδείχνει ότι η προσφυγή της αιτήτριας απορρίφθηκε γιατί δεν προβλήθηκε κανένα νέο στοιχείο που να δικαιολογεί την τροποποίηση της απόφασης της Αρχής Αδειών.
Είναι η θέση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ότι η αιτιολογία της επίδικης απόφασης βρίσκεται τόσο στα πρακτικά της συνεδρίας της ημερομηνίας 2 Ιουνίου, 1994, που εξέτασε την προσφυγή της αιτήτριας, όσο και στον υπόλοιπο φάκελο.
Εξετάζοντας το φάκελο της υπόθεσης καθώς και τους διοικητικούς φακέλους οι οποίοι, κατατέθησαν ως τεκμήρια έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αιτιολογία είναι ανεπαρκής και ούτε υπάρχει ο,τιδήποτε στο περιεχόμενο των φακέλων που να θεωρηθεί ότι τη συμπληρώνει.
Οι αρχές που διέπουν το δικαστικό έλεγχο της διακριτικής εξουσίας έχουν αναλυθεί σε σωρεία αποφάσεων. Ενδεικτικά μπορεί να γίνει αναφορά στις υποθέσεις Tsoulloftas v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 426 και Petrides v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 246. To Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν δεν υπάρχουν στοιχεία στο φάκελο τα οποία θα στήριζαν το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία τα οποία να εξηγούν ή να δικαιολογούν το συμπέρασμα της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών και, ως εκ τούτου, να δικαιολογούν την απόφαση της.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών περιόρισε τις εξουσίες και τις αρμοδιότητες της για εξέταση της Ιεραρχικής Προσφυγής στο μοναδικό θέμα των νέων στοιχείων. Έργο όμως της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, όπως ρητά προβλέπει ο Νόμος και η νομολογία, είναι η εξέταση της αίτησης και η έκδοση αιτιολογημένης απόφασης πάνω σε αυτή. Ως εκ τούτου η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απέτυχε να το πράξει γι' αυτό και η απόφαση της πρέπει να ακυρωθεί.
Αφού κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ή απόφαση αυτή πρέπει να ακυρωθεί για το λόγο της ανεπαρκούς αιτιολογίας, δεν θα ασχοληθώ με τους υπόλοιπους λόγους που προέβαλε η αιτήτρια.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Η καθ' ης η αίτηση να πληρώσει £200.- έναντι εξόδων του αιτητή.
Καμιά διαταγή για έξοδα σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος.
Διαταγή ως ανωτέρω.