|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 1534
5 Ιουνίου, 1996
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΜΙΚΕΛΛΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ.721/95)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής — Κριτήρια πλήρωσης τους — Η απαίτηση για ενιαίο μέτρο κρίσεως υπαλλήλων και μη υπαλλήλων υποψηφίων — Περιστάσεις στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια προσέφυγε κατά του εκ νέου, μετά από επανεξέταση, διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Γραφείου Επιτρόπου Διοικήσεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η αιτήτρια έχει πολύ μεγαλύτερη αρχαιότητα, 12 χρόνια έναντι του διορισθέντος. Επισημαίνεται όμως πως η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η αρχαιότητα και η αξία των υποψηφίων, όπως εμφαίνεται στις εκθέσεις αυτών που είναι στη δημόσια υπηρεσία, και όταν περιορίζεται η επιλογή μόνο μεταξύ τους, λαμβάνεται υπόψη, έχοντας όμως πάντοτε κατά νουν ότι η θέση είναι ανοικτή και για πολίτες εκτός της δημόσιας υπηρεσίας. Και το μέτρο κρίσεως πρέπει να είναι ενιαίο.
2. Η ΕΔΥ είχε να επιλέξει μεταξύ δυο, ομολογουμένως, άξιων υποψηφίων και έκρινε, για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση της, πως ο καταλληλότερος για διορισμό ήταν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η αιτήτρια δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή, αλλά μόνον ισχυρή υποψηφιότητα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Δημοκρατία ν. Αναστασιάδου - Vantieghem (1995) 3 Α.Α.Δ. 119.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία η αιτήτρια επαναπροσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία ξαναδιορίστηκε αναδρομικά από τις 15.4.94 το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Γραφείου Επιτρόπου Διοικήσεως.
Α .Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Τ. Πολυχρονίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια επαναπροσβάλλει την απόφαση της ΕΔΥ, που εδημοσιεύθη στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 7.7.95, και με την οποία ξαναδιορίστηκε αναδρομικά από 15.4.94, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Γραφείου Επιτρόπου Διοικήσεως.
Η επανεξέταση για την πλήρωση της επίδικης θέσης έγινε στις 20.6.95, μετά από ακυρωτική απόφαση δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που εκδόθηκε στις 3.5.95 στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές 344/94 και 604/94. Η 344/94 αφορούσε την αιτήτρια στην παρούσα προσφυγή.
Για να γίνουν πλήρως κατανοητά τα γεγονότα της υπόθεσης και τα νομικά σημεία που εγείρονται, ενδείκνυται να έχει κανείς υπόψη του και την απόφαση του συναδέλφου στις πιο πάνω προσφυγές. Η απόφαση της ΕΔΥ, που αφορούσε την αιτήτρια, ακυρώθηκε για ένα βασικό λόγο και ακόμα ένα παρεμπίπτοντα. Ειδικώτερα, ο συνάδελφος έκρινε πως η ΕΔΥ που διαφώνησε με τη σύσταση του Επιτρόπου Διοικήσεως, δεν έδωσε επαρκή αιτιολογία για τη διαφωνία της αυτή, όπως επιβάλλεται από τη νομολογια.
Η σύσταση του Επιτρόπου Διοικήσεως υπέρ της αιτήτριας βασίστηκε σε δυο στοιχεία:
(α) Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της, που στην κρίση του, την καθιστούν πιο ικανή να προγραμματίζει και να συντονίζει την εργασία της, και
(β) Τη μακρόχρονη διοικητική πείρα που απόκτησε σε υπεύθυνη θέση με ψηλότερη μισθοδοτική κλίμακα από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Το Δικαστήριο έκρινε, στις πιο πάνω προσφυγές, πως η ΕΔΥ αιτιολόγησε τη διαφωνία της αναφορικά με το στοιχείο (β) αλλά δεν ασχολήθηκε με το (α). Το Δικαστήριο εξέφρασε επίσης την άποψη πως η σύνδεση από την ΕΔΥ των γνώσεων του ενδιαφερομένου προσώπου, αναφορικά με τα καθήκοντα της θέσης, με την πείρα του, δεν ήταν επιτρεπτό, γιατί άλλο είναι οι γνώσεις του μπορεί να αποκτηθούν με οποιοδήποτε τρόπο όπως π.χ. μελίτη, και άλλο η πείρα που αποκτάται και συναρτάται αποκλειστικά με την άσκηση των καθηκόντων, που εξυπακούουν εφαρμογή γνώσεων.
Κατά την επανεξέταση η ΕΔΥ, έχοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου, ασχολήθηκε σε έκταση με τα ζητήματα που ηγέρθησαν σε αυτή, και που συνοψίζω πιο πάνω, και επέλεξε πάλιν για διορισμό το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Στο σημείο αυτό αναφέρω πως η ΕΔΥ αποφάσισε επίσης να μη λάβει υπόψη της τα αποτελέσματα της απόδοσης των υποψηφίων στην ενώπιον της προφορική εξέταση, γιατί διαπίστωσε ότι, όπως είχε καταγραφεί η κρίση της γι' αυτά, δεν ήταν αιτιολογημένη, σύμφωνα με τις πρόσφατες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Εκανε δε ειδική μνεία στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Αναστασιάδου - Vantieghem (1995) 3 Α.Α.Δ. 119.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγείται πως και η δεύτερη απόφαση της ΕΔΥ, αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, πρέπει να ακυρωθεί γιατί δεν επελέγη ο καταλληλότερος υποψήφιος για τη θέση, δηλαδή η αιτήτρια, προβάλλοντας τον ισχυρισμό πως αυτή υπερέχει έκδηλα του διορισθέντος. Ασχολείται βέβαια εκτεταμένα και με την αιτιολογία που τώρα δίδει η ΕΔΥ, αναφορικά με τη διαφωνία της με τη σύσταση του Επιτρόπου Διοικήσεως.
Η επίδικη θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Ο δικηγόρος της αιτήτριας διατείνεται πως στην ουσία η θέση είναι προαγωγής, αλλά προκηρύχθηκε ως πρώτου διορισμού και προαγωγής γιατί το Γραφείο του Επιτρόπου Διοικήσεως είναι νεοσύστατο και, ως εκ των πραγμάτων, δεν υπήρχε ιεραρχική δομή ώστε ορισμένες θέσεις να καθορίζονται ως μόνον προαγωγής. Δεν συμφωνώ με αυτή τη σκέψη. Ο Νομοθέτης έχει ορίσει στα σχέδια υπηρεσίας τη θέση ως πρώτου διορισμού και προαγωγής. Εφαρμόζονται συνεπώς οι σχετικές πρόνοιες του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου Ν. 1/90 και η νομολογία, που αφορούν στην πλήρωση τέτοιας θέσης.
Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερέχει σε ακαδημαϊκά προσόντα, κάτι που διαπιστώνει και ο ίδιος ο Επίτροπος Διοικήσεως, μολονότι και η αιτήτρια και ο διορισθείς έχουν τα απαραίτητα προσόντα για διορισμό. Το επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν, που έχει ο διορισθείς, δεν θεωρείται πλεονέκτημα. Στο γραπτό διαγωνισμό η επίδοση του ενδιαφερομένου μέρους ήταν οριακά καλύτερη της αιτήτριας, κατά μια μονάδα. Ο διορισθείς υπερέχει σε αξία, όπως αυτή εμφαίνεται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, από 1984 μέχρι 1992. Βαθμολογείται για όλα αυτά τα χρόνια με "εξαίρετος", έναντι της αιτήτριας που από το 1984-1987 έχει "λίαν καλώς", και "εξαίρετος" για τα έτη 1988 και 1989. Τα τελευταία τρία έτη η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είναι ισότιμοι στη βαθμολογία, ανκαι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερτερεί στα επί μέρους στοιχεία. Γενικά, κρίθηκε από την ΕΔΥ και τον Επίτροπο Διοικήσεως, πολύ ορθά, πως υπερτερεί της αιτήτριας στην αξία.
Είναι κατάλληλο το σημείο να απορρίψω τις αιτιάσεις του δικηγόρου της προσφεύγουσας όταν λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως πρέπει να λάβω δικαστική γνώση του γεγονότος πως στο τμήμα που εργαζόταν η αιτήτρια, τα έτη για τα οποία βαθμολογείται με λίαν καλώς, οι αξιολογούντες λειτουργοί ήσαν πολύ αυστηροί και γι' αυτό παρουσιάζεται αυτή η εικόνα στις υπηρεσιακές εκθέσεις.
Η αιτήτρια έχει πολύ μεγαλύτερη αρχαιότητα, 12 χρόνια έναντι του διορισθέντος. Επισημαίνω όμως πάλιν πως η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η αρχαιότητα και η αξία των υποψηφίων, όπως εμφαίνεται στις εκθέσεις αυτών που είναι στη δημόσια υπηρεσία, και όταν περιορίζεται η επιλογή μόνο μεταξύ τους, λαμβάνεται υπόψη, έχοντας όμως πάντοτε κατά νουν ότι η θέση είναι ανοικτή και για πολίτες εκτός της δημόσιας υπηρεσίας. Και το μέτρο κρίσεως πρέπει να είναι ενιαίο. Παρατηρώ επίσης πως ο Επίτροπος Διοικήσεως εισηγήθηκε, στη σύσταση του, να περιοριστεί η επιλογή μεταξύ της αιτήτριας και του ενδιαφερομένου προσώπου, αλλά ο ίδιος προτίμησε και σύστησε την αιτήτρια.
Έρχομαι τώρα στο πιο ουσιαστικό μέρος της επίδικης απόφασης της ΕΔΥ, που αφορά στην αιτιολογία που έδωσε για τη διαφωνία της με τη σύσταση του Επιτρόπου Διοικήσεως, και ειδικώτερα στο στοιχείο που αναφέρεται στην προσωπικότητα της αιτήτριας. Η αιτιολογία της Επιτροπής καταγράφεται σε δυο δακτυλογραφημένες σελίδες. Κατά τη γνώμη μου είναι επαρκέστατη, προχωρώ μάλιστα να πω ότι συμφωνώ με το περιεχόμενο της. Κρίνω επιθυμητό να την μεταφέρω εδώ ως έχει:
"Η αναφορά του Επιτρόπου Διοικήσεως στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της Μικελλίδου, τα οποία, κατά την κρίση του, την καθιστούν πιο ικανή να προγραμματίζει και να συντονίζει την εργασία, τόσο τη δική της όσο και των Λειτουργών που θα επόπτευε και που επίσης τη θέτουν σε καλύτερη θέση να δημιουργήσει ένα ψηλό επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων με τους πολίτες, δεν κρίνεται από την Επιτροπή (πλειοψηφία) ότι αποτελεί ασφαλές κριτήριο στο οποίο να προσδώσει ιδιαίτερη βαρύτητα για τους εξής λόγους:
(1) Ο Επίτροπος Διοικήσεως έχει αναφερθεί στα "ιδιαίτερα χαρακτηριστικά" της προσωπικότητας της Μικελλίδου, χωρίς να προσδιορίσει ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά, προκειμένου η Επιτροπή να ικανοποιηθεί ότι τα χαρακτηριστικά αυτά είναι πράγματι σχετικά και αποτελεσματικά και επιπλέον να μπορεί να προβεί σε σύγκριση με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας άλλων υποψηφίων και ειδικά του Παπαγεωργίου με τον οποίο γίνεται ιδιαίτερη σύγκριση.
(2) Είναι προφανές ότι ο Επίτροπος Διοικήσεως στήριξε την εκτίμηση του στα χαρακτηρισιτκά της προσωπικότητας της Μικελλίδου, ενόψει και της προσωπικής γνώσης που είχε γι' αυτήν λόγω του ότι η υποψήφια αυτή κατά τα τελευταία έτη ήταν αποσπασμένη στο Γραφείο του. Ο Επίτροπος δεν ήταν όμως σε θέση να γνωρίζει στο ίδιο επίπεδο και την προσωπικότητα του Παπαγεωργίου, αφού ο τελευταίος υπηρετούσε στο γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας και ούτε ο Πρόεδρος, ούτε οποιοδήποτε Μέλος της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ούτε ο Γραμματέας της παρακλήθηκαν να δώσουν στον επίτροπο Διοικήσεως οποιαδήποτε στοιχεία αναφορικά με την προσωπικότητα του Παπαγεωργίου.
Κατά τη γνώμη της πλειοψηφίας της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, η σύσταση του Επιτρόπου Διοικήσεως δεν βασίστηκε σε ενιαίο μέτρο κρίσης. Η πλειοψηφία της Επιτροπής φρονεί ότι θα μπορούσε, εφαρμόζοντας ανάλογη προσέγγιση εκείνης του Επιτρόπου, να λάβει υπόψη τη γνώση που η ίδια η Επιτροπή έχει αναφορικά με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Παπαγεωργίου. Σύμφωνα με την εκτίμηση της Επιτροπής τα ιδιαίτερα στοιχεία και ιδιότητες της προσωπικότητας του Παπαγεωργίου, με έμφαση στην ψυχραιμία, την κριτική αντιμετώπιση προβλημάτων, την καθαρότητα της σκέψης, την αυτογνωσία και αυτοέλεγχο και το σεβασμό προς τους άλλους, του επιτρέπουν όχι μόνο να προγραμματίζει και να συντονίζει κατά τρόπο εξαίρετο την εργασία, τόσο τη δική του όσο και των Λειτουργών που θα του ανατεθεί να εποπτεύει, αλλά και να αναπτύσσει εξαίρετες διαπροσωπικές σχέσεις τόσο με τους πολίτες όσο και με τους υπηρεσιακούς παράγοντες με τους οποίους συνεργάζεται ή θα συνεργάζεται. Τούτο αποδείχθηκε στην πράξη στη διάρκεια της μακρόχρονης υπηρεσίας του στο Γραφείο της Επιτροπής. Ωστόσο, η πλειοψηφία της Επιτροπής θεώρησε ότι η χρήση ενός τέτοιου στοιχείου από μέρους της θα ήταν άδικη για τους υπόλοιπους υποψηφίους, περιλαμβανομένης της Μικελλίδου, τους οποίους δεν γνωρίζει και επομένως δεν θα υπήρχε το ενιαίο μέτρο κρίσης.
(3) Η πλειοψηφία της Επιτροπής εντούτοις θεώρησε σκόπιμο να συγκρίνει τους δύο υποψηφίους σχετικά με το θέμα της προσωπικότητας και της ικανότητας τους να προγραμματίζουν ή να αναπτύσσουν διαπροσωπικές σχέσεις με βάση σχετικά στοιχεία από τους Φακέλους τους, τα οποία ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο. Τα στοιχεία αυτά, κατά την κρίση της πλειοψηφίας της Επιτροπής, όχι μόνο δεν υποστηρίζουν τη σύσταση του Επιτρόπου Διοικήσεως, αλλά παρουσιάζουν υπεροχή του Παπαγεωργίου, ο οποίος μέσα από τα στοιχεία των φακέλων παρουσιάζεται ως ένας Λειτουργός με καθ' όλα εξαίρετες διοικητικές/ηγετικές/συντονιστικές ικανότητες και επίσης εξαίρετες ικανότητες ανάπτυξης διαπροσωπικών σχέσεων τόσο με το κοινό όσο και με άλλους υπηρεσιακούς φορείς με τους οποίους συνεργάζεται.
Η ΕΔΥ είχε να επιλέξει μεταξύ δυο, ομολογουμένως, άξιων υποψηφίων και έκρινε, για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση της, πως ο καταλληλότερος για διορισμό ήταν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η αιτήτρια δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή, αλλά μόνον ισχυρή υποψηφιότητα,
Η απόφαση της ΕΔΥ επικυρώνεται. Η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με £200 έξοδα.