|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 1205
13 Μαΐου, 1996 [ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 783/93)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Κριτήρια — Ανατιθέμενα καθήκοντα σε συγκεκριμένο υποψήφιο — Δεν επιδρούν δυσμενώς σε άλλον υποψήφιο — Το στοιχείο της σύστασης του Διευθυντή — Καμία παράβαση στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους σε Διοικητικό Λειτουργό Α'.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η ανάθεση καθηκόντων έξω από το σχέδιο υπηρεσίας, έστω και αν η εκτέλεσή της στέφεται με επιτυχία, δε θέτει σε δυσμενή θέση ομοιόβαθμο υπάλληλο στον οποίο δεν ανατέθηκαν τα ίδια ή όμοια καθήκοντα. Αυτή είναι η σταθερή θέση της νομολογίας.
2. Ο προαχθείς εδώ συστήθηκε από το Διευθυντή του, ενώ ο αιτητής δεν είχε σύσταση, που είναι αυτοτελές κριτήριο ενισχυτικό της αξιοσύνης υπαλλήλου.
3. Κανένας από τους λόγους που προαναφέρθηκαν δεν είχε την παραμικρή βάση. Ούτε αποδείχθηκε κατάχρηση εξουσίας που αναφέρεται ασύνδετα και χωρίς ανάπτυξη στην αγόρευση.
Η προσφυγή αυτή δεν είχε καμιά προοπτική επιτυχίας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
HadjiSawa v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76,
Hadjioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041,
Στεφάνου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3004,
Παναγή ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 4 Α.Α.Δ. 3282,
Κουκουλαρίδης ν. Ρ.Ι.Κ. (1994) 4 Α.Α.Δ. 1356,
Λοϊζίδης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4742,
Οικονομίδης και Άλλη ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4385,
Κυπριανού και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2759,
Ηρακλέους ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 226.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος σε Διοικητικό Λειτουργό Α' αντί του Αιτητή.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή.
Α. Κουρσουμπά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή του Παναγιώτη Καμέρη σε Διοικητικό Λειτουργό Α', η οποία τέθηκε σε ισχύ από 15/9/93. Την απόφαση πήρε η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στις 24/8/93 (βλέπε παράρτημα 3 στην ένσταση των καθών) και τη δημοσίευσε στην επίσημη εφημερίδα της 17/9/93. Η προσφυγή εναντίον του Αναστάσιου Κούμα, που επίσης πήρε προαγωγή με την ίδια ευκαιρία, απορρίφθηκε, αφού προηγουμένως ο δικηγόρος του αιτητή ζήτησε να την αποσύρει. Ας λεχθεί περαιτέρω διευκρινιστικά ότι κατά την εξέλιξη της διαδικασίας διατάχθηκε διαχωρισμός δικογράφου με αποτέλεσμα η προαγωγή των υπόλοιπων δύο ενδιαφερομένων μερών να καταστεί αντικείμενο νέας προσφυγής. Έτσι, η κρινόμενη προσφυγή προχώρησε και ολοκληρώθηκε με μόνο ενδιαφερόμενο μέρος τον προαναφερθέντα.
Τα παράπονα του αιτητή, που προβάλλει ως λόγους ακύρωσης, εντοπίζονται στην αξία και τα προσόντα. Ισχυρίζεται πως υπερέχει και στους δύο τομείς με αποτέλεσμα να προκύπτει έκδηλα η υπεροχή του. Το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών αυτών είναι φυσικά δική του ευθύνη: βλέπε Χ'' Σάββα ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 76 και Χ" Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 1041. Η τελευταία είναι η κλασσική υπόθεση που αναλύει το περιεχόμενο της έννοιας έκδηλη υπεροχή σε θέματα προαγωγών, που η παραγνώρισή της οδηγεί αναπόφευκτα σε ακυρότητα.
Η Ε.Δ.Υ., όπως επιμαρτυρεί το πρακτικό, παράρτημα 3, στάθηκε ιδιαίτερα στα προσόντα των υποψηφίων προβαίνοντας σε συγκρίσεις και από τη σκοπιά αυτή. Είναι κοινό έδαφος ότι οι διάδικοι είχαν τα προβλεπόμενα από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντα. Αλλά ο αιτητής βάσισε την επίκρισή του στο παρακάτω απόσπασμα από την απόφαση, που οι δικηγόροι του παραθέτουν στην αγόρευσή τους:
"Υπό το φως των πιο πάνω, η Επιτροπή έκρινε ότι έπρεπε να αποδώσει την πρέπουσα σημασία στα μη απαιτούμενα, αλλά σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης ακαδημαϊκά προσόντα, όπως π.χ. τα Νομικά, Δημόσια Διοίκηση και Οικονομικά, λαμβανομένων υπόψη μάλιστα των καθηκόντων και των ευθυνών της θέσης που προβλέπουν τη συλλογή και ανάλυση στοιχείων, την ετοιμασία πρακτικών και εκθέσεων, την εφαρμογή νομοθεσίας και κανονισμών, τη λήψη αποφάσεων πάνω σε υποθέσεις και θέματα για τα οποία έχει εξουσία, κ.α.".
Είναι η εισήγηση των δικηγόρων του αιτητή ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη τα κριτήρια που αναφέρονται στην παραπάνω περικοπή και ότι δεν είχε προβεί σε δέουσα έρευνα. Και προσκόμισε πιστοποιητικά (που δεν αναφέρθηκαν στα στοιχεία της ένστασης) για παρακολούθηση προγράμματος μαθημάτων, διάρκειας 12 ωρών, από το Κέντρο Παραγωγικότητας Κύπρου και την Κυπριακή Ακαδημία Δημόσιας Διοίκησης, διάρκειας 24 ωρών για το 1992 και 84 ωρών για το 1993.
Αναφέρθηκε περαιτέρω ότι είχε ανατεθεί στον αιτητή, πέρα από τα συνήθη καθήκοντα του, η ευθύνη για την Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών στην οποία εργάστηκε με ζήλο και αφοσίωση, αποσπώντας τα συγχαρητήρια και ευμενή σχόλια του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών (παράρτημα Α στην αγόρευση των δικηγόρων του αιτητή, ημερ. 28/5/91, αναφορικά με τις βουλευτικές εκλογές του 1991).
Παρόλο που η αξία και επίσης η αιτιολογία της πράξης αναγράφονται ως λόγοι ακύρωσης εντούτοις δεν έγινε οποιαδήποτε ανάπτυξη ούτε συσχετίστηκαν τα δικαστικά προηγούμενα, που παρατίθενται και αφορούν την έλλειψη αιτιολογίας, με αυτή την περίπτωση.
Παίρνω το θέμα των προσόντων. Ο αιτητής, πέρα από τα προβλεπόμενα, έχει δίπλωμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και γράφτηκε στην Κύπρο ως δικηγόρος. Ο ενδιαφερόμενος απέκτησε, από το ίδιο πανεπιστήμιο, δίπλωμα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών και για ένα χρόνο παρακολούθησε σειρά μαθημάτων στο διεθνές δίκαιο στο University College του Λονδίνου. Περαιτέρω παρακολούθησε πλήθος εκπαιδευτικών προγραμμάτων που οργάνωσε κατά καιρούς το ΚΕ.ΠΑ., το ΚΥ.ΚΕ.Μ., τα Ηνωμένα Έθνη στην Κύπρο και το Συμβούλιο της Ευρώπης (οι λεπτομέρειες είναι στο παράρτημα 5) σε θέματα σχετιζόμενα με τα καθήκοντα της θέσης.
Είναι ορθό ότι τα παραπάνω τρία πιστοποιητικά του αιτητή δεν καταγράφηκαν στο παράρτημα 5. Τουλάχιστον όμως δύο από αυτά (για 12 ώρες και 84 ώρες παρακολούθηση) βρίσκονται στον προσωπικό του φάκελο και τεκμαίρεται ότι λήφθηκαν υπόψη από την Επιτροπή. Η αναδίφηση του υλικού του φακέλου δε θεμελιώνει τις αξιώσεις του αιτητή για υπεροχή στο πεδίο αυτό. Αλλά το αντίθετο συμπέρασμα.
Η ανάθεση καθηκόντων έξω από το σχέδιο υπηρεσίας, έστω και αν η εκτέλεση της στέφεται με επιτυχία, δε θέτει σε δυσμενή θέση ομοιόβαθμο υπάλληλο στον οποίο δεν ανατέθηκαν τα ίδια ή όμοια καθήκοντα. Αυτή είναι η σταθερή θέση της νομολογίας: βλέπε Μαρούλα Στεφάνου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3004, Σωτήρης Α. Παναγή ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 4 Α.Α.Δ. 3282, Λευκός Κουκουλαρίδης ν. Ρ.Ι.Κ. (1994) 4 Α.Α.Δ. 1356.
Αναφορικά με την αξία, διαπιστώνεται από τις υπηρεσιακές εκθέσεις πως οι διάδικοι είναι ακριβώς στην ίδια μοίρα. Για όλα τα χρόνια που λήφθηκαν υπόψη (1987 έως 1990), κρίθηκαν εξαίρετοι. Το 1991, αφού εξετάστηκε η ετήσια έκθεση από την Επιτροπή, μειώθηκε η απόδοση και των δύο από "εξαίρετη" σε "πολύ ικανοποιητική". Ακόμη και οι επιμέρους βαθμολογίες τους είναι ακριβώς οι ίδιες. Ούτε όμως από πλευράς αρχαιότητας υπερτερεί ο αιτητής. Είναι αναμφισβήτητη η προηγούμενη αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου, που στηρίζεται στην ηλικία. Ο τελευταίος γεννήθηκε το 1937 ενώ ο αιτητής το 1950. Τέτοια αρχαιότητα φυσικά δεν έχει παρά μηδαμινή αξία, αλλά εν πάση περιπτώσει ούτε το στοιχείο αυτό μπορεί να επικαλεσθεί ο αιτητής.
Πέρα από τα πιο πάνω δεδομένα ο προαχθείς συστήθηκε από το Διευθυντή του, ενώ ο αιτητής δεν είχε σύσταση, που είναι αυτοτελές κριτήριο ενισχυτικό της αξιοσύνης υπαλλήλου: βλέπε Γεώργιος Λοϊζίδης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4742, Αλέξανδρος Οικονομίδης και Άλλη ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4385, Νεόφυτος Χ. Κυπριανού & Άλλος ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2759, Ελένη Ηρακλέους ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 226.
Κανένας από τους λόγους που προαναφέρθηκαν δεν είχε την παραμικρή βάση. Ούτε αποδείχθηκε κατάχρηση εξουσίας που αναφέρεται ασύνδετα και χωρίς ανάπτυξη στην αγόρευση.
Η προσφυγή αυτή δεν είχε καμιά προοπτική επιτυχίας. Απορρίπτεται με έξοδα, που θα υπολογίσει ο Πρωτοκολλητής και θα εγκρίνει το δικαστήριο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.