(1996) 4 ΑΑΔ 1115

8 Μαΐου, 1996

[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 900/95)

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος—Λόγοι ακυρώσεως —Έλλειψη δέουσας έρευνας — Γεγονός που δεν τέθηκε υπόψη του αποφασίζοντος οργάνου από τον ίδιο τον αιτητή ενώ αυτός είχε την ευκαιρία να το δηλώσει δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει έλλειψη δέου σας έρευνας αν δεν ελήφθη υπόψη.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Μεταθέσεις—Στοιχείο του δημοσίου συμφέροντος — Ο τρόπος εξειδίκευσης του στην αιτιολογία της επίδικης μετάθεσης — Καμία παράβαση.

Διοικητικό Δίκαιο—Δημόσιοι υπάλληλοι — Συμφωνία μεταξύ κατηγορίας υπαλλήλων και διοίκησης για υπηρεσιακά θέματα—Δεν αποκτά δεσμευτικότητα στο χώρο του διοικητικού δικαίου αν δεν ενσωματωθεί σε κανονισμούς.

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος—Λόγοι ακυρώσεως —Κρίνονται με βάση το καθεστώς που υφίσταται κατά τον ουσιώδη χρόνο λήψεως της επίδικης απόφασης.

Ο αιτητής προσέφυγε κατά της μετάθεσής του επικαλούμενος ποικίλους λόγους ακυρώσεώς της.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. Στην υπόθεση Iordanou v. Republic παρόλο που ο αιτητής είχε θέσει ενώπιον της ΕΔΥ την ιδιότητά του ως μέλους της Γραμματείας της ΠΑΣΥΔΥ, το στοιχείο αυτό δε λήφθηκε υπόψη.

Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής δεν έθεσε το θέμα αυτό ενώπιον του αρμόδιου οργάνου. Στην ένσταση που υπόβαλε αναφέρθηκε μόνο στις οικογενειακές και προσωπικές του συνθήκες. Επιπλέον, δε διαμαρτυρήθηκε για τη μετάθεσή του, αλλά για το χρόνο έναρξής της. Το θέμα της συνδικαλιστικής δραστηριότητας του αιτητή τέθηκε για πρώτη φορά ενώπιον του δικαστηρίου. Σχετική είναι η υπόθεση Papas v. Cyprus Grain Commission (1974) 3 C.L.R. 143, όπου και πάλιν το θέμα δεν τέθηκε ενώπιον του αρμόδιου οργάνου.

Και στην παρούσα περίπτωση δόθηκε η ευκαρία στον αιτητή να εκθέσει τις απόψεις του και δεν έθιξε το θέμα με την ένστασή του. Εξάλλου, αφού ο ίδιος ο αιτητής δέχθηκε τη μετάθεσή του, από μεταγενέστερη ημερομηνία, δεν είναι αντιληπτό πως η μεταγενέστερη μετάθεσή του δε θα καθίστατο εμπόδιο στην άσκηση των καθηκόντων του ως Γραμματέας του Κλαδικού Συμβουλίου του Τμήματος, ενώ η μετάθεσή του σε προηγούμενη ημερομηνία θα δημιουργούσε κώλυμα.

2. Όσον αφορά τις άλλες προσωπικές συνθήκες του αιτητή, είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός του ότι δε λήφθηκαν υπόψη ή ότι δεν αξιολογήθηκαν ορθά. Η ένστασή του και οι απόψεις του βρίσκονταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ, και από τα πρακτικά φαίνεται ότι λήφθηκανυπόψη.

3. Η αιτιολογία βρίσκεται σε όλα τα έγγραφα που βρίσκονταν ενώπιον της ΕΔΥ, περιλαμβανομένης της πρότασης για μετάθεση, στην οποία ήταν συνημμένες αναλυτικές καταστάσεις αναφορικά με όλους τους Πρώτους Δασικούς Λειτουργούς, συμπεριλαμβανομένης της υπηρεσίας τους και των προσωπικών και οικογενειακών τους συνθηκών και τους λόγους που συνηγορούσαν υπέρ της μετάθεσης ή μη μετάθεσης του καθενός ξεχωριστά.

Επίσης, σε έγγραφο του διευθυντή του Τμήματος, στο οποίο περιλαμβάνονται οι απόψεις του επί της ενστάσεως του αιτητή, εξηγούνται με λεπτομέρεια οι ανάγκες της υπηρεσίας για επάνδρωση του εν λόγω σταθμού με ανώτερο προσωπικό. Οι λόγοι αυτοί στοιχειοθετούν και το δημόσιο συμφέρον.

4. Όσον αφορά τη σύσκεψη στην οποία έκανε αναφορά ο αιτητής και τη συμφωνία για προτεραιότητα σε μετάθεση στον εν λόγω σταθμό εκείνων που δεν είχαν υπηρετήσει σ' αυτόν παρατηρείται ότι η συμφωνία αυτή δεν έχει δεσμευτικότητα στο χώρο του διοικητικού δικαίου εκτός αν ενσωματωθεί σε κανονισμούς, πράγμα που δεν έγινε.

5. Ο τελευταίος ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι ο κυριότερος λόγος για τη μετάθεση του δηλαδή η προαγωγή του στη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού, εξέλειπε μετά την ακύρωση της προαγωγής του από το Δικαστήριο, στις 9.1.96. Όμως, όπως ανάφερε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση στις προφορικές διευκρινίσεις ενώπιον του Δικαστηρίου, στις 23.4.96, ο αιτητής επαναπροάχθηκε μετά την ακύρωση της προαγωγής του. Εν πάση περιπτώσει, η νομιμότητα της επίδικης απόφασης κρίνεται με βάση την κατάσταση πραγμάτων που υφίστατο στις 25.9.95, ημερομηνία κατά την οποία ο αιτητής κατείχε τη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Iordanou v. Republic (1967) 3 C.L.R. 245,

Mikellides v. Educational Service Committee (1983) 3 C.L.R. 487,

Papas v. Cyprus Grain Commission (1974) 3 C.L.R. 143,

Kontemeniotis v. Cyprus Broadcasting Corporation (1982) 3 C.L.R. 1027.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των Καθ' ων με την οποία μετέθεσαν τον αιτητή από τα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος Δασών στη Λευκωσία, στο Σταυρό της Ψώκας, Δασική Περιφέρεια. Πάφου.

Μιχ. Κυπριανού, για τον Αιτητή.

Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να τον μεταθέσει, από την 15.1.96, από τα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος Δασών, στη Λευκωσία, στο Σταυρό της Ψώκας, Δασική Περιφέρεια Πάφου.

Η επίδικη απόφαση κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), ημερομ. 28.9.95.

Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα ακόλουθα:

Ο αιτητής κατά τον κρίσιμο χρόνο κατείχε τή θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού, Τμήμα Δασών, στην οποία προάχθηκε από 15.6.95 και υπηρετούσε στα Κεντρικά Γραφεία στη Λευκωσία. Μετά την προαγωγή του και συγκεκριμένα στις 22.6.95, ο Διευθυντής του Τμήματος τον πληροφόρησε προφορικά για την πρόθεσή του να τον μεταθέσει στο δασικό σταθμό Σταυρού της Ψώκας. Ο αιτητής, με επιστολή του προς το Διευθυντή ημερομ. 26.6.95 έφερε ένσταση στην πιο πάνω πρόταση. Οι λόγοι της ένστασής του, όπως αναφέρονται στην επιστολή του, ήταν ότι: (α) Είχε ήδη υπηρετήσει στο σταθμό Σταυρού της Ψώκας σ' αντίθεση με άλλους ομοιοβάθμιους συναδέλφους του που δεν είχαν υπηρετήσει ποτέ, (β) Ήταν πρόσφυγας και διέμενε σε κατοικία που αγόρασε μετά την Τουρκική Εισβολή με δάνειο, (γ) Βοήθησε στο κτίσιμο της οικίας της πρώτης του θυγατέρας και του γιού του, συνάπτοντας προς το σκοπό αυτό δάνειο. Επειδή δεν μπορούσε να συνάψει νέο δάνειο, βοηθούσε χειρονακτικά στο κτίσιμο της οικίας της δεύτερης του θυγατέρας, που ήταν αρραβωνιασμένη, (δ) Βοηθούσε επίσης, τόσο οικονομικά όσο και με άλλους τρόπους, την οικογένεια του αδελφού του που ήταν αγνοούμενος, (ε) Λόγους υγείας, από δισκοπάθεια.

Ο αιτητής προσφέρθηκε όπως, αντί μετάθεσης, να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο σταθμό Σταυρού της Ψώκας για δύο μέρες της εβδομάδας, χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα. Η επιστολή του καταλήγει ως εξής: "Παρακαλώ όπως μη επιμένετε στη μετάθεσή μου επί του παρόντος. Μόλις εκλείψουν οι πιο πάνω υποχρεώσεις μου θα ζητήσω ο ίδιος μετάθεσή μου στο Σταυρό Ψώκας αν η Υπηρεσία με χρειάζεται."

Ο Διευθυντής, με επιστολή του προς τον αιτητή ημερομ. 4.7.95, ζήτησε να πληροφορηθεί το χρονικό διάστημα αναβολής που ζητούσε για τη μετάθεσή του, αφού όπως αναφέρει ο ίδιος πληροφορήθηκε από τον αιτητή, ότι ο γαμβρός του είχε σπίτι υπό ανέγερση, που βρισκόταν στο στάδιο της αποπεράτωσης. Ο αιτητής, με επιστολή του της ίδιας ημερομηνίας, πληροφόρησε το Διευθυντή ότι το υπό ανέγερση σπίτι δεν ήταν προς το τέλος του και ότι προσπαθούσε, μαζί με τα παιδιά του να το τελειώσουν, προχωρώντας με αργό ρυθμό. Όπως ανάφερε, ανέμενε ότι το σπίτι θα ήταν έτοιμο μέχρι το καλοκαίρι του 1996, οπότε και θα ήταν στη διάθεση της υπηρεσίας για τη μετάθεση.

Στις 7.8.95, υποβλήθηκε από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, πρόταση προς την ΕΔΥ για τη μετάθεση, ανάμεσα σ' άλλους, και του αιτητή. Η πρόταση συνοδεύετο από σημείωμα του Διευθυντή και τις πιο πάνω επιστολές του αιτητή. Την ίδια ημέρα, ο αιτητής απηύθυνε επιστολή προς την ΕΔΥ, μέσω του δικηγόρου του, στην οποία έκαμνε αναφορά, μεταξύ άλλων, στα πρακτικά σύσκεψης που έγινε στις 18.5.93 μεταξύ της κλαδικής επιτροπής του Τμήματος Δασών και των αρμοδίων του Υπουργείου Γεωργίας, όπου είχε συμφωνηθεί ότι "προτεραιότητα για μετάθεση στο Σταυρό της Ψώκας θα έχουν όσοι δεν υπηρέτησαν προηγουμένως στο Σταυρό εκτός αν συντρέχουν ειδικοί σοβαροί λόγοι". Η επιστολή τελειώνει με παράκληση όπως ανασταλεί η μετάθεση του αιτητή για ένα χρόνο. Η αναφερόμενη κατ' αρχήν συμφωνία επισυνάφθηκε στην επιστολή.

Η επιστολή του δικηγόρου του αιτητή στάληκε, με συνοδευτική επιστολή της ΕΔΥ ημερομ. 17.8.95, στο Γενικό Διευθυντή για τις απόψεις του. Ο τελευταίος, απάντησε με επιστολή ημερομ. 18.9.95, στην οποία ανάφερε, μεταξύ άλλων, ότι σύμφωνα με την κατ' αρχή συμφωνία του 1983, ένας υπάλληλος μπορούσε να μετατεθεί στον εν λόγω σταθμό για μια ή περισσότερες φορές, νοουμένου ότι η συνολική υπηρεσία του στο σταθμό δεν θα ξεπερνούσε τα 7 χρόνια. Προτεραιότητα όμως θα είχαν όσοι δεν υπηρέτησαν προηγουμένως, εκτός αν συνέτρεχαν ειδικοί σοβαροί λόγοι, οι οποίοι στην περίπτωση αυτή, ήταν εκείνοι που αναφέρονταν στο σημείωμα που επισυνάφθηκε στην πρόταση για μετάθεση. Αναφέρετο επίσης ότι η προηγούμενη υπηρεσία του αιτητή στο σταθμό ήταν μόνο για 8 1/2 μήνες.

Η ΕΔΥ εξέτασε το θέμα κατά τη συνεδρία της ημερομ. 25.9.95. Αφού έλαβε υπόψη όλα τα πιο πάνω στοιχεία, που ήταν ενώπιον της, αποφάσισε τη μετάθεση του αιτητή, από 15.1.96. Από τις σελίδες 16-17 των πρακτικών, διαβάζουμε σχετικά τα ακόλουθα:

"Η Επιτροπή, αφού μελέτησε την ένσταση του Νεοφύτου Ανδρέα και όλα τα πιο πάνω σχετικά με αυτήν, καθώς και τα στοιχεία των Φακέλων, διαπίστωσε ότι ο Νεοφύτου έχει υπηρετήσει στο Σταυρό της Ψώκας μόνο για περίοδο 9 1/2 μηνών (και όχι 8 1/2 όπως αναφέρει στην πιο πάνω επιστολή του ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος). Περαιτέρω η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο Νεοφύτου υπηρέτησε και σε άλλους χώρους, αλλά η ολική διάρκεια της υπηρεσίας του εκτός Λευκωσίας είναι λιγότερη σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους του, που είτε προτείνονται για μετάθεση είτε παραμένουν στο σημερινό τους πόστο.

Η Επιτροπή, μελετώντας τις περιπτώσεις των υπόλοιπων Πρώτων Δασικών Λειτουργών, παρατήρησε ότι οι Κωνσταντίνου Χαράλαμπος και Μιχαηλίδης Μιχαήλ, πέραν του ότι αφυπηρετούν από 1.9.96, υπηρέτησαν εκτός Λευκωσίας για πολλά χρόνια, και εν πάση περιπτώσει για πολύ περισσότερα χρόνια από το Νεοφύτου.

Σχετικά με τους Παναγιώτου Γεώργιο και Χριστοφή Ανδρέα, η Επιτροπή σημείωσε ότι και οι δύο αυτοί λειτουργοί έχουν ειδικευθεί σε θέματα τηλεπικοινωνιών και ο ένας από αυτούς θα έπρεπε οπωσδήποτε να παραμείνει στη Λευκωσία, με αποτέλεσμα μόνο ο ένας να μπορεί να μετατεθεί εκτός Λευκωσίας. Ενόψει τούτου, η αρμόδια αρχή πρότεινε τη μετάθεση του Χριστοφή Ανδρέα στο Σταυρό της Ψώκας και αυτός την αποδέχτηκε.

Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η μόνη άλλη δυνατή εκλογή θα ήταν αντί του Νεοφύτου να προταθεί ο Μαγείρου για μετάθεση στο Σταυρό της Ψώκας. Ο Μαγείρου όμως, πέραν του ότι υποφέρει με την καρδία του και είχε δύο πρόσφατα καρδιακά επεισόδια, έχει υπηρετήσει εκτός των Κεντρικών Γραφείων για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.

Σχετικά με το Νεοφύτου, η Επιτροπή σημείωσε ότι αυτός είναι εκτοπισθείς και έχει σχετικές οικονομικές υποχρεώσεις, τις οποίες αναφέρει στην επιστολή/ένσταση του, όμως τα στοιχεία αυτά δεν είναι τόσο ουσιώδη ώστε να αποτρέψουν τη μετάθεση του, η οποία προτείνεται για ικανοποίηση υπηρεσιακών αναγκών και εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Εξάλλου, όπως φαίνεται από τα ενώπιον της Επιτροπής στοιχεία, ο Νεοφύτου αποδέχεται μετάθεσή του περί το καλοκαίρι του 1996 και η αρμόδια αχή προτείνει τη μετάθεσή του στο Σταυρό της Ψώκας στα μέσα Ιανουαρίου 1996, ενώ για τους άλλους υπό μετάθεση λειτουργούς προτείνεται μετάθεση από 1.10.95. Είναι συνεπώς φανερό ότι η αρμόδια αρχή προβληματίστηκε επί του θέματος και προσπάθησε, στο βαθμό του επιτρεπτού, να τον διευκολύνει.

Η Επιτροπή σημείωσε ότι ο Νεοφύτου προήχθη σχετικά πρόσφατα (από 15.6.95) στη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού και ο Διευθυντής του Τμήματος Δασών, συστήνοντάς τον για προαγωγή, ανέφερε γι' αυτόν και τα ακόλουθα, τα οποία η Επιτροπή έλαβε υπόψη:

"Επιπλέον ο Νεοφύτου, λόγω της χαρισματικής προσωπικότητας που διαθέτει, κερδίζει εύκολα την εκτίμηση και την αγάπη των συναδέλφων του, με αποτέλεσμα να μπορεί να διαδραματίζει αποτελεσματικά οποιοδήποτε ρόλο του ανατεθεί. Πιστεύω ότι τα χαρίσματα, οι ικανότητες, οι εμπειρίες και οι γνώσεις του τον καθιστούν απόλυτα κατάλληλο για ανάληψη της διοίκησης κλάδου, σταθμού ή περιφέρειας, μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων και ευθυνών της υπό πλήρωση θέσης."

Ενόψει όλων των στοιχείων, η Επιτροπή έκρινε ότι η μετάθεση του ΝΕΟΦΥΤΟΥ Ανδρέα στο Σταυρό της Ψώκας είναι υπό τις περιστάσεις επιβεβλημένη χάριν του δημοσίου συμφέροντος και αποφάσισε να υιοθετήσει την πρόταση της αρμόδιας αρχής και να τον μεταθέσει σύμφωνα με τη σχετική πρόταση, από 15.1.96."

Ο αιτητής ενημερώθηκε σχετικά με επιστολή της ΕΔΥ ημερομ. 28.9.95 και στις 23.10.95 καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.

Με τις γραπτές αγορεύσεις του αιτητή γίνονται ισχυρισμοί αναφορικά με τους πιο κάτω λόγους ακύρωσης της επίδικης απόφασης:

1. Η επίδικη απόφαση στερείται της δέουσας αιτιολογίας.

2. Ο κύριος λόγος που προκάλεσε τη μετάθεση του αιτητή (πρόσφατη προαγωγή του) εξέλιπε λόγω ακυρώσεως της προαγωγής του από το Ανώτατο Δικαστήριο.

3. Οι προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του αιτητή παραγνωρίστηκαν, χωρίς τη διενέργεια της δέουσας έρευνας.

4. Οι καθ' ων η αίτηση άσκησαν λανθασμένα τη διακριτική τους εξουσία, καθ' ότι δεν αξιολογήθηκαν ορθά οι προσωπικές συνθήκες του αιτητή.

5. Οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να προσδιορίσουν τα γεγονότα που στοιχειοθετούν το δημόσιο συμφέρον.

6. Δε λήφθηκε υπόψη η ιδιότητα του αιτητή ως Γραμματέας του Κλαδικού Συμβουλίου του Τμήματος Δασών που εδρεύει στη Λευκωσία.

Θα εξετάσω πρώτα μαζί τους ισχυρισμούς υπ' αρ. 3, 4 και 6. Είναι η θέση του αιτητή ότι δεν διενεργήθηκε η δέουσα έρευνα όσον αφορά τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, οι οποίες ως εκ τούτου δεν αξιολογήθηκαν ορθά και δεν δόθηκε σημασία σ' αυτές, με αποτέλεσμα η διακριτική ευχέρεια των καθ' ων η αίτηση να ασκηθεί επί τη βάσει λανθασμένων γεγονότων. Είναι επιπλέον η θέση του ότι η ιδιότητά του σαν Γραμματέας του Κλαδικού Συμβουλίου του Τμήματος δεν λήφθηκε υπόψη, αφού δεν γίνεται καμιά απολύτως αναφορά στο θέμα αυτό στα πρακτικά της επίδικης απόφασης. Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε επίσης ότι το γεγονός ότι δεν λήφθηκε υπόψη ο παράγοντας αυτός πρέπει να οδηγήσει σε ακύρωση της επίδικης απόφασης. Στηρίχθηκε για θεμελίωση του ισχυρισμού του αυτού, στις υποθέσεις Iordanou ν. Republic (1967) 3 C.L.R. 245, 248, 249, 250 και 254-256 και Mikellides v. Educational Service Committee (1983) 3 C.L.R. 487.

Στην υπόθεση Iordanou παρόλο που ο αιτητής είχε θέσει ενώπιον της ΕΔΥ την ιδιότητά του ως μέλους της Γραμματείας της ΠΑΣΥΔΥ, το στοιχείο αυτό δεν λήφθηκε υπόψη.

Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής δεν έθεσε το θέμα αυτό ενώπιον του αρμόδιου οργάνου. Στην ένσταση που υπόβαλε αναφέρθηκε μόνο στις οικογενειακές και προσωπικές του συνθήκες. Επιπλέον, δεν διαμαρτυρήθηκε για τη μετάθεσή του, αλλά για το χρόνο έναρξής της. Το θέμα της συνδικαλιστικής δραστηριότητας του αιτητή τέθηκε για πρώτη φορά ενώπιον του δικαστηρίου. Στην υπόθεση Papas v. Cyprus Grain Commission (1974) 3 C.L.R. 143, όπου και πάλιν το θέμα δεν τέθηκε ενώπιον του αρμόδιου οργάνου, λέχθηκαν, στις σελ. 150-151 τα ακόλουθα:

'The next ground is the lack of due inquiry. This ground is invoked in relation to the Trade Union status and activities of the applicant, for which no mention is made in any of the relevant minutes of the respondent Commission. In support of this ground, I was referred to the cases of Sendonaris v. The Greek Communal Chamber, 1964 C.L.R, p. 300 and lordanous v. The Republic (1967) 3 C.L.R, p. 245 and in particular to pages 254-255, where it was stated that the Trade Union status of a public officer was a very material factor to be taken into consideration when deciding whether or not to transfer such an officer. With respect to counsel, I cannot agree with the submission that the respondent Commission has not proceeded in a manner in which it was capable of ascertaining in full the relevant facts of the case and that it has not conducted the reasonably necessary inquiry into the said facts. On the contrary, it has afforded to the applicant every opportunity to put forward his case before them, both in writing and orally and at no time he himself mentioned that his transfer from Famagusta to Limassol would interfere with his status as a trade union official. On the other hand, in lordanous case (supra), it is apparent that the applicant in that case had expressly referred to his trade union status in two written representations made to the Public Service Commission, and yet, in their minutes presumed to set out in a summary form the substantial considerations which they weighed in reaching the decision to transfer the applicant, no reference was made at all to the trade union aspect of the matter, as stated in the judgment of the Court at page 256."

Και στην παρούσα περίπτωση δόθηκε η ευκαρία στον αιτητή να εκθέσει τις απόψεις του και δεν έθιξε το θέμα με την ένσταση του. Εξάλλου, αφού ο ίδιος ο αιτητής δέχθηκε τη μετάθεση του, από μεταγενέστερη ημερομηνία, δεν βλέπω πώς η μεταγενέστερη μετάθεση του δεν θα καθίστατο εμπόδιο στην άσκηση των καθηκόντων του ως Γραμματέας του Κλαδικού Συμβουλίου του Τμήματος, ενώ η μετάθεσή του σε προηγούμενη ημερομηνία θα δημιουργούσε κώλυμα. Ο σχετικός ισχυρισμός του αιτητή απορρίπτεται.

Όσον αφορά τις άλλες προσωπικές συνθήκες του αιτητή, δεν βρίσκω βάση στον ισχυρισμό του ότι δεν λήφθηκαν υπόψη ή ότι δεν αξιολογήθηκαν ορθά. Η ένστασή του και οι απόψεις του βρίσκονταν ενώπιον της ΕΔΥ και από τα πρακτικά φαίνεται ότι λήφθηκαν υπόψη. Τα στοιχεία όλα βρίσκονταν ενώπιον της ΕΔΥ και δεν βλέπω κανένα λόγο επέμβασης στη διακριτική της ευχέρεια η οποία ασκήθηκε ορθά.

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς του αιτητή για την αιτιολογία της επίδικης απόφασης, και τον ισχυρισμό του ότι δεν προσδιορίστηκαν τα γεγονότα που στοιχειοθετούν το δημόσιο συμφέρον, τους βρίσκω επίσης αβάσιμους. Η αιτιολογία βρίσκεται σε όλα τα έγγραφα που βρίσκονταν ενώπιον της ΕΔΥ, περιλαμβανομένης της πρότασης για μετάθεση, στην οποία ήταν συνημμένες αναλυτικές καταστάσεις αναφορικά με όλους τους Πρώτους Δασικούς Λειτουργούς, συμπεριλαμβανομένης της υπηρεσίας τους και των προσωπικών και οικογενειακών τους συνθηκών και τους λόγους που συνηγορούσαν υπέρ της μετάθεσης ή μη μετάθεσης του καθενός ξεχωριστά.

Επίσης, σε έγγραφο του διευθυντή του Τμήματος, στο οποίο περιλαμβάνονται οι απόψεις του επί της ενστάσεως του αιτητή, εξηγούνται με λεπτομέρεια οι ανάγκες της υπηρεσίας για επάνδρωση του εν λόγω σταθμού με ανώτερο προσωπικό. Οι λόγοι αυτοί στοιχειοθετούν και το δημόσιο συμφέρον.

Όσον αφορά τη σύσκεψη στην οποία έκανε αναφορά ο αιτητής και τη συμφωνία για προτεραιότητα σε μετάθεση στον εν λόγω σταθμό εκείνων που δεν είχαν υπηρετήσει σ' αυτόν παρατηρώ ότι η συμφωνία αυτή δεν έχει δεσμευτικότητα στο χώρο του διοικητικού δικαίου εκτός αν ενσωματωθεί σε κανονισμούς, πράγμα που δεν έγινε. (Kontemeniotis v. Cyprus Broadcasting Corporation (1982) 3 C.L.R. 1027).

Ο τελευταίος ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι ο κυριότερος λόγος για τη μετάθεσή του δηλαδή η προαγωγή του στη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού, εξέλιπε μετά την ακύρωση της προαγωγής του από το Δικαστήριο, στις 9.1.96. Όμως, όπως ανάφερε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση στις προφορικές διευκρινίσεις ενώπιον του Δικαστηρίου, στις 23.4.96, ο αιτητής επαναπροάχθηκε μετά την ακύρωση της προαγωγής του. Εν πάση περιπτώσει, η νομιμότητα της επίδικης απόφασης κρίνεται με βάση την κατάσταση πραγμάτων που υφίστατο στις 25.9.95, ημερομηνία κατά την οποία ο αιτητής κατείχε τη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού. Επομένως κι' ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

Ως αποτέλεσμα η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται άνευ εξόδων.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο