|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 496
22 Φεβρουαρίου, 1996
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ/Η ΑΛΛΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 590/92)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος— Λόγοι ακυρώσεως— Έλλειψη αιτιολογίας — Πλήρης η αιτιολογία διορισμού αναπληρωτών καθηγητών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως— Έννομο συμφέρον προβολής λόγου ακυρώσεως — Παράβαση ουσιώδους τύπου υπό την έννοια της μη συγκλήσεως του αρμοδίου συλλογικού οργάνου δεν επέφερε ακύρωση στην κριθείσα περίπτωση.
Πανεπιστήμιο Κύπρου— Διορισμοί (ακαδημαϊκού προσωπικού) — Τύποι και διαδικασίες — Περιπτωσιολογία — Νομολογία.
Ο αιτητής αμφισβήτησε το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Αναπληρωτή Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ως προς την αιτιολογία είναι θεμελιωμένο νομολογιακά ότι αυτή πρέπει να υπάρχει ώστε να μπορεί να ασκείται ο δικαστικός έλεγχος. Η αιτιολογία πρέπει να φαίνεται στην απόφαση, αλλά μπορεί να συμπληρώνεται και από τα στοιχεία που υπάρχουν στο φάκελο. Όπως φαίνεται και από τα στοιχεία των φακέλων που το Εκλεκτορικό Σώμα είχε ενώπιόν του, τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν ένα ογκώδες έργο που δημοσιεύτηκε σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, σε αντίθεση με τον αιτητή, που οι δημοσιεύσεις των έργων του περιορίζονται στη διδασκαλία της επιστήμης και στον κυπριακό χώρο μόνο. Κατά συνέπεια η αιτιολογία είναι πλήρης.
2. Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι αποκλείστηκε χωρίς να συνέλθει το Εκλεκτορικό Σώμα σε συνεδρία είναι ορθός. Επίσης είναι ορθή η θέση ότι όλα τα μέλη ενός συλλογικού οργάνου πρέπει να κληθούν έγκαιρα και κανονικά να λάβουν μέρος στη συνεδρίαση και να είναι παρόντα κατά την εξέταση και τη λήψη της απόφασης. Καμιά άλλη διαδικασία δεν μπορεί να: αντικαταστήσει τη συνεδρίαση του συλλογικού οργάνου.
Στην υπό εξέταση περίπτωση όμως πρέπει να τονισθεί πως και εάν εγίνετο η συνεδρίαση ο αιτητής δεν θα πληρούσε τις προϋποθέσεις του Άρθρου 23, παράγραφος 3 του Νόμου 144/89, και γι' αυτό το Δικαστήριο δε θεώρησε ότι για το λόγο αυτό η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί.
3. Ως προς το παράπονο του αιτητή γιατί παρευρίσκετο ο Συντονιστής στη συνεδρία του Εκλεκτορικού Σώματος, αναφέρονται τα εξής:
Ο Συντονιστής ήταν ένα από τα μέλη του Εκλεκτορικού Σώματος, ο οποίος είχε εκλεγεί κατά την Ε' Σύνοδο της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής στις 21-27/9/90 για να διευκολύνει το συντονισμό των εργασιών του Εκλεκτορικού Σώματος. Αυτή η πρακτική ήταν μέσα στα νόμιμα πλαίσια της άσκησης των αρμοδιοτήτων της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής. Δεν υπήρξε παραβίαση κανενός κανόνα ή θεσμού. Απεναντίας, η πρακτική αυτή θεσμοποιήθηκε με την έκδοση της Κ.Δ.Π. 153/90, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 29/6/1990, Κανονισμός 4(1).
4. Ως προς το παράπονο του αιτητή ότι οι εκθέσεις του Εκλεκτορικού Σώματος υπεγράφησαν μόνο από τους τρεις Καθηγητές, υπάρχει αναμφισβήτητη μαρτυρία ότι όλα τα Μέλη ήταν παρόντα κατά τις συνεντεύξεις και την εκλογή των δύο Αναπληρωτών Καθηγητών. Η τυπική έλλειψη της υπογραφής οφείλεται στην αναχώρηση των δύο Καθηγητών προτού να δακτυλογραφηθεί η έκθεση.
5. Δεν υπάρχει βάση στο παράπονο του αιτητή πως διορίσθησαν μόνο δύο Αναπληρωτείς Καθηγητές ενώ υπήρχαν τέσσερις θέσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι στη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβέρνησης υπήρχαν προσκλήσεις για τέσσερις θέσεις, αλλά δεν προσδιορίζετο η βαθμίδα της θέσης και το Εκλεκτορικό Σώμα στην πραγματικότητα προέβη στο διορισμό τεσσάρων Καθηγητών· δύο ως Αναπληρωτών και δύο Λεκτόρων. Ο αιτητής, εν πάση περιπτώσει, δεν είχε υποβάλει αίτηση για τη θέση του Λέκτορα.
6. Ως προς τον ισχυρισμό του αιτητή ότι στη συνεδρία δεν ήταν παρών και ο αντιπρόσωπος της ΟΥΝΕΣΚΟ, γίνεται παραπομπή στην υπόθεση Πανεπιστήμιο Κύπρου ν. Παύλου Κωνσταντίνου κ.ά.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Πανεπιστήμιο Κύπρου ν. Κωνσταντίνου κ.ά. (1994) 3 Α.Α.Δ. 145.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση να διορίσουν στη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή, στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί του Αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"1. Δήλωση ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ'ου η αίτηση, η οποία γνωστοποιήθηκε με επιστολή ημερομ. 24.7.92 και με την οποίαν διόρισε τους 1. Χρίστο θεοφιλίδη και 2. Γιώργο Φιλίππου στη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής, αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
2. Δήλωση ότι είναι παράνομη η απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του αιτητή ενόσω δεν συμπληρώθηκαν και οι τέσσερις κενές θέσεις και πως ό,τι παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί."
Τα σύντομα γεγονότα έχουν ως ακολούθως:
Ο αιτητής ήταν ένας από 41 αιτητές που υπέβαλαν αίτηση για την πλήρωση τεσσάρων κενών θέσεων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και συγκεκριμένα στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής. Το Εκλεκτορικό Σώμα όμως δεν κάλεσε τον αιτητή σε συνέντευξη με το αιτιολογικό ότι "ήταν σαφές ότι δεν είχε τα ουσιαστικά στοιχεία τα οποία απαιτεί ο Νόμος". Οι εξουσίες αυτές του Εκλεκτορικού Σώματος πηγάζουν από το Άρθρο 33(5) του Νόμου 144/89 και τον Κανονισμό 4, παράγραφος 3 της Κ.Δ.Π. 153/90. Επιλέγησαν τελικά τα ενδιαφερόμενα μέρη Χρίστος Θεοφιλίδης και Γιώργος Φιλίππου στις θέσεις Αναπληρωτή Καθηγητή από τις 15/6/92.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή πως η απόφαση αυτή πάσχει γιατί δεν ακολουθήθηκε η αρχή του διορισμού του καλύτερου και ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα από το διορίζον όργανο, του οποίου η σύνθεση ήταν εν πάση περιπτώσει παράνομη. Επίσης πως η απόφαση λήφθηκε σε διαδικασία που πάσχει νομικά, είναι προϊόν αλλότριου σκοπού και πάσχει λόγω πλάνης περί το Νόμο και τα πράγματα και πως γενικά η απόφαση είναι αναιτιολόγητη.
Ως προς την αιτιολογία είναι θεμελιωμένο νομολογιακά ότι αυτή πρέπει να υπάρχει ώστε να μπορεί να ασκείται ο δικαστικός έλεγχος. Η αιτιολογία πρέπει να φαίνεται στην απόφαση, αλλά μπορεί να συμπληρώνεται και από τα στοιχεία που υπάρχουν στο φάκελο. Η αιτιολογία που δόθηκε για την απόρριψη του αιτητή και την εισήγηση των ενδιαφερόμενων μερών έχει ως ακολούθως:
"Παπαζαχαρίου Παναγιώτης
α) Θέση: Καθηγητής, Αναπληρωτής Καθηγητής
β) Δεν διαθέτει προσόντα, εμφανώς, για θέση Καθηγητή ή Αναπληρωτή Καθηγητή σύμφωνα με το Νόμο (διεθνής αναγνώριση, πρωτότυπες δημοσιεύσεις κλπ.).
Θεοφιλίδης Xρίστος
α) Θέση: Αναπληρωτής Καθηγητής
β) Προτείνεται για τη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή γιατί κατά τη γνώμη της πλειοψηφίας των παρόντων μελών τους Εκλεκτορικού Σώματος τα νέα στοιχεία, τα οποία προστέθηκαν από την προηγούμενη κρίση του στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή, δικαιολογούν θετική πρόταση. Προτείνεται, επομένως, για τη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή.
Φιλίππου Γεώργιος
α) Θέση: Αναπληρωτής Καθηγητής
β) Το Εκλεκτορικό Σώμα προτείνει ομόφωνα τον κ. Φιλίππου για τη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή επειδή προσκόμισε στοιχεία επιστημονικών του δραστηριοτήτων τα οποία δεν διέθετε κατά την προηγούμενη κρίση του στην ίδια θέση. Κατά τη γνώμη του Εκλεκτορικού Σώματος εκπληρώνονται οι απαιτήσεις του Νόμου."
Όπως φαίνεται και από τα στοιχεία των φακέλων που το Εκλεκτορικό Σώμα είχε ενώπιόν του, τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν ένα ογκώδες έργο που δημοσιεύτηκε σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, σε αντίθεση με τον αιτητή που οι δημοσιεύσεις των έργων του περιορίζονται στη διδασκαλία της επιστήμης και στον κυπριακό χώρο μόνο. Κατά συνέπεια η αιτιολογία είναι πλήρης. Πρέπει να αναφερθεί εδώ ότι στο Άρθρο 23 η παράγραφος 3 του περί Πανεπιστημίου της Κύπρου Νόμου, ρητά επιβάλλει "τη δημοσίευση εργασιών σε έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά που τεκμηριώνουν αξιόλογη αυτοδύναμη ερευνητική παραγωγικότητα και ικανότητα καθοδήγησης ερευνητικών προγραμμάτων" ως προϋπόθεση για διορισμό στη θέση του Καθηγητή ή Αναπληρωτή Καθηγητή.
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι αποκλείστηκε χωρίς να συνέλθει το Εκλεκτορικό Σώμα σε συνεδρία είναι ορθός. Επίσης είναι ορθή η θέση ότι όλα τα μέλη ενός συλλογικού οργάνου πρέπει να κληθούν έγκαιρα και κανονικά να λάβουν μέρος στη συνεδρίαση και να είναι παρόντα κατά την εξέταση και τη λήψη της απόφασης. Καμιά άλλη διαδικασία δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη συνεδρίαση του συλλογικού οργάνου. (Βλέπε Δαγτόγλου "Γενικό Διοικητικό Δίκαιο"1992, σελ. 455, Σπηλιωτόπουλος "Εγχειρίδιον Διοικητικού Δικαίου"1978, σελ. 129 και Παπαχατζή "Σύστημα και Μαθήματα Διοικητικού Δικαίου 1949-1952" 1952, σελ. 164.)
Στην υπό εξέταση περίπτωση όμως πρέπει να τονίσω πως και εάν εγίνετο η συνεδρίαση ο αιτητής δεν θα πληρούσε τις προϋποθέσεις του Άρθρου 23, παράγραφος 3 του Νόμου 144/89, που έχω αναφέρει πιο πάνω και γι' αυτό δεν μπορώ να θεωρήσω ότι για το λόγο αυτό η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί.
Ως προς το παράπονο του αιτητή γιατί παρευρίσκετο ο Συντονιστής στη συνεδρία του Εκλεκτορικού Σώματος, έχω να πω τα εξής:
Ο Συντονιστής ήταν ένα από τα μέλη του Εκλεκτορικού Σώματος, ο οποίος είχε εκλεγεί κατά την Ε' Σύνοδο της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής στις 21-27/9/90 για να διευκολύνει το συντονισμό των εργασιών του Εκλεκτορικού Σώματος. Αυτή η πρακτική ήταν μέσα στα νόμιμα πλαίσια της άσκησης των αρμοδιοτήτων της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής. Δεν υπήρξε παραβίαση κανενός κανόνα ή θεσμού. Απεναντίας, η πρακτική αυτή θεσμοποιήθηκε με την έκδοση της Κ.Δ.Π. 153/90, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 29/6/1990, Κανονισμός 4(1), ο οποίος αναφέρει επί λέξει τα εξής:
"Η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή ορίζει ένα μέλος του Εκλεκτορικού Σώματος ως Συντονιστή του Σώματος."
Ως προς το παράπονο του αιτητή ότι οι εκθέσεις του Εκλεκτορικού Σώματος υπεγράφησαν μόνο από τους τρεις Καθηγητές, υπάρχει αναμφισβήτητη μαρτυρία της κας Αθηνάς Γιάλλουρου και του κ. Νίκου Βάκη ότι όλα τα Μέλη ήταν παρόντα κατά τις συνεντεύξεις και την εκλογή των δύο Αναπληρωτών Καθηγητών. Η τυπική έλλειψη της υπογραφής οφείλεται στην αναχώρηση των δύο Καθηγητών προτού να δακτυλογραφηθεί η έκθεση.
Δεν υπάρχει βάση στο παράπονο του αιτητή πως διορίσθησαν μόνο δύο Αναπληρωτείς Καθηγητές ενώ υπήρχαν τέσσερις θέσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι στη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβέρνησης υπήρχαν προσκλήσεις για τέσσερις θέσεις, αλλά δεν προσδιορίζετο η βαθμίδα της θέσης και το Εκλεκτορικό Σώμα στην πραγματικότητα προέβη στο διορισμό τεσσάρων Καθηγητών· δύο ως Αναπληρωτών και δύο Λεκτόρων. Ο αιτητής, εν πάση περιπτώσει, δεν είχε υποβάλει αίτηση για τη θέση του Λέκτορα.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι η σύνθεση της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης ήταν παράνομη, έχω να πω τα εξής:
Βάσει του Άρθρου 5(2) του Νόμου 144/89 ο Διευθυντής Διοίκησης και Οικονομικών μετέχει, χωρίς δικαίωμα ψήφου, στις συνεδρίες του Συμβουλίου του οποίου τις αρμοδιότητες ασκούσε προσωρινά η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή, σύμφωνα με το Άρθρο 33(11) του Νόμου 144/89. Κατά συνέπεια, η σύνθεση της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής δεν ήταν παράνομη εφόσον προνοείτο από το Νόμο. (Βλέπε Κυριακόπουλος "Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο Β" σελ. 20-21 και συγκεκριμένα:
"β. Απαραίτητος προϋπόθεσις της εννόμου λειτουργίας του συλλογικού οργάνου είναι η νόμιμος αυτού συγκρότησις. Του νόμου ορίζοντος εκ πόσων και τίνων ατόμων απαρτίζεται το συλλογικόν όργανον, προϋπόθεσιν της νομίμου υποστάσεως και λειτουργίας, αλλά και του εγκύρου των αποφάσεων, αποτελεί η συγκρότησις αυτού εκ πάντων των προσώπων, τα οποία νόμω καθωρίσθησαν, διά ν' αποκτήση τούτο γένεσιν και μορφήν συλλογικού οργάνου. Προς την έννοιαν δε της νομίμου συγκροτήσεως του συλλογικού οργάνου αντίκειται η εις αυτό συμμετοχή προσώπου μη περιλαμβανομένου μεταξύ των κατά νόμον μελών αυτού ή στερηθέντος της ιδιότητος ταύτης λ.χ. δυνάμει δικαστικής αποφάσεως.")
Ως προς τον ισχυρισμό του αιτητή ότι στη συνεδρία δεν ήταν παρών και ο αντιπρόσωπος της ΟΥΝΕΣΚΟ, παραπέμπω στην Πανεπιστήμιο Κύπρου ν. Παύλου Κωνσταντίνου κ.ά. (1994) 3 Α.Α.Δ. 145, σελ. 162-163, στην οποία αποφασίσθηκε ότι εφόσον ο εκπρόσωπος της ΟΥΝΕΣΚΟ προσκλήθηκε αλλά δεν παρουσιάστηκε για δικούς του λόγους, τότε ικανοποιείται η απαίτηση του Άρθρου 33 της παραγράφου 2 του Νόμου.
Από τα στοιχεία που ευρίσκονται ενώπιόν μας φαίνεται ότι ο Διευθυντής Διοίκησης και Προσωπικού με επιστολή του, ημερομηνίας 14/5/92, προσκάλεσε τον εκπρόσωπο της ΟΥΝΕΣΚΟ κ. Λουριέ στη συνεδρία της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής που θα εγίνετο στις 8-12/6/92, αλλά ο κ. Λουριέ δεν εμφανίσθη. Κατά συνέπεια η απαίτηση του Άρθρου 33(2) ικανοποιείται και δεν μπορεί να θεωρηθεί η σύνθεση της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής ως ελαττωματική, όπως είναι η εισήγηση του αιτητή.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή του αιτητή απορρίπτεται με έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.