Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα. Φιλιππίδης ν. Δημοκρατίας (1996) 4 ΑΑΔ 430

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις προϊσταμένου — Ενέχουν μεγάλη βαρύτητα λόγω της γνώσης που αποκτά για τις ικανότητες του κάθε υποψηφίου σε συνάρτηση με τις ανάγκες της θέσης — Ισχυρισμός για αναιτιολόγητη σύσταση απορρίπτεται.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις — Ισχυρισμός για προκατάληψη του Προϊσταμένου κατά του αιτητή απορρίπτεται ως ατεκμηρίωτος.

Με την προσφυγή αυτή προσβλήθηκε η απόφαση προαγωγής των ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση Λειτουργού Κρατικών Αγορών και Προμηθειών αντί του αιτητή.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. Είναι η γνώση της προσφοράς των υποψηφίων, αποτιμούμενης στο πλαίσιο της Υπηρεσίας, σε συνάρτηση με τις ανάγκες της θέσης πού θα πληρωθεί, που θέτει τον προϊστάμενο σε μοναδική θέση, όπως αναγνωρίζει η νομολογία, να εκφέρει απόψεις και να υποβάλει σύσταση για το ποιος πρέπει να προαχθεί. Το βάθρο στο οποίο θεμελιώνεται η σύσταση του προϊσταμένου και η σημασία της συνοψίζονται στο πιο κάτω απόσπασμα στην Kalaitzis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 839, 845:-

"The recommendations of a departmental head carry· considerable weight because he is in a unique position to evaluate in the correct perspective the competing merits of the candidates, on the one hand, and appreciate the needs of the post to be filled, in terms of ability, knowledge and experience of the beholder, on the other."

Στην προκείμενη περίπτωση, ο Προϊστάμενος γνώριζε τους υποψηφίους και την προσφορά τους στην Υπηρεσία για μεγάλο χρόνο και είχε πολλές ευκαιρίες να μορφοποιήσει γνώμη για τις ιδιότητες, την αξία τους, καθώς και τις δυνατότητές τους να ανταποκριθούν με επιτυχία στα καθήκοντα των θέσεων που θα πληρώνονταν. Οι ευκαιρίες αυτές, καθώς και η κρίση του για την αξία των υποψηφίων, προσδιορίζονται στη σύστασή του:

Η σύσταση κρίνεται αιτιολογημένη και η εισήγηση περί του αντιθέτου ανεδαφική.

2. Ατεκμηρίωτος κρίνεται ο ισχυρισμός του αιτητή, ο οποίος προβλήθηκε στη συμπληρωματική του αγόρευση, ότι ο Προϊστάμενος παρασιώπησε στοιχεία ευνοϊκά για τον αιτητή ή ότι εσκεμμένα αγνόησε πτυχές της προσφοράς του στην υπηρεσία.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Χ"Γιάννη ν. Δημοκρατίας (1994) 4 ΑΛΛ. 1815,

Kalaitzis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 839.

Προσφυγή.

Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση για το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση του Λειτουργού Κρατικών Αγορών και Προμηθειών αντί του Αιτητή.

Α Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΠΙΚΗΣ, Π.: Ο αιτητής, ένας από τους υποψηφίους για προαγωγή στη θέση Λειτουργού Κρατικών Αγορών και Προμηθειών, προσβάλλει την απόφαση για την προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων Χρ. Μιχαήλ και Γ. Πουλλή, αντί του ιδίου.

Η απόφαση λήφθηκε μετά από διερεύνηση και συνεκτίμηση των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων και της σύστασης του Προϊσταμένου του Τμήματος υπέρ των ενδιαφερομένων προσώπων.

Ο Προϊστάμενος βάσισε τη σύστασή του στη μακρά γνώση των υποψηφίων και τη γνώμη που σχημάτισε για τις ικανότητες, τις ιδιότητες και τις δυνατότητές τους να ανταποκριθούν με επιτυχία στα καθήκοντα της θέσης που θα πληρωνόταν. Οι απόψεις του συνοψίζονται στην ακόλουθη περικοπή από τη σύστασή του:-

"Γνωρίζω από μακρού όλους τους υποψηφίους, γνωρίζω προσωπικά την εργασία τους, την προσφορά και την αξία τους, καθώς και τις ικανότητες και τις δυνατότητες ενός εκάστου να αναλάβει καθήκοντα όπως αυτά που συνεπάγεται η προαγωγή
στην υπό πλήρωση θέση."

Στην αναφορά του στην Ε.Δ.Υ, εξειδικεύονται οι λόγοι που υποστηρίζουν τη σύστασή του. Ο κ. Πουλλής χαρακτηρίζεται ως "καθόλα εξαίρετος υπάλληλος", ενώ ο κ. Μιχαήλ ως "ικανότατος υπάλληλος", ο οποίος εκτελεί τα καθήκοντά του "με εξαιρετικό ζήλο, αφοσίωση και επιτυχία". Δεν παραγνωρίζεται ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πουλλής έπεται των άλλων υποψηφίων, περιλαμβανομένου του αιτητή, σε αρχαιότητα, αντισταθμίζεται, όμως, η υπεροχή των άλλων υποψηφίων, στον τομέα αυτό, από την αξία του Χρ. Πουλλή και τα υπέρτερα προσόντα του, όντας ο μόνος από τους υποψηφίους που κατείχε το Accounting Higher L.C.C., όπως διαπιστώνεται στη σύσταση.

Και η Ε.Δ.Υ., στην απόφασή της, κάμνει ιδιαίτερη αναφορά στο γεγονός ότι ο κ. Πουλλής ήταν νεώτερος των ανθυποψηφίων του στην Υπηρεσία. Η προαγωγή του συναρτάται με την υπεροχή του σε αξία και προσόντα, διαπίστωση που καθιστούσε παραδεκτή την επιλογή του έναντι αρχαιότερων υποψηφίων.

Τόσο η απόφαση της Ε.Δ.Υ., όσο και η σύσταση του Προϊσταμένου, προσβάλλονται ως ανεπαρκώς αιτιολογημένες.

Αν η σύσταση του Προϊσταμένου κριθεί αναιτιολόγητη, αναπόφευκτα θα επιφέρει και την ακύρωση της απόφασης της Ε.Δ.Υ., στη λήψη της οποίας επέδρασε ουσιωδώς.

Θεώρηση της απόφασης της Ε.Δ.Υ, αποκαλύπτει ότι:-

(α) διερευνήθηκαν όλα τα ουσιώδη στοιχεία που έτειναν να διαφωτίσουν ως προς την καταλληλότητα των υποψηφίων για προαγωγή'

(β) τα στοιχεία τα οποία προέκυψαν αξιολογήθηκαν βάσει των κριτηρίων τα οποία θέτει ο νόμος· και

(γ) η αιτιολογία επεκτάθηκε σε κάθε παράγοντα σχετικό με τη λήψη της απόφασης.

Με κανένα μέτρο η αιτιολογία της απόφασης της Ε.Δ.Υ, δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ελλειπής.

Η γνώση των υποψηφίων, μακρά σε διάρκεια και πλούσια σε ευκαιρίες, αποτέλεσε τη βάση της σύστασης του Προϊσταμένου. Η γνώση αυτή του επέτρεψε να εκτιμήσει τις ικανότητες και να αποτιμήσει τις δυνατότητές τους.

Η σύσταση προσβάλλεται ως αναιτιολόγητη, κατά κύριο λόγο, γιατί εδράζεται στην προσωπική γνώση του Προϊσταμένου. Έρεισμα για την εισήγηση αυτή, αντλείται από την απόφαση του Δικαστή Νικήτα στη Χ" Γιάννη ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1815, στην οποία η σύσταση του Προϊσταμένου κρίθηκε αναιτιολόγητη, εξαιτίας της αοριστίας της ως προς τη φύση και έκταση της γνώσης των υποψηφίων και της απουσίας των συγκεκριμένων διαπιστώσεων που προέκυπταν από αυτή. Κρίθηκε ότι προσωπική γνώση του Προϊσταμένου, χωρίς οποιαδήποτε άλλη επεξήγηση, δεν παρείχε επαρκή αιτιολόγηση, ώστε να επιδέχεται δικαστικού ελέγχου.

Το Δικαστήριο δεν αμφισβήτησε τη σημασία της γνώσης του Προϊσταμένου για την αξία των υπαλλήλων και, γενικά, την προσφορά τους στην Υπηρεσία ως παράγοντα καθοριστικής σημασίας για το περιεχόμενο της σύστασης. Αντίθετα, τονίζεται η σημασία της προσωπικής γνώσης του Προϊσταμένου ως παράγοντα μείζονος σημασίας για τη διαμόρφωση της σύστασής του. Αυτό προκύπτει ευθέως από το ακόλουθο απόσπασμα της απόφασης:-

"Ασφαλώς οι αρετές του συστηνόμενου που υπέπεσαν στην προσωπική αντίληψη του προϊσταμένου αποτελούν ίσως το πιο στέρεο υπόβαθρο για την εισήγηση. Φτάνει μόνο να έρχονται στην επιφάνεια για σκοπούς ελέγχου."

Είναι η γνώση της προσφοράς των υποψηφίων, αποτιμούμενης στο πλαίσιο της Υπηρεσίας, σε συνάρτηση με τις ανάγκες της θέσης που θα πληρωθεί, που θέτει τον προϊστάμενο σε μοναδική θέση, όπως αναγνωρίζει η νομολογία, να εκφέρει απόψεις και να υποβάλει σύσταση για το ποίος πρέπει να προαχθεί. Το βάθρο στο οποίο θεμελιώνεται η σύσταση του προϊσταμένου και η σημασία της συνοψίζονται στο πιο κάτω απόσπασμα στην Kalaitzis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 839, 845:-

"The recommendations of a departmental head carry considerable weight because he is in a unique position to evaluate in the correct perspective the competing merits of the candidates, on the one hand, and appreciate the needs of the post to be filled, in terms of ability, knowledge and experience of the beholder, on the other."

Σε ελεύθερη μετάφραση:-

("Οι συστάσεις του προϊσταμένου ενέχουν μεγάλη βαρύτητα, λόγω της μοναδικής θέσης στην οποία ευρίσκεται να αξιολογήσει μέσα στο σωστό πλαίσιο τη συγκριτική αξία των υποψηφίων, από τη μια, και να εκτιμήσει τις ανάγκες της θέσης η οποία θα πληρωθεί, από την άποψη της ικανότητας, γνώσεων και πείρας του κάθε υποψηφίου, από την άλλη.")

Η σύσταση κρίνεται αιτιολογημένη και η εισήγηση περί του αντιθέτοι ανεδαφική.

Ατεκμηρίωτος κρίνεται ο ισχυρισμός του αιτητή, ο οποίος προβλήθηκε στη συμπληρωματική του αγόρευση, ότι ο Προϊστάμενος παρασιώπησε στοιχεία ευνοϊκά για τον αιτητή ή ότι εσκεμμένα αγνόησε πτυχές της προσφοράς του στην Υπηρεσία.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Η επίδικη διοικητική απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της, βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία