|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1995) 4 ΑΑΔ 2801
21 Δεκεμβρίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΑΡ. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 322/94)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Αιτιολογία των εντυπώσεων των επιτροπών από τις προφορικές εξετάσεις — Νομολογιακά πορίσματα — Ανυπαρξία αιτιολογίας και ακυρότητα στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέβαλε το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Λειτουργού Άμυνας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Στην υπό κρίση προσφυγή η εντύπωση της Συμβουλευτικής Επιτροπής αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων καταγράφεται στον Προκαταρκτικό Κατάλογο μαζί με το όνομα κάθε υποψηφίου και άλλα στοιχεία που τον αφορούν, χωρίς να δίνεται οποιαδήποτε αιτιολογία για τις διαβαθμίσεις "καλός", "πολύ καλός" κ.λ.π. Η καταγραφή των στοιχείων πάνω στα οποία στηρίχθηκε η Συμβουλευτική Επιτροπή για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων (όπως για παράδειγμα η ορθότητα απαντήσεων, βαθμός ευθυκρισίας προσωπικότητας κ.λ.π.) στην τελευταία παράγραφο της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, δεν αποτελούν αιτιολογία. Τα ίδια ισχύουν και για την κρίση της ίδιας της ΕΔΥ. Τα πρακτικά εκτός από τους χαρακτηρισμούς "καλό", "πολύ καλός" κ.λ.π. και την αναφορά στα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη, για τη διαμόρφωση της κρίσης της ΕΔΥ, δεν περιέχουν οποιαδήποτε αιτιολογία.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία κ.ά. ν. Αναστασιάδου - Vantiechem κ.ά. (1995) 3Α.Α.Δ. 119,
Παρέλλη ν. Δημοκρατίας (315/93-9/6/95) (1995) 4 Α.Α.Δ. 1145.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία διορίστηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση του Λειτουργού Άμυνας (Τακτ. Προϋπολογισμός), Υπουργείο Αμυνας από 4.4.94, αντί του αιτητή.
Α. Παναγιώτου, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Αργυρού, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη 1 και 3.
Α. Μαλέκου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος 2.
Α. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενος μέρος 4.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτησις η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2873 με ημερομηνία 15 Απριλίου 1994 (Γνωστοποίηση Αριθμός 1340) και με την οποία διόρισε τα ενδιαφερόμενα μέρη Ανδρέα Κυριακίδη, Μαρία Λοϊζίδου, Πέτρο Ονησιφόρου και Άντρη Α. Χριστοφόρου, στη μόνιμη θέση της Λειτουργού Άμυνας (Τακτικός Προϋπολογισμός), Υπουργείο Άμυνας, από τις 4 Απριλίου 1994, αντί και/ή στη θέση του αιτητή, είναι άκυρη, παράνομη και στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Η επίδικη θέση είναι θέση Πρώτου Διορισμού και η διαδικασία πλήρωσης της διέπεται από το άρθρο 33 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 όπως τροποποιήθηκε (ο Νόμος).
Με επιστολή του Γενικού Διευθυντή Υπουργείο Άμυνας, ζητήθηκε η πλήρωση τεσσάρων θέσεων Λειτουργού Άμυνας, Υπουργείο Άμυνας.
Οι κενές θέσεις δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 12.2.93 και σ' ανταπόκριση υποβλήθηκαν συνολικά 180 αιτήσεις, οι οποίες παραπέμφθηκαν στην αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή.
Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Άμυνας, ως Πρόεδρος της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής με επιστολές ημερ. 12.11.93 και 16.11.93 διαβίβασε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Η Συμβουλευτική Επιτροπή περιέλαβε ανάμεσα στους συστηθέντες υποψήφιους και τα τέσσερα ενδιαφερομένα μέρη αλλά όχι τον αιτητή. Αργότερα, (στις 31.1.94), η Συμβουλευτική Επιτροπή και μετά από λήψη σχετικής επιστολής της ΕΔΥ, αποφάσισε να συστήσει για διορισμό και τον αιτητή.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή είχε υποβάλει τους υποψηφίους τόσο σε γραπτές όσο και σε προφορικές εξετάσεις. Ο αιτητής στις γραπτές εξετάσεις εξασφάλισε 62 βαθμούς και αξιολογήθηκε ως "καλός" στην προφορική εξέταση. Το ενδιαφερόμενο μέρος Λοϊζίδου βαθμολογήθηκε με 63 και αξιολογήθηκε ως "σχεδόν εξαίρετη", το ενδιαφερομένο μέρος Ονησιφόρου με 58 και ως "πάρα πολύ καλός" και το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστοφόρου με 69 και ως "σχεδόν εξαίρετη".
Κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 25.1.94 η ΕΔΥ εξέτασε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και στις 4.2.94 έλαβε γνώση της συμπληρωματικής έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής ημερ. 31.1.94 με την οποία η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφάσισε να περιλάβει στον προκαταρκτικό κατάλογο των υποψηφίων και τον αιτητή. Τα ενδιαφερόμενα μέρη Κυριακίδης και Χριστοφόρου που υπηρετούσαν ως έκτακτοι στο Υπουργείο Άμυνας, κρίθηκαν ότι κατείχαν το πλεονέκτημα της παραγράφου 4(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας, δηλαδή πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση στη Δημόσια Υπηρεσία.
Η ΕΔΥ στη συνέχεια προέβη στον καταρτισμό του τελικού καταλόγου αφού πρόσθεσε ακόμα δύο υποψηφίους στον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής και αποφάσισε να καλέσει σε προφορική εξέταση τους υποψηφίους που περιλαμβάνονταν στον τελικό κατάλογο.
Οι προφορικές εξετάσεις έγιναν κατά τις συνεδρίες της ΕΔΥ ημερ. 22.2.94, 24.2.94 και 4.3.94 στις οποίες παρίστατο και ο Γενικός Διευθυντής Υπουργείο Άμυνας. Μετά το πέρας των προφορικών εξετάσεων ο Γενικός Διευθυντής αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων και προέβη σε ορισμένα σχόλια σε σχέση με την απόδοση στην εργασία των υποψηφίων που εργάζονταν στο Υπουργείο Άμυνας. Στη συνέχεια η ΕΔΥ, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Γενικού Διευθυντή αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων χαρακτηρίζοντας τον αιτητή ως "πολύ καλό" το ενδιαφερόμενο μέρος Κυριακίδη ως "πάρα πολύ καλό" και τη Λοϊζίδου τον Ονησιφόρου και τη Χριστοφόρου ως "εξαίρετους". Ακολούθως η ΕΔΥ ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, επέλεξε για διορισμό τα ενδιαφερόμενα μέρη. Οι διορισμοί των ενδιαφερομένων μερών δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 15.4.94 και ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν από το δικηγόρο του αιτητή περιστάφηκαν κυρίως γύρω από την κατ' ισχυρισμό υπεροχή του αιτητή, την έλλειψη έρευνας και την έλλειψη αιτιολογίας. Συγκεκριμένα ισχυρίστηκε πως κακώς δεν λογίστηκε στον αιτητή η κατοχή του πλεονεκτήματος της παρ. 4(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας (βλ. ανωτέρω) και ότι τα ενδιαφερομένα μέρη 1 και 4 που υπηρετούσαν ως έκτακτοι στο Υπουργείο Άμυνας δεν μπορούσαν σύμφωνα με την ερμηνεία της σχετικής πρόνοιας του Σχεδίου Υπηρεσίας να θεωρηθούν ότι κατείχαν το πλεονέκτημα. Ισχυρίστηκε επίσης ότι το ενδιαφερόμενο μέρος 3 δεν κατέχει αναγνωρισμένο πανεπιστημιακό δίπλωμα όπως προνοείται στην παράγραφο 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Επικαλέστηκε επίσης ύπαρξη προκατάληψης εναντίον του αιτητή και έλλειψη αιτιολογίας. Αναφορικά με τον τελευταίο λόγο ακυρότητας ισχυρίστηκε πως τόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και η ΕΔΥ δεν αιτιολόγησαν τις εντυπώσεις τους από την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση κατά παράβαση του άρθρου 33(14) του Νόμου που προνοεί ότι:
"(14) Η γενική εντύπωση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της Επιτροπής αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση καταγράφεται πάντοτε στα πρακτικά της καθεμιάς Επιτροπής και αιτιολογείται."
Επικαλέστηκε προς τούτο την απόφαση της Ολομέλειας στις υποθέσεις Δημοκρατία και Άλλος ν. Ιωάννας Αναστασιάδου Vantieghem και Άλλης (1995) 3 Α.Α.Δ. 119.
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας κατά το στάδιο των διευκρινήσεων έφερε ένσταση στην επίκληση του πιο πάνω λόγου ακυρότητας από τον αιτητή γιατί, όπως ισχυρίστηκε, ο εν λόγω ισχυρισμός ηγέρθηκε για πρώτη φορά στο στάδιο της απαντητικής γραπτής αγόρευσης και δεν καλύπτεται από τα νομικά σημεία της Αίτησης, των οποίων η διατύπωση είναι όπως είπε, γενική και αόριστη. Για υποστήριξη της θέσης του επικαλέστηκε την απόφαση Μιχάλης Παρέλλης ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1145.
Εν πρώτοις διαφωνώ με την εισήγηση του κ. Βασιλειάδη ότι ο αιτητής πρόβαλε για πρώτη φορά θέμα παράβασης του άρθρου 33(14) του Νόμου στην απαντητική γραπτή του αγόρευση, αφού είναι καθαρό ότι το θέμα ηγέρθηκε με την γραπτή αγόρευση του αιτητή (βλ. σχετικά τις δύο τελευταίες σελίδες της γραπτής αγόρευσης). Εν πάση περιπτώσει το θέμα δεν έχει καμιά πρακτική σημασία γιατί θεωρώ πως ο υπό εξέταση ισχυρισμός καλύπτεται από τα νομικά σημεία της Αίτησης και ειδικότερα από την παράγραφο 4. Η απόφαση Παρέλλης (ανωτέρω) στην οποία παρέπεμψε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση γιατί αυτή κρίθηκε με βάση τα δικά της περιστατικά. Στην εν λόγω υπόθεση το Δικαστήριο έκρινε πως η εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή για έλλειψη αιτιολογίας της γενικής εντύπωσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της ΕΔΥ αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση δεν περιλαμβανόταν στους νομικούς λόγους που στήριζαν την προσφυγή και, ότι η γενική εισήγηση και αόριστη διατύπωση στην παράγραφο 7, που ανέφερε ότι "η προσβαλλόμενη πράξη ή απόφαση είναι αποτέλεσμα εσφαλμένης εφαρμογής του νόμου ....". δεν εκάλυπτε τον ειδικό αυτό νομικό λόγο.
Κατά συνέπεια θα προχωρήσω να εξετάσω τον ισχυρισμό που άπτεται του θέματος της έλλειψης αιτιολογίας της γενικής εντύπωσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της ΕΔΥ αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων κατά τις προφορικές εξετάσεις.
Στις υποθέσεις Αναστασιάδου-Vantieghem και Άλλη (ανωτέρω) ειπώθηκαν τα ακόλουθα:
"(γ) Το ζήτημα της αιτιολογίας μας φέρνει και στον πιο σοβαρό λόγο αποτυχίας της έφεσης. Η παράγραφος 14 του άρθρου 33 του Νόμου, προβλέπει τα εξής:
.........................
Η Συμβουλευτικής Επιτροπή στο σχετικό πρακτικό, που τιτλοφορείται "Γενική Εντύπωση της Συμβουλευτικής Επιτροπής αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση με αλφαβητική σειρά των ομάδων, χωρίζει τους υποψήφιους σε 4 ομάδες. Η κάθε ομάδα φέρει την επικεφαλίδα "εξαιρετική εντύπωση", "πάρα πολύ καλή εντύπωση", "πολύ καλή εντύπωση" και "καλή εντύπωση". Απέναντι από την κάθε ομάδα υπάρχει μια σημείωση, που κατά την εισήγηση της δικηγόρου της Δημοκρατίας, είναι η αιτιολογία αυτής της γενικής εντύπωσης. Είναι όμως η γνώμη μας πως αυτή η ούτω καλούμενη αιτιολογία δεν προσθέτει τίποτε στην περιγραφή της γενικής εντύπωσης που διαβαθμίζεται ως "εξαιρετική", "πάρα πολύ καλή", "πολύ καλή" και "καλή". Στην κάθε ομάδα με φραστικό απλώς πλεονασμό ανάλογα με την περίπτωση, προστίθεται πως οι υποψήφιοι απάντησαν κατά τρόπο εξαιρετικό, πάρα πολύ καλό κ.λ.π., στις ερωτήσεις γνώσεων και κρίσεως. Το "εξαιρετικά" γίνεται "πάρα πολύ καλά", "πολύ καλά" και "καλά", ανάλογα με την ομάδα στην οποία κατατάσσονται οι υποψήφιοι, όπως αναφέρουμε παραπάνω.
Αναιτιολόγητη είναι επίσης και η κρίση της Επιτροπής σε ό,τι αφορά την προφορική εξέταση. Στο πρακτικό αναγράφεται μόνο η γενική της εντύπωση για τον κάθε υποψήφιο με τις καθιερωμένες φράσεις, που παραθέτουμε αμέσως πιο πάνω. Το γεγονός πως καθορίστηκαν γενικά κριτήρια, για την αξιολόγηση των υποψηφίων στη συνέντευξη, δεν σημαίνει πως αυτά αποτελούν την αιτιολογία για την απόδοση του καθενός στη συνέντευξη."
Στην υπό κρίση προσφυγή η εντύπωση της Συμβουλευτικής Επιτροπής αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων καταγράφεται στον Προκαταρκτικό Κατάλογο (Παράρτημα VIII της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής) μαζί με το όνομα κάθε υποψηφίου και άλλα στοιχεία που τον αφορούν, χωρίς να δίνεται οποιαδήποτε αιτιολογία για τις διαβαθμίσεις "καλός", "πολύ καλός" κ.λ.π. Η καταγραφή των στοιχείων πάνω στα οποία στηρίχθηκε η Συμβουλευτική Επιτροπή για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων (όπως για παράδειγμα η ορθότητα απαντήσεων, βαθμός ευθυκρισίας προσωπικότητας κ.λ.π.) στην τελευταία παράγραφο της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, δεν αποτελούν κατά την άποψη μου αιτιολογία. Τα ίδια ισχύουν και για την κρίση της ίδιας της ΕΔΥ. Τα πρακτικά εκτός από τους χαρακτηρισμούς "καλός", "πολύ καλός" κ.λ.π. και την αναφορά στα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη, για τη διαμόρφωση της κρίσης της ΕΔΥ, δεν περιέχουν οποιαδήποτε αιτιολογία.
Με βάση τα πιο πάνω καταλήγω στο συμπέρασμα πως η επίδικη απόφαση οδηγείται σε ακύρωση και δεν θα επιληφθώ των άλλων λόγων ακυρότητας που προβλήθηκαν εκ μέρους του αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.