|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 2587
28 Νοεμβρίου, 1995
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΡΥΣΤΑΛΛΩ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 89/95)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος — Φύση και περιεχόμενο της σύστασης — Πηγές πληροφόρησης του Προϊσταμένου και προσωπική του γνώση — Ορθή λειτουργία τους και υπερβάσεις — Νόμιμη και αιτιολογημένη η σύσταση στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια αμφισβήτησε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών σε Βοηθούς Τελώνες.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Στην παρούσα περίπτωση κάθε άλλο παρά η σύσταση ήταν το αποτέλεσμα μη καταγραφεισών πληροφοριών από άγνωστες πηγές ή της "μυστικής" προσωπικής γνώσης του Διευθυντή. Οι πληροφορίες ως συμπληρωματικό στοιχείο, λήφθηκαν από τους προϊσταμένους και τους αξιολογούντες λειτουργούς των υποψηφίων, αυτές δε και η προσωπική γνώση του Διευθυντή ευθέως παραπέμπουν σε όσα καταγράφονται ως τα ιδιαίτερα στοιχεία που θεωρήθηκαν ότι καθιστούν καταλληλότερους τους συστηθέντες. Είναι γνωστή ακριβώς ποια είναι η γνώμη του Διευθυντή και επίσης είναι γνωστοί και οι λόγοι που τη διαμόρφωσαν.
Εν πάση περιπτώσει, οι ισχυρισμοί ως προς το είδος ή την επάρκεια της έρευνας που διεξάχθηκε ή της βάσης που στήριξε τη σύσταση, χωρίς αμφισβήτηση του ίδιου του περιεχομένου της ή και της εναρμόνισης της προς τους φακέλους, τους οποίους μελέτησε σχολαστικά ο Διεθυντής, όπως αναφέρει, δεν έχει νόημα.
Και αντιστόφως, η σύσταση πάσχει αν δεν περιέχει αιτιολογημένη κρίση, όσο προσδιορισμένη και αποδεκτή και αν είναι η έρευνα που αναφέρεται ότι έχει διεξαχθεί.
Η σύσταση δεν αποσκοπεί στην αποτίμηση της σταδιοδρομίας των υποψηφίων αλλά εμπεριέχει τη γνώμη του Διευθυντή ως προς το ποιος από τους υποψηφίους είναι ο αξιότερος από την άποψη της συγκέντρωσης των ικανοτήτων και των ιδιοτήτων που απαιτούν τα καθήκοντα της θέσης που θα πληρωθεί.
2. Ο επιπρόσθετος ισχυρισμός της αιτήτριας πως προσδόθηκε σημασία στο είδος των καθηκόντων που είχε ανατεθεί στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα με αποτέλεσμα τη θυματοποίησή της, είναι επίσης αβάσιμος. Η αναφορά του Διευθυντή σε καθήκοντα που άσκησαν δεν ενέχει τη σημασία της διαφοροποίησης των υποψηφίων από αυτή την άποψη αλλά σαφώς αποβλέπει, όπως ορθά υποδεικνύουν οι καθ' ων η αίτηση, στο τονισμό των ιδιοτήτων και των ικανοτήτων που έδειξαν ότι συγκεντρώνουν διά μέσου της άσκησής τους.
3. Η αιτήτρια ισχυρίστηκε τελικά πως υπερέχει έκδηλα των ενδιαφερομένων προσώπων και πως η απόφαση της ΕΔΥ δεν είναι αιτιολογημένη. Είναι εμφανώς αβάσιμοι και οι δυο ισχυριμοί.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χατζηγιάννη ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ 1815,
Κλεάνθους ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 3077,
Κελεπενιώτης ν. Α.Η.Κ. (1994) 4 Α.Α.Δ 1795,
Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομηθείας Λεμεσού (Αρ. 1) (1994) 4 Α.Α.Δ. 76,
Δημοκρατία ν. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226,
Λύωνας κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ 2038,
Γεωργιάδου ν. Δημοκρατία (1990) 3 Α.Α.Δ 2480,
Δημοκρατία ν. Πιτσιλλίδη κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 4330,
John Kokkalos and Sons Ltd v. Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (1995) 4 Α.Α.Δ. 1203,
Αδάμου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2171,
Στυλιανού ν. Χατζηκωνσταντίνου κ.ά. (1994) 3 Α.Α.Δ. 387.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 8/9/1994, με την οποία προάχθηκαν στη θέση Βοηθού Τελώνη τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί της αιτήτριας.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Λ. Κουρσουμπά, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Με απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 8 Σεπτεμβρίου 1994, προάχθηκαν στη θέση Βοηθού Τελώνη οι Σάββας Αδάμου, Λουκάς Α. Λουκά, Νικόλαος Ι. Ξυδά και Χριστοφής Χριστοφίδη. Η αιτήτρια προσβάλλει το κύρος της προαγωγής των τριών τελευταίων.
Η βασική εισήγηση της αιτήτριας αναφέρεται στη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων. Η φύση των επιχειρημάτων που αναπτύχθηκαν καθιστούν απαραίτητη την αυτούσια παράθεσή της.
"Όλοι οι υποψήφιοι κατέχουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, περιλαμβανομένων της ικανότητας να συντάσσουν εκθέσεις με σαφήνεια και αντικειμενικότητα και της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Όλοι οι υποψήφιοι χρησιμοποιούν με επιτυχία την Αγγλική γλώσσα κατά την εκτέλεση της εργασίας τους και έχουν πετύχει σε ενδοτμηματικές εξετάσεις που διεξάχθηκαν επίσης στην Αγγλική.
Όσον αφορά την αξία, μελετώντας τον κατάλογο Αξιολόγησης, παρατηρώ ότι οι πλείστοι υπάλληλοι χαρακτηρίζονται ως "Εξαίρετοι" με πολύ μικρές διαφοροποιήσεις στα επί μέρους στοιχεία. Συνεπώς είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς μέσα από τον κατάλογο αξιολόγησης τους καταλληλότερους υποψηφίους για προαγωγή, έχοντας υπόψη και το γεγονός ότι οι αξιολογήσεις ετοιμάζονται από διαφορετικές Ομάδες Αξιολόγησης.
Ωστόσο, γνωρίζω προσωπικά όλους τους υπαλλήλους, έχω συζητήσει το θέμα με τους Προϊσταμένους και τους Αξιολογούντες Λειτουργούς και έχω διαμορφώσει σαφή γνώμη για τον καθένα από αυτούς.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, αλλά και τα κριτήρια για προαγωγή που προβλέπονται στο άρθρο 35(3) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1994, δηλαδή την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, και αφού μελέτησα σχολαστικά τα διάφορα στοιχεία και τις πληροφορίες που περιέχονται στους Προσωπικούς τους Φακέλους και έκανα σύγκριση μεταξύ όλων των δικαιούχων υποψηφίων, κρίνω ότι οι καταλληλότεροι (γενική συνεκτίμηση όλων των κριτηρίων) είναι οι Λουκάς Λουκάς, Αδάμου Σάββας, Χριστοφή Χριστοφής και Ξυδάς Νικόλαος, τους οποίους και συστήνω για προαγωγή.
Ο Λουκάς έχει ευρεία γνώση της τελωνειακής νομοθεσίας και των τελωνειακών διαδικασιών, έχει υπηρετήσει ως υπεύθυνος σε όλους τους κλάδους του Τελωνείου, διακρίνεται για τον τεράστιο όγκο εργασίας που διεκπεραιώνει τόσο με ταχύτητα όσο και αξιοπιστία, διακρίνεται ακόμα για την αφοσίωση του στην εξυπηρέτηση του κοινού και του Τμήματος και η προσφορά του αυτή αναγνωρίζεται και εκτιμείται από όλους τους συναδέλφους.
Ο Αδάμου επιδεικνύει ιδιαίτερες ικανότητες στο σωστό προγραμματισμό της εργασίας και στην κατάλληλη αξιοποίηση του προσωπικού για την όσο το δυνατό καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών του εμποροβιομηχανικού κόσμου και για τη διαφύλαξη των δημοσίων εσόδων. Τον διακρίνει η αξιοπρέπεια, η αφοσίωση στο καθήκον, η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα. Με δικές του πρωτοβουλίες στη διεκπεραίωση της εργασίας έχει συμβάλει στην αύξηση τόσο της παραγωγικότητας όσο και της αποτελεσματικότητας του Τμήματος.
Ο Χριστοφή είναι και αυτός γνώστης της τελωνειακής νομοθεσίας και των τελωνειακών διαδικασιών και εργάστηκε και εξειδικεύτηκε στα πιο δύσκολα τελωνειακά καθήκοντα, όπως η ταξινόμηση των εμπορευμάτων, ο καθορισμός της δασμολογητέας αξίας, η εξέταση των εμπορευμάτων κλπ. Λόγω τωνικανοτήτων και των πολλών εμπειριών του αρκετές παρανομίες και παρατυπίες έχουν εντοπιστεί και το δημόσιο εισέπραξε σημαντικά ποσά.
Ο Ξυδάς προσφέρει απεριόριστες ώρες εργασίας στο Τμήμα χωρίς να απαιτεί ανταλλάγματα και είναι πάντα πρόθυμος να αναλάβει οποιαδήποτε καθήκοντα του αναθέτουν. Είναι ευέλικτος στην εργασία του και είναι ο λειτουργός που συνεχώς ενδιαφέρεται για την εξυπηρέτηση του κοινού και του Τμήματος και πολλές φορές βοηθά τους συναδέλφους του στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Διαθέτει σε ψηλό βαθμό ικανότητα οργάνωσης και προγραμματισμού της εργασίας και αξιοποιεί πλήρως το προσωπικό του.
Αναφέρω επίσης ότι οι Αδάμου, Χριστοφή και Ξυδάς διαθέτουν Πανεπιστημιακό Δίπλωμα παρόλο που αυτό δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και ούτε αποτελεί πλεονέκτημα. Ο Λουκάς δεν διαθέτει οποιοδήποτε πρόσθετο προσόν, αλλά, παρόλον τούτο, πιστεύω ότι αυτός δεν υστερεί έναντι των υποψηφίων που κατέχουν πανεπιστημιακό πρσόν και δε συστήνονται γιατί με τη μακρά και ποικιλόμορφη πείρα του πάνω σε όλο το φάσμα των εργασιών του Τελωνείου είναι σε θέση να εκτελέσει τα καθήκοντα της νέας θέσης αποτελεσματικότερα από τους υπόλοιπους.
Με βάση τα όσα ανέφερα πιο πάνω, επαναλαμβάνω ότι οι τέσσερις υποψήφιοι που συστήνω θεωρώ ότι είναι οι καταλληλότεροι για προαγωγή και ότι συγκρινόμενοι με τους υπόλοιπους υποψηφίους, από τους οποίους αρκετοί υπερέχουν σε αρχαιότητα, είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν καλύτερα και σε μεγαλύτερο βαθμό στις αυξημένες απαιτήσεις της θέσης Βοηθού Τελώνη.".
Αυτή η σύσταση, σύμφωνα με τη πολυσέλιδη αγόρευση της αιτήτριας, μεγάλο μέρος της οποίας επαναλήφθηκε στην απαντητική αγόρευση, πάσχει γιατί είναι γενική και περιορίζεται σε απλή αναφορά στα καθιερωμένα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Εξ ου και γίνεται εκτεταμένη αναφορά στη νομολογία πάνω στο θέμα αλλά και πάνω στις γενικές αρχές σε σχέση με την ανάγκη να αποκαλύπτει η αιτιολογία το συλλογισμό της διοίκησης για να είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. Ορθά υποδεικνύεται στην αγόρευση για τους καθ' ων η αίτηση ότι αυτοί οι ισχυρισμοί είναι αβάσιμοι και ότι η σύσταση, εκτεταμένη και αναλυτική όπως είναι, αποκαλύπτει τους λόγους που τη διαμόρφωσαν.
Παρέπεμψε επιπρόσθετα ο αιτητής σε σειρά αποφάσεων για να υποστηρίξει πως, όπως και σε εκείνες, ήταν ανεπίτρεπτη η χρησιμοποίηση από το Διευθυντή της προσωπικής του γνώσης για τους υποψηφίους και πολύ λιγότερο η άντληση πληροφοριών από άγνωστες πηγές οι οποίες μάλιστα δεν κατεγράφησαν. Η εξέταση των συστάσεων στις οποίες αναφέρονται οι υποθέσεις που επικαλέστηκε η αιτήτρια δείχνει, πως αφορούν σε εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Στην υπόθεση Ευανθία Χατζηγιάννη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1815, την οποία επικαλείται η αιτήτρια προς στήριξη του ισχυρισμού της περί "μυστικού στοιχείου" ή περί την παραπομπή στην προσωπική γνώση "εν είδει πανάκειας", ο Διευθυντής είχε συστήσει "απλά και μόνον", όπως τονίστηκε στην απόφαση, με αναφορά στα τρία καθιερωμένα κριτήρια και στην προσωπική του γνώση. Στην υπόθεση Ανδρέας Ν. Κλεάνθους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας(1992) 4 Α.Α.Δ. 3077, η αναφορά σε ανεπίτρεπτη επίδραση πληροφοριών αφορούσε σε έγκριση από τον Υπουργό Εσωτερικών προαγωγών στην Αστυνομία με βάση και επιπρόσθετες πληροφορίες που του δόθηκαν, οι οποίες παρέμειναν άγνωστες. Στην υπόθεση Αντώνης Κελεπενιώτης ν. ΑΗΚ (1994) 4 Α.Α.Δ. 1795, η αναφορά σε υπεργενικευμένη δήλωση και σε φραστικά κλισέ, έγινε σε σχέση με εντυπώσεις από συνεντεύξεις σύμφωνα με τις οποίες υποψήφιοι "απέδειξαν ότι υπερτερούσαν έναντι των υπολοίπων", ή "θεωρούνται οι πλέον κατάλληλοι για διορισμό". Στην υπόθεση Κυριάκος Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1994) 4 Α.Α.Δ. 76, οι απροσδιόριστες πληροφορίες εμφανίστηκαν να καλύπτουν ολόκληρη την πολυετή σταδιοδρομία των υποψηφίων και χρησιμοποιήθηκαν ως βάση όχι για τη διαμόρφωση σύστασης αλλά για την ετοιμασία από το Διευθυντή "πίνακα αξιολόγησης". Ο "πίνακας αξιολόγησης" απέβλεψε στην εκ των υστέρων αποτίμηση, με βαθμολογία σε 12 στοιχεία, της αξίας των υποψηφίων, με αναδρομή στο σύνολο της υπηρεσίας τους.
Οι καθ' ων η αίτηση επικαλούνται σειρά αποφάσεων της Ολομέλειας αναφορικά με τη δυνατότητα άντλησης πληροφοριών από κατάλληλες πηγές οι οποίες δεν είναι ανάγκη να καταγράφονται και, ακόμα, δεν ελέγχονται δικαστικά. (Βλ. Δημοκρατία ν. Αργυρούλλας Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226, Λύωνας και Αλλοι ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038, Κατερίνα Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480, και Δημοκρατία ν. Αλέκος Πιτσιλλίδης και Άλλοι (1990) 3 Α.Α.Δ. 4330.)
Δεν είναι απαραίτητο να επεκταθώ σε θεωρητική ανάλυση υπό το φως της ρητής απαίτησης του Νόμου για αιτιολόγηση των συστάσεων. Στην παρούσα περίπτωση κάθε άλλο παρά η σύσταση ήταν το αποτέλεσμα μη καταγραφεισών πληροφοριών από άγνωστες πηγές ή της "μυστικής" προσωπικής γνώσης του Διευθυντή. Οι πληροφορίες ως συμπληρωματικό στοιχείο, λήφθηκαν από τους προϊσταμένους και τους αξιολογούντες λειτουργούς των υποψηφίων, αυτές δε και η προσωπική γνώση του Διευθυντή ευθέως παραπέμπουν σε όσα καταγράφονται ως τα ιδιαίτερα στοιχεία που θεωρήθηκαν ότι καθιστούν καταλληλότερους τους συ-στηθέντες. Είναι γνωστή ακριβώς ποια είναι η γνώμη του Διευθυντή και επίσης είναι γνωστοί και οι λόγοι που τη διαμόρφωσαν.
Εν πάση περιπτώσει, οι ισχυρισμοί ως προς το είδος ή την επάρκεια της έρευνας που διεξάχθηκε ή της βάσης που στήριξε τη σύσταση, χωρίς αμφισβήτηση του ίδιου του περιεχομένου της ή και της εναρμόνισης της προς τους φακέλους, τους οποίους μελέτησε σχολαστικά ο Διευθυντής, όπως αναφέρει, δεν έχει νόημα. (Βλ. συναφώς John Kokkalos and Sons Ltd. v. Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (1995) 4 Α.Α.Δ. 1203.) Και αντιστρόφως, η σύσταση πάσχει αν δεν περιέχει αιτιολογημένη κρίση, όσο προσδιορισμένη και αποδεκτή και αν είναι η έρευνα που αναφέρεται ότι έχει διεξαχθεί, (βλ. Θέκλα Αδάμου και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2171.)
Εδώ ο αιτητής κάθε άλλο παρά αμφισβήτησε πως όσα κατέγραψε ο Διευθυντής σε σχέση με τους συστηθέντες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αντίθετα, μάλιστα, διαβάζουμε στην αγόρευσή του πως το περιεχόμενο της σύστασης δεν προσθέτει οτιδήποτε πέρα από όσα η ΕΔΥ θα μπορούσε να ανεύρει ανατρέχοντας στους φακέλους των υποψηφίων και πως ανεπίτρεπτα ο Διευθυντής επικαλείται αποσπασματικά ή επιλεκτικά χαρακτηρισμούς από τις ετήσιες εκθέσεις.
Η σύσταση δεν αποσκοπεί στην αποτίμηση της σταδιοδρομίας των υποψηφίων αλλά εμπεριέχει τη γνώμη του Διευθυντή ως προς το ποιος από τους υποψηφίους είναι ο αξιότερος από την άποψη της συγκέντρωσης των ικανοτήτων και των ιδιοτήτων που απαιτούν τα καθήκοντα της θέσης που θα πληρωθεί. (Βλ. Ολυμπία Στυλιανού ν. Κωνσταντίνου Χατζηκωνσταντίνου και Άλλου (1994) 3 Α.Α.Δ. 387.) Ο Διευθυντής έχει εκτιμήσει πως οι ικανότητες και οι ιδιότητες που καταγράφει καθιστούν τους συστηθέντες καταλληλότερους. Οι διαπιστώσεις ως προς τη συνύπαρξή τους δεν αμφισβητήθηκαν και πάντως συνάδουν προς τα στοιχεία των φακέλων, και θεωρώ πως συνιστούν λόγους για τους οποίους εύλογα θα μπορούσαν να συστηθούν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Ο επιπρόσθετος ισχυρισμός της αιτήτριας πως προσδόθηκε σημασία στο είδος των καθηκόντων που είχε ανατεθεί στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα με αποτέλεσμα τη θυματοποίησή της, είναι επίσης αβάσιμος. Η αναφορά του Διευθυντή σε καθήκοντα που άσκησαν δεν ενέχει τη σημασία της διαφοροποίησης των υποψηφίων από αυτή την άποψη αλλά σαφώς αποβλέπει, όπως ορθά υποδεικνύουν οι καθ' ων η αίτηση, στο τονισμό των ιδιοτήτων και των ικανοτήτων που έδειξαν ότι συγκεντρώνουν διά μέσου της άσκησής τους.
Η αιτήτρια ισχυρίστηκε τελικά πως υπερέχει έκδηλα των ενδιαφερομένων προσώπων και πως η απόφαση της ΕΔΥ δεν είναι αιτιολογημένη. Είναι εμφανώς αβάσιμοι και οι δυο ισχυρισμοί. Δεν υπερέχει η αιτήτρια με βάση τις εμπιστευτικές εκθέσεις και υστερούσε σε αρχαιότητα (κατά 2 1/2 χρόνια περίπου) έναντι του Λ. Λουκά. Ο Χρ. Χριστοφίδης ήταν ελαφρώς αρχαιότερος της στην προηγούμενη θέση ενώ ήταν κατά 11 περίπου μήνες αρχαιότερη από το Ν. Ξυδά και πάλιν στην προηγούμενη θέση. Η αιτήτρια είναι πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών όπως και ο Ν. Ξυδάς και γνωρίζει τη γαλλική γλώσσα. Ο Ν. Ξυδάς έχει και δίπλωμα Γεωπονίας από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ενώ ο Χρ. Χριστοφίδης δίπλωμα Χημείας από το Πανεπιστήμιο Λοτζ Πολωνίας. Το σχέδιο υπηρεσίας δεν απαιτούσε ούτε καθιστούσε πλεονέκτημα την κατοχή τέτοιων προσόντων. Δεν συμφωνώ ότι αυτή η εικόνα, όταν μάλιστα ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είχαν υπέρ τους και τη σύσταση του Διευθυντή, αποκαλύπτει έκδηλη υπεροχή της αιτήτριας. Τελικά, η απόφαση της ΕΔΥ όπως μπορεί να συμπληρωθεί από το περιεχόμενο των φακέλων, είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Η ΕΔΥ αναφέρεται στις εμπιστευτικές/υπηρεσιακές εκθέσεις, στα προσόντα των υποψηφίων,στη σύσταση του Διευθυντή, και αιτιολογεί ειδικά την παραγνώριση της αρχαιότητας ορισμένων αλλά και την επιλογή του Λ. Λουκά ο οποίος δεν κατέχει, όπως άλλοι, πανεπιστημιακό δίπλωμα.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται στο σύνολό της. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή για να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.