|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 2263
26 Οκτωβρίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΗΡΑΚΛΗΣ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 580/94)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση τον Προϊσταμένου — Δεν μπορεί να παραγνωρίζεται χωρίς ειδική αιτιολογία — Πάσχουσα η αιτιολογία παραγνώρισης της σύστασης στην κριθείσα περίπτωση — Περιστάσεις.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα—Προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, μη προβλεπόμενα στο σχέδιο υπηρεσίας — Βαρύτητα με βάση τη νομολογία — Διάκριση μεταξύ προσόντων και απόδοσης του υπαλλήλου — Η απόδοση μέρος της αξίας.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Ανώτερου Λειτουργού είσπραξης φόρων. Ο αιτητής είχε υπέρ του κατά τη διαδικασία της προαγωγής και τη σύσταση του Διευθυντή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Είναι νομολογημένο, ότι οι συστάσεις του Διευθυντή δεν πρέπει να πραγνωρίζονται από την ΕΔΥ χωρίς ειδική αιτιολογία.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας, λέχθηκε ότι προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης λαμβάνονται υπόψη και συνεκτιμούνται με τα άλλα στοιχεία των υποψηφίων.
Οι λόγοι για τους οποίους η ΕΔΥ δεν απέδωσε καμιά βαρύτητα στο σχετικό προσόν εδώ, είναι πρώτον γιατί αυτό δεν απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, πράγμα που έρχεται σ' αντίθεση με τη νομολογία εφ' όσον μάλιστα δεν κρίθηκε ότι δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η απόκτηση του προσόντος αυτού δεν φαίνεται να επηρέασε θετικά την απόδοση του αιτητή. Δεν δικαιολογείται όμως η παραγνώριση προσόντος για το λόγο αυτό. Ο Νόμος προνοεί ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη η αξία, τα προσόντα και η αρχαιότητα. Η νομολογία απαιτεί τη συνεκτίμηση όλων των πιο πάνω στοιχείων. Η απόδοση υπαλλήλου εκτιμάται και αποτελεί μέρος των αξιολογήσεων και συνεπώς της αξίας του. Τα προσόντα συνιστούν άλλο ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως. Η συνεκτίμηση των προσόντων με τα υπόλοιπα στοιχεία δεν πρέπει να εξαρτάται από την απόδοση του υποψηφίου στην εργασία του.
Για τους πιο πάνω λόγους η αιτιολογία που δόθηκε από την ΕΔΥ για την παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή υπέρ του αιτητή πάσχει.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Ζαπίτης κ.ά ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1098.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία προήχθηκε στη θέση Ανώτερου Λειτουργού για τις εισπράξεις φόρων, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, το ενδιαφερόμενο μέρος, αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Λ. Κουρσουμπά, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 15/4/94, με την οποία προάχθηκε στη θέση Ανώτερου Λειτουργού για τις εισπράξεις Φόρων, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, το ενδιαφερόμενο μέρος Γιαννάκης Παναγιώτου, αντί του αιτητή.
Στις 13/8/93, λήφθηκε από την ΕΔΥ πρόταση της αρμόδιας αρχής για την πλήρωση δύο θέσεων Ανώτερου Λειτουργού για τις Εισπράξεις Φόρων (η θέση), που είναι θέση προαγωγής.
Η ΕΔΥ επιλήφθηκε του θέματος κατά τη συνεδρία της, ημερομηνίας 10/2/94. Στη συνεδρία αυτή παρευρίσκετο και ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (ο Διευθυντής), ο οποίος σύστησε για προαγωγή τον αιτητή και ακόμα ένα υποψήφιο, ο οποίος δεν είναι μέρος στην παρούσα διαδικασία. Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή η ΕΔΥ, κατά την ίδια συνεδρία της, αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιόν της στοιχεία, επέλεξε για προαγωγή για τη μία από τις δύο θέσεις, τον άλλο υποψήφιο που συστήθηκε από το Διευθυντή. Για τη δεύτερη θέση όμως, η ΕΔΥ επέλεξε αντί του αιτητή που συστήθηκε, το ενδιαφερόμενο μέρος, ο οποίος κρίθηκε ότι υπερτερούσε στο κριτήριο της αξίας.
Ως ημερομηνία ισχύος των προαγωγών ορίστηκε η 1/4/94. Οι προαγωγές δημοσιεύθηκαν στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 15/4/94 και ακολούθησε η παρούσα προσφυγή, η οποία καταχωρήθηκε στις 29/6/94.
Ο πρώτος ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι υπερέχει με βάση τα νόμιμα κριτήρια. Όσον αφορά την αξία ισχυρίστηκε ότι η ΕΔΥ παρασύρθηκε από τις δηλώσεις του Διευθυντή αναφορικά με την υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία. Είναι η θέση του όμως, ότι ο Διευθυντής παρέλειψε να αναφέρει όλα τα πραγματικά δεδομένα που αφορούσαν τον αιτητή, όπως η ανάθεση σ' αυτόν ανώτερων καθηκόντων. Ισχυρίστηκε επίσης ότι υπερέχει και σε προσόντα που είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, όπως όμως είναι διατυπωμένη η σύσταση του Διευθυντή υποβιβάζονται τα προσόντα του και παρασύρεται η ΕΔΥ σε πλάνη. Όσο για την αρχαιότητά του (16 1/2 μήνες έναντι του προαχθέντος), ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι έπρεπε να υπερισχύσει δεδομένης της ίσης περίπου αξίας των υποψηφίων και της υπεροχής του αιτητή σε προσόντα. Η ΕΔΥ, είπε, παραγνώρισε τη σύσταση του Διευθυντή χωρίς ειδική αιτιολογία, θεωρώντας ότι ο αιτητής υπερείχε μόνο όσον αφορά την αρχαιότητα.
Το σχετικό μέρος της σύστασης του Διευθυντή έχει ως εξής:
"Όσον αφορά τα προσόντα, όλοι οι υποψήφιοι βρίσκονται στα ίδια επίπεδα, εκτός από το Θρασυβούλου Ηρακλή, ο οποίος έχει πετύχει στην Ανώτερη εξέταση στη Λογιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου, προσόν όμως το οποίο δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων, και με βάση την προσωπική μου εκτίμηση, όπως πηγάζει από την άμεση επαφή και γνώση της εργασίας όλων των υποψηφίων, θεωρώ ότι ο Παναγιώτου Γιαννάκης υπερέχει όλων των άλλων και είναι ο καλύτερος. Εν τούτοις οι υποψήφιοι Τουμασή Κυριάκος και Θρασυβούλου Ηρακλής υπερέχουν σε αρχαιότητα έναντι των άλλων δύο και σε μια γενική θεώρηση όλων των κριτηρίων θεωρώ ότι αυτοί υπερέχουν και τους συστήνω για προαγωγή.".
Η ΕΔΥ, αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιον της στοιχεία, ανέφερε τα ακόλουθα, όσον αφορά τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο μέρος:
"Η Επιτροπή δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή σ' ό,τι αφορά το Θρασυβούλου Ηρακλή και αντ' αυτού επέλεξε για τη δεύτερη θέση τον Παναγιώτου Γιαννάκη. Η Επιτροπή σημείωσε ότι, τόσο μέσα από τις Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις όσο και μέσα από τις σαφείς δηλώσεις του Διευθυντή, φαίνεται καθαρά ότι ο καλύτερος από τους τρεις υποψηφίους που παραμένουν, τουλάχιστο σ' ό,τι αφορά την αξία, είναι ο Παναγιώτου Γιαννάκης. Παρ' όλ' αυτά, ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή το Θρασυβούλου Ηρακλή, ο οποίος υπερέχει έναντι του Παναγιώτου μόνο στο στοιχείο της αρχαιότητας. Η Επιτροπή έχει την άποψη ότι η αρχαιότητα αυτή των 15 μηνών είναι οριακή και δεν μπορεί από μόνη της να υπερνικήσει την υπεροχή του Παναγιώτου σε αξία, υπό το φως μάλιστα και της σχετικής δήλωσης του Διευθυντή.
Η Επιτροπή σημείωσε περαιτέρω το γεγονός ότι ο Θρασυβούλου έχει πετύχει στην Ανώτερη εξέταση στη Λογιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου, προσόν όμως που δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας και εν πάση περιπτώσει αυτό δε φαίνεται να έχει επηρεάσει θετικά την απόδοσή του.".
Είναι νομολογημένο, ότι οι συστάσεις του Διευθυντή δεν πρέπει να παραγνωρίζονται από την ΕΔΥ χωρίς ειδική αιτιολογία. Ο Διευθυντής σύστησε τον αιτητή. Όπως φαίνεται από την απόφασή της ο λόγος για τον οποίο η ΕΔΥ παραγνώρισε τη σύσταση του Διευθυντή ήταν ότι η υπεροχή του σε αρχαιότητα (η οποία αφορούσε 16 1/2 και όχι 15 μήνες όπως λανθασμένα αναφέρεται στην επίδικη απόφαση), δεν μπορούσε από μόνη της να υπερνικήσει την υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία. Ας σημειωθεί ότι η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία, όπως αυτή διαγράφεται στις πιο πρόσφατες αξιολογήσεις των υποψηφίων, είναι ελαφρή. Όσον αφορά παλαιότερα χρόνια υπερείχε, και πάλι όμως ελαφρά, ο αιτητής. Ο Διευθυντής όμως εκφράζοντας την άποψη ότι υπερείχε σε αξία το ενδιαφερόμενο μέρος, έλαβε υπόψη και την προσωπική του γνώση που είχε για την εργασία των υποψηφίων. Τελικά όμως, συνεκτιμώντας όλα τα κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων και των προσόντων και της αρχαιότητας, έκρινε ότι υπερτερούσε ο αιτητής και τον σύστησε.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1098, λέχθηκε ότι προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης λαμβάνονται υπόψη και συνεκτιμούνται με τα άλλα στοιχεία των υποψηφίων. Από το πιο πάνω απόσπασμα από την επίδικη απόφαση, δεν είναι καθαρό κατά πόσο η ΕΔΥ συνεκτίμησε το αναφερθέν προσόν του αιτητή μαζί με τα άλλα στοιχεία. Αν και κάνει αναφορά σ' αυτό στην τελευταία παράγραφο του πιο πάνω αποσπάσματος, προηγουμένως αναφέρει ότι ο αιτητής υπερέχει μόνο στο κριτήριο της αρχαιότητας, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν απέδωσε σ' αυτό καμιά απολύτως βαρύτητα.
Οι λόγοι για τους οποίους η ΕΔΥ δεν απέδωσε καμιά βαρύτητα στο προσόν αυτό, φαίνονται στην τελευταία πιο πάνω παράγραφο και είναι πρώτον γιατί αυτό δεν απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, πράγμα που έρχεται σ' αντίθεση με τη νομολογία μας εφ' όσον μάλιστα δεν κρίθηκε ότι δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η απόκτηση του προσόντος αυτού δεν φαίνεται να επηρέασε θετικά την απόδοση του αιτητή. Δεν δικαιολογείται όμως η παραγνώριση προσόντος για το λόγο αυτό. Ο Νόμος προνοεί ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη η αξία, τα προσόντα και η αρχαιότητα. Η νομολογία απαιτεί τη συνεκτίμηση όλων των πιο πάνω στοιχείων. Η απόδοση υπαλλήλου εκτιμάται και αποτελεί μέρος των αξιολογήσεων και συνεπώς της αξίας του. Τα προσόντα συνιστούν άλλο ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως. Η συνεκτίμηση των προσόντων με τα υπόλοιπα στοιχεία δεν πρέπει να εξαρτάται από την απόδοση του υποψηφίου στην εργασία του.
Για τους πιο πάνω λόγους βρίσκω ότι η αιτιολογία που δόθηκε από την ΕΔΥ για την παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή υπέρ του αιτητή πάσχει.
Ως αποτέλεσμα η παρούσα προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.