Χαραλάμπους ν. ΚΟΤ (1995) 4 ΑΑΔ 1454

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρότητας — Κάλυψη τους στα νομικά σημεία της Αίτησης — Η εισαγωγή λόγου ακυρώσεως διά των γραπτών αγορεύσεων δεν επιτρέπεται κατ' αρχήν.

Διοικητικό Δίκαιο — Συλλογικά όργανα — Συγκρότηση — Παράνομη συγκρότηση — Νόμιμη η συγκρότηση της Επιτροπής Προσωπικού του Κ. Ο. Τ. στην κριθείσα περίπτωση.

Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού — Υπάλληλος—Προαγωγές — Συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος με βάση τον Καν. 15(3) των περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Διάρθρωσις και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1970 (Κ.Δ.Π. 829/70) — Νομιμότητα των συστάσεων — Στοιχεία νομιμότητάς τους και έκταση τον δικαστικού τους ελέγχου — Ειδικά οι πληροφορίες που συλλέγει ο Προϊστάμενος — Η σύσταση στην εξετασθείσα υπόθεση κρίθηκε νόμιμη.

Διοικητικό Δίκαιο — Υπάλληλοι —_: Προαγωγές— Υπάλληλος που εκτελεί περιορισμένα καθήκοντα δεν μπορεί να τεθεί σε δυσμενέστερη θέση από εκείνον στον οποίο παρασχέθηκε ευκαιρία για ανάπτυξη των ικανοτήτων τον.

Ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους σε Ανώτερο Επιθεωρητή του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. Ο λόγος ακυρότητας που προβλήθηκε σχετικά με την παράνομη συγκρότηση της Επιτροπής Προσωπικού δεν καλύπτεται από τα νομικά σημεία της Αίτησης. Η εισαγωγή του μέσω των γραπτών αγορεύσεων δεν επιτρέπεται.

Εν πάση περιπτώσει, οι δύο υποθέσεις στις οποίες παρέπεμψε ο αι-τητής διακρίνονται από την παρούσα με βάση τα γεγονότα τους. Στην Costas Christou επιχειρήθηκε με την εκ των υστέρων προσαγωγή μαρτυρίας να επεξηγηθεί δήλωση μέλους της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας που καταγράφηκε στα πρακτικά και που ήταν από μόνη της αρκετά ξεκάθαρη και στην Ioannou να δοθεί εκ των υστέρων αιτιολογία που δεν περιείχετο στα πρακτικά.

2. Σύμφωνα με τον Καν. 15(3) των περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Διάρθρωσις και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 829/70) κατά την προαγωγή λαμβάνονται υπόψη οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο βρίσκεται η κενή θέση.

Τα στοιχεία των υποψηφίων σε σχέση με τα τρία νομοθετημένα κριτήρια περιέχονταν στους φακέλους τους οι οποίοι βρίσκονταν ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού και μπορούσαν εύκολα να εξακριβωθούν από τα μέλη της. Το γεγονός ότι ο Προϊστάμενος πρόσθεσε στα ήδη υπάρχοντα και πρόσθετα στοιχεία αναφορικά με τους υποψηφίους τα οποία ήταν το αποτέλεσμα της γνώμης που διαμόρφωσε ο ίδιος κατά τη διεξαγωγή της εργασίας τους, δεν καθιστά παράνομη της σύσταση. Εξ' άλλου αν ο Προϊστάμενος κατά την υποβολή της σύστασης περιοριζόταν αποκλειστικά στα τρία κριτήρια, η σύστασή του δεν θα είχε οποιαδήποτε σημασία εφόσον δεν θα πρόσθετε οτιδήποτε περισσότερο σ'εκείνα που ήταν ήδη καταχωρημένα στους φακέλους.

Δεν σημαίνει επίσης ότι προσωπική γνώση της δουλειάς κάποιου υπαλλήλου αποκτάται από τον Προϊστάμενο μόνο αν ο τελευταίος βρίσκεται στον ίδιο γεωγραφικό χώρο με τον υπάλληλο. Το Δικαστήριο τέλος δεν μπορεί να υπεισέλθει στην κρίση του Διευθυντή ούτε μπορεί να ελέγξει τον τρόπο με τον οποίο αυτός αξιολόγησε τις πληροφορίες που συνέλεξε.

3. Κι αν ευσταθεί ο ισχυρισμός πως ο αιτητής εκτελούσε αυξημένα καθήκοντα αυτό δεν του προσδίδει οποιοδήποτε προβάδισμα. Υπάλληλος, που εκτελεί περιορισμένα καθήκοντα δεν μπορεί να τεθεί σε δυσμενέστερη θέση από εκείνον στον οποίο παρασχέθηκε ευκαιρία για ανάπτυξη των ικανοτήτων του.

4. Η απόφαση των καθ' ων η αίτηση για προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους ήταν καθόλα ορθή και νόμιμη. Σε τι περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να προβεί η Επιτροπή Προσωπικού, εφόσον όλα τα στοιχεία ήταν ενώπιόν της; Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης είναι επαρκής και υποστηρίζεται από τα στοιχεία των φακέλων.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Christou v. Republic (1969) 3 C.L.R. 134,

Ioannou v. Water Board Limassol (1984) 3 C.L.R. 728,

Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 289,

Λοΐζου ν. Α.Η.Κ. (1994) 4 Α.Α.Δ. 663,

Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 686,

Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480,

Κούτας ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1423,

Μαρκίδου κ.ά. ν. Κ.Ο.Τ. (1992)4 Α.Α.Δ. 4472.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία προήχθηκε το Ενδιαφερόμενο μέρος στη μόνιμη Ανώτερου Επιθεωρητή από 1.12.93, αντί του αιτητή.

Λ. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Α. Δικηγορόπουλος, για τον Καθ' ου η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Προσωπικού του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (ΚΟΤ) ημερ. 11.11.93, με την οποία προσφέρθηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος Δανιήλ Χ" Δανιήλ προαγωγή στη μόνιμη θέση Ανώτερου Επιθεωρητή από 1.12.93.

Το ακόλουθο απόσπασμα των πρακτικών της συνεδρίας αρ. 2/93 ημερ. 11.11.93 της Επιτροπής Προσωπικού ενδιαφέρει για σκοπούς της προσφυγής γιατί σ' αυτό περιέχεται η σύσταση του Προϊσταμένου του οικείου Τμήματος εναντίον της οποίας στρέφονται κατά κύριο λόγο οι λόγοι ακυρότητας που πρόβαλε ο δικηγόρος του αιτητή:

"1.Πλήρωση μιας κενής θέσης Ανώτερου Επιθεωρητή (Αρ. φακ. 5.6.17)

Η Επιτροπή μελέτησε διεξοδικά το σχετικό με το πιο πάνω θέμα Σημείωμα της Γενικού Διευθυντή ημερ. 22.10.1993 κι όλα τα επισυναφθέντα σ' αυτό έγγραφα και προχώρησε στη διαδικασία πλήρωσης της κενής θέσης του Ανώτερου Επιθεωρητή. Η Επιτροπή προέβη στη συνέχεια στην αξιολόγηση των 5 υποψηφίων για προαγωγή στην εν λόγω θέση, ... και μελέτησε διεξοδικά και σε βάθος όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία και δεδομένα σε ό,τι αφορά την αξία των υποψηφίων όπως αυτή εκτιμάται με βάση τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, τα προσόντα και την αρχαιότητά τους.

Στη συνέχεια κλήθηκε ενώπιον της Επιτροπής ο κ. Χρ. Μακρής, Προϊστάμενος του Τμήματος Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών, στο οποίο υπάγεται η κενή θέση Ανώτερου Επιθεωρητή, να εκθέσει τις συστάσεις του βάσει των προνοιών του Κανονισμού 15(3) των περί ΚΟΤ (Διάρθρωσις και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1970.

Ο κ. Μακρής ανάφερε στην Επιτροπή τα πιο κάτω:

"Γνωρίζω πολύ καλά όλους τους υποψηφίους. Οι 4 υποψήφιοι από του διορισμού τους μέχρι σήμερα υπηρετούν στο Τμήμα Παροχής Τουριστικών Υπηρεσιών, εκτός του κ. Ναύτη ο οποίος από τις 8.8.1987 τοποθετήθηκε στο Τμήμα Προβολής. Μεταξύ των 5 υποψηφίων σύμφωνα με την προσωπική μου γνώση και γνώμη, τις συστάσεις και απόψεις των άμεσα υπευθύνων Προϊσταμένων των υποψηφίων και γνωρίζοντας τις ανάγκες και τις ευθύνες της θέσης και τα αναμενόμενα από το πρόσωπο που θα διορισθεί στη θέση αυτή, θεωρώ ως καταλληλότερο για τη θέση του Ανώτερου Επιθεωρητή τον κ. Δανιήλ Χ" Δανιήλ. Ο κ. Χ" Δανιήλ είναι ο πιο θετικός, Ο πιο αποτελεσματικός και αποδοτικός, είναι ο πιο συνεργάσιμος από όλους τους υποψηφίους και πιστεύω ότι θα πετύχει στη θέση του Ανώτερου Επιθεωρητή."

Στη συνέχεια ο κ. Μακρής ανάφερε τα ακόλουθα:

...................................Ο κ. Κυριάκος Χαραλάμπους ο οποίος υπηρετεί στο Γραφείο των Επιθεωρητών Πάφου, είναι καλός, πρόθυμος, έχει όμως προβλήματα επικοινωνίας τόσο με τους υφισταμένους του όσο και με τους ανωτέρους του. Δεν μπορεί να επιβληθεί και ασχολείται περισσότερο με την λεπτομέρεια παρά με την ουσία του θέματος. Επίσης έχει αδυναμίες στον γραπτό λόγο, δηλαδή δεν μπορεί να διατυπώσει με σαφήνεια τις απόψεις και σκέψεις του.

......................................................................"

Στη συνέχεια η Επιτροπή Προσωπικού αφού συνεκτίμησε όλα τα σχετικά κριτήρια προαγωγής έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ο καταλληλότερος για προαγωγή και τον προήγαγε στην επίδικη θέση.

Ως πρώτος λόγος ακυρότητας προβλήθηκε η παράνομη συγκρότηση οργάνου εφόσον όπως ισχυρίστηκε ο δικηγόρος του αιτητή, στη συνεδρία κατά την οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση παρευρισκόταν και ο Χρ. Μακρής Προϊστάμενος του οικείου Τμήματος, ο οποίος δεν είναι μέλος της Επιτροπής Προσωπικού. Ο δικηγόρος του αιτητή στηρίζει τον ισχυρισμό αυτό στο γεγονός ότι στα πρακτικά της συνεδρίασης ημερ. 11.11.93 δεν αναφέρεται ότι ο Χρ. Μακρής αποχώρησε μετά την υποβολή των συστάσεων του. Αναφορικά με τον πιο πάνω ισχυρισμό οι καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν ένορκη δήλωση αρμόδιας υπαλλήλου του ΚΟΤ, η οποία εκτελούσε καθήκοντα γραμματέα κατά τη συνεδρίαση και ήταν υπεύθυνη για την τήρηση των πρακτικών. Στην εν λόγω δήλωση η λειτουργός αυτή αναφέρει ότι ο Χρ. Μακρής, απεχώρησε από την αίθουσα συνεδριάσεων της Επιτροπής Προσωπικού και ήταν απών όταν λήφθηκε η επίδικη απόφαση.

Στο δικηγόρο του αιτητή δόθηκε η ευκαιρία να αντεξετάσει τη μάρτυρα, η οποία και επέμεινε στην αρχική της θέση. Ο κ. Αγγελίδης παρέπεμψε στις υποθέσεις Costas Christou v. Republic (Public Service Commission) (1969) 3 C.L.R. 134, (απόφαση Ολομέλειας) και Ioannou v. Water Board Limassol (1984) 3 C.L.R. 728 για να υποστηρίξει τη θέση του ότι δεν μπορεί να συμπληρωθεί το πρακτικό της Επιτροπής Προσωπικού με μαρτυρία που δίνεται εκ των υστέρων και ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να περιοριστεί στο περιεχόμενο του πρακτικού. Ο κ. Δικηγορόπουλος με τη σειρά του έχει παραπέμψει σε άλλες υποθέσεις, οι οποίες όπως ισχυρίστηκε ενισχύουν τις δικές του θέσεις.

Έχω μελετήσει τις αντίστοιχες εισηγήσεις των δικηγόρων των δύο μερών και εν πρώτοις παρατηρώ πως ο υπό εξέταση λόγος ακυρότητας δεν καλύπτεται από τα νομικά σημεία της Αίτησης. Η εισαγωγή του μέσω των γραπτών αγορεύσεων δεν επιτρέπεται (βλέπε σχετικά Δρ. Ανδρέας Δημητρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 289, Παντελής Λοΐζου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1994) 4 Α.Α.Δ. 663 και Βαρνάβας Χαραλάμπους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 686).

Εν πάση περιπτώσει, βρίσκω ότι οι δύο υποθέσεις στις οποίες παρέπεμψε ο κ. Αγγελίδης διακρίνονται από την παρούσα με βάση τα γεγονότα τους. Στην Costas Christou επιχειρήθηκε με την εκ των υστέρων προσαγωγή μαρτυρίας να επεξηγηθεί δήλωση μέλους της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας που καταγράφηκε στα πρακτικά και που ήταν από μόνη της αρκετά ξεκάθαρη και στην Ioannou να δοθεί εκ των υστέρων αιτιολογία που δεν περιείχετο στα πρακτικά.

Ο κύριος άξονας της επιχειρηματολογίας του δικηγόρου του αιτητή περιστρέφεται γύρω από το περιεχόμενο της σύστασης του Προϊσταμένου, το οποίο έχω ήδη παραθέσει πιο πάνω.

Είναι η θέση του κ. Αγγελίδη πως η σύσταση του Προϊσταμένου δεν βασίζεται πάνω στα τρία νομοθετημένα κριτήρια προαγωγής - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - (βλ. Καν. 15(2) των περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Διάρθρωσις και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1970 (Κ.Δ.Π. 829/70)). Ο Προϊστάμενος είπε, αντί να συστήσει απλώς εξέφρασε την προσωπική του γνώμη για τους υποψηφίους μετατρέποντάς την σε εξωγενές στοιχείο κρίσης που δεν προβλέπεται στους Κανονισμούς.

Η κρίση αυτή συνέχισε ο κ. Αγγελίδης είναι άγνωστο πως διαμορφώθηκε, και ούτε αποκαλύπτεται ποιους άμεσα Προϊσταμένους συμβουλεύθηκε ο Χρ. Μακρής. Λέχθηκε επίσης ότι τα σχόλια του Προϊσταμένου για τον αιτητή αποτελούν τις προσωπικές του απόψεις που δεν στηρίζονται στα στοιχεία των φακέλων και ότι όλα όσα εξέφρασε ο Προϊστάμενος για τους υποψηφίους είχαν ήδη αξιολογηθεί μέσα από τις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις.

Έχοντας διεξέλθει τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεων του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους βρίσκω ότι οι πιο πάνω ισχυρισμοί του αιτητή δεν ευσταθούν.

Σύμφωνα με τον Καν. 15(3) κατά την προαγωγή λαμβάνονται υπόψη οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο βρίσκεται η κενή θέση.

Τα στοιχεία των υποψηφίων σε σχέση με τα τρία νομοθετημένα κριτήρια περιέχονταν στους φακέλους τους οι οποίοι βρίσκονταν ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού και μπορούσαν εύκολα να εξακριβωθούν από τα μέλη της. Το γεγονός ότι ο Προϊστάμενος πρόσθεσε στα ήδη υπάρχοντα και πρόσθετα στοιχεία αναφορικά με τους υποψηφίους τα οποία ήταν το αποτέλεσμα της γνώμης που διαμόρφωσε ο ίδιος κατά τη διεξαγωγή της εργασίας τους, δεν καθιστά παράνομη τη σύσταση. Εξ άλλου αν ο Προϊστάμενος κατά την υποβολή της σύστασης περιοριζόταν αποκλειστικά στα τρία κριτήρια, η σύστασή του δεν θα είχε οποιαδήποτε σημασία εφόσον δεν θα πρόσθετε οτιδήποτε περισσότερο σ' εκείνα που ήταν ήδη καταχωρημένα στους φακέλους.

Ούτε ο ισχυρισμός ότι ο Χρ. Μακρής δεν μπορούσε να είχε γνώση της δουλειάς του αιτητή εφόσον ο αιτητής υπηρετούσε στο Γραφείο της Πάφου, ενώ ο Προϊστάμενος βρισκόταν στην Λευκωσία, βοηθά τον αιτητή. Δε σημαίνει ότι προσωπική γνώση της δουλειάς κάποιου υπαλλήλου αποκτάται από τον Προϊστάμενο μόνο αν ο τελευταίος βρίσκεται στον ίδιο γεωγραφικό χώρο με τον υπάλληλο. Ο Χρ. Μακρής ήταν μέλος της ομάδας αξιολόγησης του αιτητή από το 1990 και ήταν προσυπογράφων ή αξιολογών λειτουργός από την αρχή της εργοδότησης του αιτητή στον ΚΟΤ. Την προσωπική του γνώμη τη διαμόρφωσε και μετά από διαβουλεύσεις με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας αξιολόγησης, τα ονόματα των οποίων φαίνονται στις εκθέσεις. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει στην κρίση του Διευθυντή ούτε μπορεί να ελέγξει τον τρόπο με τον οποίο αυτός αξιολόγησε τις πληροφορίες που συνέλεξε (βλ. Κατερίνα Γεωργιάδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480).

Ως αβάσιμος απορρίπτεται και ο ισχυρισμός ότι τα σχόλια του Προϊσταμένου για τον αιτητή δεν βρίσκουν έρεισμα στους φακέλους. Ως ενδεικτικό του αβάσιμου του εν λόγω ισχυρισμού παραπέμπω σε αξιολογήσεις ετών πριν το 1990 αναφορικά το στοιχείο με της ικανότητας γραπτής έκφρασης όπου ο αιτητής βαθμολογείτο από τον Χρ. Μακρή ως "καλός". Οι αξιολογήσεις αυτές που έγιναν σε χρόνο που προηγήθηκε της προαγωγής συνάδουν και/ή υποστηρίζουν μέρος των σχολίων του Προϊσταμένου αναφορικά με τον αιτητή. Έχοντας δε υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων του αιτητή δεν μπορεί να θεωρηθούν ως παράλογες ή αστήριχτες άλλες απόψεις που εξέφρασε ο Προϊστάμενος για τον αιτητή.

Οι υπόλοιποι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν από το δικηγόρο του αιτητή άπτονται της τελικής απόφασης της Επιτροπής Προσωπικού. Συγκεκριμένα υποστηρίχθηκε πως προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος χωρίς να διεξαχθεί δέουσα έρευνα και χωρίς να ληφθούν υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία προσόντα - αρχαιότητα και με μόνο γνώμονα τη σύσταση του Προϊσταμένου και πως η απόφαση στερείται αιτιολογίας. Έγινε επίσης επίκληση ισχυριζόμενης υπεροχής του αιτητή σε προσόντα και αρχαιότητα. Σε σχέση με την αξία ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρθηκε σε επιστολή του αιτητή ημερ. 23.4.91, προς το Γενικό Διευθυντή με την οποία αυτός υπέβαλε διαμαρτυρία για την αξιολόγησή του για το 1990 για να ισχυριστεί ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν προέβηκαν σε καμιά έρευνα για να εξετάσουν τη νομιμότητα της έκθεσης.

Η εικόνα που παρουσιάζουν οι δύο υποψήφιοι σε σχέση με την αξία, προσόντα και αρχαιότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται μέσα από τα στοιχεία των φακέλων είναι η ακόλουθη:

Στον παράγοντα αξία, με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις, είναι κατά την άποψή μου φανερό πως τόσο κατά τα τρία πιο πρόσφατα χρόνια όσο και κατά τα τρία προηγούμενα (1987-1989) υπερέχει το ενδιαφερόμενο μέρος. Και οι δύο υποψήφιοι πληρούσαν τα υπό του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης απαιτούμενα προσόντα. Κατάλογος με τα πρόσθετα προσόντα των υποψηφίων ήταν ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού. Όσον αφορά την αρχαιότητα ο αιτητής διορίστηκε στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή (που είναι η προηγούμενη της επίδικης) την 1.12.83 και το ενδιαφερόμενο μέρος στις 16.10.1984. Προηγουμένως υπηρετούσαν και οι δύο ως έκτακτοι (ο αιτητής από 23.3.81 και το ενδιαφερόμενο μέρος από 1.7.83).

Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω θεωρώ πως όλοι οι πιο πάνω ισχυρισμοί του αιτητή δεν ευσταθούν. Η υπεροχή του αιτητή στην αρχαιότητα είναι μικρή και δεν μπορεί να υπερισχύσει της υπεροχής του αιτητή σε αξία. Στα προσόντα αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος είναι περίπου ίσοι και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι το γεγονός πως ο αιτητής εκτελούσε καθήκοντα Επαρχιακού Επιθεωρητή στην Πάφο προσδίδει σ' αυτόν υπεροχή. Εξ' άλλου ακόμα κι αν ευσταθεί ο ισχυρισμός πως ο αιτητής εκτελούσε αυξημένα καθήκοντα αυτό δεν του προσδίδει οποιοδήποτε προβάδισμα. Υπάλληλος που εκτελεί περιορισμένα καθήκοντα δεν μπορεί να τεθεί σε δυσμενέστερη θέση από εκείνον στον οποίο παρασχέθηκε ευκαιρία για ανάπτυξη των ικανοτήτων του (βλ. Λοΐζος Κούτα ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1423).

Με την επιστολή του ημερ. 23.4.91 προς το Γενικό Διευθυντή ο αιτητής παραπονέθηκε ότι αξιολογήθηκε πολύ αυστηρά και άδικα σε σχέση με ορισμένα στοιχεία κρίσης της έκθεσης του 1990 και επεσύναψε έγγραφα τα οποία κατά την άποψη του υποστήριζαν τον ισχυρισμό του αυτό. Αντίγραφο της επιστολής στάληκε από το Γενικό Διευθυντή στην ομάδα αξιολόγησης (ερ. 104 στο φάκελο αρ. Ε/Ρ 126 του αιτητή) και τα μέλη της ομάδας αξιολόγησης αφού μελέτησαν ξανά το θέμα αποφάσισαν να εμμείνουν στις αρχικές τους θέσεις (ερ.105). Η απόφαση κοινοποιήθηκε στον αιτητή. Όλα τα πιο πάνω ήταν ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού και το γεγονός ότι δεν έγινε ειδική αναφορά του θέματος στα πρακτικά της Επιτροπής δε σημαίνει ότι δε λήφθηκαν υπόψη. Ούτε τέθηκε από τον αιτητή θέμα προκατάληψης όπως στις υποθέσεις Θεοφανώς Μαρκίδου κ.ά ν. Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (1992) 4 Α.Α.Δ. 4472, στην οποία παρέπεμψε ο δικηγόρος του αιτητή. Η παρούσα υπόθεση διακρίνεται από την πιο πάνω με βάση τα γεγονότα.

Καταλήγοντας, βρίσκω πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση για προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους ήταν καθόλα ορθή και νόμιμη. Δεν βλέπω σε τι περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να προβεί η Επιτροπή Προσωπικού, εφόσον όλα τα στοιχεία ήταν ενώπιόν της. Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης είναι επαρκής και υποστηρίζεται από τα στοιχεία των φακέλων.

Με βάση όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία βρίσκω ότι η απόφαση προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους ήταν εύλογα επιτρεπτή και δεν έχει στοιχειοθετηθεί οποιοσδήποτε λόγος για ακύρωσή της.

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία