ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1995) 4 ΑΑΔ 917
8 Μαΐου, 1995
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΆ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟς
ΓΑΛΑΤΙΑΝΗ ΛΤΔ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 806/93)
Διοικητικό Δίκαιο — Διοικητική πράξη — Εκτελεστότητα — Πράξεις πληροφοριακού περιεχομένου — Μη εκτελεστές — Νομολογιακά πορίσματα.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε με την προσφυγή επιστολή του Διευθυντή Τμήματος Αρχαιοτήτων σχετική με προβλήματα που είχαν αναφυεί γύρω από την επέκταση της οικοδομής επί ακινήτου της εταιρείας στην Πάφο, το οποίο είχε χαρακτηριστεί αρχαίο μνημείο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης επιστολής ημερ. 17.9.93 δεν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα. Σ' αυτήν απλώς εκτίθεται η γνώμη του Διευθυντή και είναι πληροφοριακού περιεχομένου. Επίσης μπορεί να ειπωθεί πως δεν έχει προσβληθεί οποιοδήποτε ενεστώς έννομο συμφέρον της αιτήτριας.
Το θέμα της εκτελεστότητας έχει απασχολήσει την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Krashias Modern Land & Building Developers Ltd v. Δήμου Έγκωμης. Στην εν λόγω υπόθεση ηγέρθη θέμα κατά πόσο επιστολή του Δήμου με την οποία κλήθηκαν οι εφεσείοντες να μην προβούν σε περαιτέρω εκτέλεση οικοδομικών εργασιών, περιείχε οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική πράξη. Το σχετικό απόσπασμα από τις σελ. 207-208 της πιο πάνω απόφασης της Ολομέλειας εφαρμόζεται κατά την άποψη μου στην προκείμενη περίπτωση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με Α.Κ.200 έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Krashias Modern Land and Building Developers Ltd. v. Δήμου Εγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτηση των αιτητών για προσθήκη ορόφου σε ξενοδοχείο ιδιοκτησίας των αιτητών.
Λ. Κυθραιώτης, για τους Αιτητές.
Ε. Νικολαΐδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με την προσφυγή τους προσβάλλουν την κατ' ισχυρισμό πράξη και/ή απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Αρχαιοτήτων, η οποία κοινοποιήθηκε στο δικηγόρο των αιτητών με επιστολή ημερ. 17.9.93.
Το ξενοδοχείο "Απόλλων" που ανήκει στους αιτητές, κτίστηκε νομότυπα κατά το 1977, στην Πάφο.
Το Τμήμα Αρχαιοτήτων με την Κ.Δ.Π. 96/86 ημερομηνίας 18.4.86, προχώρησε στην κήρυξη των τεμαχίων 60/2/1 και 60/3, μέσα στα οποία είναι κτισμένο το ξενοδοχείο "Απόλλων", σε Αρχαίο Μνημείο, Β' Πίνακα. Το ξενοδοχείο όμως το ίδιο δεν κηρύχθηκε σε Αρχαίο Μνημείο, γιατί δεν πληρούσε τις πρόνοιες του άρθρου 6 του περί Αρχαιοτήτων Νόμου, Κεφ. 31, όπως τροποποιήθηκε.
Όταν παραχωρήθηκε η άδεια οικοδομής για ανέγερση του ξενοδοχείου, τα τεμάχια για τα οποία δόθηκε, βρισκόντουσαν μέσα στην ελεγχόμενη περιοχή της Πάφου, που κηρύχθηκε σαν τέτοια από το 1950, με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 11 του Κεφ. 31.
Σε μεταγενέστερο στάδιο οι αιτητές ζήτησαν από το Δήμο Πάφου άδεια οικοδομής για προσθήκη ορόφου στο υφιστάμενο ξενοδοχείο "Απόλλων". Το Τμήμα Αρχαιοτήτων με επιστολή του ημερ. 15.12.83, αρνήθηκε την προσθήκη ορόφου.
Οι αιτητές με επιστολή τους ημερ. 20.12.91 προς τον Υπουργό Εσωτερικών αναφέρθηκαν σε απόφαση του Δήμου Πάφου να συστήσει χαλάρωση τόσο για το ύψος και αριθμό ορόφων όσο και για το συντελεστή δομήσεως. Επειδή όμως η προώθηση της αίτησης προσέκρουε στην άρνηση του Τμήματος Αρχαιοτήτων να συγκατατεθεί στην αιτούμενη προσθήκη, οι αιτητές ζητούσαν από τον Υπουργό Εσωτερικών να ενεργήσει για άρση των ενστάσεων του Τμήματος Αρχαιοτήτων και προώθηση της έγκρισης της αιτούμενης χαλάρωσης.
Το Υπουργείο Εσωτερικών με επιστολή του προς το Διευθυντή Τμήματος Αρχαιοτήτων (ο Διευθυντής) ημερ. 2.3.92, διαβίβασε επιστολή των αιτητών ημερ. 20.12.91 και ταυτόχρονα ζητούσε τη θέση του για να μπορέσει να προωθήσει την υπόθεση στο Υπουργικό Συμβούλιο για λήψη τελικής απόφασης.
Με απαντητική επιστολή του ημερ. 20.3.92 προς το Υπουργείο Εσωτερικών, ο Διευθυντής εισηγήθηκε να απορριφθεί η αίτηση για προσθήκη ορόφου.
Στις 8.5.92 ο δικηγόρος των αιτητών ζήτησε από το Διευθυντή να εξετάσει το νομικό καθεστώς που διέπει το ξενοδοχείο "Απόλλων" και κατά πόσον μπορούσε να γίνει επίκληση των άρθρων 8 και 11 του Κεφ. 31. Το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής είναι το ακόλουθο:
"Κύριε,
Έχω εντολή από την Εταιρεία Γαλατιανή Λτδ, Ιδιοκτήτρια του Ξενοδοχείου ΑΠΟΛΛΩΝ στην Κάτω Πάφο, να αναφερθώ εις τις επιστολές σας ημερ. 26.6.1986 και 3.11.1986 με αριθμό φακέλου 30/39/9 και 53/47/61 και εν όψει των προκαταρκτικών απόψεων του Τμήματός σας έναντι σχετικής αίτησης της Εταιρείας για προσθήκη νέου ορόφου να ζητήσω από το Τμήμα σας να διερευνήσετε το νομικό καθεστώς που διέπει την οικοδομή αυτή προκειμένου να βεβαιωθεί πλήρως αν και πόσο μπορεί να γίνει επίκληση είτε του άρθρου 8 είτε του άρθρου 11 της νομοθεσίας για τις αρχαιότητες."
Σε απάντηση ο Διευθυντής με επιστολή του ημερ. 17.9.93, τον πληροφόρησε τα ακόλουθα:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 17.11.92 με την οποία ζητάτε να πληροφορηθείτε κατά πόσον το Τμήμα Αρχαιοτήτων είχε την ευχέρεια να εκφράσει οποιεσδήποτε απόψεις σε υποβληθείσα αίτηση για προσθήκη ορόφου στο ξενοδοχείο "Απόλλων" ιδιοκτησία της Εταιρείας "Γαλατιανή" και σας πληροφορώ ότι το Τμήμα Αρχαιοτήτων είχε νομική υποχρέωση να εκφράσει τις απόψεις του.
Η θέση μου αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι αφενός μεν το ξενοδοχείο "Απόλλων" είναι κτισμένο σε χώρο που κηρύχθηκε Αρχαίο Μνημείο Β' Πίνακα με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 8 του Κεφ. 31, αφετέρου δε στο ότι αυτό βρίσκεται μέσα στην ελεγχόμενη περιοχή, που κηρύχθηκε με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 11 του Κεφ. 31 στην Κάτω Πάφο."
Σαν αποτέλεσμα της επιστολής αυτής οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση, ότι η προσβαλλόμενη κατ' ισχυρισμό απόφαση ή πράξη στερείται εκτελεστότητας.
Η εισήγηση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση με βρίσκει σύμφωνο. Το περιεχόμενο της επιστολής ημερ. 17.9.93 δεν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα. Σ' αυτήν απλώς εκτίθεται η γνώμη του Διευθυντή και είναι πληροφοριακού περιεχομένου. Επίσης μπορεί να ειπωθεί πως δεν έχει προσβληθεί οποιοδήποτε ενεστώς έννομο συμφέρον της αιτήτριας.
Το θέμα της εκτελεστότητας έχει πρόσφατα απασχολήσει την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Krashias Modern Land & Building Developers Ltd v. Δήμου Έγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198. Στην εν λόγω υπόθεση ηγέρθη θέμα κατά πόσο επιστολή του Δήμου με την οποία κλήθηκαν οι εφεσείοντες να μην προβούν σε περαιτέρω εκτέλεση οικοδομικών εργασιών, περιείχε οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική πράξη. Το ακόλουθο απόσπασμα από τις σελ. 207-208 της πιο πάνω απόφασης της Ολομέλειας εφαρμόζεται κατά την άποψή μου στην προκειμένη περίπτωση:
"Από τη διατύπωση της επιστολής είναι φανερό ότι το περιεχόμενο της είναι καθαρά πληροφοριακό, ενώ δεν παράγονται οποιαδήποτε έννομα αποτελέσματα, δικαιώματα ή υποχρεώσεις. Γνώμες που εκφράζει η διοίκηση επί ενός θέματος και οι οποίες δεν έχουν ως συνέπεια την άμεση παραγωγή εννόμου αποτελέσματος δεν αποτελούν εκτελεστές πράξεις. Στην υπόθεση Fellas v. The Republic (1972) 3 C.L.R. 310, πράξη που θεωρήθηκε συμβουλευτικής μόνο φύσης και με σκοπό να υπενθυμίσει στον αιτητή την επικρατούσα νομική θέση κρίθηκε ότι δεν ενέπιπτε σε αναθεώρηση σύμφωνα με το Άρθρο 146 του Συντάγματος. (Βλ. επίσης Erotokritou v. The Republic (1972) 3 C.L.R. 523). Επίσης πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα πράξη που πληροφορεί τον αιτητή για μια κατάσταση πραγμάτων ή για τις πρόνοιες ενός νόμου, ή πράξη στην οποία εκφράζεται η πρόθεση και όχι η βούληση της διοίκησης δεν είναι εκτελεστή πράξη. Επίσης στην υπόθεση Phylaktides v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 1328 αποφασίστηκε ότι επιβεβαιωτική πράξη στερείται εκτελεστότητας και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής."
Κατά συνέπεια η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με £200 έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200,- έξοδα.