|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 478
1 Μαρτίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ANTENNA P.T. ΛΤΔ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ANTENNA TV ΛΤΔ,
Αιτητές,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 135/93)
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Αίτηση για αναστολή απόφασης Ανωτάτου Δικαστηρίου μέχρι την εκδίκαση της έφεσης — Υποβλήθηκε αίτηση και από το ενδιαφερόμενο μέρος που δεν είχε καταχωρήσει έφεση — Είχε κάθε δικαίωμα εφόσον είναι ενδιαφερόμενο μέρος στη διαδικασία.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο—Αίτηση για αναστολή εκτέλεσης απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης — Εφόσον ένας τουλάχιστον λόγος έφεσης είναι έγκυρος οι αιτήσεις για αναστολή μπορούν να εξεταστούν.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Αίτησης για αναστολή εκτέλεσης ακυρωτικής απόφασης Ανωτάτου Δικαστηρίου μέχρι την εκδίκαση της έφεσης — Μπορεί να διαταχθεί αναστολή εφόσον η απόρριψη της αίτησης για αναστολή θα επέφερε πλήρη αποδυνάμωση του αποτελέσματος της εφέσεως αν τελικά αυτή επιτύχει.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Απόδειξη γεγονότων με ένορκη δήλωση — Δεν απαιτείται προσαγωγή μαρτυρίας προς απόδειξη των ισχυρισμών που περιέχονται στις ένορκες δηλώσεις, εφόσον δεν γίνεται ρητή άρνηση των λεπτομερειών του περιεχομένου των ενόρκων δηλώσεων.
Μετά την καταχώρηση έφεσης από τους καθ' ων η αίτηση κατά της πρωτόδικης απόφασης στην παρούσα προσφυγή, οι καθ' ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο μέρος καταχώρησαν αιτήσεις αναστολής της απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.
Οι αιτητές στην προσφυγή υπέβαλαν ότι το Δικαστήριο δεν μπορούσε να επιληφθεί της αίτησης του ενδιαφερόμενου μέρους το οποίο δεν είχε υποβάλει έφεση το ίδιο.
Το Ανώτατο δικαστήριο αποδεχόμενο τις δύο αιτήσεις αποφάσισε ότι:
1. Αφ' ης στιγμής οι καθ' ων η αίτηση υπέβαλαν έφεση, θα μπορούσαν ακόμη και στη δική τους αίτηση για αναστολή να αναφέρονταν στις συνέπειες για το ενδιαφερόμενο μέρος και αν ικανοποιούσαν τις προϋποθέσεις να επιτύγχαναν την αναστολή. Έτσι και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν, ελεύθερο να υποβάλει την αίτηση του για αναστολή με βάση την έφεση των καθ' ων η αίτηση, χωρίς καν να καταχωρήσει, είτε προηγουμένως είτε μετά, το ίδιο έφεση. Όπως το ενδιαφερόμενο μέρος δικαιούται να λάβει μέρος στη διαδικασία της προσφυγής, είτε με δική του ξεχωριστή ένσταση είτε με ξεχωριστή ένσταση είτε με ξεχωριστή αγόρευση ή και με τα δύο, κατά τον ίδιο τρόπο ως ενδιαφερόμενο και κυρίως επηρεαζόμενο μέρος από την απόφαση θα μπορούσε να λάβει μέρος στη διαδικασία και να υποβάλει και το ίδιο αίτηση για αναστολή μια και είχε καταχωρηθεί έφεση από τους καθ' ων η αίτηση.
2. Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υπέβαλε περαιτέρω ότι οι εφέσεις που κατεχώρησαν οι καθ' ων η αίτηση και τον ενδιαφερόμενο μέρος δεν έχουν πιθανότητα επιτυχία γιατί παραβιάζουν τις πρόνοιες της Δ.35, θ.4 Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας και ως εκ τούτου το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του έγκυρες εφέσεις. Το Δικαστήριο έχει εξετάσει και την εισήγηση αυτή και παρόλον ότι δεν αποφαίνεται τελικά για τους υπόλοιπους λόγους, βρίσκει ότι τουλάχιστο ο λόγος 5 αποτελεί έγκυρο λόγο έφεσης και ως εκ τούτου απορρίπτει την πιο πάνω εισήγηση του συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση.
3. Οι αρχές που ισχύουν για αναστολή είναι οι ίδιες που ισχύουν σε πολιτικές υποθέσεις και αυτές έχουν αναλυθεί και στις αποφάσεις Veis and Others v. Republic (1979) 3 C.L.R. 537, Georghiou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 418, Christoforou and Others (No.2) v. Republic (1985) 3 C.L.R. 676, Ιερωνυμίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2321. Έτσι, αναστολή της εκτέλεσης μπορεί να διαταχθεί στην περίπτωση που τυχόν απόρριψη της αίτησης για αναστολή θα επιφέρει την πλήρη αποδυνάμωση του αποτελέσματος της έφεσης, αν η τελευταία τελικά επιτύχει.
4. Στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την αίτηση των Καθ' ων η Αίτηση προβάλλονται κυρίως λόγοι δημοσίου συμφέροντος για την αιτούμενη αναστολή ενώ σε εκείνη του ενδιαφερομένου μέρους εξηγούνται ως συνέπειες μη αναστολής τόσο οικονομικοί λόγοι, (των χρεών στα οποία έχει υποβληθεί το ενδιαφερόμενο μέρος για τη λειτουργία του τηλεοπτικού σταθμού), όσο και στις επιπτώσεις στους υπαλλήλους τους, οι οποίοι θα πρέπει να απολυθούν εάν σταματήσει η λειτουργία του σταθμού, και στο κοινό, δηλαδή τους συνδρομητές του ενδιαφερομένου μέρους. Ο συνήγορος των καθ' ων η αίτηση είπε ότι το Δικαστήριο δεν μπορεί να λάβει αυτά υπόψη, γιατί, εφόσον στη δική τους ένορκη δήλωση αρνούνται τα γεγονότα αυτά, έπρεπε το ενδιαφερόμενο μέρος να τα αποδείξει με μαρτυρία. Το Δικαστήριο διαφωνεί και στο σημείο αυτό με τον ευπαίδευτο συνήγορο των καθ' ων η αίτηση. Η άρνηση που περιέχεται στην ένορκη τους δήλωση αναφέρεται στη θέση τους ότι καμμιά ανεπανόρθωτη ζημιά δεν θα προκληθεί στο ενδιαφερόμενο μέρος και καμιά ρητή άρνηση των λεπτομερειών του περιεχομένου της ένορκης δήλωσης του ενδιαφερομένου μέρους δεν υπάρχει. Ως εκ τούτου, η μαρτυρία που περιέχεται στην αίτηση του ενδιαφερομένου μέρους πρέπει να γίνει δεκτή ως η βάση επί της οποίας θα εξασκηθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
Έχοντας υπόψη τη μαρτυρία αυτή, θεωρείται ότι άρνηση της αιτούμενης αναστολής θα επιφέρει την πλήρη αποδυνάμωση του αποτελέσματος της έφεσης. Περαιτέρω, δεν μπορεί να αποκλεισθεί πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης εν όψει του εγειρόμενου σε αυτή σημείου περί μη ύπαρξης έννομου συμφέροντος εκ μέρους των αιτητών, το οποίο ήταν ένα από τα θέματα που σοβαρά απασχόλησε το Δικαστήριο κατά την έκδοση της απόφασης στην προσφυγή.
Εν όψει των πιο πάνω που αποτελούν κατά την κρίση μου εξαιρετικές περιστάσεις, οι αιτήσεις γίνονται αποδεκτές και η εκτέλεση της απόφασης στην παρούσα προσφυγή αναστέλλεται μέχρι τελικής εκδίκασης της αναθεωρητικής έφεσης 2025.
Διάταγμα αναστολής της απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Veis and Others v. Republic (1979) 3 C.L.R. 537,
Georghiou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 418,
Christoforou and Others (No.2) v. Republic (1985) 3 C.L.R. 676,
Ιερωνυμίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2321,
Chnstoudias v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1615.
Αιτήσεις.
Αιτήσεις για αναστολή εκδοθείσας απόφασης με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση των καθ' ων η αίτηση για χορήγηση άδειας λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού στο ενδιαφερόμενο μέρος, μέχρι εκδίκασης της έφεσης.
Π. Κληρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Αιτητές στην Αίτηση ημερ. 19.12.94.
Ξ. Κληρίδης, για τους Αιτητές στην Αίτηση ημερ. 21.12.94.
Λ. Παπαφιλίπου, για τους Καθ' ων η αίτηση και στις δύο Αιτήσεις.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Στις 14.12.94 εκδόθηκε η απόφαση στην παρούσα προσφυγή, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση των καθ' ων η αίτηση για χορήγηση άδειας λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού στην εταιρεία Lumiere Television Ltd ή Lumiere TV Ltd, το ενδιαφερόμενο μέρος. Στις 12.12.94 οι καθ' ων η αίτηση κατεχώρησαν αίτηση για αναστολή της απόφασης μέχρι εκδίκασης της έφεσης τους, την οποία κατεχώρησαν επίσης στις 19.12.94. Στις 18.1.95 κατεχώρησε έφεση και το ενδιαφερόμενο μέρος. Κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου οι αιτήσεις συνεκδικάσθηκαν.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υπέβαλε ότι το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί της αίτησης του ενδιαφερομένου μέρους, γιατί αυτή κατεχωρήθη ενώ δεν είχε προηγουμένως υποβληθεί έφεση. Πρέπει σχετικά με το σημείο αυτό να παρατηρήσω ότι η αίτηση για αναστολή του ενδιαφερομένου μέρους συναρτάται, όπως φαίνεται από το κείμενο της, με την έφεση των καθ' ων η αίτηση. Έχω εξετάσει το σημείο αυτό και κατέληξα σε διαφωνία με την εισήγηση του συνηγόρου των αιτητών. Αφ' ης στιγμής οι καθ' ων η αίτηση υπέβαλαν έφεση, θα μπορούσαν ακόμη και στη δική τους αίτηση για αναστολή να αναφέρονταν στις συνέπειες για το ενδιαφερόμενο μέρος και αν ικανοποιούσαν τις προϋποθέσεις να επιτύγχαναν την αναστολή. Έτσι και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν, κατά τη γνώμη μου, ελεύθερο να υποβάλει την αίτηση του για αναστολή με βάση την έφεση των καθ' ων η αίτηση, χωρίς καν να καταχωρήσει, είτε προηγουμένως είτε μετά, το ίδιο έφεση. Όπως το ενδιαφερόμενο μέρος δικαιούται να λάβει μέρος στη διαδικασία της προσφυγής, είτε με δική του ξεχωριστή ένσταση είτε με ξεχωριστή αγόρευση ή και με τα δύο, κατά τον ίδιο τρόπο ως ενδιαφερόμενο και κυρίως επηρεαζόμενο μέρος από την απόφαση θα μπορούσε όπως ανέφερα πιο πάνω να λάβει μέρος στη διαδικασία και να υποβάλει και το ίδιο αίτηση για αναστολή μιά και είχε καταχωρηθεί έφεση από τους καθ' ων η αίτηση.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υπέβαλε περαιτέρω ότι οι εφέσεις που κατεχώρησαν οι καθ' ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο μέρος δεν έχουν πιθανότητα επιτυχίας γιατί παραβιάζουν τις πρόνοιες της Δ.35, θ.4 και ως εκ τούτου το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του έγκυρες εφέσεις. Έχω εξετάσει και την εισήγηση αυτή και παρόλον ότι δεν αποφαίνομαι τελικά για τους υπόλοιπους λόγους, βρίσκω ότι τουλάχιστο ο λόγος 5 αποτελεί έγκυρο λόγο έφεσης και ως εκ τούτου απορρίπτω την πιο πάνω εισήγηση του συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση.
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι και των τριών μερών στη διαδικασία αυτή ανέπτυξαν τις νομικές αρχές με βάση τις οποίες δίδεται αναστολή απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης και αναφέρθηκαν και στα πραγματικά γεγονότα με βάση τα οποία, κατά τη γνώμη τους, πρέπει να εξασκηθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Οι αρχές που ισχύουν για αναστολή είναι οι ίδιες που ισχύουν σε πολιτικές υποθέσεις και αυτές έχουν αναλυθεί και στις αποφάσεις Veis and Others v. Republic (1979) 3 C.L.R. 537, Georghiou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 418, Christoforou and Others (No.2) v. Republic ((1985) 3 C.L.R. 676, Ιερωνυμίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2321. Έτσι, αναστολή της εκτέλεσης μπορεί να διαταχθεί στην περίπτωση που τυχόν απόρριψη της αίτησης για αναστολή θα επιφέρει την πλήρη αποδυνάμωση του αποτελέσματος της έφεσης, αν η τελευταία τελικά επιτύχει. (Christoforou and Others (No.2) v. Republic (πιο πάνω). Στην Ιερωνυμίδης ν. Δημοκρατία (πιό πάνω) και Christoudias v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1615, θεωρήθηκε ότι υπήρχαν εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούσαν την αναστολή της απόφασης.
Στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την αίτηση των καθ' ων η αίτηση προβάλλονται κυρίως λόγοι δημοσίου συμφέροντος για την αιτούμενη αναστολή ενώ σε εκείνη του ενδιαφερομένου μέρους εξηγούνται ως συνέπειες μη αναστολής τόσο οικονομικοί λόγοι, (των χρεών στα οποία έχει υποβληθεί το ενδιαφερόμενο μέρος για τη λειτουργία του τηλεοπτικού σταθμού), όσο και στις επιπτώσεις στους υπαλλήλους τους, οι οποίοι θα πρέπει να απολυθούν εαν σταματήσει η λειτουργία του σταθμού, και στο κοινό, δηλαδή τους συνδρομητές του ενδιαφερομένου μέρους. Ο συνήγορος των καθ' ων η αίτηση είπε ότι το Δικαστήριο δεν μπορεί να λάβει αυτά υπόψη, γιατί, εφόσον στη δική τους ένορκη δήλωση αρνούνται τα γεγονότα αυτά, έπρεπε το ενδιαφερόμενο μέρος να τα αποδείξει με μαρτυρία. Διαφωνώ και στο σημείο αυτό με τον ευπαίδευτο συνήγορο των καθ' ων η αίτηση. Η άρνηση που περιέχεται στην ένορκη τους δήλωση αναφέρεται στη θέση τους ότι καμιά ανεπανόρθωτη ζημιά δεν θα προκληθεί στο ενδιαφερόμενο μέρος και καμιά ρητή άρνηση των λεπτομερειών του περιεχομένου της ένορκης δήλωσης του ενδιαφερομένου μέρους δεν υπάρχει. Ως εκ τούτου, βρίσκω ότι πρέπει η μαρτυρία που περιέχεται στην αίτηση του ενδιαφερομένου μέρους να γίνει δεκτή ως η βάση επί της οποίας θα εξασκηθεί η διακριτική μου ευχέρεια.
Έχοντας υπόψη τη μαρτυρία αυτή, δηλ. το γεγονός ότι αν δεν ανασταλεί η απόφαση του Δικαστηρίου, για να συμμορφωθεί και να ενεργεί νόμιμα το ενδιαφερόμενο μέρος θα πρέπει να αναστείλει τις εργασίες του, γεγονός που θα επιφέρει τόσο ανεπανόρθωτη ζημιά στο ίδιο το ενδιαφερόμενο μέρος αλλά θα επηρεάσει ανεπανόρθωτα και τους υπαλλήλους του καθώς και μέρος του κοινού, τους συνδρομητές, θεωρώ ότι άρνηση της αιτούμενης αναστολής θα επιφέρει την πλήρη αποδυνάμωση του αποτελέσματος της έφεσης. Περαιτέρω, βρίσκω ότι δεν μπορεί να αποκλεισθεί πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης εν όψει του εγειρόμενου σε αυτή σημείου περί μη ύπαρξης έννομου συμφέροντος εκ μέρους των αιτητών, το οποίο ήταν ένα από τα θέματα που σοβαρά με απασχόλησε κατά την έκδοση της απόφασης στην προσφυγή.
Εν όψει των πιο πάνω που αποτελούν κατά την κρίση μου εξαιρετικές περιστάσεις, οι αιτήσεις γίνονται αποδεκτές και η εκτέλεση της απόφασης στην παρούσα προσφυγή αναστέλλεται μέχρι τελικής εκδίκασης της αναθεωρητικής έφεσης 2025, που σίγουρα θα πρέπει να επισπευθεί κάτω από τις συνθήκες. Δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα.
Διάταγμα αναστολής της απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης χωρίς έξοδα.