|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 332
17 Φεβρουαρίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 559/93)
Προσφυγή βάσει τον Άρθρον 146 τον Συντάγματος — Έννομο συμφέρον — Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Έλλειψη εννόμου συμφέροντος για προσβολή διορισμού υποψηφίου με βάση διαφορετικού είδους προσόντα — Αυτεπάγγελτα εξέταση τον εννόμου συμφέροντος από το Δικαστήριο.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσόντα — Τον τελικό λόγο για την κατοχή τους από τους υποψηφίους έχει η Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας — Η Ε.Δ. Υ. δεν δεσμεύεται από τα πορίσματα ή τη γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Δημόσιοι Υπάλληλοι —Διορισμοί—Άρθρο 33(10) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) — Ο ρόλος τον Διευθυντή ως βοηθού απλώς της Ε.Δ.Υ.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Συνεντεύξεις — Ομαδικές συνεντεύξεις προβλέπονται από το Νόμο 1/90 — Προγενέστερη αντίθετη νομολογία δεν μπορεί να κατισχύσει του νόμου — Βαρύτητα των συνεντεύξεων με βάση τη νομολογία.
Ο αιτητής προσέβαλε το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Επιθεωρητή Πλοίων. Το Δικαστήριο, εκτός από την ουσία, ασχολήθηκε με το θέμα του εννόμου συμφέροντος του αιτητή να προσβάλει το διορισμό όλων των ενδιαφερομένων μερών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Προέχει η εξέταση του θέματος του έννομου συμφέροντος του αιτητή. Η προσφυγή εναντίον του ενδιαφερομένου μέρους αρ. 6 αποσύρθηκε μετά από ένσταση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι ο αιτητής, ο οποίος ήταν προσοντούχος στην Ναυπηγική ή Μηχανολογία δεν μπορούσε να προσβάλει το διορισμό αυτού που ήταν προσοντούχος στη Χημική Μηχανική. Με το ίδιο σκεπτικό, αν και δεν ηγέρθηκε από τη Δημοκρατία και εφόσον το θέμα του έννομου συμφέροντος εξετάζεται αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο, κρίνεται ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει ούτε το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους αρ. 5 ο οποίος διορίστηκε στη θέση με προσόντα στην Ηλεκτρονική Μηχανική/Μηχανική Τηλεπικοινωνιών.
2. Τον τελικό λόγο για την κατοχή των προσόντων από τους υποψηφίους έχει η ΕΔΥ. Κατά συνέπεια δεν σημαίνει ότι σε περιπτώσεις όπου πιθανό να διέφυγε της προσοχής της Συμβουλευτικής Επιτροπής συγκεκριμένο προσόν κάποιου υποψηφίου, ή ακόμα και σε περιπτώσεις όπου η Συμβουλευτική έχει διαφορετική γνώμη, η ΕΔΥ εμποδίζεται από του να προβεί η ίδια στα δικά της συμπεράσματα.
3. Σε περιπτώσεις Πρώτου Διορισμού, όπως η παρούσα, η κρίση του Διευθυντή δεν συμπεριλαμβάνεται στα στοιχεία εκείνα που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από την ΕΔΥ κατά τη διαμόρφωση της κρίσης της. Η ΕΔΥ με βάση το Άρθρο 33(10) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) έχει την ευχέρεια να καλεί κατά την προφορική εξέταση των υποψηφίων λειτουργούς που λόγω των ειδικών τους γνώσεων είναι σε θέση να βοηθήσουν. Δεδομένου και του ότι η ΕΔΥ έχει την διακριτική ευχέρεια να ρυθμίζει τη διαδικασία ενώπιον της, οι απόψεις που εξέφρασε ο Διευθυντής εντάσσονται στα πλαίσια της βοήθειας που πρόσφερε στην ΕΔΥ.
Παρόμοιος ισχυρισμός προβλήθηκε στην υπόθεση Κίκης Ονούφριου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Δικαστής Κούρρης απέρριψε ως αβάσιμο τον ισχυρισμό και παρέπεμψε σχετικά στις υποθέσεις Thalassinos v. Republifc (1973) 3 C.L.R. 386 (πρωτόδικη) και Thalassinos v. Republic (1974) 3 C.L.R. 290 (απόφαση Ολομέλειας).
4. Η νομολογία στην οποία παραπέμφθηκε το Δικαστήριο και που ανάγεται χρονολογικά σε περίοδο πριν τη θέσπιση του Ν. 1/90 δεν μπορεί να υπερισχύσει του Νόμου. Σύμφωνα με το Άρθρο 2 του Ν. 1/90 "προφορική εξέταση" σημαίνει ατομική ή ομαδική προφορική εξέταση και περιλαμβάνει και τη συνέντευξη. Κατά συνέπεια η ενέργεια της ΕΔΥ να διεξάγει ομαδική συνέντευξη ήταν νομοθετικά κατοχυρωμένη (Βλ. σχετικά την υπόθεση Χρίστος Παναγή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας). Έχοντας υπόψη όλα τα ενώπιον του στοιχεία, το Δικαστήριο κρίνει ότι ούτε ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ βασίστηκε κυρίως στα αποτελέσματα των προφορικών εξετάσεων ευσταθεί. Στα πρακτικά αναφέρονται όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία βασίστηκε η επίδικη απόφαση.
Το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση στην υπόθεση Μάριος Δρουσιώτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας είναι σχετικό. Στην πιο πάνω υπόθεση το νομικό καθεστώς ήταν ο περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος του 1967 (Ν. 33/67) και η θέση Πρώτου Διορισμού & Προαγωγής ενώ στην παρούσα υπόθεση η θέση είναι Πρώτου Διορισμού και η διεξαγωγή προφορικών εξετάσεων είναι με βάση το Ν. 1/90 υποχρεωτική.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Γαβριήλ ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1653,
Αριστείδου ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1184,
Ιωάννου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 390,
Ονούφριου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2465,
Thalassinos v. Republic (1973) 3 C.L.R. 386,
Thalassinos v. Republic (1974) 3 C.L.R. 290,
Παναγή ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 431,
Δρουσιώτης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 519,
Παυλίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 86.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία διορίσθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση επιθεωρητή πλοίων, Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας, αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία διόρισε τους 1. Κυριάκο Κοφτερό, 2. Μιχαήλ Μιχαηλίδη, 3. Χαράλαμπο Παναγή, 4. Ανδρέα Χρυσοστόμου, 5. Θέμο Ευριβιάδη και 6. Ιωάννη Ευστρατίου στη θέση Επιθεωρητή Πλοίων, Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας.
Ο δικηγόρος του αιτητή δήλωσε στην απάντηση του στην γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση ότι αποσύρει την προσφυγή όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Ιωάννη Ευστρατίου και κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται σ' όση έκταση αφορά τον προαναφερθέντα.
Η επίδικη θέση είναι θέση Πρώτου Διορισμού και η πλήρωση της διέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 33 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90).
Η αρμόδια αρχή με επιστολή της ημερ. 29.4.92 προς τον Πρόεδρο της ΕΔΥ ζήτησε μεταξύ άλλων και την πλήρωση 6 κενών θέσεων Επιθεωρητή Πλοίων. Οι ανάγκες της Υπηρεσίας απαιτούσαν για τις 4 θέσεις πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στη Ναυπηγική ή Μηχανολογία, για τη 1 θέση τα ίδια όπως τα πιό πάνω προσόντα αλλά στην Ηλεκτρονική Μηχανική/Μηχανική Τηλεπικοινωνιών και για την άλλη 1 θέση, προσόντα στη Χημική Μηχανική.
Οι πιο πάνω θέσεις δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Οι αιτήσεις που λήφθηκαν καθώς και όλα τα σχετικά έγγραφα στάληκαν στο Διευθυντή του Τμήματος Εμπορικής Ναυτιλίας ως Πρόεδρο της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής. Μετά το πέρας της εξέτασης του θέματος από τη Συμβουλευτική Επιτροπή (βλ. άρθρο 33(4),(5) και (6)), διαβιβάστηκε στην ΕΔΥ η Έκθεση της Συμβουλευτικής μαζί με τον προκαταρκτικό κατάλογο στον οποίο περιλαμβάνονταν ο αιτητής και τα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη. Σημειώνεται εδώ ότι ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη 1,2, 3 και 4 ήταν υποψήφιοι για τις 4 θέσεις για τις οποίες απαιτείτο σύμφωνα με τη δημοσίευση των κενών θέσεων προσόντα στη Ναυπηγική ή Μηχανολογία, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 5 ήταν υποψήφιος για τη θέση που απαιτούσε προσόντα στην Ηλεκτρονική Μηχανική/Μηχανική Τηλεπικοινωνιών.
Η ΕΔΥ με επιστολή της προς τον Πρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής ημερ. 2.11.92 υπέδειξε ότι στην Έκθεση της Συμβουλευτικής υπήρχαν ορισμένες ατέλειες και ελλείψεις και ζήτησε όπως επανεξεταστεί το θέμα και υποβληθεί συμπληρωματική Έκθεση. Η συμπληρωματική Έκθεση διαβιβάστηκε στην ΕΔΥ στις 24.11.92.
Οι Εκθέσεις της Συμβουλευτικής κατατέθηκαν ενώπιον της ΕΔΥ στη συνεδρίαση της ημερ. 15.12.92.
Μετά την εξέταση του περιεχομένου των Εκθέσεων της Συμβουλευτικής Επιτροπής η ΕΔΥ προέβη στον καταρτισμό του τελικού καταλόγου των υποψηφίων (άρθρο 33(8)). Σ' αυτόν περιλαμβάνονταν ο αιτητής, τα 5 ενδιαφερόμενα μέρη, όπως επίσης και ο Ιωάννης Ευστρατίου, εναντίον και του οποίου αρχικά στρεφόταν η προσφυγή. Ο πιο πάνω δεν περιλαμβανόταν στον προκαταρκτικό κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής, αλλά προστέθηκε στον τελικό κατάλογο από την ΕΔΥ.
Η ΕΔΥ δέχτηκε σε ομαδική προφορική εξέταση τους υποψήφιους που περιλαμβάνονταν στον τελικό κατάλογο στις 16 και 17.3.93. Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης ο Διευθυντής του Τμήματος Εμπορικής Ναυτιλίας εξέφραζε τις κρίσεις του αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων σ' αυτήν και μετά την αποχώρηση του Διευθυντή, η Επιτροπή αξιολογούσε και η ίδια την απόδοση τους υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή.
Στη συνεδρίαση της με ημερ. 5.4.93 η ΕΔΥ ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Το ακόλουθο είναι απόσπασμα από τα πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίασης της ΕΔΥ:
"Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έλαβε δεόντως υπόψη τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων που διεξάχθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως επίσης και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων, το πλεονέκτημα που καθορίζει το Σχέδιο Υπηρεσίας, καθώς και την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε ότι οι παρακάτω υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους για διορισμό στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Επιθεωρητή Πλοίων, Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας, ως εξής:
(α) Για τις τέσσερις θέσεις με προσόντα στη Ναυπηγική/Μηχανολογία:
1. Κοφτερός Κυριάκος ) Κρίθηκαν ως Εξαίρετοι
2. Μιχαηλίδης Μιχαήλ ) κατά την προφορική
3. Παναγή Χαράλαμπος ) εξέταση και διαθέτουν
4. Χρυσοστόμου Ανδρέας ) το πλεονέκτημα.
Η Επιτροπή, επιλέγοντας τους πιο πάνω, οι οποίοι διαθέτουν και το πλεονέκτημα, έλαβε υπόψη της ότι υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι που διαθέτουν το πλεονέκτημα. Συνεκτιμώντας όμως όλα τα στοιχεία, περιλαμβανομένης και της απόδοσης τους κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκρινε ότι οι επιλεγέντες υπερτερούν των άλλων υποψηφίων.
(β) Για τη μια θέση με προσόντα στην Ηλεκτρονική Μηχανική/Μηχανική Τηλεπικοινωνιών:
Ευριβιάδης Θέμος, ο οποίος κρίθηκε ως Πάρα πολύ καλός κατά την ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση και διαθέτει και το πλεονέκτημα.
(β) Για τη μια θέση με προσόντα στη Χημική Μηχανική:
Ευστρατίου Ιωάννης, ο οποίος κρίθηκε ως Εξαίρετος κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση και του οποίου η βαθμολογία τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Πανεπιστήμιο είναι πολύ υψηλή.
Η Επιτροπή, επιλέγοντας τον Ευστρατίου, παρατήρησε ότι αυτός δε διαθέτει το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας σ' αντίθεση με άλλους ανθυποψήφιούς του οι οποίοι το διαθέτουν. Όμως, η γενική απόδοση του Ευστρατίου, η πείρα του καθώς και η ωριμότητα του ενισχύουν την αξία του και την καταλληλότητα του για τη θέση."
Ως αποτέλεσμα των πιό πάνω καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Προτού υπεισέλθω στους λόγους που προβλήθηκαν για ακύρωση της απόφασης, προέχει η εξέταση του θέματος του έννομου συμφέροντος του αιτητή. Όπως ήδη ανέφερα πιο πάνω, η προσφυγή εναντίον του Ιωάννη Ευστρατίου αποσύρθηκε μετά από ένσταση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι ο αιτητής, ο οποίος ήταν προσοντούχος στην Ναυπηγική ή Μηχανολογία δεν μπορούσε να προσβάλει το διορισμό του Ευστρατίου που ήταν προσοντούχος στη Χημική Μηχανική. Με το ίδιο σκεπτικό αν και δεν ηγέρθηκε από τη Δημοκρατία και εφόσον το θέμα του έννομου συμφέροντος εξετάζεται αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο, κρίνω ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρο να προσβάλει ούτε το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους αρ. 5 Θέμου Ευριβιάδη, ο οποίος διορίστηκε στη θέση με προσόντα στην Ηλεκτρονική Μηχανική/Μηχανική Τηλεπικοινωνιών (βλ. σχετικά Γιαννάκης Γαβριήλ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1653 και Δρ. Αικατερίνης Αριστείδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1184 και απόφαση της Ολομέλειας Χρίστος Ιωάννου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 390).
Κατά συνέπεια θεωρώ ότι η προσφυγή περιορίζεται στην έκταση που αφορά το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών Κοφτερού, Μιχαηλίδη, Παναγή και Χρυσοστόμου, οι οποίοι κατέχουν προσόντα στη Ναυπηγική ή Μηχανολογία όπως ο αιτητής.
Ο πρώτος λόγος για ακύρωση που προβλήθηκε από το δικηγόρο του αιτητή είναι ότι η Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι αναιτιολόγητη και παράλληλα δεν είναι προϊόν δέουσας έρευνας.
Ο κ. Αγγελίδης ισχυρίστηκε ότι ο αιτητής παρόλον που συστήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή έχει έννομο συμφέρο να εγείρει το θέμα και σύνδεσε το θέμα της έλλειψης αιτιολογίας με την παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας. Ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να εγείρει θέμα αιτιολογίας της Έκθεσης της Συμβουλευτικής εφόσον συστήθηκε κι αυτός. Κατά συνέπεια θα εξετάσω μόνο το θέμα της δέουσας έρευνας. Η ΕΔΥ είπε ο δικηγόρος του αιτητή, όφειλε να διερωτηθεί πως η Συμβουλευτική βρήκε ότι οι υποψήφιοι κατέχουν πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, δεδομένου και του ότι δεν έχουν γίνει γραπτές εξετάσεις. Αναφέρθηκαν συγκεκριμένα οι περιπτώσεις των ενδιαφερομένων μερών Ευρυβιάδη και Παναγή ως ενδεικτικές της ισχυριζόμενης παράλειψης διεξαγωγής δέουσας έρευνας. Ενόψει του συμπεράσματος μου πιο πάνω ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρο να προσβάλει το διορισμό του Ευριβιάδη, ο ισχυρισμός θα εξεταστεί μόνο σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγή. Ο ισχυρισμός αυτός είναι με βάση τα ενώπιον μου στοιχεία, αβάσιμος. Όπως προκύπτει από τον προσωπικό του φάκελο (αρ. 25864), το ενδιαφερόμενο μέρος εκτός από απόφοιτος του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου (Diploma of Marine Officer in Engineering) έχει επίσης πανεπιστημιακό δίπλωμα του University of Glasgow (Bachelor of Engineering in Naval Architecture and Ocean Engineering ερ. 22 στο προσωπικό του φάκελο). Αντίγραφο του εν λόγω διπλώματος βρίσκεται καταχωρημένο στην Αίτηση για Διορισμό που υπέβαλε το ενδιαφερόμενο μέρος και ήταν ενώπιον τόσο της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και της ΕΔΥ. Με βάση τα πιο πάνω το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας και δε βλέπω τι περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να διεξαχθεί αναφορικά με την κατοχή του προσόντος αυτού. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη, οι οποίοι είναι απόφοιτοι αγγλόφωνων πανεπιστημίων.
Ο δεύτερος νομικός ισχυρισμός που προβλήθηκε για ακύρωση της επίδικης απόφασης είναι ότι η απόφαση της ΕΔΥ είναι αναιτιολόγητη και στηρίζεται ουσιαστικά μόνο στα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης και όχι στα προσόντα και στην αξία των επιλεγέντων και του αιτητή. Δέχθηκε επίσης ότι δε δόθηκε ειδική αιτιολογία γιατί επιλέγηκαν μη κάτοχοι του πρόσθετου προσόντος και αποκλείστηκε ο αιτητής που είχε πείρα και μεταπτυχιακό δίπλωμα. Ο πιό πάνω ισχυρισμός επικεντρώνεται τελικά στο διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους Μιχαηλίδη, σε σχέση με τον οποίο ειπώθηκε ότι η ΕΔΥ δεν μπορούσε να κρίνει από την ενώπιον της προφορική εξέταση ότι ο Μιχαηλίδης κατέχει το πλεονέκτημα της επαρκούς μεταπτυχιακής πείρας. Η ΕΔΥ συνέχισε ο κ. Αγγελίδης δεν μπορούσε να ανατρέψει τις διαπιστώσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το πλεονέκτημα. Κανένα πρόσθετο στοιχείο είπε δεν υποβλήθηκε στην ΕΔΥ και η Αίτηση του ενδιαφερομένου μέρους δεν επιβεβαιώνει ούτε δικαιολογεί την απόφαση της ΕΔΥ.
Σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης πλεονέκτημα αποτελεί:
α) γνώση οποιασδήποτε ξένης γλώσσας εκτός της αγγλικής (παράγραφος 3(3)).
β) Επαρκής μεταπτυχιακή πείρα στον οικείο κλάδο ή/και στην επιθεώρηση και καταμέτρηση πλοίων ή/και πανεπιστημιακό δίπλωμα στα θέματα που αναφέρονται στην παράγραφο 3(4).
γ) Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση στη δημόσια υπηρεσία (παράγραφος 3(5)).
Η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε ότι ο αιτητής και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη εκτός του Μιχαηλίδη κάλυπταν ένα ή περισσότερα από τα πιό πάνω.
Η ΕΔΥ, όπως αναφέρεται στα πρακτικά, διαπίστωσε κατά τη διάρκεια των προφορικών εξετάσεων ότι ο υποψήφιος Μιχαηλίδης κατέχει το πλεονέκτημα της επαρκούς μεταπτυχιακής πείρας, δεδομένου ότι μετά τη συμπλήρωση των σπουδών του εργάστηκε για ένα χρόνο.
Με βάση τα ενώπιον μου στοιχεία δεν βλέπω οτιδήποτε το επιλήψιμο στην πιο πάνω κατάληξη της ΕΔΥ. Στην Αίτηση για Διορισμό που συμπλήρωσε το ενδιαφερόμενο μέρος αναφέρεται (παράγραφος 11) ότι από το 1989-1990 απασχολήθηκε ως "Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού". Η πιό πάνω δήλωση του ήταν ενώπιον τόσο της Συμβουλευτικής όσο και της ΕΔΥ. Η ΕΔΥ βεβαίως μπορούσε κατά τη διάρκεια της προφορικής εξέτασης να διευκρινήσει και/ή να επιβεβαιώσει τη δήλωση του ενδιαφερομένου μέρους. Είναι εξάλλου νομολογημένο πως τον τελικό λόγο για την κατοχή των προσόντων από τους υποψηφίους έχει η ΕΔΥ. Κατά συνέπεια δεν σημαίνει ότι σε περιπτώσεις όπου πιθανό να διέφυγε της προσοχής της Συμβουλευτικής Επιτροπής συγκεκριμένο προσόν κάποιου υποψηφίου, ή ακόμα και σε περιπτώσεις όπου η Συμβουλευτική έχει διαφορετική γνώμη, η ΕΔΥ εμποδίζεται από του να προβεί η ίδια στα δικά της συμπεράσματα.
Υπό τις περιστάσεις κρίνω ότι το συμπέρασμα της ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Μιχαηλίδης έχει το πλεονέκτημα της πείρας, ήταν υπό τις περιστάσεις εύλογο και εφόσον τόσο ο αι-τητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν το πλεονέκτημα, δεν τίθεται θέμα ειδικής αιτιολογίας για τη μη επιλογή του αιτητή.
Ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ βασίστηκε κυρίως στα αποτελέσματα των προφορικών εξετάσεων, εξετάζεται πιο κάτω γιατί προβλήθηκε και σε σχέση με τον τελευταίο λόγο για ακύρωση.
Ο επόμενος ισχυρισμός συνίσταται στο ότι η αξιολόγηση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση ενώπιον της ΕΔΥ από το Διευθυντή είναι παράνομη και αντίθετη με το άρθρο 33(14) του Νόμου, στο οποίο αναφέρεται ρητά ποιος σχηματίζει γνώμη κατά τη συνέντευξη. Ο Διευθυντής είπε ο δικηγόρος του αιτητή, δεν περιλαμβάνεται στα όργανα που το άρθρο 33(14) προβλέπει, κατά συνέπεια η ΕΔΥ κατέστησε τις κρίσεις του Διευθυντή στοιχείο κρίσης χωρίς τούτο να προβλέπεται από το Νόμο.
Έχοντας υπόψη μου το συνολικό περιεχόμενο των πρακτικών διαφωνώ με τα πιό πάνω. Είναι γεγονός ότι σε περιπτώσεις Πρώτου Διορισμού, όπως η παρούσα, η κρίση του Διευθυντή δεν συμπεριλαμβάνεται στα στοιχεία εκείνα που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από την ΕΔΥ κατά τη διαμόρφωση της κρίσης της. Η ΕΔΥ με βάση το άρθρο 33(10) έχει την ευχέρεια να καλεί κατά την προφορική εξέταση των υποψηφίων λειτουργούς που λόγω των ειδικών τους γνώσεων είναι σε θέση να βοηθήσουν. Δεδομένου και του ότι η ΕΔΥ έχει την διακριτική ευχέρεια να ρυθμίζει τη διαδικασία ενώπιον της, οι απόψεις που εξέφρασε ο Διευθυντής εντάσσονται στα πλαίσια της βοήθειας που πρόσφερε στην ΕΔΥ.
Παρόμοιος ισχυρισμός προβλήθηκε στην υπόθεση Κίκης Ονούφριου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2465. Ο Δικαστής Κούρρης απέρριψε ως αβάσιμο τον ισχυρισμό και παρέπεμψε σχετικά στις υποθέσεις Thalassinos v. Republic (1973) 3 C.L.R. 386 (πρωτόδικη) και Thalassinos v. Republic (1974) 3 C.L.R. 290 (απόφαση Ολομέλειας).
Με βάση τα πιο πάνω θεωρώ τον ισχυρισμό αβάσιμο και τον απορρίπτω.
Ως τέταρτο και τελευταίο λόγο για ακύρωση ο κ. Αγγελίδης αναφέρθηκε στο θέμα των ομαδικών συνεντεύξεων και ανέφερε ότι η ομαδική συνέντευξη κρίθηκε από τη νομολογία ότι δεν επιτρέπει συναγωγή κρίσεων για την ατομική απόδοση κάθε υποψήφιου, παρά την ύπαρξη της νομοθετικής πρόνοιας περί ομαδικής συνέντευξης. Είπε επίσης ότι η επίδικη απόφαση στηρίχτηκε ουσιαστικά στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά την ομαδική προφορική συνέντευξη στην οποία δόθηκε αυξημένη βαρύτητα.
Εν πρώτοις παρατηρώ ότι η νομολογία στην οποία παραπέμφθηκα και που ανάγεται χρονολογικά σε περίοδο πριν τη θέσπιση του Ν. 1/90 δεν μπορεί να υπερισχύσει του Νόμου. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 1/90 "προφορική εξέταση" σημαίνει ατομική ή ομαδική προφορική εξέταση και περιλαμβάνει και τη συνέντευξη. Κατά συνέπεια η ενέργεια της ΕΔΥ να διεξάγει ομαδική συνέντευξη ήταν νομοθετικά κατοχυρωμένη. (Βλ. σχετικά την υπόθεση Χρίστος Παναγή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 431). Έχοντας υπόψη όλα τα ενώπιον μου στοιχεία, κρίνω ότι ούτε ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ βασίστηκε κυρίως στα αποτελέσματα των προφορικών εξετάσεων ευσταθεί. Στα πρακτικά αναφέρονται όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία βασίστηκε η επίδικη απόφαση.
Το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση στην υπόθεση Μάριος Δρουσιώτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 519 είναι κατά την άποψη μου σχετικό. Στην πιο πάνω υπόθεση το νομικό καθεστώς ήταν ο περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος του 1967 και η θέση Πρώτου Διορισμού & Προαγωγής ενώ στην παρούσα υπόθεση η θέση είναι Πρώτου Διορισμού και η διεξαγωγή προφορικών εξετάσεων είναι με βάση το Ν. 1/90 υποχρεωτική. Στις σελ. 530 και 531 της απόφασης ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τότε Δικαστής Στυλιανίδης είπε τα ακόλουθα:
"Οι συνεντεύξεις, παρόλο ότι δεν προνοούνται νομοθετικά, αναγνωρίστηκαν νομολογιακά σε σειρά υποθέσεων. Είναι πρακτική της Επιτροπής να καλεί σε συνεντεύξεις υποψήφιους για την εκτίμηση της καταλληλότητας τους για διορισμό ή προαγωγή, χωρίς οι συνεντεύξεις να είναι υποχρεωτικό μέρος της διαδικασίας. Οι συνεντεύξεις διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στη διακρίβωση της αξίας των υποψηφίων - ειδικά στις περιπτώσεις πρώτου διορισμού. Η Επιτροπή όμως δεν πρέπει να αποδίδει υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, ούτε να θεωρεί την απόδοση αυτή ως ξεχωριστό κριτήριο - (Lambis and Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 130, 141, Stefanou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 431, Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081). Στις περιπτώσεις πρώτου διορισμού η απόδοση στις συνεντεύξεις έχει συγκριτικά μεγαλύτερη βαρύτητα από τις περιπτώσεις προαγωγής - Christoudias v. Republic (1984) 3 C.L.R. 657).
Η εκτίμηση του Διευθυντή του Τμήματος για την απόδοση των υποψηφίων δεν αποτελεί κριτήριο επιλογής. Είναι παράγοντας για τη μόρφωση της κρίσης της Επιτροπής για την απόδοση των υποψηφίων.
Στην παρούσα υπόθεση η εκτίμηση του Διευθυντή για το ενδιαφερόμενο μέρος Σολομωνίδη ήταν:-
..................
Η Επιτροπή αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Γενικού Διευθυντή.
Στο λεκτικό της κατάληξης της κρινόμενης απόφασης αναφέρεται ότι η Επιτροπή, "αφού έλαβε υπόψη όλα τα πιό πάνω", ξεχώρισε και τα ψηλά προσόντα του Σολομωνίδη και την πάρα πολύ καλή απόδοση στη συνέντευξη. Το μέρος αυτό πρέπει να ληφθεί και να ερμηνευτεί σε συνάρτηση με το σύνολο του πρακτικού και με όλα τα στοιχεία που έλαβε υπόψη της. Η εκτίμηση του Διευθυντή δεν αποτέλεσε ξεχωριστό κριτήριο επιλογής. Το Δικαστήριο δεν έχει ικανοποιηθεί ότι η Επιτροπή στην κρίση της για το Σολομωνίδη - υποψήφιο για πρώτο διορισμό απόδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην εντύπωση από τη συνέντευξη, ούτε ότι τη θεώρησε ξεχωριστό κριτήριο."
Για τη σημασία των προφορικών εξετάσεων σε διαδικασία πλήρωσης θέσεων Πρώτου Διορισμού βλέπε υπόθεση Σοφία Παυλίδου κ.ά ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 86.
Καταλήγοντας κρίνω ότι ο αιτητής αν και ο ίδιος αξιόλογος υποψήφιος, δεν απέδειξε την απαιτούμενη από τη νομολογία έκδηλη υπεροχή.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν εκδίδω διάταγμα για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.