|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 187
31 Ιανουαρίου, 1995
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 29 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 973/92)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Προσόντα — Υποψήφιοι που θεωρήθηκαν προσοντούχοι αν και δεν διέθεταν πανεπιστημιακό δίπλωμα με βάση Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας — Αντιμετώπιση από τη νομολογία.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Μονάδες — Πρόσθετες μονάδες για τίτλο MSc — Δεν μπορούν να παραχωρηθούν αν το συγκεκριμένο πτυχίο απετέλεσε το βασικό πανεπιστημιακό δίπλωμα με βάση το οποίο διενεργήθηκε ο διορισμός.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές—Αρχαιότητα — Αριθμητική αποτίμηση της σε μονάδες γίνεται σύμφωνα με το Άρθρο 35Β(4)(γ) των Περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως 1992 — Εφαρμογή στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής επεδίωξε με την προσφυγή την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στην θέση Βοηθού Διευθυντή Μηχανολογίας/Μηχ. Αυτοκινήτων επικαλούμενος πλάνη παράβαση της αρχής της ισότητας, έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογία καθώς και έκδηλη υπεροχή του έναντι των ενδιαφερομένων μερών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Έχει εξετάσει τους ισχυρισμούς του αιτητή και βρίσκει ότι αυτοί είναι αβάσιμοι.
Στην υπόθεση Νίκη Ματθαίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, που αφορούσε την ίδια διαδικασία πλήρωσης θέσεων Βοηθού διευθυντή σε σχολεία Μέσης Τεχνικής εκπαίδευσης, αλλά στην ειδικότητα των δοκιμών έργων, τα ενδιαφερόμενα μέρη πάλι θεωρήθηκαν υποψήφιοι με βάση τη Σημείωση (1) της παραγράφου 3 του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας. Ο Δικαστής Νικήτας σ' απάντηση ισχυρισμού ότι οι ενδιαφερόμενοι που δεν είχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα, δεν είχαν δικαίωμα υποψηφιότητας, αποφάνθηκε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη ορθά θεωρήθηκαν προσοντούχοι με βάση την πιο πάνω Σημείωση.
Το Δικαστήριο παραπέμπει επίσης στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 165, όπου επιλέγηκε το ενδιαφερόμενο μέρος, η υποψηφιότητα του οποίου κρίθηκε με βάση τα προσόντα που αναφέρονταν στη Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας, σ' αντίθεση με τον εφεσείοντα που είχε πανεπιστημιακό δίπλωμα και δεν επιλέγηκε.
2. Στην υπόθεση Νίκη Ματθαίου (πιο πάνω) προβλήθηκαν επίσης ισχυρισμοί αναφορικά με το θέμα της μη παραχώρησης πρόσθετων μονάδων για τίτλο MSc. Η αιτήτρια που κατείχε τον τίτλο Master of Science (Engineering) του Τεχνικού Πανεπιστημίου Πράγας, ζήτησε να πιστωθεί με πρόσθετες μονάδες. Το Δικαστήριο συμφώνησε με τη θέση της Ε.Ε.Υ. ότι δεν μπορούσαν να παραχωρηθούν πρόσθετες μονάδες στην αιτήτρια, εφόσον τίτλος MSc αποτελούσε το βασικό πανεπιστημιακό δίπλωμα με βάση το οποίο είχε διοριστεί, άποψη που έτυχε νομολογιακής αποδοχής στην Ανδρέας Γεωργίου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας
Υιοθετούνται οι απόψεις που εκφράστηκαν στην υπόθεση Νίκη Ματθαίου (πιο πάνω) και το Δικαστήριο βρίσκει ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. αναφορικά με την ένσταση του αιτητή, ήταν ορθή.
3. Σε σχέση με την Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας, βάσει της οποίας τα ενδιαφερόμενα μέρη θεωρήθηκαν υποψήφιοι, ηγέρθηκε επίσης θέμα αντισυνταγματικότητας, εφόσον όπως λέχθηκε, παραβιάστηκε η αρχή της ισότητας.
Το ίδιο θέμα προβλήθηκε και στην υπόθεση Νίκη Ματθαίου (πιο πάνω). Το Δικαστήριο είπε πως η αιτήτρια δεν βρέθηκε σε δυσμενή θέση, εφόσον το δίπλωμα της την καθιστούσε υποψήφια για διορισμό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ούτε ο αιτητής επηρεάστηκε, εφόσον θεωρήθηκε υποψήφιος, και κατά συνέπεια και οι ισχυρισμοί αυτοί του αιτητή κρίνονται αβάσιμοι και απορρίπτονται.
4. Η αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητας σε μονάδες των εκπαιδευτικών, διέπεται από τις πρόνοιες του Άρθρου 35Β(4)(γ) του Νόμου (βλ. Άρθρο 2 του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 2) Νόμου (Ν. 50(Ι)/92)).
Οι μονάδες αρχαιότητας του αιτητή υπολογίστηκαν σε 14.83 και του ενδιαφερόμενου μέρους Θεμιστοκλέους σε 20.58. Κατά συνέπεια, ούτε ο ισχυρισμός του αιτητή ότι υπερέχει σε αρχαιότητα ευσταθεί.
Ενόψει και των όσων λέχθηκαν ανωτέρω αναφορικά με τα προσόντα των ενδιαφερομένων μερών, ο ισχυρισμός του αιτητή για έκδηλη υπεροχή κρίνεται αβάσιμος και απορρίπτεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ματθαίου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1787,
Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 165,
Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1443.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Βοηθού Διευθυντή Μηχανολογίας/Μηχ. Αυτοκινήτων, αντί του αιτητή.
Αρ. Γεωργίου, για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.), με την οποία προάχθηκαν οι Τηλεμάχου Ηλίας, Θεμιστοκλέους Βαρνάβας, Μιχαηλίδης Αγαθοκλής και Λάμπρου Γεώργιος, στη θέση Βοηθού Διευθυντή Μηχανολογίας/Μηχ. Αυτοκινήτων.
Ο αιτητής αρχικά πρόσβαλε και την προαγωγή του Δρουσιώτη Μάριου, αλλά στις 20.10.93, με δήλωση του δικηγόρου του, απέσυρε την προσφυγή εναντίον του προαναφερθέντος υποψηφίου.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας, με επιστολή του ημερ. 20.4.92, διαβίβασε έγκριση για πλήρωση, μεταξύ άλλων, και 18 θέσεων Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονταν 6 θέσεις για την ειδικότητα της Μηχανολογίας/Μηχ. Αυτοκινήτων, που είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής.
Στις 29.4.92 η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε την προκήρυξη των θέσεων με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, καθορίζοντας ως τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων τις 22.5.92. Αιτήσεις υπέβαλαν, μεταξύ άλλων, ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Σύμφωνα με το άρθρο 35Β(1) του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969 έως 1992, (ο Νόμος), κατάλογος των υποψηφίων, αντίγραφο των σχεδίων υπηρεσίας και οι φάκελοι υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, διαβιβάστηκαν στο Γενικό Επιθεωρητή Τεχνικής Εκπαίδευσης, που σύμφωνα με το Νόμο είναι Πρόεδρος της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Στις 3.7.92, ύστερα από τη θέσπιση του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 1992 (Ν.50(Ι)/92), με τον οποίο τροποποιείται η αριθμητική αποτίμηση του κριτηρίου "αρχαιότητα", η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε την εκ νέου προκήρυξη των θέσεων. Αποφασίστηκε επίσης ότι όσοι είχαν υποβάλει αίτηση ύστερα από την πρώτη προκήρυξη της θέσης, δεν απαιτείτο να υποβάλουν ξανά αίτηση. Συμπληρωματικός κατάλογος των αιτητών διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Ο Γενικός Επιθεωρητής Τεχνικής Εκπαίδευσης, με επιστολή του ημερ. 28.7.92, διαβίβασε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και κατάλογο των υποψηφίων τους οποίους σύστησε η Συμβουλευτική Επιτροπή.
Στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής αναφέρεται, μεταξύ άλλων, πως η Συμβουλευτική Επιτροπή με βάση το λεγόμενο Σκεπτικό Αριθμητικής Αποτίμησης Πρόσθετων Προσόντων σε Εκπαιδευτές υποψηφίους στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Τεχνικής Εκπαίδευσης ημερ. 28.7.92, και το άρθρο 35Β(4)(β) του Νόμου, αποφάσισε ποιοι από τους υποψηφίους είχαν πρόσθετα προσόντα και απένειμε σ' αυτούς πρόσθετες μονάδες. Ανάμεσα τους ήταν και ο αιτητής στον οποίο δόθηκαν 2 μονάδες για το "Πιστοποιητικό επιτυχούς παρακολούθησης προγράμματος στην ειδικότητα του" (Πανεπιστήμιο Φιλίας των Λαών, Μόσχας) (βλ. παράγραφο 2 του Σκεπτικού της Συμβουλευτικής Επιτροπής).
Στον κατάλογο που ετοίμασε η Συμβουλευτική Επιτροπή περιλαμβάνονταν 9 υποψήφιοι κατά σειρά προτεραιότητας. Ο αιτητής κατείχε την έννατη θέση στον κατάλογο.
Η Ε.Ε.Υ. στη συνεδρίαση της με ημερ. 21.8.92, εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν από τους υποψηφίους για τον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Το ακόλουθο απόσπασμα από τα πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίασης ενδιαφέρει για σκοπούς της παρούσας προσφυγής:
"Η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τα όσα επικαλούνται οι ενιστάμενοι, καθώς και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και αφού μελέτησε όλα τα στοιχεία και έγγραφα που υπάρχουν στους φακέλους των υποψηφίων, αποφασίζει ως εξής:
Αντώνης Αντωνιάδης
Ο δικηγόρος του πιο πάνω υποβάλλει ένσταση σχετικά με τις μονάδες προσόντων του πελάτη του και την περίληψη ορισμένων υποψηφίων στον κατάλογο.
Η Επιτροπή βρίσκει τα ακόλουθα:
(α) Όλοι οι περιληφθέντες στον κατάλογο κατέχουν όλα τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντα. Ειδικότερα οι υποψήφιοι τους οποίους επικαλείται κατέχουν τα προσόντα που αναφέρονται στη σημείωση της παραγράφου (1) των απαιτουμένων προσόντων των σχεδίων υπηρεσίας.
(β) Ορθά και σύμφωνα με το Νόμο η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν έχει παραχωρήσει στον κο. Αντωνιάδη, μονάδες για πρόσθετα προσόντα, εφόσον ο τίτλος M.Sc. που κατέχει αποτελεί το βασικό πανεπιστημιακό δίπλωμα με βάση το οποίο έχει διοριστεί.
Επίσης ο κος Αντωνιάδης με επιστολή του με ημερ. 4.8.92, ενίσταται στο ότι άλλος συνάδελφος του προηγείται στον κατάλογο.
Η Επιτροπή βρήκε ότι ορθά ο συνάδελφος του κου Αντωνιάδη έτυχε μόνιμου διορισμού πριν απ' αυτόν."
Μετά την εξέταση των ενστάσεων η Ε.Ε.Υ. αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού διαπίστωσε ότι οι υποψήφιοι έχουν τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντα, κατάρτισε τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων.
Στη συνέχεια, η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 35Β(9) του Νόμου, να καλέσει τους υποψηφίους που περιλήφθηκαν στον τελικό κατάλογο σε προσωπική συνέντευξη στις 26.8.92.
Στην εν λόγω συνεδρίαση της, η Ε.Ε.Υ. δέχθηκε τους 9 υποψήφιους που περιλαμβάνονταν στον τελικό κατάλογο, σε συνέντευξη, κατά την οποία παρίστατο και ο εκπρόσωπος του Διευθυντή. Μετά τη συνέντευξη, τόσο ο εκπρόσωπος του Διευθυντή όσο και η Ε.Ε.Υ., προέβηκαν στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων.
Στη συνέχεια η Ε.Ε.Υ αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων αυτών, καθώς και την εντύπωση που αποκόμισε κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις, αποφάσισε σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(β) του Νόμου, να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων ως αποτέλεσμα της εκτίμησης των στοιχείων αυτών. Στον αιτητή και στα ενδιαφερόμενα μέρη δόθηκαν πρόσθετες μονάδες, ανεβάζοντας την τελική βαθμολογία ως εξής:
Σύνολο Μονάδων
Τηλεμάχου Ηλίας 202,96 + 4.00 =206,96
Θεμιστοκλέους Βαρνάβας 202,38 + 4.00 =206,38
Μιχαηλίδης Αγαθοκλής 202,19 + 4.00 =206,19
Λάμπρου Σ. Γεώργιος 201,33 + 4.50 =205,83
Αντωνιάδης Αντώνης 196,83 + 4.00 =200,83
Με βάση τα πιο πάνω, η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στη θέση Β. Διευθυντή Σχολείων Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης, από την 1η Σεπτεμβρίου 1992, στα ενδιαφερόμενα μέρη και σε δύο άλλους υποψηφίους που συγκέντρωσαν τις περισσότερες μονάδες.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Τα νομικά σημεία πάνω στα οποία βάσισε την προσφυγή του ο αιτητής, περιστρέφονται γύρω από την ύπαρξη πλάνης, παράβαση της αρχής της ισότητας, έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, όπως επίσης και σε ισχυριζόμενη έκδηλη υπεροχή του έναντι των ενδιαφερομένων μερών.
Συγκεκριμένα, είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι η Ε.Ε.Υ. βρισκόταν σε πλάνη, γιατί έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη, που δεν κατέχουν πανεπιστημιακό δίπλωμα, πληρούσαν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας. Υποστήριξε επίσης, ότι στον αιτητή που είναι κάτοχος τίτλου MSc, έπρεπε να είχαν δοθεί περισσότερες μονάδες για πρόσθετα προσόντα. Οι πιο πάνω ισχυρισμοί είχαν υποβληθεί στην Ε.Ε.Υ. με την ένσταση που υπέβαλε ο αιτητής μέσω του δικηγόρου του, με επιστολή ημερ. 31.7.92. Η ένσταση εξετάστηκε από την Ε.Ε.Υ. και το περιεχόμενο της απόφασης της, που κοινοποιήθηκε σε μεταγενέστερο χρόνο στον αιτητή, εκτίθεται αυτούσιο στο περιεχόμενο των πρακτικών που παράθεσα πιο πάνω.
Έχω εξετάσει τους πιο πάνω ισχυρισμούς του αιτητή και βρίσκω ότι αυτοί είναι αβάσιμοι. Συγκεκριμένα, τα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως ανέφερε η Ε.Ε.Υ., θεωρήθηκαν υποψήφιοι με βάση τη Σημείωση της παραγράφου 1 του Σχεδίου Υπηρεσίας, που προνοεί, μεταξύ άλλων, ότι εκπαιδευτής που βρισκόταν στην υπηρεσία την 31.3.81 και έχει προσωπική μισθοδοτική κλίμακα Α8, Α10 και A11, με συνολική εκπαιδευτική υπηρεσία δώδεκα ετών, από τα οποία τα πέντε στη δημόσια μέση εκπαίδευση, μπορεί να είναι υποψήφιος για προαγωγή στη θέση. Έχοντας υπόψη τα στοιχεία που περιέχονται στους φακέλους των ενδιαφερομένων μερών, κρίνω ότι αυτοί ορθά θεωρήθηκαν από την Ε.Ε.Υ. ότι πληρούσαν τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Στην υπόθεση Νίκη Ματθαίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1787, που αφορούσε την ίδια διαδικασία πλήρωσης θέσεων Βοηθού Διευθυντή σε σχολεία Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης, αλλά στην ειδικότητα των δομικών έργων, τα ενδιαφερόμενα μέρη πάλι θεωρήθηκαν υποψήφιοι με βάση τη Σημείωση (1) της παραγράφου 3 του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας. Ο Δικαστής Νικήτας σ' απάντηση ισχυρισμού ότι οι ενδιαφερόμενοι που δεν είχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα, δεν είχαν δικαίωμα υποψηφιότητας, αποφάνθηκε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη ορθά θεωρήθηκαν προσοντούχοι με βάση την πιο πάνω Σημείωση.
Παραπέμπω επίσης στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 165, όπου επιλέγηκε το ενδιαφερόμενο μέρος, η υποψηφιότητα του οποίου κρίθηκε με βάση τα προσόντα που αναφέρονταν στην Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας, σ' αντίθεση με τον εφεσείοντα που είχε πανεπιστημιακό δίπλωμα και δεν επιλέγηκε. Το Δικαστήριο είπε ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να βασιστεί στη Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας και να επιλέξει το ενδιαφερόμενο μέρος, εφόσον η Επιτροπή έκρινε ότι ο υποψήφιος αυτός ήταν καταλληλότερος για διορισμό.
Στην υπόθεση Νίκη Ματθαίου (πιο πάνω) προβλήθηκαν επίσης ισχυρισμοί αναφορικά με το θέμα της μη παραχώρησης πρόσθετων μονάδων για τίτλο MSc. Η αιτήτρια που κατείχε τον τίτλο Master of Science (Engineering) του Τεχνικού Πανεπιστημίου Πράγας, ζήτησε να πιστωθεί με πρόσθετες μονάδες. Το Δικαστήριο συμφώνησε με τη θέση της Ε.Ε.Υ. ότι δεν μπορούσαν να παραχωρηθούν πρόσθετες μονάδες στην αιτήτρια, εφόσον ο τίτλος MSc αποτελούσε το βασικό πανεπιστημιακό δίπλωμα με βάση το οποίο είχε διοριστεί, άποψη που έτυχε νομολογιακής αποδοχής στην Ανδρέας Γεωργίου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1443.
Υιοθετώ τις απόψεις που εκφράστηκαν στην υπόθεση Νίκη Ματθαίου (πιο πάνω) και βρίσκω ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. αναφορικά με την ένσταση του αιτητή, ήταν ορθή, και κατά συνέπεια ισχυρισμοί που άπτονται της νομιμότητας της απορρίπτονται ως αβάσιμοι.
Σε σχέση με την Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας, βάσει της οποίας τα ενδιαφερόμενα μέρη θεωρήθηκαν υποψήφιοι, ηγέρθηκε επίσης θέμα αντισυνταγματικότητας, εφόσον όπως λέχθηκε, παραβιάστηκε η αρχή της ισότητας.
Το ίδιο θέμα προβλήθηκε και στην υπόθεση Νίκη Ματθαίου (πιο πάνω). Το Δικαστήριο είπε πως η αιτήτρια δεν βρέθηκε σε δυσμενή θέση, εφόσον το δίπλωμα της την καθιστούσε υποψήφια για διορισμό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση βρίσκω ότι ούτε ο αιτητής επηρεάστηκε, εφόσον θεωρήθηκε υποψήφιος, και κατά συνέπεια και οι ισχυρισμοί αυτοί του αιτητή κρίνονται αβάσιμοι και απορρίπτονται.
Άλλος ισχυρισμός που προβλήθηκε είναι ότι στον αιτητή δεν δόθηκαν μονάδες για την πείρα που απόκτησε στον ιδιωτικό τομέα πριν την ένταξη του στην δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία, σ' αντίθεση με την περίπτωση, όπως είπε, των τεχνολόγων, στους οποίους δόθηκαν. Ο ισχυρισμός όμως αυτός δεν αναπτύχθηκε και έμεινε βασικά ατεκμηρίωτος. Εν πάση περιπτώσει, το είδος της πείρας του αιτητή στον ιδιωτικό τομέα δεν εμπίπτει στις διατάξεις του Καν. 3 των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Καθορισμός Αναγνωρισμένης Υπηρεσίας για Σκοπούς Διορισμού, Προαγωγής και Προσαυξήσεων) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 143/90).
Ούτε ο ισχυρισμός ότι η Ε.Ε.Υ. στήριξε την απόφαση της πάνω σε λανθασμένο άρθρο του Νόμου ευσταθεί. Το άρθρο 28Β του Νόμου, στο οποίο παραπέμπει ο δικηγόρος του αιτητή, δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση, εφόσον αφορά αρχικούς διορισμούς στην εκπαιδευτική υπηρεσία από πίνακες διοριστέων. Από τα ενώπιον μου στοιχεία, είναι πρόδηλο ότι η Ε.Ε.Υ. βασίστηκε στις ορθές διατάξεις του Νόμου.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε επίσης, ότι η Ε.Ε.Υ. τελούσε υπό πλάνη περί τα πράγματα, εφόσον ο αιτητής υπερείχε των ενδιαφερομένων μερών σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα. Στη γραπτή αγόρευση του αιτητή λέχθηκε ότι σ' αυτόν πιστώθηκαν λιγότερες μονάδες απ' όσες έπρεπε, χωρίς όμως να διευκρινίζεται πού ευρίσκεται το λάθος, καθώς και ο λόγος για τον οποίο έπρεπε να του είχαν παραχωρηθεί περισσότερες μονάδες. Οι μονάδες στις οποίες αναφέρεται ο δικηγόρος του αιτητή στη σελ. 9 της γραπτής του αγόρευσης ότι αποτελούν το μέσο όρο της βαθμολογίας (και σύμφωνα με τις οποίες αυτός ισοβαθμεί με τους Τηλεμάχου και Μιχαηλίδη), είναι οι βαθμολογίες του ακαδημαϊκού έτους 89/90 και όχι ο μέσος όρος της βαθμολογίας των υποψηφίων. Ο υπολογισμός των μονάδων της αξίας και της αρχαιότητας των υποψηφίων εκτίθεται στον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Ο αιτητής στην ένσταση που υπέβαλε στην Ε.Ε.Υ. στις 31.7.92, μετά την ανάρτηση του καταλόγου της Συμβουλευτικής Επιτροπής, δεν έθιξε θέμα λανθασμένου υπολογισμού των μονάδων, είτε της αρχαιότητας είτε της αξίας του.
Στη γραπτή αγόρευση του αιτητή αναφέρεται επίσης ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή και η Ε.Ε.Υ. δεν είχαν υπόψη τις ετήσιες βαθμολογίες του αιτητή. Ο ισχυρισμός αυτός καταρρίπτεται από το περιεχόμενο της Έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, όπου στην παρ. 5.0 αναφέρεται ρητά ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή έκαμε την αριθμητική αποτίμηση της αξίας των υποψηφίων ύστερα από μελέτη των φακέλων των εμπιστευτικών υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων. Επίσης η Ε.Ε.Υ., όπως αναφέρεται στο πρακτικό της συνεδρίασης με ημερ. 26.8.92, πριν την παραχώρηση πρόσθετων μονάδων στον αιτητή και στα ενδιαφερόμενα μέρη, μελέτησε τους φακέλους τόσον τους προσωπικούς όσον και αυτούς που περιέχουν τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων.
Όσον αφορά την αρχαιότητα για την οποία ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπερτερεί κατά 7 χρόνια έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Θεμιστοκλέους και ότι η Ε.Ε.Υ. λανθασμένα θεώρησε ότι ο αιτητής διορίστηκε το 1979 αντί το 1977, παρατηρώ τα ακόλουθα: Στη θέση από την οποία μπορούσαν να προαχθούν οι υποψήφιοι, ο αιτητής διορίστηκε το 1979 και ο Θεμιστοκλέους το 1984. Όμως ο Θεμιστοκλέους διορίστηκε στην εκπαιδευτική υπηρεσία για πρώτη φορά το 1966 στη μόνιμη επί δοκιμασία θέση του Βοηθού Εκπαιδευτή, σ' αντίθεση με τον αιτητή που διορίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με σύμβαση ως Εκπαιδευτής Μηχανολογίας.
Η αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητας σε μονάδες των εκπαιδευτικών, διέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 35Β(4)(γ) του Νόμου (βλ. άρθρο 2 του Ν. 50(1)/92), που έχει ως εξής:
"(γ) αρχαιότητα:
ένα δωδέκατο της μονάδας για κάθε συμπληρωμένο μήνα υπηρεσίας σε θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας. Προκειμένου για διορισμό/προαγωγή σε θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης ή Δημοτικής/Προδημοτικής Εκπαίδευσης επιπρόσθετα ένα δωδέκατο της μονάδας για κάθε συμπληρωμένο μήνα προϋπηρεσίας κατά την οποία ο υποψήφιος κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στην παρούσα μόνιμη του θέση στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία ή/και 7/120 της μονάδας για κάθε συμπληρωμένο μήνα προϋπηρεσίας κατά την οποία ο υποψήφιος δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στην παρούσα μόνιμη του θέση στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία:
Νοείται ότι υπηρεσία ή προϋπηρεσία κάτω των 15 ημερών χάνεται, ενώ πέραν των 15 ημερών λογίζεται πλήρης μήνας.
Για σκοπούς της παραγράφου αυτής -
'υπηρεσία' σημαίνει την εκπαιδευτική υπηρεσία εκπαιδευτικού λειτουργού μετά το διορισμό του στη μόνιμη θέση που κατέχει στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία.
'προϋπηρεσία' σημαίνει την εκπαιδευτική υπηρεσία εκπαιδευτικού λειτουργού πριν από το διορισμό του στη μόνιμη θέση που κατέχει στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία και περιλαμβάνει απασχόληση με σύμβαση στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία ή και άλλη εκπαιδευτική υπηρεσία σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού."
Με βάση τα πιο πάνω, οι μονάδες αρχαιότητας του αιτητή υπολογίστηκαν σε 14.83 και του ενδιαφερόμενου μέρους Θεμιστοκλέους σε 20.58. Κατά συνέπεια, ούτε ο ισχυρισμός του αιτητή ότι υπερέχει σε αρχαιότητα ευσταθεί.
Ενόψει και των όσων λέχθηκαν ανωτέρω αναφορικά με τα προσόντα των ενδιαφερομένων μερών, ο ισχυρισμός του αιτητή για έκδηλη υπεροχή κρίνεται αβάσιμος και απορρίπτεται.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ενώπιον μου στοιχεία, θεωρώ ότι ούτε οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν σε σχέση με έλλειψη δέουσας έρευνας και έλλειψη αιτιολογίας, ευσταθούν.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.